Piątek 26 Kwietnia 2024r. - 116 dz. roku,  Imieniny: Marii, Marzeny, Ryszarda

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 29.07.13 - 11:57     Czytano: [1567]

Dział: Prosto z mostu

Burze w szklance wody

„Praca posła ciężka, szczera. Z rana poseł się ubiera, fagas listy mu otwiera, on tymczasem się wybiera - do Puchera!”

- pisał sto lat temu Tadeusz Boy-Ĺťeleński. Od tamtej pory parlamentaryzm przechodził przez rozmaite paroksyzmy, wzloty i upadki - ale praca posła zasadniczo się nie zmieniła. Nadal jest ciężka i szczera, nadal poseł z rana się ubiera - i tak dalej. To znaczy - oczywiście się zmieniła i na przykład w naszym nieszczęśliwym kraju znaczna część - niektĂłrzy powiadają, Ĺźe aĹź 90 procent - obowiązującego u nas prawa, stanowią dyrektywy Komisji Europejskiej i tak zwane „standardy”, ktĂłre posłowie pracowicie przekładają własnymi słowami - i na tym zasadniczo polega ciężka ich praca - jeśli oczywiście nie liczyć kręcenia rozmaitych lodĂłw i intrygowania.

Niekiedy jednak zdarzają się sytuacje wymagające od Umiłowanych PrzywĂłdcĂłw decyzji samodzielnych, spowodowanych nieubłaganą koniecznością. Tak właśnie zdarzyło się ostatnio, kiedy to premier Tusk z przeraĹźeniem odkrył dziurę budĹźetową, oszacowaną na 24 miliardy złotych - a pan minister Rostowski zaproponował, by w ramach kreatywnej księgowości „zawiesić” 50-procentowy prĂłg ostroĹźnościowy, zawarty w ustawie o finansach publicznych. W tej ustawie bowiem zawarte są limity dopuszczalnej wysokości deficytu budĹźetowego, wyraĹźające się w postaci stosunku długu publicznego do Produktu Krajowego Brutto a więc - wartości tego, co zostało w kraju wyprodukowane i sprzedane w ciągu roku. Jeśli zatem dług publiczny przekroczył 50 procent PKB, ale nie przekroczył 55 procent, to stosunek deficytu do dochodĂłw budĹźetowych musi być taki sam, jak w roku poprzednim, czyli, Ĺźe nie moĹźna zwiększyć dopuszczalnego deficytu. Gdyby dług publiczny przekroczył 55, ale nie przekroczył 60 proc. PKB, to w ogĂłle nie wolno uchwalać budĹźetu z deficytem, a jeśli przekroczył 60 proc. PKB, to nie tylko nie wolno uchwalać budĹźetu z deficytem, nie tylko rząd musi przedstawić program sanacyjny, ale w dodatku jednostki finansĂłw publicznych nie mogą udzielać Ĺźadnych poręczeń ani gwarancji finansowych.

Dopiero na tym tle moĹźemy lepiej zrozumieć gimnastykę ministra Rostowskiego w zakresie kreatywnej księgowości, ktĂłra skierowana jest na ukrywanie faktycznego poziomu długu publicznego, by utrzymać swobodę w zakresie ustalania deficytu budĹźetowego. Jednak mimo całej wirtuozerii ministra Rostowskiego w zakresie kreatywnej księgowości, relacje między długiem publicznym a PKB stale się pogarszały, aĹź wreszcie okazało się, Ĺźe pierwszy prĂłg został przekroczony. PoniewaĹź opozycja nie zamierza przymknąć oczu na nowelizację ustawy budĹźetowej bez zmiany ustawy o finansach publicznych, to rząd zaproponował „zawieszenie” pierwszego progu ostroĹźnościowego w ustawie o finansach publicznych na rok. Na takie dictum prezes PiS Jarosław Kaczyński zaproponował powołanie sejmowej komisji śledczej, ktĂłra by zbadała rzeczywisty stan finansĂłw publicznych.

Wprawdzie informacje o finansach publicznych są jawne, a ponadto posłowie mogą na kaĹźde żądanie uzyskać informację od rządu i instytucji państwowych - ale skoro trafia się taka okazja przeczołgania premiera Tuska i jego ministra finansĂłw, to prezes Kaczyński nie byłby sobą, gdyby jej nie chciał wykorzystać. Inna sprawa, Ĺźe to tylko takie groĹşne kiwanie palcem w bucie, bo inne partie opozycyjne nie zamierzają wniosku PiS w tej sprawie popierać. Ciekawe, Ĺźe rĂłwnieĹź trzech posłów PO: poboĹźny poseł Gowin, poseł Ĺťalek i poseł Godson skrytykowało pomysł rządu, wskazując, Ĺźe „zawieszenie” progu ostroĹźnościowego moĹźe stanowić niebezpieczny precedens, bo skoro moĹźna te progi „zawieszać” to znaczy, Ĺźe Ĺźadnych hamulcĂłw juĹź nie ma i kaĹźdy rząd moĹźe uprawiać jazdę bez trzymanki. NajwyraĹşniej poboĹźny poseł Gowin, ktĂłry będzie kandydował przeciwko Donaldu Tusku na przewodniczącego Platformy Obywatelskiej chce w ten sposĂłb zmusić premiera do debaty. Mamy zatem burzę w szklance wody: „praca posła ciężka, szczera...”

Tymczasem ostatnie sukcesy w wyborach uzupełniających, a takĹźe zachęcające sondaĹźe sprawiły, Ĺźe w PiS coraz częściej mĂłwi się o pewnym rychłym zwycięstwie i nawet - samodzielnym rządzeniu. Ciekawe, co na to powie razwiedka, bo jak wynika z „Małego Księcia” Antoniego de Saint-Exupery, nawet KrĂłl, ktĂłry był władcą absolutnym i nie znoszącym sprzeciwu, przed zarządzeniem na prośbę Małego Księcia zachodu słońca, przecieĹź najpierw zajrzał do kalendarza i dopiero potem zarządził zachĂłd słońca na godzinę 19.15, a zwracając się do Małego Księcia dodał: „i zobaczysz, jaki mam posłuch!”

Wiceprezes PiS, pan Adam Lipiński zdradził nawet kilka projektĂłw jakie miałyby być zrealizowane w ramach „samodzielnego rządzenia” - wśrĂłd nich m.in. powrĂłt do finansowania słuĹźby zdrowia z budĹźetu. NajwyraĹşniej samodzielne rządzenie ma swoje granice, poza ktĂłrymi jest na przykład Narodowy Fundusz Zdrowia, ustanowiony - jak pamiętamy - przez rząd premiera Millera, kiedy okazało się, Ĺźe nie da się powyrzucać mianowańcĂłw koalicji AW”S” - UW z 16 terytorialnych Kas Chorych i siedemnastej mundurowej. Premier Miller zlikwidował więc Kasy Chorych, wprowadzając na ich miejsce Narodowy Fundusz Zdrowia, obsadzony juĹź prawidłowo. No a teraz bez likwidacji NFZ teĹź się nie obejdzie, więc ciekawe jak się będzie nazywała instytucja rozdzielająca budĹźetowe pieniądze między szpitale i przychodnie.

Widać wyraĹşnie, Ĺźe dotychczasowa zasada finansowania słuĹźby zdrowia, polegająca na tym, iĹź „pieniądze idą za pacjentem” chyba się nie sprawdziła. To znaczy - sprawdziła się oczywiście, jakĹźe by inaczej, pieniądze za pacjentem idą - ale w takiej odległości, Ĺźe wszelki - nie tylko wzrokowy - kontakt między nimi a pacjentem urwał się definitywnie. W tej sytuacji nie ma co nawet markować rozwiązań „rynkowych” - więc PiS zapowiada recydywę socjalizmu. Na to, by pieniądze szły nie „za” pacjentem, tylko razem z nim, to znaczy - by zaprzestać rabowania obywateli pod pretekstem sprzedawania im przez państwo usług medycznych, ta prawicowa - jakĹźe by inaczej! - partia, najwyraĹşniej nie pomyślała.

A tu jeszcze czeka nas „reindustrializacja” - oczywiście przemysłu państwowego, bo prywatni przemysłowcy budowaliby fabryki bez pozwolenia rządowego - jeśli oczywiście mieliby za co, no i naturalnie - jeśli nie liczyć zezwoleń, o ktĂłrych, kiedy jeszcze w PiS była ulubienicą i prawą ręką prezesa Kaczyńskiego, tak pięknie mĂłwiła pani posłanka ElĹźbieta Jakubiak redaktorowi Mazurkowi - Ĺźe mianowicie bez zezwolenia ani on nie mĂłgłby pracować, ani krowy dawać mleko, ani słońce wschodzić i zachodzić. Na tym tle bardzo zagadkowo, ale i charakterystycznie brzmi opinia, Ĺźe drogę do władzy prezesowi Kaczyńskiemu toruje premier Tusk. Ładny interes!

Tymczasem na odcinku budowy w naszym nieszczęśliwym kraju „Ĺťywej Cerkwi” ani chwili zastoju. PoniewaĹź JE abp Hoser milczy, to przewielebny ks. Lemański za pośrednictwem „Tygodnika Powszechnego” zapoznaje opinię publiczną z fluktuacjami swoich stanĂłw psychicznych - co, jak sadzę, obliczone jest na wywołanie fali z jednej strony współczucia, a z drugiej - oburzenia na „arogancję” biskupĂłw, a w szczegĂłlności JE abpa Hosera, przeciwko ktĂłremu bezpieka zebrała podobno juĹź 10 tysięcy podpisĂłw. Jest to oczywiście znacznie mniej, niĹź zebrano za referendum w sprawie odwołania pani Hanny Gronkiewicz-Waltz, nazywanej rĂłwnieĹź „Bufetową” z funkcji prezydenta Warszawy, więc wygląda na to, Ĺźe entuzjastĂłw „Ĺťywej Cerkwi” jest znacznie mniej, niĹź nawet konfidentĂłw, ktĂłrzy w dodatku mogli porozjeĹźdĹźać się na wakacje.







Stanisław Michalkiewicz
28 lipca 2013

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt