Czwartek 25 Kwietnia 2024r. - 116 dz. roku,  Imieniny: Jarosława, Marka, Wiki

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 24.08.08 - 12:08     Czytano: [3305]

Dział: Kultura i Nauka

Bądź na chwilę przyjacielem poetów

CZAS LITERATURY W ZWIERCIADLE ZAPOMNIENIA

Motto: Jeśli nie jesteś prawdziwym odbiorcą poezji,
nie odmawiaj nikomu jej słuchania zewsząd.
BądĹş na chwilę przyjacielem poetĂłw ! – Z.J.P.

W dziale Kultury o Literaturze zajrzałem ponownie na stronę Internetową Polskiego Radia Online, i tam czytam artykuł pt. „IV Debata Herbertowska w Warszawie”: „Czy poetę naleĹźy wygnać z państwa”? Pod takim tytułem odbędzie się w Warszawie czwarta z cyklu dziesięciu Debat Herbertowskich.
Miejscem spotkania będzie Sala Rycerska Pałacu Rzeczypospolitej (przy placu Krasińskich). W debacie, ktĂłrą poprowadzi Paulina Bednarz-Łuczewska udział wezmą: Czesław Bielecki, Dariusz Gawin i Andrzej Harubała. To juĹź czwarta z cyklu dziesięciu debat inspirowanych Ĺźyciem i twĂłrczością Zbigniewa Herberta. Organizatorem comiesięcznych, otwartych dla szerokiej publiczności i mediĂłw spotkań jest Biblioteka Narodowa. Wpisujące się w szeroki wachlarz wydarzeń kulturalnych Roku Herbertowskiego debaty, poświęcone są róşnym aspektem Ĺźycia i twĂłrczości Poety. Dotyczą zarĂłwno twĂłrczości, jak teĹź duchowości Herberta, jego podróşy, spojrzenia na rolę literatury, a takĹźe zapatrywania na sprawy społeczne i polityczne. Autorem projektu Debat Herbertowskich jest dr Artur Grabowski z Uniwersytetu Jagielońskiego. Kolejne spotkania odbędą się 11 czerwca, 2 lipca, 10 września, 8 paĹşdziernika, 12 listopada i 3 grudnia w Pałacu Rzeczypospolitej w Warszawie”. – (ab), Środa 28 maja 2008 r.

Powiem szczerze, Ĺźe ten podtytuł „Czy poetę naleĹźy wygnać z państwa”? sprowokował mnie. Wręcz nie mogłem go sobie poukładać, dziś, w innych czasach Polski, a tu jakiś fircyk z radia, podpisujący się jako (ab)., więc od litery „c” zaatakowałem „ptaszka” autora, by więcej takich niuansĂłw nie wypisywał, bo to pachnie albo prowokacją, albo głupotą ! Więc bez Ĺźadnego przystanku wpisuję (swoje zaĹźalenie), niech Zbigniew Herbert czyta w Niebie...


NIE CHCĘ ŻYĆ W POLSCE LUDOWEJ, WIĘC PROSZĘ O PASZPORT !

Taki tytuł, „Czy poetę naleĹźy wygnać z państwa”, to trzeba odwagi.

Rozumiem „tatusia” Stalina i tych w Polsce I sekretarzy PZPR, ale i oni, ci w PRL nie chcieli dawać paszportu. Przypominam doskonałego Poetę Wojciecha Bąka z Poznania, po słynnym „Liście do prezydenta”, a był nim w tamtych latach agent NKWD – zbrodniarz komunista, towarzysz Bierut Bolesław z domu Rotenschwanz. Zniszczył Liryka Wojciecha Bąka, tylko dlatego Ĺźe w tym liście napisał szczerze, Ĺźe: „Nie chce Ĺźyć w Polsce Ludowej, więc proszę o paszport”! A teraz, w XXI wieku takie hasło ? 1.06.2008 r.


WIERSZE WYRASTAJĄCE NA KAMIENIU

Kiedy uciekłem z kraju, nie był to mĂłj kraj, bo czyj ? Okradziony z Dzieciństwa, okradziony z Młodości, tylko w przyrodzie leśnej czułem moje miejsce; byłem zatem Człowiekiem Lasu – nie człowiekiem miasta, o tej róşnicy napisałem kiedyś w wierszu. Jeśli chcecie powyganiać PoetĂłw z kraju, zacznijcie ode mnie – bo nie czuję tej miłości, tu w tym piekle poeta dojrzały schnie, jak kora, jak strumyk po deszczu w koleinie polnej drogi. Janko Muzykant teĹź przestał grać na piszczałce.

Moja gitara leĹźy na szafie kilka lat osamotniona, nie chce mi się śpiewać, grać, komponować. – Wyschnięty od środka zbieram pacierze jak liście, wczoraj w kościele słuchałem polskiej pieśni: „O szczęście niepojęte...” – Jedwabna spowiedĹş. Komercyjna MłodzieĹź pozrywana jak struny, inna do Ĺźycia – gdzie brak jest PrzyjaĹşni, tej Serdeczności wobec Czasu. A czas płynie i tak zakratowany jak Pajęczyna, w czeluści Imitacji – sztucznego schlebiania... Nie zrozum Czytelniku mojej Apatii, Okruszyna jest waĹźniejsza od rakietowej tarczy, akurat na Północy kilkanaście kilometrĂłw ode mnie, będą mnie broniły czarne latawce; przed kim ? Tylko rzeka Słupia płucze kamyki w sercu ciszy !

2.06.2008 – Ustka


SZKIC O POETACH I PISARZACH ZMUSZONYCH DO OPUSZCZENIA POLSKI

Motto: „Przyszedł dzień sprzed wielu laty” – Edward Dusza

Zaczytywałem się o Janie Lechoniu na emigracji – chciałem zrozumieć jego poetycki lot „Ikara”. Gdzie nabył tyle odwagi, rozumiem skok z komĂłrki, z pierwszego piętra budynku, ale w Nowym Jorku z wieĹźowca !? – Chciał wrĂłcić do Polski nawet boso... Zaczytywałem się o Marku Hłasce na emigracji – chciałem zrozumieć i zrozumiałem jak kochał swoją matkę z Wrocławia. Sekretarze dziwili się, ale tylko dziwili się jako błazny., sowieccy bonzowie i zdrajcy smażą się na patelni w gościnnej chacie diabła ! Zaczytywałem się o Witoldzie Gombrowiczu na emigracji – chciałem zrozumieć symptom dĹşwięku w krzyĹźu, ktĂłry krwawił czarną modlitwą. W nim rosły czerwone róşe: kto potrafił go zrozumieć, Mistrza Prozy ? NajbliĹźej Polski był gościnnie w Berlinie – przed śmiercią. Zaczytywałem się o Edwardzie Duszy – chciałem zrozumieć..., pamiętam wiersz w Rzymie, gdzie Ĺźegnał się tam z matką: „Byłaś tak mała, Ĺźe mogłaś zmieścić się w moim sercu” – napisze później w Ameryce. Tak, on w oknie pociągu a ona na peronie płakała.

- Ilu PoetĂłw i ilu Pisarzy wrĂłciłoby do Polski, gdyby nie ta „Ĺťelazna Brama”! Była naprawdę z Ĺźelaza... Komuniści czuli się „właścicielami”, a byli jedynie pospolitymi złodziejami, (ich Ĺźycia) w ich kraju, o ktĂłrym, pisali na obczyĹşnie w swoich wersach i strofach. – Jacy to byli przestępcy, Ĺźe nie mogli powrĂłcić ?

2.06.2008 – Ustka


POTAJEMNIE PRZY OGNISKU UCZYMY SIĘ PATRIOTYZMU

Motto: Zapraszam Zbigniewa Herberta

Przybądź Zbyszku, ognisko płonie, kartofle upieczemy
prosto z pola Stefana ze Starowoli.

Nie zmuszajmy się milczeć, są rzeczy do odrobienia,
piszczy w butelce echo wspomnień...

Rozpieszczasz nas wiosną, ona pęka w objęciach,
sad tańczy i ogrody leśne na polanach.

O Twojej Polsce a szczegĂłlnie o Twoim Lwowie,
piszę wstydliwie w listach, ostatnio wczoraj.

Nigdy tam nie byłem, to już o tym pisałem we Wiedniu,
a wiersz ma tytuł: „To wschodnie miasto”.

Poeta z Paryża Adam Zagajewski napisał książkę,
„Jadę do Lwowa” – i nie dojechał.

Miasto poetów, ciche westchnienie, i matki łzy
przyklejone do szyby – zostają tylko słowa.

Przybądź Zbyszku, chociaż na chwilę, ognisko woła
do wszystkich poetĂłw – martwych i Ĺźywych.

Usiądziemy wygodnie pod osłoną nocy, ucałujemy
starą sosnę rosnącą na pagórku.

31.05.2008 – Ustka


PIERWSZY CZERWCA I ŻÓŁTE IRYSY

(List do Herberta)

Przylepiłem się gościnnie do okna, wylazłem z łóżka,
tam porozrzucane sny które nie pamiętam.
Za oknem rosną Żółte Irysy, to mój świat Zbyszku;
więcej mi nic nie potrzeba – dziewczę juĹź nie dla mnie,
lata mam wstydliwe by się przyznać przed nią...
A marzenia są chwilowe, zaraz o nich zapominam.

Kochany Poeto, Polska gdzieś mi ucieka...!
Nie wiem, moĹźe to ja uciekam przed narodem –
tak cichym jakbym miał do czynienia z Niemymi.
Ale przecieĹź oni to nie niemowlaki, nieraz
krzyczą gardłem mężnego wojownika.

Gdzie jest NarĂłd Zbyszku ! Ty tam w Ogrodach
pośrĂłd białych Aniołów – czy są żółte Anioły
jak te Żółte Irysy w ogrĂłdku u sąsiadki ? –
Dlaczego milczysz w takiej chwili Poeto !!!
Nie stosuj milczenia jak Kamienie Wieku...

Rozpalam zaklęcia Skalnego Granitu, chcę
pokonać Iskrę Sławy wobec słabego znaczenia.
Pokątnie zostawiam wiersze wolne w liściach,
niech dojrzewają w zaręczynach z drzewami...
Orkiestra zagra tradycyjnie na trąbce „Ciszę”,
od lat grana jest ta melodia na cmentarzach.

Ale za czym i ja odejdę z tego padołu niewoli,
piszę wciąż (o takiej Polsce której nie ma)!
Przedwczoraj czytałem przed Pomnikiem
wiersz „Dzień Ojca i lizak na patyku”,
naszej wspĂłlnej Matce Poezji w Warcinie. –
Czy myślisz że Maria Konopnicka była wdzięczna ?

- Jak przyciągnąć tęczę rozstań ?
Jak zdobyć kawałek Symbolu wielkości Kolibra ?
Zsuwam się po nitce pajęczej bezpowrotnie.
Zaraz przyjdzie Gospodarz i mnie ugości,
za wszystkie Grzechy ktĂłre dokonam...!!!

1.06.2008 – Ustka

APEL DO WSZYSTKICH SZKÓŁ, UCZELNI, KOŚCIOŁÓW, BIBLIOTEK, SEJMU, SENATU, REZYDENCJI PREZYDENTA – WSZELKICH INSTYTUCJI I PLACÓWEK KULTURALNYCH !!!

Jak byłem „młodym poetą” – chodzi o wiek staĹźu w literaturze, to Andrzej TchĂłrzewski (poeta i krytyk literacki), napisał do mnie tak, cytuję: „ChociaĹź jeden nie czyni z Poezji dojnej krowy”! (1980 r. – chyba z „Nowego Wyrazu”).
Otóş tak się to do mnie „przykleiło”, Ĺźe minęło 28 lat, Ĺźycia na emigracji i ponownie w kraju, Ĺźe nie umiem brać honorarium (za wolne wiersze) jako Poeta Wolności !

Jeśli ktĂłraś wymieniona PlacĂłwka – dyplomatyczna takĹźe, nie tylko Parlament, chce ugościć „Poetę Wolności”, to chętnie przyjadę na to Spotkanie. Tylko jeden warunek jest następujący ze strony Gospodarza: opłata za bilet, wyĹźywienie i nocleg. Pieniędzy nie pobieram. Dlaczego ? Bo poezja nie jest dojną krową ! Prawdziwa Poezja nie jest Ĺźadną komercją, a: MUZĄ, LIRYKĄ, ROMANTYZMEM, PIEŚNIĄ, MODLITWĄ !

Zygmunt Jan Prusiński
30.05.2008 r.

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt