Piątek 19 Kwietnia 2024r. - 110 dz. roku,  Imieniny: Alfa, Leonii, Tytusa

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 17.03.15 - 9:26     Czytano: [1672]

Dział: Oceny-Poglądy-Analizy

Jan Pietrzak w Kalifornii

Kilka dni temu na Dziki Zachód zawitał niekwestionowany mistrz satyrycznej szpady Jan Pietrzak. W północno-centralnej Kalifornii występował w San Francisco, Sacramento i w Martinez. Wybrałem się na występ w siedzibie powiatu Contra Costa, w Martinez, choć termin nie był szczęśliwy, bo w środku tygodnia o 7.30 wieczorem. Jednak jak można było się spodziewać przyjechało ok. 100 sympatyków tego popularnego barda satyry politycznej, z którego dowcipnym repertuarem większość zebranych zapoznała się jeszcze w PRL-u. Artystę zaprosił Edmund Lewandowski, a gospodarzem było Stowarzyszenie Polsko-Amerykańskie wschodniej zatoki San Francisco.



























http://i.imgur.com/baPhPDg.jpg

Pan Janek właśnie ukończył 77 lat, (z czego 55 lat w kabarecie!), ale z wczesno wiosennym wigorem zabrał nas na nostalgiczną rozrywkową przejażdżkę (na wstecznym) zaczynając od pierdłowatego i wyśmiewanego Gomułki, następnie przejeżdżając się po dorobku majestatu, według niektórych jego odświeżonej kopii odkopanej z metra w smoleńskim lesie, obecnego prezydenta Komorowskiego.

Nie dziw, Ĺźe dokonywał tego ręką wirtuoza, podszczypując słabości i obnaĹźając patriotyczną nagość i płochą niewydolność rządzących oficjeli. Jak pamiętamy staĹź w satyrycznym fachu Pietrzak szlifował juĹź w kategorii kabaretu od 1960 r. w warszawskich „Hybrydach” (do 1967 r.), a następnie w swoim słynnym kabarecie „Pod Egidą”. U niego zaczynał 19 letni późniejszy bard „Solidarności” Jacek Kaczmarski, czy aktorka Krystyna Janda, nie wspominając innych tuzĂłw polskiej satyry.

Oczywiście ostrze satyry nie mogło nie trafić w liczne gafy prezydenta Komorowskiego, ktĂłry sam wypuszczony w lud, bez tłumika strzela sobie raz za razem w kolano. Tak, więc Pietrzak przeczołgał rozbawionych zebranych przez prezydenckie teorie n. t. deszczu spływającego do Bałtyku (powĂłdĹş), przez kaszaloty z Danii, niepodległościowe baloniki w nowych róşowych barwach narodowych, aĹź po podebrany kieliszek krĂłlowej Szwecji…

Prawem satyry artysta towarzyszył Komorowskiemu w japońskim parlamencie, kiedy prezydent dziarsko wskoczył na fotel speakera-marszałka jakby szukając wyĹźej swojego ulubionego Ĺźyrandola tak, aby jego dzielny giermek i fotograf Szogun mĂłgł wykonać mu prezydencki portret… Pan Janek rĂłwnieĹź odniĂłsł się do hrabiowskiego pochodzenia Komorowskiego ustalając jego korzenie w bocznej linii (bocznica), ktĂłra dochodzi do Ruskiej Budy…

PRL to było państwo stymulujące kabaret, kpił satyryk, Ĺźe było wtedy niepisane prawo: widzisz cement, to kradnij! Z kolei odniĂłsł się do państwowej edukacji rzucając uwagę, Ĺźe w Polsce stosowana jest pedagogika wstydu, dlatego wstydzimy się polskiej historii, bo jej nie znamy. Dlatego mamy tak bezczelne kłamstwa jak „polskie obozy koncentracyjne”.

Odnosząc się do wojny Putina we wschodniej Ukrainie artysta skupił się na białym konwoju z czerwoną zarazą i ostrą bronią humanitarną (rosyjski wierzchowiec trojański). ZwrĂłcił natomiast uwagę, Ĺźe pomoc humanitarna to nowy wyĹźszy szczebel wojskowej doktryny Moskwy, dotychczas poznaliśmy tylko pomoc braterską jak na Węgrzech w 1956 r., czy w Czechosłowacji w 1968 r., nie wspominając juĹź o pomocy bratniej udzielonej Polsce w 1939 r….

Satyryk przypomniał, że napisał jakiś czas temu notę do Putina w związku z informacjami rosyjskich źródeł odnośnie rzekomo działających w Polsce obozów szkoleniowych faszystów i nacjonalistów. Skarżył się, że takiego obozu nie może znaleźć, więc prosi Putina o adres, bo chciałby się tam zapisać.

Dostało się teĹź byłemu premierowi Tuskowi, ktĂłrego ulubioną zabawką były noĹźyczki, z ktĂłrymi na ledwie rozgrzebanych drogach dopadał do wstęg, ustawicznie je psując, przecinając nawet, jeśli odcinek oddawanej drogi był krĂłtszy od wstęgi… Byłemu premierowi artysta poświęcił piosenkę (O plagach Tuska). Tusk był znanym wrogiem lotnictwa, za jego pechowej 7 letniej kadencji samoloty spadały jeden za drugim, niestety często z ludĹşmi…

Według satyryka całe wojsko polskie to grupa rekonstrukcyjna prezydenta Komorowskiego, a sam rząd to Patrioty bez głowic… Inną osobą z rządu byłego premiera fascynującą PolakĂłw był zakochany w czasomierzach minister transportu Sławomir Nowak, ktĂłry jak się Ĺşle poczuje to nie biorą go do lekarza, tylko dzwonią po zegarmistrza…

Pietrzak kąśliwie zauwaĹźył, Ĺźe główne media w Polsce nie bardzo znają się na kalendarzu, od 7 lat nie zauwaĹźyły zmiany w rządzie i ciągle korzystają ze starego scenariusza atakując i nabijając się z Kaczyńskiego i PiS…

Odnosiłem wraĹźenie, Ĺźe satyryk wsłuchiwał się w reakcje zebranych i improwizował tak dowcipy i repertuar, aby jak najlepiej zaspokoić potrzeby odbiorcĂłw. W długim programie dokonał satyrycznego przeglądu rĂłwnieĹź takich postaci jak Stalin, ktĂłrego wybitnym zdolnością językoznawczym jest w stanie dopiero teraz dorĂłwnać nasz znakomity i utalentowany prezydent Komorowski. Artysta z podziwem odniĂłsł się do programu Stalina, ktĂłry przewyĹźszał nawet program pralki automatycznej. Ostatnim etapem pralki było odwirowywanie, u Stalina mieliśmy jeszcze wieszanie…

Pietrzak przypomniał, Ĺźe w PRL-u, za ktĂłrym część PolakĂłw zaczynają tęsknić, za jeden Ĺźart moĹźna było być wyrzuconym ze studiĂłw, a nawet dostać 2 lata więzienia, ale jak tu się nie roześmiać jak w sierpniu 1980 r. klasa robotnicza obaliła ustrĂłj … klasy robotniczej…

Jan Pietrzak satyryk, wprost pachnie wonnościami polskiego patriotyzmu. Z jego repertuaru monologów, pieśni, dowcipów przebija głęboka refleksja i rozczarowanie stanem polskiego państwa i podlotkowym stanem polskiego patriotyzmu. Jeszcze nie dorośliśmy, jeszcze błądzimy starzejąc się w swoim zaradnym egoizmie, a interes Ojczyzny leży jak pole niczyje. Dziś bliżej nam do bycia II PRL-em niż III Rzeczpospolitą.

W Polsce dziś rządzi koalicja, ktĂłra wprost ucieka od wszystkiego, co polskie, ustami byłego premiera moĹźna powiedzieć: „polskość to nienormalność”. Wypada się z Panem Jankiem zgodzić, Ĺźe największym naszym wkładem do Unii Europejskiej jest polskie poczucie humoru, inaczej moĹźna by z tym wszystkim zwariować…

Na dzień dzisiejszy symbolem Warszawy jest ciągle stalinowski straszak Pałac Kultury, gejowska tęcza i palma z małpami, a jeśli mamy naprawdę Wolną Polskę to powinniśmy myśleć jak wolni Polacy…

Czy tak, źle jest z nami naprawdę? Pan Janek sam wierzy w święte polskie wartości, za które wielokrotnie nasza młodzież przelewała krew i oddawała swoje młode pełne niespełnienia życie, ale widzi też nową, jakość w nowym pokoleniu. Młode Polki i Polacy garną się do obcowania z bohaterami naszej historii, pielęgnują pamięć ich wspaniałych czynów dla dobra Niepodległej.

Jakby wychodząc naprzeciw rosnącemu zainteresowaniu patriotyzmem wśród młodych Polek i Polaków Jan Pietrzak z żoną Katarzyną zawiązali Towarzystwo Patriotyczne (Fundacja Jana Pietrzaka), którego głównym celem jest uczczenie 100 rocznicy Bitwy Warszawskiej przez zbudowanie w Warszawie pomnika, Łuku Triumfalnego. Jak mówi artysta:
„ Wdzięczność i pamięć wymaga od nas, aby w setną rocznicę przypomnieć o tym Polsce i światu. My dzieci, wnuki i prawnuki tamtych Ĺźołnierzy. Ponad doraĹşnymi podziałami, domowymi waśniami i burzliwymi zaszłościami… Zbudujmy pomnik. Łuk Triumfalny u wschodnich wrĂłt Warszawy! Na miarę dawnego zwycięstwa i pokuty za lata hańby niepamięci. Na miarę naszej narodowej dumy i aspiracji.”

Fundacja posiada stronę internetową: www.towarzystwopatriotyczne.org

Towarzystwo ruszyło z programem rozprowadzania cegiełek „Łuk Triumfalny”, ja na początek kupiłem sobie cegiełkę w nominale 50 i 100 zł chcąc, choć w tak skromny sposĂłb uczestniczyć w tej jakĹźe potrzebnej, wprost niezbędnej patriotycznej akcji. Nieco więcej informacji na ten temat znalazłem tu: http://blogpress.pl/node/20803

Pod koniec spotkania satyryk odśpiewał długo oczekiwaną słynną swego czasu na całym świecie pieśń: „Ĺťeby Polska była Polską”, ktĂłrą napisał w 1976 r. Artysta przypomniał, Ĺźe była ona popularna na strajkach sierpnia’80. Niezliczoną ilość razy śpiewał ją dla PolakĂłw w róşnych miejscach i w róşnej scenografii, na dachu tramwaju, na podnośniku, czy na balkonach. Pamiętamy, Ĺźe w styczniu 1982 r. w ciemnym czasie stanu wojennego Jan Pietrzak był gościem prezydenta USA Ronalda Reagana w programie poświęconym uciemiężonej Polsce i tam właśnie flagowym utworem była ta pieśń: „Let Poland be Free”.

Oczywiście pod koniec pieśni „Ĺťeby Polska była Polską” widzowie wstali bijąc oklaski. Owacje trwały kilka minut, więc artysta powrĂłcił na scenę…, Kiedy jeszcze mamy szansę powinniśmy organizować spotkania z ludĹşmi pokroju, dorobku i rangi Jana Pietrzaka

Nie zapominajmy o budowie Łuku Triumfalnego na setną rocznicę Bitwy Warszawskiej, kaĹźdy z nas moĹźe zostać właścicielem cegiełki tak, aby Polska była Polską szanującą swoją trudną i wspaniałą historię…

Jacek K. Matysiak
17/03/2015, Kalifornia

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt