Jan Orawicz - 26.03.15 21:17
Nasza Kochana Danusia!! Taka była młoda,a już dla Polski dojrzała
i Wielka!!! Dalej nie mogę pisać! Zalały mnie łzy! Pozdrawiam

Bogdan Dziuma - 26.03.15 11:15
Oby tak się stało !
Do akcji przeciwko wrzucone zostaną wszystkie siły bolszewii tęczowej.
A będą to wychowawcy profilowani ,wspierani wszelką żulią !

Sierpem i młotem w tęczową hołotę !

Jan Orawicz - 15.03.15 18:40
Panie York, dzieki Panu za tak ludzki i polski komentarz!! Ja w moim
dzieciństwie, już na granicy dorastania, na własne oczy widziałem tych
naszych Niezłomnych żołnierzy.którym wypadło stawiać zaporę, przed
czerwonym okupantem Polski.Widziałem Akowców Łupaszki. Bywało,że w
moim domu 3 razy nocowali. O czym się dowiedziałem póżej od moich
rodziców. Sam raz - zabrany przez Nich, pokazywalem im drogę przez
Puszczę Bydgoską,którą mogli dojechać do wskazanego miasta.Do dzisiaj
dokładnie Ich pamietam i rozmowę ze mną. Boże Mój,gdzie Oni są??!!
Srdecznie Pana pozdrawiam

york - 15.03.15 15:17
Wbrew załganemu do szpiku kości przekazowi mainstreamu, na temat polskich kibicĂłw, rzeczywistość dowodzi, Ĺźe prawda jest zupełnie inna, bo to, co się dzieje na naszych stadionach przed meczami świadczy o poczuciu patriotyzmu naszej, polskiej młodzieĹźy, ktĂłra tą formą ekspresji wypełnia białe plamy naszej historii, jak chociaĹźby o Danucie SiedzikĂłwnie „Ince” czy Annie Walentynowicz.
A oto, co można na ten temat znaleźć na portalu Niezależna.pl:
„Kibice Śląska Wrocław przygotowali niezwykłą oprawę stadionową.
Uczcili pamięć dwĂłch wspaniałych, odwaĹźnych Polek: Danuty SiedzikĂłwny „Inki” z 5. Wileńskiej Brygady AK majora Zygmunta Szendzielarza oraz Anny Walentynowicz, jednej z kluczowych postaci Solidarności.
TuĹź przed śmiercią z rąk komunistycznego mordercy sanitariuszka „Inka” prosiła o przekazanie swej babci, Ĺźe „zachowała się, jak trzeba”. Anna Walentynowicz zginęła w katastrofie smoleńskiej. Trudno nawet wyobrazić sobie, jakie były ostatnie sekundy jej Ĺźycia. Ale prosty komunikat Danuty SiedzikĂłwny to takĹźe najkrĂłtsze podsumowanie jej ziemskiej drogi.
Piotr Lisiewicz na portalu Niezalezna.pl zauważył, że kibice Śląska Wrocław celowo lub nie do końca świadomie połączyli kobiety o podobnych losach. Danuta i Anna były niemal równolatkami, obie miały za sobą bardzo trudne przeżycia z dzieciństwa, życie każdą z nich wcześnie poddało próbie dorosłości.
Obie pozostały wierne Polsce bez względu na cenę, jaką za tę wierność przyszło im zapłacić.
„Ince” Ĺźycie odebrała banda komunistycznych mordercĂłw występujących pod szyldem PRL, Annę prześladowały inne bandy, dokładnie spod tego samego znaku.
Nie wiem, czy autorzy oprawy mieli świadomość, iĹź łącząc te dwie postaci, stworzyli jedną z najdramatyczniejszych ilustracji naszych czasĂłw – obie kobiety nie zostały godnie pochowane, obie były obiektami akcji szkalowania i niszczenia pamięci i w końcu władze polskie uhonorowały winnych ich pohańbień.
Danuta SiedzikĂłwna miała zniknąć z pamięci następnych pokoleń PolakĂłw, a jej rĂłwieśnicy dowiadywali się, iĹź była „krwawą morderczynią”.
Jej szczątki przez dziesięciolecia spoczywały w bezimiennym dole śmierci, a kaci – nawet w III RP! – korzystali z przywilejĂłw.
Anna Walentynowicz nie pasowała entuzjastom budowania z komunistami nowej Polski.
Gdyby nie prezydentura profesora Lecha Kaczyńskiego, mogłaby otrzymać od instytucji państwowych, co najwyżej zapomnienie. (...)
Anna Walentynowicz miała zniknąć z najnowszej historii Polski lub stać się postacią marginalną, bo nie zaakceptowała sojuszu z komunistami. Po dramacie smoleńskim okazało się, iż w grobowcu rodzinnym nie złożono jej ciała. Rosjanie pomylili zwłoki, a żadna polska instytucja nie była zainteresowana czuwaniem nad prawidłowością pochówków.
Gdyby nie determinacja rodziny, władze RP zapewne albo nie dopatrzyłyby się błędu, albo uznały, iż nie opłaca się im go naprawić. Anna Walentynowicz miała dwa pogrzeby. A kolejna dokumentacja medyczna dostarczona z Moskwy tylko wywołała wątpliwości, czy szczątki legendarnej Anny Solidarność w ogóle dotarły do Polski. (...).
Oprawa przygotowana przez kibicĂłw Śląska Wrocław jest jednak nie tylko symbolem ugrzęźnięcia naszych czasĂłw w trzęsawisku kłamstwa rodem z PRL, ale i nadzieją na to, Ĺźe pokolenie wchodzące w dorosłość odkryje prawdę o tych, ktĂłrzy „zachowali się, jak trzeba” – koniec cytatu.
http://niezalezna.pl/65110-komorowski-i-towarzysz-mordercow-inki
https://www.youtube.com/watch?v=okdTWIIRt0c
https://www.youtube.com/watch?v=ks_kG4d2pWM

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami naszych Czytelników. Gazeta Internetowa KWORUM nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.