Piątek 19 Kwietnia 2024r. - 109 dz. roku,  Imieniny: Alfa, Leonii, Tytusa

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 15.11.15 - 11:15     Czytano: [2244]

Dział: Na każdy temat

Pułkownik Kukliński – zwycięska misja

Ogólnopolska konferencja, Wiązowna 7 XI 2015r.




























Misja pułkownika Kuklińskiego okazała się być zwycięska. Trzeba było jednak odczekać kolejne dekady, by ostatecznie ogłosić triumf, jakim było pokrzyżowanie sowieckich planów zagłady. Wszyscy bowiem wiemy, że za życia Ryszarda Kuklińskiego, jak i po jego śmierci, nie brakowało głosów, że ten jakże odważny czyn był zdradą.

Kres ordynarnym pomówieniom raz na zawsze położył Społeczny Komitet Budowy Pomnika Pułkownika Ryszarda Jerzego Kuklińskiego w Wiązownie. Z potrzeby serca zrodził się pomysł, by uczcić Pamięć Człowieka, który przed laty powiedział: dość! Honorowy patronat nad inicjatywą objął Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda.

7 listopada 2015 r. zapisze się w historii jako dzień poświęcony zwycięskiej misji Pułkownika Kuklińskiego. Wielkiemu Polakowi postawiono symboliczny Pomnik, ktĂłry przypieczętował Jego zasługi dla Polski i świata. Historyczne wydarzenie odbyło się na terenie powiatu otwockiego – mikroregionu, z ktĂłrym losy naszego Bohatera były związane od wielu lat.

Całodzienne uroczystości rozpoczęły się w Otwocku od nadania jednej z ulic tego miasta imienia Pułkownika Ryszarda Kuklińskiego. To dopiero trzecia taka ulica w Polsce. Inauguracji towarzyszyła obecność licznie zebranej młodzieĹźy ze szkół mundurowych: z Otwocka i Karczewa i wiele pocztĂłw sztandarowych, m.in. Rajdu Katyńskiego. Głos zabrali włodarze miasta: Prezydent Zbigniew Szczepaniak i Przewodniczący Rady Miasta Jarosław Margielski. W imieniu Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Pułkownika Ryszarda Jerzego Kuklińskiego w Wiązownie zabrała głos Małgorzata Kupiszewska, odczytując list kpt. AK. Leona Barszcza pseudonim „Buk” r. 23 cyt. m.in.
















Nadanie ulicy imienia >>Płk Ryszard Kukliński<<.

Z całą pewnością wszedł do panteonu PolakĂłw najwyĹźszej klasy moralnej i zasług dla Ojczyzny. Jestem szczęśliwy, Ĺźe dzięki płk. Ryszardowi Kuklińskiemu mogłem wykonać ostatni rozkaz Komendanta Głównego AK, gen. Leopolda Okulickiego ps. „NiedĹşwiadek” dotyczący rozwiązania Armii Krajowej, wydany 19 stycznia 1945 r. w Częstochowie. Ostatnia część rozkazu brzmi (cytuję):
„Ĺťołnierze Armii Krajowej! Daję Wam ostatni rozkaz. Dalszą swą pracę i działalność prowadĹşcie w duchu odzyskania pełnej niepodległości Państwa i ochrony ludności polskiej przed zagładą. Starajcie się być przewodnikami Narodu i realizatorami niepodległego Państwa Polskiego. W tym działaniu kaĹźdy z Was musi być dla siebie dowĂłdcą. W przekonaniu, Ĺźe rozkaz ten spełnicie, Ĺźe zostaniecie na zawsze wierni tylko Polsce!”
Jestem szczęśliwy, że Bóg pozwolił, abym dzięki płk. Ryszardowi Kuklińskiemu, wykonując ten rozkaz wniósł cząsteczkę mojego udziału w ratowanie Polski, Europy, a być może świata od zniszczenia atomowego i zalewu bolszewickiego. Jestem dumny, że Pułkownik nazywał mnie swoim przyjacielem.
Małgorzata Kupiszewska odczytała także list od Katarzyny Herbert, cyt. m.in. Wydaje mi się, że dla Zbigniewa Herberta właśnie to bezprzykładne oddanie się na służbę dla kraju budziło ogromny jego szacunek.
Profesor Józef Brynkus, poseł na Sejm ziemi wadowickiej, podkreślił doniosłą rolę dwóch Polaków św. Jana Pawła II i płk. Ryszarda Jerzego Kuklińskiego w walce z imperium zła.
Uroczystego odsłonięcia ulicy dokonali: obok Starosty Mirosława Pszonki, włodarzy Otwocka i Małgorzaty Kupiszewskiej także reprezentant Prezydenta płk. Andrzej Pawlikowski.
Kolejnym punktem uroczystości była Msza św. w kościele pod wezwaniem św. Pawła Apostoła w Zakręcie, którą poprzedził koncert w wykonaniu Roberta Grudnia (organy) i Krzysztofa Laskowskiego (trąbka). Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił Biskup Łowicki Senior, Józef Zawitkowski (homilia na końcu relacji). Dostojeństwa dodała oprawa Cantores Sanctae Barbarae pod opieką Artura Backiela.

















Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił Biskup Łowicki Senior, Józef Zawitkowski.

Jego Ekscelencja Biskup Zawitkowski użył w swojej homilii hiperboli:
Pułkowniku Kukliński! Polska stoi na Zakręcie! Nad nią krąży Orzeł Biały i nie ma gdzie usiąść.

Po Mszy św. nastąpiła uroczystość odsłonięcia kamienia z transkrypcją: W tym mikroregionie tkwią takĹźe moje korzenie – Ryszard Jerzy Kukliński. W wydarzeniu wziął udział Zastępca Ambasadora USA w Polsce John C.Law i przedstawiciele najwyĹźszych władz Polski i polskich samorządĂłw. Pamięć o Pułkowniku Kuklińskim zaznaczyli: Dyrektor Gabinetu Szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego Dariusz Gwizdała; posłowie: Mariusz Błaszczak, prof. Jan Szyszko, prof. JĂłzef Brynkus, Grzegorz WoĹşniak; senatorowie: Dorota Czudowska, Konstanty Radziwiłł, prof. Jan Ĺťaryn. Przyjechali profesorowie uczelni, księża, Krzysztof Skowroński, Ryszard Walczak,Tomasz Sobisz – rzeĹşbiarz pomnika Pułkownika w Gdyni, goście z zagranicy Tomasz Wybranowski, z całej Polski, ludzie, dla ktĂłrych pułkownik Ryszard Kukliński jest bohaterem narodowym. Przybyli przedstawiciele władz samorządowych: Starosta Powiatu Otwockiego, Wicestarosta Paweł Rupniewski i Radni Powiatu Otwockiego, Prezydent Miasta Otwocka, Rada Miasta Otwocka, Burmistrz JĂłzefowa Stanisław Kruszewski, Burmistrz Karczewa Władysław Łokietek, WĂłjt Gminy Wiązowny Janusz Budny z Radnymi.

Mimo asysty wojskowej zabrakło przedstawiciela Ministerstwa Obrony Narodowej.


























Salut weteranów przed obeliskiem poświęconym pamięci misji płk. Kuklińskiego i jego Zwycięskiej Misji. Fot. Józef Wieczorek

Doradca Prezydenta RP płk. Andrzej Pawlikowski odczytał list od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy skierowany do OrganizatorĂłw i UczestnikĂłw OgĂłlnopolskiej Konferencji Popularno – Naukowej – Pomnik Symboliczny Pułkownik Kukliński zwycięska misja w Wiązownie:

PREZYDENT.PL


Organizatorzy i Uczestnicy
OgĂłlnopolskiej Konferencji
Popularno-Naukowej – Pomnik Symboliczny
Pułkownik Kukliński – zwycięska misja
w Wiązownie

Jest dla mnie powodem głębokiej, osobistej satysfakcji, że dzisiejsza konferencja odbywa się pod patronatem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Cieszę się, że mogłem oddać w ten sposób cześć wielkiemu patriocie, pułkownikowi Ryszardowi Kuklińskiemu.

Krzepi myśl, że ciążący na nim wyrok śmierci został uchylony, a on sam dożył Polski wolnej, w której opresyjny system komunistyczny odszedł w przeszłość. Rzeczpospolita jest znów suwerenna. Specjalnie do tego powołane instytucje państwowe, uczeni, publicyści oraz liczne środowiska i organizacje społeczne nie ustają w wysiłkach, aby wydobyć na światło dzienne całą prawdę o najnowszych dziejach Polski. Doceniając wagę tego procesu, zobowiązałem się do wspierania wszelkich działań, które będą umacniać dumę Polaków z imponującego, tysiącletniego dziedzictwa naszej historii i kultury.

Myślę, Ĺźe ta poszerzona perspektywa historyczna moĹźe być pomocna w obiektywnej ocenie osoby i dokonań pułkownika Ryszarda Kuklińskiego. Warto rozwaĹźyć, czy jego naznaczony tragizmem wybĂłr moralny moĹźna uznać za kontynuację istotnego nurtu polskich zmagań o niepodległość. Wszak uczestnicy powstań narodowych w XIX wieku oraz polscy Ĺźołnierze i urzędnicy, ktĂłrzy w roku 1918 odrzucili lojalność wobec obcych monarchĂłw, zmuszeni byli przewartościować całą swoją dotychczasową drogę Ĺźycia. Być moĹźe spuścizna Piotra Wysockiego i Romualda Traugutta, JĂłzefa Piłsudskiego i JĂłzefa Hallera rĂłwnieĹź wywarła jakiś wpływ na decyzje Ryszarda Kuklińskiego. Pragnę teĹź zwrĂłcić uwagę na inny aspekt Jego misji. Choć pułkownik Kukliński działał sam, choć sprowadzał śmiertelne ryzyko przede wszystkim na siebie i swoich bliskich – jednocześnie w jakimś głębokim sensie reprezentował narĂłd, ktĂłry dawał wĂłwczas liczne dowody tego, jak bardzo pragnie wolności i godności. Wydarzenia takie, jak Poznański Czerwiec 1956 roku, tragiczny Grudzień 1970 roku, protesty radomskie w roku 1976, a wreszcie pamiętny Sierpień 1980 wstrząsnęły sumieniami wielu osĂłb, ktĂłre, z róşnych względĂłw, związały się z Ăłwczesną władzą. Jednocześnie zrywy te zjednywały Polakom szacunek i sympatię w całym wolnym świecie. Musimy podejmować starania, aby odpowiednio upowszechniana wiedza o naszej historii najnowszej stale ten szacunek podtrzymywała.

Zgromadzili się Państwo, aby uczcić pamięć człowieka, którego męstwo i determinacja do dziś budzą podziw i szacunek, aby raz jeszcze dać świadectwo prawdzie o tym kim był i czego dokonał. Jestem za to niezmiernie wdzięczny. Ufam, że konferencja w Wiązownej, symboliczny, niematerialny pomnik ku czci pułkownika Kuklińskiego, przyczyni się do pogłębienia i popularyzacji wiedzy o nim. Pragnę również pogratulować zwycięzcom Gimnazjalnego Konkursu Wiedzy o Pułkowniku Kuklińskimoraz konkursu plastycznego na plakat o zwycięskiej misji Pułkownika. Życząc interesującej i inspirującej wymiany myśli, serdecznie wszystkich Państwa pozdrawiam.

Andrzej Duda
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej

……………….















Prelegenci konferencji Pułkownik Kukliński Zwycięska Misja. Fot. Seweryn Sołtys.

O godzinie 15.00 w sali konferencyjnej w ZajeĹşdzie u Mikulskich w Wiązownie rozpoczęła się, pod przewodnictwem Senatora profesora Jana Ĺťaryna konferencja, ktĂłra skupiła ponad 200 osĂłb. WśrĂłd prelegentĂłw znaleĹşli się: prof. Tomasz Panfil, Michał Siwiec – Cielebon, prof. Tadeusz Wolsza, prof. JĂłzef Brynkus, Kajetan Rajski, Tadeusz PłuĹźański i Tomasz Łysiak. Wcześniej jednak rozdano nagrody w konkursach towarzyszących OgĂłlnopolskiej Konferencji Pułkownik Kukliński zwycięska misja.















Nagrodzeni za pomoc i wsparcie projektu Pułkownik Kuklinski Zwycięska Misja. Fot. Seweryn Sołtys.

W konkursie historycznym dla młodzieĹźy gimnazjĂłw powiatu otwockiego wzięło udział blisko stu uczestnikĂłw. Przyznano dwa pierwsze miejsca i trzy trzecie miejsca, nagrodę pieniężną ufundował Przewodniczący rady Miasta Otwocka Jarosław Margielski i Przewodnicząca Związku Nauczycieli Języka Polskiego i PedagogĂłw w Niemczech Liliana Barejko – Knops. Najlepiej wypadło Gimnazjum Publiczne im. Jana Pawła II w Gliniance. Czworo uczniĂłw ze szkoły uplasowało się w ścisłym finale. Nauczyciel historii Jacek Jan Kołakowski otrzymał od Starosty powiatu otwockiego nagrodę pieniężną.
















Zwycięzcy konkursu historycznego dla młodzieży. Fot. Józef Wieczorek.

Plakat Wojciecha Korkucia wygrał Ogólnopolski konkurs Pułkownik Kukliński zwycięska misja. Jemu przypadła w udziale nagroda Wójta Gminy Wiązowna.

Po wykładach rozpoczęła się dyskusja, ktĂłrą poprowadził dziennikarz telewizyjny – red. Bogdan Rymanowski. WśrĂłd zaproszonych gości: Piotr Jegliński, Rafał Ĺťebrowski- siostrzeniec Zbigniewa Herberta, Andrzejem Gelberg, płk Piotr Wroński, Barbara Barszcz – cĂłrka kpt. AK Leona Barszcza – przyjaciela pułkownika Ryszarda Kuklińskiego, Waldemar Maicki, cioteczny wnuk Ĺźony Joanny Kuklińskiej.

Każda wypowiedź znakomitych wykładowców, każde słowo w dyskusji, skupienie i powaga słuchaczy, szczególnie młodzieży z gimnazjum świadczyły o wielkim zainteresowaniu tragicznym, ale cennym życiu pułkownika Kuklińskiego. Uświadomiły, z jakim dylematem moralnym przyszło się bohaterowi zmierzyć, który wybrał jednak dobro narodu polskiego i zniewolonej ojczyzny. Podczas dyskusji, dla znalezienia przykładów historycznych, przywoływano takie postaci jak Walerian Łukasiński, Romuald Traugutt, jednak dla czynu Pułkownika Kuklińskiego nie znaleziono historycznego pierwowzoru.

Uroczystości zakończyli artyści: Lider zespołu Contra Mundum Norbert Smoła – Smoliński, a następnie Leszek Czajkowski i Paweł Piekarczyk.
•
• Serwis foto – autorzy: Liliana Borodziuk, Seweryn Sołtys i JĂłzef Wieczorek
Biuro Prasowe, Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Pułkownika Ryszarda Kuklińskiego

* * *


Homilia Biskupa Łowickiego – Seniora JĂłzefa Zawitkowskiego wygłoszona do PolakĂłw w czasie Mszy Świętej za śp. płk. Ryszarda Jerzego Kuklińskiego, Zakręt pod Warszawą, 7 listopada 2015.

Ciesz się, Matko Polsko, Tak pięknych synów rodzącą!

Ekscelencjo
Najdostojniejszy Księże
Pierwszy Biskupie
Warszawy – Pragi
Czcigodni Bracia Kapłani
Rodzino, Przyjaciele
I Wszyscy – Kochani moi,
którzy modlicie się z nami
za śp. płk. Ryszarda Kuklińskiego

O bohaterach
Nie mówi się kazania.
O nich będą mówiły wieki
I kamienie wołać będą (Łk 19,40)

Słuchajmy więc

Święta miłości Kochanej Ojczyzny
Czują Cię tylko umysły poczciwe…
Byle Cię można wspomóc, byle wspierać
Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać. (I. Krasicki)

Zaraz po uroczystości
Wszystkich Świętych,
Po dniu Zadusznym na cmentarzu,
Biskup Warszawy modli się w kościele
Na Warszawskim Zakręcie
Za śp. płk. Ryszarda Kuklińskiego
na jego ziemi, którą żona ofiarowała
na chwałę Bogu i pożytek wierzącym.

Dziękuję Księdzu Proboszczowi
Za to, że przybliżył nam słowami
Postać śp. Ryszarda Kuklińskiego
Bo świat będzie wciąż pytał:
Kto ty jesteś człowieku
– zbrodniarz czy bohater,
Ocalasz albo gubisz
Pospolitą Rzecz (Cz. Miłosz)

Dziś to nieważne
Wspomnę jedno wydarzenie
Osiemnastego września 1939, około godziny 15-tej
na punkcie obserwacyjnym
w regionie Kamiona DuĹźego,
general Wład został śmiertelnie ranny…
Zdążył napisać jeszcze do swojej żony:

Myślę stale o Tobie…
Umieram za Polskę!
Wychowaj naszego syna
na dzielnego Polaka
Bądź o mnie spokojna.
Wyspowiadałem się…
Kocham Cię – Franek

Polsko! Ile Ty mnie kosztujesz. (św. Faustyna)

Na kilkunastu wozach wieziono rannych
Za ostatnim wozem szli żołnierze
powaĹźni i skupieni.

Kondukt zatrzymały niemieckie patrole.
Na wozie były zwłoki przykryte kocem.
Zgasło życie, śmiertelnie ranna miłość,
A na mundurze została plama krwi.
Niemieccy żołnierze oddali generałowi

Honory wojskowe.

Przywieziono też zwłoki niemieckiego żołnierza,
Pochowano go obok generała.
Ksiądz mówił krótkie przemówienie:
Pochowaliśmy dziś dwóch żołnierzy,
Którzy ze sobą walczyli:
polskiego generała
i niemieckiego szeregowca,
teraz jako równi stają przed sprawiedliwym Bogiem. (H. Durski)

Polsko, Ojczyzno moja, Ty jesteś jak zdrowie
Ile Cię cenić trzeba, ten tylko się dowie, kto Cię stracił (A. Mickiewicz)

Kto pamięta tamte dni?
Lesie pamiętasz?
Wisło pamiętasz?
Wyście to przecież przeżyli.

Nagle z lasu przydroĹźnego
Wysypało się wojsko szalone…
Za Ojczyznę w bój poszli, za wiarę
I za prawa do wolności święte…

Chryste, Czuwaj, Najjaśniejsza Panno!
Serce nagle przestało bić samo.
Jakieś usta nieprzytomne smutne
Cicho Ĺźalą się bezgłośnie – Mamo! (J. Pietrkiewicz)

Tylko mi Ciebie, Mamo
Tylko mi Polski Ĺźal! (A. Oppman)

Bo Ojczyzna moja, Bracia!
To ta ziemia droga
Gdziem ujrzał słońce
I uwierzył w Boga.
Gdzie ojciec bracia
I gdzie matka miła
W polskiej mnie mowie
Pacierza uczyła. (M. Konopnicka)

Czy Wy, Bracia,
O tym pamiętacie?

Gdybym zapomniał Ciebie, Ojczyzno moja
Niech przywrze język do mego podniebienia
Niech uschnie moja prawica
A Ty BoĹźe na niebie, zapomni o mnie. (wg Ks. P. Skargi)

Gdy okręt tonie, a wiatry go przewracają
Głupi tłumoczki zbiera, a ku ratowaniu
okrętu nie bieży (por. Ks. Skarga)

Panie Pułkowniku więc wyznaj nam szczerze
Wallenrodem jesteś czy Kmicicem,
Glaukiem jesteś czy Chilonem,
Pankracym czy Prometidionem?

CzymĹźe ja jestem przed twoim obliczem
Prochem i niczem
Ale gdym Tobie moję nicość wyspowiadał,
Ja proch będę z Panem gadał (A. Mickiewicz)
I cóżeś Atenom zrobił, Sokratesie,

Że Ci ze złota statuę lud niesie,
Otruwszy pierwej? (C.K. Norwid)
Wykradłeś ogień,
Którym miał być podpalony świat.
Świat ocalał, ale nigdy jeszcze tak okrutnie
Nie smagano grzbietĂłw naszych
Biczem kłamstwa i obłudy (Zb. Herbert)

Więc warto było?
Niech żywi nie tracą nadziei
I przed Narodem niosą oświaty kaganek,
A jeśli trzeba na śmierć idą po kolei,
jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec. (J. Slowacki)

Panie Pułkowniku
Jeszcze Polska nie zginęła!

BoĹźe!
Powstała z martwych na Twe władne słowo
Polska, wolności narodów chorąży.
Pierzchnęły straże, a ponad Jej głową
Znowu swobodnie orzeł biały krąży.

Krąży i krąży i co z tego?
Nie ma gdzie usiąść!

Polsko Ty moja!
Wszak myśmy z Twego
Zrobili nazwiska
Pacierz co płacze
I piorun co
Błyska (j. Słowacki)
I co z tego zostało?
Głownie i zgliszcza!

Do Europy bezmyślnym stadem
Wlokąc za sobą małość i zdradę
Poszliśmy niosąc nasze symbole…
Zdeptaną dumę i honor i wiarę…

Odmawiam w samotności
Pacierz za Ojczyznę
Nikt za mną nie powtarza
Prośby ni wezwania.
Poplątało się białe z czerwonym
Jak powróz. ( K. Węgrzyn)

A ktoś zaciska!

Polsko, póki Ty duszę anielską
będziesz więziła w czerepie rubasznym
póty kat będzie rąbał Twoje cielsko,
póty miecz zemsty nie będzie Ci straszny! (J. Słowacki)

Warto było Panie Pułkowniku.
Warto żyć w nędzy
Warto i umierać

Jednak zostanie po mnie
ta siła fatalna,
co mi Ĺźywemu na nic,
tylko czoło zdobi,
lecz was po śmierci będzie
gniotła niewidzialna,
aĹź was zjadaczy chleba
w aniołów przerobi. (J. Słowacki)

Kto z nich się nie modlił.
Kto z nich o wolność nie żebrał?
To mĂłj Norwid.

Maryjo Pani Aniołów!
U Ciebie u Twej korony
Prosim zmartwychwstanie…
Bo zapatrujem się na Ukrzyżowanie
I Eloi – lamma! – wołamy pomocy!
I niechaj wielkie będzie Twoje zmiłowanie
Od Jasnej GĂłry – ku biegunom nocy! (C.K.Norwid)

Panowie Szanowni,
Ponoć Polski już nie ma?
Bo myśmy w nowe poparli jasyry.
Arabowie ante portas!
Więc warto było?
Damy radę!
Napiszcie tylko na drzwiach bogatej Brukseli:

Ten świat się rozpadł i rozdziera siebie,
Lecz żadna z jego podzielonych połów
JuĹź się nie modli o Mario! – do Ciebie!
My jedni tylko paląc się na stosie
Wciąż ślemy modły w Twój bezmiar daleki.
Poznaj Królowo poddanych po głosie
I bądź nam Matką teraz i na wieki. (Z. Krasiński)

Oj Polacy!
Wy chorzy jesteście na Polskę,
na wolność, na pobożność.
Panie Pułkowniku!
Powiedz bezboĹźnym i bluĹşniercom
Zaklęcie starego kaprala:

Tych mi imion przy kielichu, wara!
Dawno nie wiem gdzie moja
Podziała się wiara.
Nie mieszam się do Wszystkich Świętych z litanii
Lecz nie dozwolę bluźnić imienia Maryi!
No wreszcie odważył się jeden.
A oni w sejmie zdejmują krzyże!
Najgłupszy z siepaczy…
Niech mu bĂłg przebaczy! (A. Mickiewicz)

Vivat polonus!
Unus defensor Mariae,
Bo ja, Bracia,
Tym imieniem żyję! ( A. Mickiewicz)

Galilejczyku, zwyciężyłeś!
Przyjdzie nowych ludzi plemię,
jakich dotąd nie widziano (Z.Krasiński)

Kiedy?
Przecież Polacy już zmądrzeli.
Stanie ktoś na areopagu i powie:
Kładę przed Wami
Życie i śmierć,
Błogosławieństwo i przekleństwo,
Wybierajcie!
Ja i mĂłj dom
Ostajemy przy Bogu Jedynym (por.Pwt.30,15)

No wybierajcie!
My teĹź zostajemy przy Bogu Jedynym.


Panie Pułkowniku!
W tej kadencji
Zostanie Pan Generałem
Tylko powiedz pan Narodowi:
Ach ty trudna Polsko (H. Sucharski)
Czują cię tylko umysły poczciwe (J. Krasicki)

I każda Polska będzie wielka
wielkością serc i wielkością ducha
Tylko, daj nam uprzątnąć
Dom ojczysty
tak ze zgliszcz naszych
ruin świętych,
jak z grzechĂłw naszych
win przeklętych.
Niech będzie biedny, ale czysty! (J. Tuwim)

Panie Generale!
Skrzydlate słowa
Jak polskie kwiaty
Przy pomniku Ci składam
Na Zakręcie.
Zakręt się skończył
Czerwone zgasło.
Dalej juĹź prosta
Niech będzie!

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie
Ojczyznę wolną pobłogosław Panie! (Al. Feliński)

Ciesz się, Matko Polsko,
Tak pięknych synów rodzącą!

Amen



Film wideo z konferencji – autor: JĂłzef Wieczorek
Pułkownik Kukliński Zwycięska Misja – Wiązowna – Konferencja naukowa 7.11.2015




POLISH CLUB ONLINE

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt