Środa 24 Kwietnia 2024r. - 115 dz. roku,  Imieniny: Bony, Horacji, Jerzego

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 27.03.16 - 13:03     Czytano: [1494]

Dział: Prosto z mostu

Kukieły brukselskie i krakowskie

Niedawny zamach w Brukseli odbił się szerokim echem w całej Europie, w tym rĂłwnieĹź – w naszym nieszczęśliwym kraju, w ktĂłrym – z uwagi na toczącą się II wojnę o inwestyturę – natychmiast przełoĹźył się na tak zwane potępieńcze swary. Ale incipiam. W związku z brukselskim zamachem warto zwrĂłcić uwagę na kilka spraw. Z doniesień medialnych wynika nie tylko, Ĺźe sprawcy co najmniej od roku mieszkali w Belgii, ale rĂłwnieĹź – co całej sprawie nadaje szczegĂłlnej pikanterii i skłania do refleksji nad objawami degeneracji współczesnych państw policyjnych – byli doskonale policji znani. Byli znani – i nie doznali ze strony policji Ĺźadnych przeszkĂłd w przygotowaniu i przeprowadzeniu zamachĂłw, w ktĂłrych zginęło co najmniej 34 obywateli, a ponad 200 odniosło rany? Wytłumaczyć ten fenomen moĹźna tylko na dwa sposoby. Po pierwsze – Ĺźe sprawcy byli policyjnymi konfidentami, ktĂłrych zadaniem była wywiadowcza penetracja środowiska muzułmańskich imigrantĂłw, a oni wykorzystali swĂłj uprzywilejowany wobec policji status do prowadzenia działalności terrorystycznej. Nie jest rĂłwnieĹź wykluczone, Ĺźe swoich oficerĂłw prowadzących zwyczajnie dezinformowali, a za ich pośrednictwem – cały policyjny aparat, ktĂłry w rezultacie został przez nich wyprowadzony w pole. To, Ĺźe juĹź po dokonaniu zamachu wszyscy jego uczestnicy zostali prawie natychmiast schwytani, tylko te podejrzenia w całej rozciągłości potwierdza. Po drugie – Ĺźe policja świadomie dopuściła do zamachu, by w ten sposĂłb osiągnąć jakieś polityczne cele. I w jednym i w drugim przypadku mielibyśmy do czynienia ze swoistą emancypacją policji, ktĂłra zamiast oddalać od państwa róşne niebezpieczeństwa, raczej je na nie ściąga i niewaĹźne, czy robi to z nieudolności, czy z przerośniętych ambicji politycznych.

Sprawa jest aktualna rĂłwnieĹź, a właściwie nie tyle „rĂłwnieĹź”, co przede wszystkim w Polsce, gdzie mamy do czynienia z polityczną na razie, ale wszystko przed nami – więc gdzie mamy do czynienia z polityczną wojną, prowadzoną przez Wojskowe SłuĹźby Informacyjne, ktĂłrych wprawdzie oficjalnie „nie ma” , ale ktĂłre nadal zachowały swoją agenturę, za pośrednictwem ktĂłrej kontrolują nie tylko kluczowe segmenty państwa, ale kluczowe segmenty Ĺźycia publicznego, ze środowiskami opiniotwĂłrczymi w szczegĂłlności. Znakomitą ilustracją jest rozpoczęty właśnie przed sądem w Gdańsku proces państwa PlichtĂłw, oskarĹźonych w aferze Amber Gold. To, Ĺźe prowadzenie tego procesu powierzono znanemu w całym świecie, a juĹź z pewnością w całej Polsce z niezawisłości sądowi w Gdańsku, nadaje całej sprawie niezamierzony efekt komiczny, spotęgowany dodatkowo faktem, Ĺźe na lawie oskarĹźonych zasiedli tylko państwo Plichtowie. Według wszelkiego prawdopodobieństwa działali oni na zlecenie szatanĂłw znacznie większego kalibru, ktĂłrzy nie tylko umoĹźliwili im prowadzenie bez przeszkĂłd przestępczej działalności mimo ciążących na panu Plichcie wyrokĂłw. Kolejną bowiem poszlaką wskazującą na udział wspomnianych szatanĂłw, przed ktĂłrymi musiały zginać się kolana zarĂłwno niezaleĹźnej prokuratury, jak i niezawisłych sądĂłw jest okoliczność, Ĺźe niezaleĹźna prokuratura czekała z rozpoczęciem energicznych krokĂłw aĹź do momentu, gdy pieniądze wyłudzone od naiwniakĂłw zostały wyprowadzone w miejsce nieznane aĹź do dnia dzisiejszego. Inaczej, niĹź nasyceniem niezaleĹźnej prokuratury i niezawisłych sądĂłw konfidentami Wojskowych SłuĹźb Informacyjnych, wytłumaczyć tego niepodobna. Ciekawe, jak długo państwo Plichtowie przeĹźyją w celach monitorowanych przez 24 godziny na dobę. Jak bowiem pamiętamy, w takich właśnie celach gwałtowną śmierć ponieśli wszyscy zamieszani w sprawę morderstwa Krzysztofa Olewnika, a toĹźsamości seryjnego samobĂłjcy ani w tych, ani zresztą w Ĺźadnej innej sprawie, jak dotąd nie udało się ustalić.

Kolejną sprawą, ktĂłra zasługuje na uwagę w związku z zamachem w Brukseli, jest czapka-niewidka, jaką w związku z kryzysem imigracyjnym musiały załoĹźyć instytucje Unii Europejskiej. W ogĂłle bowiem ich nie widać, podobnie jak unijnych dygnitarzy – chyba, Ĺźe chodzi o obsztorcowanie Polski. Ooo, tutaj surowych KatonĂłw nie brakuje, a na czoło wybija się przodujący w pracy operacyjnej oraz wyszkoleniu bojowym i politycznym Martin Schulz, wystrugany z banana na przewodniczącego Parlamentu Europejskiego. Za to w obliczu poczynań Państwa Islamskiego demonstrację bezradności urządziła włoska komunistka Fryderyka Mogherini, ktĂłrą zrobiono ministrem spraw zagranicznych całego Eurokołchozu, a ktĂłra na wieść o zamachach zwyczajnie się rozbeczała – nie wiadomo, czy ze współczucia, czy ze strachu, Ĺźe piorun strzelił tak blisko. NajwyraĹşniej konfrontacja postępackich doktryn z rzeczywistością jest przeĹźyciem traumatycznym, ktĂłre wyciska łzy. Ciekawe jak na skierowanie batogiem do haremu zareagowałaby nasza panna SzczukĂłwna, czy inne wyszczekane damy – ale przecieĹź wszystko przed nami.

Na razie wszystkie wyszczekane damy korzystają z przestrzeni wolności, jakiej dostarcza im znienawidzona cywilizacja łacińska, ktĂłrą chętnie utopiłyby w łyĹźce wody, bo nie mogą znieść sytuacji, gdy nie wszyscy je podziwiają, kiedy gżą się wszystkie ze wszystkimi. Nie tylko zresztą o gĹźenie tu chodzi. Oto pan prezydent Duda podejmował w Krakowie grupkę amerykańskich senatorĂłw, ktĂłrzy... ano właśnie. Nie bardzo wiadomo, po co właściwie przyjechali, w związku z czym podejrzewam, Ĺźe na tak zwane przeszpiegi, by zorientować się, jak to naprawdę jest z tą całą demokracją – czy aĹź tak Ĺşle, jak przedstawia to w swojej „prasie międzynarodowej” lobby Ĺźydowskie, czy podobnie jak wszędzie, to znaczy – na przykład w Ameryce. Prezydent Duda ujawnił, Ĺźe o Trybunale Konstytucyjnym, bez ktĂłrego ani pan red. Michnik, ani inne autorytety moralne, nie mĂłwiąc juĹź o konfidentach Wojskowych SłuĹźb Informacyjnych, stanowiących najtwardsze jadro Komitetu Obrony Demokracji, nie mogą zmruĹźyć oka juĹź od kilku dobrych miesięcy, właściwie nie rozmawiano, natomiast rozmawiano o bezpieczeństwie regionalnym.

Niech i tak będzie, chociaĹź to temat bardzo szeroki, bo obejmuje i wrogie wobec Polski poczynania Niemiec, ktĂłre na razie ekscytują przeciwko naszemu nieszczęśliwemu krajowi swoją prasę i rozmaite popychadła w rodzaju pana Martina Schulza, i rabunkowe projekty lobby Ĺźydowskiego, no i wreszcie – opłakaną w skutkach zarĂłwno dla państwa, jak i dla polskiego narodu okupację kraju przez dyrektoriat najpotężniejszych ubeckich dynastii, na ktĂłrą USA pozwalają gwoli większej wygody, jako Ĺźe wobec bezpieczniackiej szumowiny nie muszą się wysilać ani na pozory partnerstwa, ani nawet na pozory przyzwoitości, poniewaĹź stare kiejkuty za napiwek zrobią wszystko, nie cofając się przed Ĺźadnym łajdactwem. Ciekawe, bo tam w kwestii tych wszystkich zagroĹźeń uradzono. Pewnie nic, bo wizyta senatorĂłw prawdopodobnie miała charakter orientacyjny. Za to kiedy juĹź pan prezydent Duda zaprosił swoich gości do restauracji, rozpętała się burza. Niejaka pani Katarzyna Kukieła, aktywistka Komitetu Obrony Demokracji, oświadczyła, Ĺźe czuje się „zbrukana” pobytem prezydenta państwa w jej lokalu i zapytała, jak głowie Rzeczypospolitej wyjadało się z jej „koryta” . Jak to konfidenci mają w zwyczaju, oczywiście zełgała, bo okazało się, Ĺźe restauracja wcale do niej nie naleĹźy, a tylko mieści się w kamienicy, ktĂłrej pani Kukieła jest administratorką. Słowem – hucpa na całego – ale czegóş innego moĹźna spodziewać się po aktywistach KOD, na fasadzie ktĂłrego wystawiony został alimenciarz „na utrzymaniu Ĺźony” ? Warto dodać, Ĺźe pani Kukieła kolaboruje z panem Bogdanem Klichem, psychiatrą, ktĂłrego w swoim czasie uczyniono ministrem obrony – pewnie dla większego urągowiska, chociaĹź nie tylko – bo pan Klich, jako właściciel Instytutu StudiĂłw Strategicznych, co to zajmował się wpływem kultury Ĺźydowskiej na polską, korzystał ze wsparcie Fundacji Adenauera, ktĂłra 95 proc środkĂłw czerpie z subwencji rządu niemieckiego. Wszystko zatem – jak widzimy, się „zazębia” . Deklaracja pani Kukieły wywołała falę krytycznych wobec niej komentarzy, więc Ĺźydowska gazeta dla tubylczych PolakĂłw stanęła za nią murem w obronie przed – jak to nazywają - „hejtem” . Okazuje się, Ĺźe obecnie wśrĂłd ĹťydĂłw modna jest taka zniekształcona angielszczyzna – a moda ta udziela się oczywiście małpującym ĹťydĂłw mikrocefalom i najwyraĹşniej ma szanse zastąpić zapomniany nieco jidysz, czyli tak zwany Ĺźargon oparty na średniowiecznej niemczyĹşnie.

Incydent z panią Kukiełą nie byłby wart splunięcia, gdyby nie to, Ĺźe stanowi znakomitą ilustrację politycznej wścieklizny, będącej z kolei następstwem naporu, jaki za pośrednictwem swojej agentury, wspomaganej przez Niemcy i lobby Ĺźydowskie, organizują Wojskowe SłuĹźby Informacyjne, najwyraĹşniej czujące zagroĹźenie dla bezproblemowej dotychczas okupacji kraju. Liczą na to, Ĺźe po Świętach Wielkanocnych Komisja Europejska podejmie kolejne, nieprzyjazne wobec aktualnego polskiego rządu kroki, ktĂłre z kolei spowodują eskalację II wojny o inwestyturę – aĹź być moĹźe do interwencji wojskowej włącznie.







Stanisław Michalkiewicz
21 lutego 2016 r.



Stały komentarz Stanisława Michalkiewicza ukazuje się w kaĹźdym numerze tygodnika „Goniec” (Toronto, Kanada).

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt