Piątek 19 Kwietnia 2024r. - 110 dz. roku,  Imieniny: Alfa, Leonii, Tytusa

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 06.03.11 - 13:19     Czytano: [2109]

Szczęście jest blisko

Żyj tu i teraz. W tej chwili i w tym momencie. Nie oglądaj się za siebie i nie roztrząsaj przeszłości, bo ona już za Tobą. Nie warto marnować tak cennej energii na rozpamiętywanie zdarzeń, których kres dobiegł końca bez względu na rodzaj zakończenia.
Czas się wypełnił. Zakreślił ramy historii. Dzieje można starannie ukryć na dnie serca i powrócić do wspomnień, kiedy przyjdzie nam rozliczyć się z ziemskim bytem.
Żyj i oddychaj teraźniejszością. Raduj i upajaj się chwilą zastaną, chwilą obecną. Tym, co właśnie teraz ma miejsce i pozwala Tobie być świadkiem istotnego dla Ciebie ciągu zdarzeń. Naucz się dostrzegać otaczającą rzeczywistość, jej nieprzeciętność i niezwykłość. To ważne i może najważniejsze, by żyć pełnią życia i oddychać pełną piersią.

Starożytni filozofie mówili „carpe diem” - „łap dzień”, ciesz się każdą chwilą lub sądzili, że „nie można dwa razy wejść do tej samej rzeki”, która pozostając w ciągłym ruchu, nieustannie płynie. Oznaczało to jedynie i aż jedynie, że nie można niczego powtórzyć, wykonać ponownie, identycznie, ponieważ nie wynaleziono jeszcze takiej mocy, która potrafiłaby zatrzymać czas i pozwoliła nie tylko nam ludziom, ale może i nawet maszynom powielić to, co już po tysięcznej sekundy stało się przeszłością. Należy więc żyć tak, by nic nie umknęło naszemu spojrzeniu, by niczego nie stracić i nie doświadczać poczucia zmarnowanej szansy. Postępować z rozwagą, umiarem, kierując się rozkazem umysłu i głosem duszy.

Nie wybiegaj za daleko w przyszłość i postaraj się z większym dystansem być jej kreatorem czynią plany, które według Ciebie powinny się na Twojej drodze wydarzyć. Często nawet nie chcesz myśleć, że może stać się inaczej. Niech Cię nie dziwi nic, że właśnie tak się stało. Nie zapominaj, że ten wyjątkowy czas podarowany nam w formie ziemskiego życia, że po prostu nasze Życie i nasz wymyślony na jego przebieg plan to dwie odrębne rzeczy. One nie zawsze chętnie idą z sobą w parze.

Kiedy już uda nam się zauważać codzienność, dostrzegać kota na przysłowiowym płocie lub staruszka wolno snującego się ulicą, właśnie tego, który (często przystaje na przeciwko mojego okna i podpierając płot zarówno należący w tym momencie do kota, jak i cały czas będący własnością mojego sąsiada,) wyciąga z kieszeni zniszczoną książkę.
Czyta przez chwilę, ostrożnie przerzucając kartki, wolno rozglądając się dookoła, jakby szukał bratniej duszy, skorej do rozmowy. A może tylko do wymiany myśli na temat owego kota lub zbyt często deszczowej pogody.

Kiedy nauczymy się cieszyć porankiem i uśmiechać do siebie, czerpać przyjemność z rzeczy najprostszych, które dotąd wydawały nam się nudne, mało ważne, banalne a nawet może w ogóle niepotrzebne, wtedy właśnie poczujemy czuły dotyk, mgnienie powieki, powiewne muśnięcie szczęścia.

Ten rodzaj błogosławieństwa pozwoli nam poczuć się wolnymi, potrzebnymi i kochanymi. Mając puste kieszenie i zadłużone konta stać nas będzie na wiele, będziemy bogaci.
Miłość, spontaniczność, otwarty umysł, przyjaźń, radość, duchowość stanowią największe bogactwo nas samych i pieszczotliwy klejnot tego świata.

Ludzie bezustannie szukają szczęścia. Snują w tym celu liczne plany, przemieszczają się, podejmują zadania nie zawsze zgodne z ich przekonaniami, ale za to obiecujące drogę do tej niecodziennej przyjemności.
Nie ma nic trudniejszego i jednocześnie łatwiejszego niż odkrycie drogi do swojego szczęścia, drogi do siebie, do swojego wnętrza, do swojej psychiki. Ta podróż nie jest ani męcząca, ani kosztowna. Wymaga jedynie dobrej woli, chęci, cierpliwości, czasu i umiejętności słuchania siebie.

Ludzie nie potrafią słuchać innych, bo nie potrafią słuchać siebie. Stąd też nie odnajdują tak wielu istotnych szlaków na różnych etapach swojego istnienia. Nie rozumieją swoich potrzeb i pragnień, nie potrafią dokonać selekcji między nimi i odnaleźć rzeczywistych, długotrwałych wartości.

Nigdy wcześniej nawet przez minutę nie pomyślałam, jak bardzo można być samotnym, pragnąc coraz więcej i więcej rzeczy, których zdobywanie wymaga pokonywania coraz trudniejszych barier. Można by rzec, że sprzyjało mi szczęście w nieszczęściu a jednak dobry traf, przypadek? Człowiek w obliczu własnych dramatów, zderzeń z cierpieniem, z bólem, z samotnością szuka i czasem, kiedy jest wytrwały dostrzega coś, co przywykliśmy nazywać „światłem w tunelu”, czyli rodzajem rozwiązania, rozstrzygnięcia kłopotu. Czasem oprócz światełka można wypatrzyć drogę, usłyszeć głos, które na zawsze mogą odmienić nasze spojrzenie i nasz stosunek do siebie i świata. To też szczęście.

Dzisiaj wiem, że chęć niesienia bezinteresownej, dyktowanej głosem serca, pomocy innym, czas jaki ofiarujemy innym, bo w tym czasie ofiarujemy siebie, czyni nas ludźmi wyjątkowymi i nagradza nas dostrzeganiem sensu istnienia. Stajemy się ludźmi wolnymi.
To niezwykłe jak wiele można otrzymać w zamian za serdeczność, uprzejmość i przede wszystkim chęć dzielenia się z innymi.
Banalne wydaje się być stwierdzenie, że pieniądze szczęścia nie dają a przecież dzisiejszy świat już dawno wyniósł na piedestał właśnie pieniądz, czyniąc z niego wartość nadrzędną. Ilu z nas uczestniczy w codziennym mozolnym wyścigu do tego piedestału i jak wielu znamy ludzi zamożnych, którzy w pogoni za złotem zagubili się, odwrócili od swojego szczęścia?

Szczęście jest w każdym z nas, tylko często nieme, stłumione, odwrócone. Obserwując zachowania swoje i moich znajomych szczerze pokuszę się o tezę, że to nie ludzie szukają szczęścia, lecz ono szuka ludzi.
Kiedy nasze myśli są czyste a intencje szczere to taki stan może doprowadzić nas tylko do pozytywnego działania, które z kolei zapewnia nam radość, euforię, zadowolenie, satysfakcję i upojenie.

Szczęście to umiejętność odkrywania i poznawania przede wszystkim siebie. To życie zgodne z naturą, to również zdrowie niezbędne i konieczne do wszelkich, innych naszych celów.
Dla mnie szczęście oznacza wyjątkową relację między naszym umysłem i sercem. W wyniku takiej spójnej komunikacji, następuje wymiana informacji, które mają wielką szansę na realizację. Osoby szczęśliwe to takie, które potrafią docenić wartość i piękno pór roku, smak świtu i zapach powietrza po deszczu. Potrafią radować się rzeczami i sprawami małymi, codziennymi. Są przekonane, że życie jest już samym darem, wyróżnieniem, szczęściem.

Szczęście to mądrość, dobroć i sprawiedliwość, czyli skupienie wszystkich tych cnót, które prowadzą nas do realizacji najwyższej z ludzkich potrzeb. To możliwość samorealizacji.
Szczęście jest blisko i nie można już bardziej skrócić drogi na spotkanie z nim, ponieważ szczęście jest w każdym z nas. Każdy nosi w sobie dar i bagaż szczęścia, każdy, czyli nawet ten, który każdego dnia uparcie wmawia sobie a potem wytrwale wierzy w to, jak bardzo jest nieszczęśliwy.

Jeśli zawierzyć słowom jednego z moich ulubionych pisarzy, że nasze myślenie ma bezpośredni wpływ na nasze działanie i jeśli czegoś bardzo pragniemy, to nie tylko nasze myśli i działanie, ale nawet myśli i działania innych ludzi i wreszcie cały Wszechświat skłaniają się ku temu, abyśmy to pragnienie osiągnęli, to nie pozostaje nam już nic innego jak myśleć pozytywnie, radośnie a w konsekwencji tak właśnie czynić, jednocześnie otwierając nasze serca i uwalniając, budząc drzemiące, często już znudzone czekaniem Nasze Szczęścia. Pozwólmy narodzić się ponownie Naszemu Szczęściu wtedy wszelkie niepowodzenia staną się dla nas naturalną, potrzebną drogą prowadzącą nas do Cudownej Tajemnicy Istnienia.

Małgorzata Bugaj – Martynowska
Londyn

(Zdjęcie: Gobelin Magdaleny Sielickiej)

Wersja do druku

czytelniczka - 11.03.11 12:46
Dziękuje pani Małgorzato za te słowa !Jak nie wiele trzeba aby wiele dostrzec.Odbieram pani artykuły bardzo osobiście ,są świetne .Duży SZACUN za znajomość ludzkich umysłów i życiową mądrość!!!!!!!!!!!

MariaN - 08.03.11 19:28
Pani Małgorzato, czy Pani żyje w tym świecie? Świecie złym, bezdusznym, bezwzględnym, prymitywnym i chamskim? Pisze Pani tak delikatnie i pięknie, jakby z innego świata. Takie słowa jak płatki śniegu spadające na rozgrzaną blachę, ale przyjemnie choć przez chwilę odpocząć przy nich.
Niech Pani pisze dalej i izoluje się od telewizora i POlityków, by nie stracić weny. Pozdrawiam.

Wszystkich komentarzy: (2)   

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami naszych Czytelników. Gazeta Internetowa KWORUM nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

19 Kwietnia 1882 roku
Zmarł Charles Robert Darwin, twórca teorii ewolucji biologicznej (ur. 1809)


19 Kwietnia 1899 roku
Zmarł Stanisław Kierbedź, konstruktor mostów (ur. 1810)


Zobacz więcej