Sobota 20 Kwietnia 2024r. - 111 dz. roku,  Imieniny: Agnieszki, Amalii, Czecha

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 01.04.12 - 18:49     Czytano: [1868]

Dział: Na każdy temat

Słowo

Historia porozumienia datowana jest z dniem narodzin człowieka. Kiedy Bóg stworzył Adama i umieścił go w raju zaraz nawiązał z nim bliski, bezpośredni kontakt. Zauważył jego samotność i postanowił podarować mu Ewę. Oprowadził naszych praojców po raju i jasno podkreślił, co boskie, a co ludzkie. Zakazane drzewo niczym specjalnym nie wyróżniało się od innych, było jednak symbolem wielkości Boga i małości człowieka. Od tamtego czasu obowiązkiem każdego z nas jest zachowanie i nie przekraczanie granic. Bóg uwierzył człowiekowi na słowo, którego ten nie potrafił dotrzymać. Zerwanie zakazanego owocu, było pierwszym naruszeniem prawa, nieposłuszeństwa wobec Stwórcy. Jak się okazuje, człowiek zawsze chciał dorównać Bogu, był skłonny do wszelkich pokus.

Kiedyś złamano dane słowo, dzisiaj łamie się wszelkie międzynarodowe umowy, nie mĂłwiąc o tych zawartych między zwyczajnymi ludĹşmi. BĂłg poznaje człowieka od kilku tysięcy lat i wciąż jest zaskakiwany jego poczynaniami. Rodzimy się podobnie i podobnie umieramy, chociaĹź Ĺźycie nie wszystkich dobrze traktuje. KaĹźdy z nas rodzi się człowiekiem, ale mało kto nim pozostaje, a jeśli nawet tak, to często pozornie. Niedotrzymane słowo w raju ma do dzisiaj swoje reperkusje i konsekwencje, i z kaĹźdym rokiem bardziej się degeneruje. Słowo powinno być droĹźsze od pieniędzy, ale w wielu przypadkach tak nie jest. Rzucone na wiatr nie moĹźe być stałe, niczym film „przemija z wiatrem”, wzlata i ginie. Nie wszyscy zdajemy sobie sprawę z waĹźności danego słowa, ktĂłre wydaje świadectwo o człowieku. Dotrzymujący słowa jest istotą wiarygodną, a więc i mniej uciążliwą dla drugiego człowieka. Wszyscy lubimy słownych ludzi, choć nie zawsze sami nimi jesteśmy. Coraz częściej politycy nie dotrzymują przedwyborczych obietnic, ktĂłre są im potrzebne jedynie do oddania głosu, a później…Wszystko schodzi na manowce tylko przez to, Ĺźe ludzki język mĂłwi nieprzemyślane słowa. Często mowa wyprzedza myślenie i ten właśnie pośpiech powoduje wiele niedomĂłwień, niejasności.

Zbyt duĹźo uwagi ludzie przywiązują do pieniądza, to on stał się boĹźkiem i wykładnią całego ludzkiego Ĺźycia. Nawet honor (zawsze tak waĹźny dla prawych ludzi) został zepchnięty na boczny tor. Trudno dzisiaj znaleźć prawdziwego męża stanu, na ktĂłrym moĹźna by się wzorować. Z sejmowych ław słychać rynsztokowe słowa, zuboĹźono język dyplomatyczny, a nawet literacki. Dla niektĂłrych tzw. demokracja kojarzy się z chamstwem i wulgaryzmem. Trudno dogodzić zmanierowanemu człowiekowi, nawet boskie prĂłby się nie powiodły. Skoro praojcowie nie dotrzymali słowa danego Bogu, dlaczego my nie moĹźemy oszukiwać ludzi. Do czego prowadzi oszustwo wyjaśniać nie trzeba. Ono przekłada się na kaĹźdy nasz ruch, na wszystkie sekundy Ĺźycia. Stało się jednym z głównych trybĂłw w Ăłwczesnej maszynie napędzania koniunktury świata. Jeśli nie dotrzymujemy danego słowa, czego mamy się spodziewać po innych. „Milczenie jest złotem” wszak z niego więcej poĹźytku niĹź z jałowej mowy.

Ważne jest też słuchanie, bo jak można komuś odpowiadać, kiedy się go nie wysłucha.
Jak z mówieniem nie mamy problemu, tak ze słuchaniem nie dajemy sobie rady, czyżby mowa była łatwiejsza? Tak wiele do powiedzenia ma każdy z nas, ale trudno znaleźć słuchacza, który poświęciłby nam dosłownie kilka chwil nie otwierając ust. Nie jest tajemnicą, iż wyrzucenie z siebie wszelkich bolączek gromadzonych przez lata przynosi olbrzymią ulgę.

Nie istnieją ludzie bez problemĂłw, w kaĹźdym bez wyjątku nagromadziły się jakieś nieczystości, z ktĂłrymi ciężko Ĺźyć. Na ziemi nie ma ludzi świętych, bo tu nie miejsce dla nich, niektĂłrym się tylko wydaje, Ĺźe nimi są. Wcale nie konieczna jest świętość, by być dobrym człowiekiem, choć jedno drugiemu nie przeczy. Nie konieczna jest znajomość wielu językĂłw, by się porozumieć wystarczy jeden, a często tylko pojedyncze słowo. Wszystko, co przegadane traci swĂłj sens. Zbyt wielki zasĂłb słów najczęściej pozostawia po sobie niedomĂłwienia i tu prostota znaczy wszystko. MoĹźe to zabrzmi banalnie, ale moim skromnym zdaniem najwięcej myślenia, zastanowienia się wymaga krĂłtkie słowo „tak” lub „nie”, to jedne z najwaĹźniejszych i decydujących słów jakich uĹźywamy.

Już niemal zapomniane słowo parol straciło swój dawny sens (słowo honoru). Skoro sam honor stał się nienamacalny, trudno mówić o jego znaczeniu, tym bardziej doszukiwać się w nim wielkości i reguł. Dzisiejsze przysięgi już mniej znaczą, a nawet są częściej łamane, co świadczy też o upadku danego słowa. Nam zwyczajnym ludziom serwowane są obiecanki jakby na pocieszenie i to właśnie dzięki nim mamy się utrzymać przy życiu. Jesteśmy nauczeni żyć na obiecankach i marzeniach, skoro nie istnieje słowo, dobre i to.

Świat coraz częściej posuwa się do kłamstw, to właśnie one nadają Ĺźyciu bieg. Spychana prawda nie znajduje punktu zaczepienia, a chęć zysku zabija resztki człowieczeństwa, ktĂłre od czasu do czasu gdzieś się nieśmiało pojawia. Nie potrzebny jest ludzkości „parol”, on tylko utrudnia egzystencję. Przypisujemy wielkość byłym komunistom, uniewinniamy zbrodniarzy, czy to niewystarczające argumenty na zatarcie prawdziwego słowa, ktĂłre jeszcze wczoraj miało większy sens i znaczenie. Niezrozumiałe jest to, Ĺźe słowa przestały nas łączyć, wręcz nas dzielą. Prezes największej polonijnej organizacji odcina się od „reszty świata” i pozwala sobie na prywatne zdanie. Kto wobec tego nas poprze, kiedy przez nas wybrani odwracają się do nas plecami. Miękną w tym kontekście reguły i zasady, kruszy się niektĂłrych patriotyzm, byleby się nie narazić. W tym teĹź przypadku moĹźna z łatwością zauwaĹźyć, iĹź milczenie jest złotem. Na nic więc nawoływania do podpisĂłw petycji, skoro samemu chowa się głowę w piasek. Taki oto patriotyzm i taka to walka. Dzielimy się z byle powodu, tylko po to, by utrzymać cieplutki stołek i nie zawstydzić prezesa. Tyle warte jest słowo ile dana osoba. Szkoda, Ĺźe słynne wróşki nie potrafią wskazać nam ludzi zainteresowanych Ojczyzną, a nie zyskiem. Dobrze się składa, Ĺźe mamy prawdziwych cudotwĂłrcĂłw, szamanĂłw, wróşbitĂłw, jeszcze lepiej by było gdybyśmy mieli prawdziwie wolną Ojczyznę. Przy takich prezesach i redaktorach nigdy nam to nie grozi.

Pierwszym wypowiedzianym przez człowieka słowem jest niewątpliwie słowo„mama”, kaĹźdemu teĹź przysługuje ostatnie słowo – nas o takie nikt nie pyta…

Władysław Panasiuk

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt