ann13 - 05.11.16 17:45
Witam, ktoś bezprawnie przywłaszczył sobie Pani wiersz:

http://e-poezja.pl/autorzy/33345/opublikowane/67088_lisc.html

Pozdrawiam serdecznie

Danuta Duszynska - 25.10.15 7:05
Witam serdecznie. Przyznam, że cudownie Pani oddała moment odejścia - nieuchronny, jak mówi tytuł wiersza. Odejść musimy wszyscy, chociaż tak żal opuścić najdroższych. Toteż autorka w wierszu przesyła ciepłą łzę dla tych, których kocha, a których musi opuścić. Spodziewa się, ze otworzą się bramy wszechświata - potężne i doskonałe, aby zostać zaledwie znikomą ich cząsteczką. Muszę stwierdzić, że bardzo realistyczne podejście do procesu odchodzenia, ale tak chyba jest, chociaż wierzyć się chce, że może jest coś więcej. Gratuluję pięknego wiersza i serdecznie pozdrawiam.
Danuta Duszyńska

Dorota Sidor - 21.10.15 19:42
Witam Pani BoĹźenko .
Wspaniały wiersz , który zmusza do refleksji .
Gratuluje i serdecznie pozdrawiam ;)

Agamemnon - 21.10.15 16:16
paradoks śmierci

płacz rozstania zamienia się nagle w płacz radości spotkania
czyli płacz na rozstaju gdzie jednych się żegna a drugich się wita.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami naszych Czytelników. Gazeta Internetowa KWORUM nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.