Piątek 19 Kwietnia 2024r. - 110 dz. roku,  Imieniny: Alfa, Leonii, Tytusa

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 25.06.13 - 10:58     Czytano: [1444]

Dział: Na każdy temat

O marszałku Borusewiczu i początku Sierpnia

Na stronach internetowych byłych działaczy Wolnych Związków Zawodowych http://wzzw.wordpress.com ukazał się fragment nie wydanej jeszcze książki Lecha Zborowskiego poświęcony roli Bogdana Borusewicza w przygotowaniach do strajku w Stoczni Gdańskiej w sierpniu 1980 r. Nie są to klasyczne wspomnienia byłego działacza Wolnych Związków Zawodowych. Autor przede wszystkim szczegółowo relacjonuje jak doszło do pamiętnego protestu, ze szczególnym uwzględnieniem roli obecnego marszałka Senatu ale też przytacza i komentuje wypowiedzi Borusewicza z ostatnich ponad dwudziestu lat na temat strajku. I bardzo dobrze, komu by się chciało śledzić to, co Borusewicz mówi o tym co robił ponad 30 lat temu. Tym bardziej, że wersje przedstawiane przez marszałka zmieniały się. Ale nie to jest najważniejsze. Największe znaczenie ma to, że ktoś się myli, albo czołowy polityk Platformy Obywatelskiej, albo Lech Zborowski, osoba anonimowa dla prawie wszystkich mieszkańców Polski.

Oczywiście, do kaĹźdego ĹşrĂłdła naleĹźy podejść krytycznie, czego pewnie nie wiedzą przepisywacze książek Jacka Kuronia i Adama Michnika. Nie jestem w stanie przeanalizować krytycznie kaĹźdego zdania tychĹźe wspomnień, najzwyczajniej nigdy nie zajmowałem się tym tematem. MoĹźna np. zarzucić Zborowskiemu, Ĺźe na opublikowanie wspomnień zdecydował się tak późno. Pewna pasja, ktĂłrą czasem widać „na kartach” nieistniejącej jeszcze książki moĹźe wskazywać, Ĺźe miał najzwyczajniej dość kłamstw na temat Sierpnia i dlatego przerwał milczenie.

Gdy Sławomir Cenckiewicz składał rezygnację ze stanowiska szefa biura Edukacji Publicznej oddziału IPN w Gdańsku, na stronach internetowych jednego z tygodnikĂłw moĹźna było przeczytać: „Według nieoficjalnych informacji, na ktĂłre powołuje się wtorkowa Rzeczpospolita, na dymisję Cenckiewicza naciskali politycy związani z rządzącą koalicją. Mieli oni grozić, Ĺźe gdyby Cenckiewicz pozostał szefem BEP w Gdańsku, budĹźet IPN zostanie obcięty o 30 mln zł”. W tle sprawy pojawia się teĹź Borusewicz, ktĂłry był bardzo oburzony, Ĺźe nie powiedziano mu, Ĺźe w szkole, w ktĂłrej miał opowiadać swoje „legendy solidarności”, niedługo później mieli spotkać się z uczniami Gwiazda, Walentynowicz, Wyszkowski i Ăłw Cenckiewicz. „Doszło do skandalu dlatego, Ĺźe ja zostałem zaproszony przez IPN do mojej szkoły, gdzie miałem spotkanie z młodzieżą i nie poinformowano mnie, Ĺźe kilka dni później w tej samej szkole odbędzie się spotkanie z Gwiazdą, Walentynowicz, Cenckiewiczem, Wyszkowskim i to uwaĹźam za karygodne - powiedział dziennikarzom marszałek Borusewicz”. Podkreśliłbym w tej wypowiedzi słowo karygodne. Co go tak ubodło, skoro „marszałek poinformował ponadto, Ĺźe w poniedziałek rozmawiał z wicedyrektorem gdańskiego IPN i powiedział mu, Ĺźe sytuacja, do ktĂłrej dopuścił Cenckiewicz jest niedopuszczalna”.

Może chodziło o to, że pan marszałek chciał opowiedzieć dzieciom swoją wersję wydarzeń z sierpnia 1980 r. i obawiał się, że późnej przyjdzie Cenckiewicz z działaczami Wolnych Związków Zawodowych, których III RP skazała na zapomnienie i wykażą, że opowieści Borusewicza to bajki? Nie wiem, ale taki wniosek nasuwa się po przeczytaniu wspomnień Lecha Zborowskiego. Zauważmy też, że Cenckiewicz zajmował się właśnie m. in. Solidarnością i miał, jako pracownik IPN, dostęp do akt wytworzonych przez Służbę Bezpieczeństwa. Miał więc szansę poznać Sierpień też od strony bezpieki.

Nigdy nikt mnie nigdzie nie zapraszał, żebym coś powspominał, ale gdyby tak było to ostatnią rzeczą, która by mnie interesowała, to kogo później szkoła czy ktoś tam będzie gościła czy gościł. Najlepiej mówić prawdę, wtedy nie trzeba się obawiać, że coś się pomiesza i nagle, gdy ktoś porówna wypowiedzi to powstaje kilka wersji na jeden temat albo ktoś wytknie kłamstwo. A nawet gdyby mi zarzucił kłamstwo to, jakby to powiedzieć delikatnie? Ja mówię prawdę a reszta mnie gówno obchodzi.

Zachęcam do lektury. Po tylu latach zajmowania się historią, czasem chce mi się już tym rzygać. Ale wspomnienia Lecha Zborowskiego przeczytałem jednym tchem i z dużą uwagą. A nie często mi się to zdarza.

PS. Ledwie skończyłem pisać artykuł, a już na stronie Byłych działaczy Wolnych Związków Zawodowych zostały zamieszczone następne fragmenty nie wydanej jeszcze książki Lecha Zborowskiego poświęcone Lechowi Wałęsie i Jerzemu Borowczakowi. Czytajmy!

MICHAŁ PLUTA

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt