Środa 24 Kwietnia 2024r. - 115 dz. roku,  Imieniny: Bony, Horacji, Jerzego

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 11.12.08 - 15:28     Czytano: [8022]

Dział: Zakamarki historii

Konzentrationslager Warschau

Bogusława Kopki

Książka „Konzentrationslager Warschau” Bogusława Kopki (wydanie IPN 2007) zawiera podtytuł „Historia i następstwa” lecz z historią w rozumieniu tradycyjnym - ma tyle wspĂłlnego ile kopka z gĂłrą. Odnośnie zaś następstw to jakoś ich w książce nie widać. Chyba, Ĺźe autor miał na myśli mordowanie ĹťydĂłw przez uwalniajacych ich wprzĂłdy z GęsiĂłwki powstańcĂłw warszawskich. Takie „świadectwa” przytacza dr Kopka w swej książce za Kwartalnikiem Historii ĹťydĂłw (nr 1, 2003) i uściśla, Ĺźe byli to Ĺźołnierze Narodowych Sił Zbrojnych. Wynika stąd, Ĺźe następstwem funkcjonowania obozu było rozbudzenie w Polakach ĹźydobĂłjczej bestii.

Eksperci lepsi od Hoessa?

JuĹź sama przedmowa napisana przez Dyrektora Biura Edukacji Publicznej IPN, dr Jana Ĺťaryna wywołuje zdumienie i niesmak - pomimo, Ĺźe wyraĹźa on cyt.: „głęboki szacunek pani sędzi Marii Trzcińskiej i podziękowanie w imieniu kierownictwa Instytutu za to, Ĺźe swoją zdecydowaną działalnością uruchomiła całą machinę biurokratyczno-prawną państwa polskiego, a to umoĹźliwiło powstanie niniejszej publikacji. Jest ona owocem determinacji środowiska, ktĂłre od lat postuluje budowę pomnika ofiar KL Warschau.”

Trzeba być bezczelnym manipulatorem aby tak napisać, bowiem wynikałoby z tego, że książka Kopki jest uwieńczeniem wysiłków sędzi niezłomnej i działającego z jej inicjatywy Komitetu Budowy Pomnika; a więc treści w niej zawarte są po myśli sędzi Marii Trzcińskiej i zbieżne z wynikami jej badań, a pomnik conajmniej na ukończeniu. Tymczasem publikacja de facto sprawę budowy pomnika blokuje poprzez dogodny pretekst do nie wydania pozwolenia na budowę przez Prezydenta Warszawy.

Posłuchajmy jeszcze dyrektora Ĺťaryna cyt.: „Pierwotnie w części analitycznej miał się znaleźć takĹźe artykuł pani sędzi Marii Trzcińskiej, ktĂłra jednak ostatecznie zdecydowała się na opublikowanie swojego raportu poza wydawnictwem IPN.” No proszę - raportu a nie artykułu. I przy tym naleĹźałoby panu Ĺťarynowi zadać publiczne pytanie, a dlaczego to pani sędzi - zasłuĹźonej w sprawie KL Warschau - nie zlecił napisania części analitycznej, do ktĂłrej materiały gromadziła przez lata z największą determinacją - z naraĹźeniem Ĺźycia, a Kopce napisanie artykułu? W rezultacie Kopce powierzono napisanie książki w oparciu o materiały, ktĂłre były dorobkiem czyjegoś Ĺźycia. Na jakiej podstawie? Według jakich norm, prawideł? A dodatkowo, skoro sprawa KL Warschau jest rangi narodowej - bo co do tego wątpliwości chyba nie mamy - to jakie kryteria, jakie osiągnięcia zawodowe zdeterminowały wybĂłr niejakiego Kopki?

W przedmowie Ĺťaryna - nieco większej od jednej strony - jeszcze jedna informacja jest frapująca cyt.: „Najistotniejsza kwestia, ktĂłrą autor prĂłbuje rozstrzygnąć, dotyczy charakteru obozu. Poświadczenie istnienia komĂłr gazowych na obszarze KL Warschau pozwoliłoby wpisać to miejsce na listę obozĂłw zagłady, takich jak Treblinka, Majdanek, Bełżec czy SobibĂłr.”

Dyrektor Biura Edukacji Publicznej IPN tym jednym zdaniem wymierza policzek sędzi Marii Trzcińskiej – ignorując ustalenia jej śledztwa - a jednocześnie uwiarygadnia swym autorytetem fikcję rozstrzygania o ludobĂłjstwie rozstrzygniętym jeszcze w czasie jego trwania przez najlepszego eksperta w dziedzinie zagłady – Rudolfa Hoessa, ktĂłry na swojej mapie wykazał KL Warschau jako vernichtungslager. Pan Ĺťaryn zajmuje tu stanowisko zbieĹźne z działającym niegdyś w IPN stalinowskim prokuratorem Kaniewskim i późniejszym prokuratorem Kuleszą. Pan Ĺťaryn jakoś nie dostrzega, Ĺźe juĹź same krematoria z olbrzymimi ilościami prochĂłw ludzkich są dowodem ludobĂłjstwa, a ich rozmiary i wydajność tylko potwierdzają istnienie tej monstrualnej komory przy Warszawie Zachodniej. Zresztą, czy znane są przypadki funkcjonowania w niemieckich obozach zagłady krematoriĂłw bez towarzyszących im komĂłr gazowych? A wreszcie według jakiej logiki o dokonaniu mordu decyduje sposĂłb jego dokania a nie bezsprzeczny fakt dokonania potwierdzony protokółem komisji ekshumacyjnej? Na ironię - członek komisji ekshumacyjnej z 1946 roku - przyrĂłwnał zastaną rzeczywistość w KL Warschau do wymienionej przez Ĺťaryna Treblinki.

Antypolskie stanowisko dyrektora edukacji publicznej powinno zwrócić uwagę opinii publicznej na jego postać. Na jego udział w przeróżnych aferach - takich jak specyficzne lustracje duchownych, czy zniesławianie postaci Jana Kobylańskiego - jeszcze za czasów poprzedników prezesa Kurtyki, na jego do nich usłużność.

Kopkowania metoda

Norman Davies w swojej sławnej „Europie” zauwaĹźa, Ĺźe wraz z odrzuceniem przez postmodernizm tradycyjnych norm i wartości – stworzono na potrzeby przeprowadzenia politycznych programĂłw specjalnych historykĂłw „odrzucających tyranię faktĂłw”. Owych historykĂłw rozpoznajemymy po nieuznawaniu kanonu wiedzy historycznej jak teĹź zasad konwencjonalnej metodologii.

Kiedy zgłębiamy „Konzentrationslager Warschau” Kopki - odnajdujemy tu całą gamę wskazanych mechanizmĂłw. Autor nie ustosunkowuje się lub w ogĂłle pomija w swoim opracowaniu najwaĹźniejsze dokumenty i materiały dowodowe zgromadzone na przestrzeni wielu lat przez sędzię Marię Trzcińską, a w to miejsce wkłada obszerne cytaty niezwiązane merytorycznie z tematem. Są to sympatyczne poniekąd opowiastki Bartoszewskiego o dzielnych konspirujących dziewczętach - sprowadzone wszak do infantylizmu, czy fragmenty podnoszące polski antysemityzm i odgrzewające na nowo akcję Cichego z Wyborczej o mordowaniu ĹťydĂłw w czasie Powstania Warszawskiego. Akcję zakończoną zresztą dzięki krucjacie polskich historykĂłw pod wodzą Leszka Ĺťebrowskiego – odwołaniem zarzutĂłw przez wywołującego Ăłw skandal Michnika. Dlaczego pan Kopka odgrzewa na nowo stare kotlety i to niejako pod skrzydłem IPN, moĹźna by odgadnąć wpisujac Ăłw skandal w szerszą polityczną akcję.

Po odrzuceniu przez Kopkę materiałów typu zeznania norymberskie a innych - jak rozkaz Himmlera z dn. 9 paĹşdziernika 1942 - potraktowanie intencjonalnie tzn. przyjęcie, Ĺźe Himmler musiał być idiotą nakazując rozmieszczenie Ĺźydowskich robotnikĂłw w KL Warschau, ktĂłrego jeszcze wtedy według Kopki nie było - wyszło panu doktorowi, Ĺźe obĂłz nie działał poza terenem getta czyli tzw. „GęsiĂłwką” i nie był obozem zagłady.

Według dr Kopki wszystkie zeznania świadków zarejestrowane przez sędzię Marię Trzcińską - ze wzgledu na duży upływ czasu od zdarzeń - są niewiarygodne, pomimo, że tworzą spójny i logiczny obraz i podparte są niepodważalnymi dowodami. Nie dotyczy to naturalnie zeznań świadków żydowskich czy przesłuchiwanych jeszcze później przez prokuratora Kochanowskiego.

Po tych wszystkich kopkach pana Kopki, ktĂłre moĹźna by tu długo wymieniać, pan doktor dochodzi do ostatecznej konkluzji w ktĂłrej zaprzecza nie tylko ustaleniom sędzi Marii Trzcińskiej lecz w ogĂłle polskiej martyrologii i niemieckiemu ludobĂłjstwu na Polakach w czasie II Wojny Światowej stwierdzajac, Ĺźe: „nazistowski aparat terroru nie był w stanie realizować planu rĂłwnoczesnej zagłady fizycznej dwĂłch narodĂłw – PolakĂłw i ĹťydĂłw (...) odkładając tym samym na czas nieokreślony decyzję co do przyszłego losu Słowian, w tym PolakĂłw.” (131) (sic!)

Doprawdy trudno tu polemizować. Wypada tylko pogratulować panu prezesowi Kurtyce rodzynków w jego drużynie i zapytać czy - w zgodzie z ustawą o IPN - miało prawo ukazać się owe monstrualne dziwactwo pod szyldem polskiego IPN, i jakie mogą być tego polityczne reperkusje?

Było juĹź zabijanie historii w Instytucie Pamięci Narodowej przez motykowanie Motyki i nikomu włosa z głowy pan prezes nie wyrwał. Przyszło zatem i kopkowanie. Norman Davies we wspomnianej juĹź „Europie” trochę nas jednak pociesza, Ĺźe śmierć historii powoduje teĹź pomĂłr uśmiercającej przyczyny.

Zasłużyć na medal

Książka Kopki zawiera znaczny, lecz jednak niekompletny zestaw protokółów z zeznań świadkĂłw. Nie moĹźna zatem na podstawie niepełnego materiału, wyrobić sobie rzetelny pogląd na sprawę - zwłaszcza przy nieznanym kryterium doboru protokółów przez prezentera. MoĹźna jednak rozpoznać przyjętą metodę śledztwa i cel - dokąd zmierzało – zwłaszcza znając morale niektĂłrych prokuratorĂłw kształtujących zeznania – takich jak chociaĹźby prokurator Lech Kochanowski - obciążony udziałem w represjach w stanie wojennym - wymierzonych w ruch Solidarności i pomimo tego pozytywnie zlustrowany przez Witolda Kuleszę – szefa pionu śledczego IPN i zastępcę Kieresa.

Przy panu Kuleszy warto się chwilę zatrzymać i to nie tylko z powodu jego bezkarnego udziału w wyczyszczeniu archiwĂłw IPN z dowodĂłw niemieckiego ludobĂłjstwa na polskim narodzie, lecz takĹźe z powodu wprowadzenia przez niego pojęcia kłamstwa oświęcimskiego. Jak wygląda jego nadzĂłr autorski niech świadczy fakt, Ĺźe liczbę ofiar obozu Auschwitz obniĹźono kilkakrotnie, a ostatnie, Ĺźyjące jeszcze ofiary tego obozu – nie mogąc znaleźć powiernika swojego protestu - zaniosły swoje świadectwa na Jasną GĂłrę do Matki. Tak nawiasem to chodzi tu głównie o pomordowanych ĹťydĂłw. Bo to oni szli z rampy bez ewidencji. Warto teĹź wspomnieć, Ĺźe o tych wykluczonych z historii ofiarach holokaustu moĹźemy się juĹź dowiedzieć tylko z tak zwanego antysemickiego Radia Maryja.

Profesor Witold Kulesza po awansie w IPN na dyrektora Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, odznaczony został w 2001 roku KrzyĹźem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. Czy tak jak dopuścił do kłamstwa oświęcimskiego miał rĂłwnieĹź wpływ na kłamstwo warszawskie? Czy przypadkiem nie jego obowiązkiem było zabezpieczenie na potrzeby śledztwa istniejących instalacji gazotwĂłrczo-nawiewowych na międzytorzu i w tunelu na terenie Warszawy Zachodniej? A jak się ma takie postępowanie w świetle ustawy o IPN? A cóş na to sekretarz Rady Pamięci Walk i Męczeństwa – PrzewoĹşnik - zachowujący obojętność na niszczenie śladĂłw ludobĂłjstwa, a jednocześnie dopominający się od sędzi Trzcińskiej listy ofiar zagazowanych - potrzebnych mu do pozytywnej opinii w sprawie pomnika.

Wracając do protokółów przesłuchań prokuratora Kochanowskiego – odnosi się wraĹźenie, Ĺźe przyświecającym mu celem było zdewaluowanie sędzi Marii Trzinskiej i jej świadkĂłw metodami wprost ubeckimi. Panu prokuratorowi coś jakby się pomyliło i obiektem jego śledztwa stało się nie ludobĂłjstwo w Konzentrationslager Warschau lecz sędzia niezłomny – czcigodna pani Maria Trzcińska!

Myślę, Ĺźe ta sprawa zasługuje na osobne opracowanie ale pĂłki co wymienię przynajmniej jedno prokuratorskie „zwycięstwo”. Udało mu się wyciągnąć od przesluchiwanej ofiary, Ĺźe pani sędzia zawyĹźyła wykształcenie świadka. Tymczasem tenĹźe prokurator pana Bartoszewskiego wyciąga nawet na wyĹźsze. No coĹź, niegdysiejsi prokuratorzy reĹźimowi - szczegĂłlnie wojskowi – posiadają talent wyciągania zeznań...

Od diabła do diabła

Osoba ukrywająca mordercę staje się automatycznie wspĂłlnikiem jej zbrodni. Przez analogię rĂłwnieĹź zbrodnią jest haniebny proceder fałszowania historii – tym bardziej jeśli przedmiotem fałszowanej historii jest ludobĂłjstwo.

Śledząc lata zmagań sędzi niezłomnej z prokuraturą, a więc organem powołanym do ochrony praworządności – przestajemy mieć wątpliwości, Ĺźe właśnie ten organ jest największym zagroĹźeniem dla Polski. Widać to doskonale po przypadku KL Warschau, gdzie prokuratura zabija sprawę dla Polski największą - związaną z polską pamięcią narodową, toĹźsamością, trwaniem... Skandal, za skandalem nie porusza tu jednak Ĺźadnych trybĂłw sprawiedliwości społecznej lecz jedynie sprawia, Ĺźe śledztwo przechodzi w kręgu zaklętym z rąk do rąk. Od diabła do diabła - chciało by się powiedzieć - bo prokurator uwikłany nawet obcym wywiadem nie podlega lustracyjnemu wyświęceniu, lecz co najwyĹźej zmianie Lucypera...

Premier Kaczyński stan polskiej prokuratury definiuje następujaco: „Prokuratorzy, ktĂłrzy być moĹźe sami powinni być przedmiotem zainteresowania organĂłw ścigania, zostają prokuratorami bardzo wysokiej rangi.”

W świetle tak poraĹźających faktĂłw moĹźna mieć wątpliwości odnośnie polskiej suwerenności. Nie moĹźna natomiast mieć wątpliwości co do jednego; jeĹźeli pamięć o martyrologii w Obozie koncentracyjnym KL Warschau zwycięży – przetrwamy rĂłwnieĹź jako narĂłd.

Pozostając w trosce o przetrwanie musimy wszak postawić jedno publiczne pytanie; jakiĹź to los czeka sprawę KL Warschau pod wodzą prokuratora Kupydłowskiego z Łodzi, ktĂłry nie moĹźe sobie poradzić ze znalezieniem „sąsiadĂłw” polskiej ludności w Nalibokach, pomimo, Ĺźe „sąsiedzi” swe zbrodnie sami opisali w książkach - a wyznania ich - są zbieĹźne z zeznaniami wciąż Ĺźyjących polskich świadkĂłw tej zbrodni?

Potępionych dusze

Przy skrzyĹźowaniu Kasprzaka i Alei Prymasa Tysiąclecia była szansa uczczenia pamięci ofiar KL Warschau poprzez nazwanie w ten sposĂłb nowopowstającego ronda. Niestety, propozycja pochodząca od radnych z PIS nie przypadła do gustu Platformie i SLD. Zwyciężyło „Rondo Wolnego Tybetu”. Obca wolność wzięła zatem gĂłrę nad własną narodową pamiecią . Obca wolność posluĹźyła własnemu zniewalaniu poprzez zabicie własnej pamięci historycznej. A przecieĹź narĂłd wraz z utratą swojej pamięci – ginie.

Tymczasem przy Marszałkowskiej 62 Władysław Bartoszewski marmurowej tablicy doczekał za Ĺźycia. CzyĹźby się wyrodziła polska pamięć zastępcza? Trudno powiedzieć jak było z pozwoleniem na budowę, bo jakoś media dziwnie akurat tutaj „profesora” jak nigdy przemilczały. Nie było teĹź śledztwa jak w przypadku KL Warschau a kwiaty „państwowe” pod tablicą stoją i znicze przyjdą palić potępionych dusze: „Bora”, Zofii Kossak-Szczuckiej, „Anody”, „Montera”...

Nie do wiary, że od wszystkowiedzącego Bartoszewskiego nie dowiedzieliśmy się nic o KL Warschał tylko od skromnej Marii Trzcińskiej. Pan Bartoszewski nawet temu obozowi zaprzecza wbrew dokumentom niemieckim, a w szczególności: jego lokalizacji, funkcji ludobójczej, ilości ofiar, a także i temu, że został wybudowany dla Polaków. Nie zaprzecza natomiast Bartoszewski jednemu - swojej profesurze. W protokóle zeznań z dnia. 9 grudnia 2003 r. podaje - wykształcenie wyższe.

Sprawa wykształcenia Bartoszewskiego się wyjaśniła. Profesorem nie był. A KL Warschau – czy istniał?

Wojciech Kozlowski

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt