Piątek 19 Kwietnia 2024r. - 110 dz. roku,  Imieniny: Alfa, Leonii, Tytusa

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 28.03.08 - 11:15     Czytano: [3019]

Dział: Interwencje

Odmowa...non grata

RÓŻNE SĄ RZECZY, MOŻNA SIĘ POMIEŚCIĆ W KRYSZTALE.

W dniu 11 marca 2008 roku przedstawiciel poczty wręczył mi przesyłkę – grubą kopertę. Od razu wiedziałem Ĺźe jest to odpowiedĹş w związku z personą non grata dla Jana Tomasza Grossa w Ustce.
Zygmunt Jan Prusiński

...........................................

Główne pismo

Rada Miasta Ustka
ul. Kard. St. Wyszyńskiego 3,
76-270 Ustka,
tel. 059-8154306, fax 059-8152900.


Ustka, dnia 6 marca 2008 r.

Pan Zygmunt Jan Prusiński

Odpowiadając na wniosek w sprawie uznania Jana Tomasza Grossa za „persona non grata” w Ustce informuję, Ĺźe osobiście przedstawiłem Pańską propozycję na posiedzeniu Komisji Kultury, Oświaty, Sportu, Turystyki, Zdrowia, Promocji i Integracji Europejskiej w dniu 19 lutego 2008 r.
Komisja zapoznała się z opinią prawną (kopia w załączeniu) dotycząca w/w wniosku, o którą wcześniej wystąpiłem. Z powyższej opinii wynika, że Rada Miasta Ustka nie ma podstaw prawnych dla wiążącego uznania osoby fizycznej za persona non grata na terenie swoich granic administracyjnych, dla nadania sprawie ważności w sensie charakteru publicznego i znaczenia lokalnego (poza emocjami i historią). Zatem Komisja uznała Pańską propozycję za nieuzasadnioną.

Przewodniczący Rady Miasta Ustka – mgr inĹź. Adam BrzĂłska,
(podpis nieczytelny).

Załącznik

Kancelaria RadcĂłw Prawnych
Aleksandra Gibuła i Wspólnicy
Spółka Komandytowa

76-200 Słupsk, ul. Kowalska 1;
tel. 059 840 10 50; fax 059 840 15 01;
tel. Kom. 0 606 99 21 54
e-mail: aleksandra.gibula@op.pl


Opinia prawna

dotyczy:
wniosku Zygmunta Jana Prusińskiego w sprawie uznania Jana Tomasza Grossa za „persona non grata” w Ustce.

Stan faktyczny
Pan Zygmunt Jan Prusiński wniĂłsł o uznanie za persona non grata w Ustce Pana Jana Tomasza Grossa. Wniosek swĂłj motywuje treścią książki pt. „Strach” autorstwa tego ostatniego, ktĂłra ma w jego ocenie charakter kłamliwy i antypolski.

Stan prawny
Uznania osoby za personę non grata lub za osobę niepożądaną jest instytucją prawa międzynarodowego publicznego. Należy wskazać przede wszystkim na ratyfikowane przez Polskę następujące akty prawa międzynarodowego: Konwencję Wiedeńską o stosunkach dyplomatycznych sporządzoną w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 roku (Dz. U. z 1965 r. Nr 37, poz. 232) oraz Konwencję Wiedeńską o stosunkach konsularnych, sporządzoną w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 roku (Dz. U. z 1982 r. Nr 13, poz. 98).

Pierwszy ze wskazanych aktów w art. 9 ust. 1 wskazuje, że Państwo przyjmujące może w każdym czasie i bez obowiązku uzasadnienia swej decyzji zawiadomić państwo wysyłające, że szef misji lub którykolwiek z członków personelu misji jest osobą niepożądaną. Państwo wysyłające odpowiednio do okoliczności bądź odwoła daną osobę bądź położy kres jej funkcjom w misji. Dana osoba może być uznana za non grata albo za niepożądaną przed przybyciem na terytorium państwa przyjmującego. Zgodnie z art. 9 ust. 2 jeżeli państwo wysyłające odmawia wykonania lub nie wykonuje w rozsądnym terminie swych obowiązków wynikających z ustępu 1, państwo przyjmujące może odmówić uznania danej osoby za członka misji.

Analogiczną regulację przewiduje drugi ze wskazanych aktów, który w art. 23 ust. 1 stanowi, że państwo przyjmujące może w każdej chwili zawiadomić państwo wysyłające, że urzędnik konsularny jest persona non grata lub że jakikolwiek inny członek personelu konsularnego jest osobą niepożądaną. Wówczas państwo wysyłające, odpowiednio do przypadku, albo odwoła daną osobę, albo położy kres jej funkcjom w urzędzie konsularnym. Zgodnie z art. 23 ust. 2 jeżeli państwo wysyłające odmawia wykonania lub nie wypełnia w rozsądnym terminie obowiązków wynikających z ustępu 1, państwo przyjmujące może, odpowiednio do przypadku, albo cofnąć exequator danej osoby, albo przestać ją uważać za członka personelu konsularnego. Osoba mianowana członkiem urzędu konsularnego może być uznana za osobę niepożądaną przed przybyciem na terytorium państwa przyjmującego lub, jeżeli już się w tym państwie znajduje, przed objęciem swych funkcji w urzędzie konsularnym. Państwo wysyłające powinno w tym przypadku cofnąć nominację (art. 33 ust. 3). W przypadkach wymienionych w ustępach 1 i 3 państwo przyjmujące nie jest obowiązane do podawania państwu wysyłającemu przyczyn swej decyzji.

Wymaga podkreślenia, że zgodnie z Konstytucją Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483) to Rada Ministrów prowadzi politykę wewnętrzną i zagraniczną Rzeczpospolitej Polskiej, należą do niej sprawy polityki państwa nie zastrzeżone dla innych organów państwowych i samorządu terytorialnego (art. 146). Ponadto Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej jako najwyższym przedstawiciele Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie polityki zagranicznej współdziała z Prezesem Rady Ministrów (art. 126 ust. 1 i art. 133 ust. 3).

Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej w art. 52 ust. 1 zapewnia każdemu wolność poruszania się po terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz wyboru miejsca zamieszkania i pobytu. Każdy może swobodnie opuścić terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (art. 52 ust. 2). Wolności, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą podlegać ograniczeniom określonym w ustawie (art. 52 ust. 3). Obywatela polskiego nie można wydalić z kraju ani zakazać mu powrotu do kraju (art. 52 ust. 4).

W prawie krajowym instytucję zbliĹźoną w skutkach do wyĹźej przedstawionych przewiduje ustawa z dnia 13 czerwca 2003 roku – o cudzoziemcach (tekst jednolity: Dz. U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1694 z późn. zm.). Wedle art. 21 ust. 1 ustawy cudzoziemcowi odmawia się wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

.........................................

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku – o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. Zm.) do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne, niezastrzeĹźone ustawami na rzecz innych podmiotĂłw. Z kolei art. 18 ust. 1 ustawy stanowi, Ĺźe do właściwości rady gminy należą wszystkie sprawy pozostające w zakresie działania gminy, o ile ustawy nie stanowią inaczej. Trzeba podkreślić, Ĺźe przepis art. 18 jest przepisem ogĂłlnym – kompetencyjnym, ktĂłry nie daje podstawy do wydawania aktĂłw szczegółowych, a w szczegĂłlności aktĂłw prawa miejscowego. Wszelkie akty mające moc powszechnie obowiązującą na terenie jednostki samorządu terytorialnego i wydawane przez jej organy muszą mieć podstawę w wyraĹşnym przepisie ustawowym, wynikającym z ustawy szczegĂłlnej lub art. 40 ust. 2 i 3 ustawy o samorządzie gminnym.

Rada Miejska w Ustce uchwałą Nr XLVII/328/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 roku uchwaliła Statut Miasta Ustki (Dz. U. Woj. Pom. Z 2006 r. Nr 114, poz. 2401). Na podstawie paragrafu 16 ust. 1 Statutu Rada obraduje na sesjach, podczas których podejmuje uchwały. Paragraf 16 ust. 2 przewiduje, że oprócz uchwał Rada może podejmować:

1) deklaracje – zawierające zobowiązanie się do określonego postępowania,

2) oświadczenia – zawierające stanowiska w określonej sprawie,

3) apele – zawierające formalnie niewiążące wezwania adresatĂłw do określonego postępowania, podjęcia inicjatywy czy zadania,

4) opinie – zawierające oświadczenia wiedzy oraz oceny,

5) postanowienia proceduralne.

Do deklaracji, oświadczeń, apeli, opinii i postanowień nie ma zastosowania przewidziany w Statucie tryb zgłaszania inicjatywy uchwałodawczej i podejmowania uchwał (paragraf 16 ust. 3).

Wnioski

Pan Zygmunt Jan Prusiński
W przedmiotowej sprawie Rada Miasta Ustka nie ma podstaw prawnych dla wiążącego uznania osoby fizycznej za persona non grata na terenie swoich granic administracyjnych.

Brak jest w obowiązujących przepisach normy upoważniającej radę do podjęcia rozstrzygnięcia w takiej sprawie.

Co więcej uznanie danej osoby za niepożądaną na terenie kraju, jak również zobowiązanie jej w określonych sytuacjach do jego opuszczenia leży we właściwości innych organów administracji publicznej. Co do zasady regulacje te dotyczą osób nie posiadających obywatelstwa polskiego, zaś wszystkie przepisy dotyczące tej materii muszą być interpretowane w kontekście przepisów Konstytucji dotyczących wolności, praw i obowiązków człowieka i obywatela. Ograniczenia tych wolności i praw mogą wynikać jedynie z wyraźnych przepisów ustawy i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie m.in. dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego.

Na podstawie obowiązującego Statutu Miasta Ustka Rada Miasta ma moĹźliwość podjęcia co najwyĹźej aktu o charakterze niewiążącym – wyraĹźającym jedynie jej
Przekonanie lub stanowisko.

Akt taki z całą pewnością nie będzie podstawą do zakazu dla wskazanej w nim osoby do przebywania na terenie Gminy Miasto Ustka jak również do zobowiązania jej do opuszczenia tego miejsca.

Krzysztof Wenta
Radca Prawny
Słupsk, dnia 18 lutego 2008

......................................


MOJE OSOBISTE POSŁOWIE W POEZJI



CZAS WYDAJNOŚCI W SKLEPIE Z ZABAWKAMI

Często zastanawiam się nad kolorem, ludzie
mają wybrane kolory – w sobie – na twarzy...

Pozrywałem czyjeś myśli, chyba z tradycji
szukam w nich mądrości, ściemnia się zarys.

Czas wydajności w sklepie z zabawkami
można byłoby zamienić... z urzędnikami.

Oni, zawsze prawi ze swoimi paragrafami,
są tak niewinni z zarostami w korzeniach.

Zarośla ptaszkĂłw, wiją gniazdka w trzcinie –
tyle się rodzi „nowego” poza ludzkim okiem.

Tam mógłbym zamieszkać, bo wolność jest
wówczas wolnością, kiedy nie ma decydentów.

Kiedy nikt nie pastwi się nad słabszymi.



RÓŻNE SĄ RZECZY,
MOŻNA SIĘ POMIEŚCIĆ W KRYSZTALE

W dzień nazwanym od wieków,
„Lanym Poniedziałkiem”, lejemy ile wlezie,
to znaczy trochę inaczej, ile lać wody można.

Do tego muszą zaangażować radcę prawnego,
on znajdzie powód by wyostrzyć figurę
na ostrzu noĹźa – ale po to by się nie skaleczyć.

Nauka prawa to wielka przestrzeń,
umysły jak z bajki i kołysanka potrzebna im,
bo ludziom się zdaje że urząd to jak kościół.

Z mojego kraju zrobiono sieczkę –
Filozofia toczy się po kamieniach jak pijana,
nie starcza już sił zrozumieć prostych spraw.

Idziemy pod prąd dogonić innych,
tylko nie mamy w sobie rozpędu i celu,
Ĺźe to wszystko jest graną komedią – z farsy...

Zygmunt Jan Prusiński
26.03.2008 - Ustka

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt