Piątek 19 Kwietnia 2024r. - 110 dz. roku,  Imieniny: Alfa, Leonii, Tytusa

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 04.04.14 - 20:52     Czytano: [1611]

Dział: Kworum poetów

Wybaczcie poecie (Danuta Duszyń.)

Poeta – to hultaj, złodziej i niecnota,
cztery pory roku kalendarzom skradł.
Wiosną w słowa wplatał z jaśminów bukiety,
zimą z płatków śniegu utkał biały szal.

Latem rozkołysał zboża pełne ziarna,
pognał hen w przestworza z wiatrem za pan brat,
zdeptał złote liście purpurom jesiennym,
melancholią skarmił zwiędłej róży kwiat.

Wybaczcie poecie - te figle i psoty,
gdyby wymalował niedorzeczny świat!
Pełen sennych mrzonek z marzeń i tęsknoty,
choćby i rogalik – księżycowi skradł.

Odpuście poecie, jeśli kroplą rosy
chce obudzić ludzi z głębokiego snu,
z pragnień pobudować wszystkie zamki z piasku,
mosty wprost do nieba - po błękitach chmur.

Darujcie poecie, że się zaprzepaścił,
gubiąc gdzieś po drodze – materialny krok.
To jego powinność wplatać w wersy słowo,
dając mu niezwykle czarodziejską moc.

Wybaczcie poecie, wybaczcie poecie...

Danuta Duszyńska, nick - "australijka"



Jesienne przesłanie

Zbyt wcześnie pożegnać piękno tego świata
rachunkiem sumienia i pacierzem ciszy.
Modlitwy do nieba pewnie nie usłyszy
ani wiatr w ogrodzie, ani grusza w kwiatach.

Spójrz na barwną jesień, tańczącą wietrze:
purpura i złoto mienią się czerwienią.
Zanim przyjdą chłody i barwy się zmienią,
nim nastaną słoty - niech zatańczy jesień!

Wyrywaj powoli karty z kalendarzy,
każdą miłą chwilę zatrzymaj z uśmiechem.
Gdy młodzieńcza radość odezwie się echem,
wnet los cię radością i szczęściem obdarzy.

Widzisz, ja się bratam z moim własnym cieniem,
nic to, że włos siwy i zmarszczki na twarzy.
Póki dzień dzisiejszy o jutrzejszym marzy,
a słońce całuje złocistym promieniem.

Danuta Duszyńska, nick - "australijka"

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt