Czwartek 25 Kwietnia 2024r. - 116 dz. roku,  Imieniny: Jarosława, Marka, Wiki

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 18.04.16 - 20:12     Czytano: [1119]

Dział: Co w prasie piszczy

Komisja śledcza ds. afery Komorowskiego?

16 grudnia ubiegłego roku Sąd Rejonowy Warszawa Wola wydał wyrok dotyczący głównych podejrzanych w sprawie, ktĂłrą media głównego nurtu nazwały „aferą aneksową”. Sąd skazał emerytowanego pułkownika Wojskowych SłuĹźb Informacyjnych Aleksandra L. na 4 lata więzienia i prawie 55 tys. zł grzywny, natomiast drugiego z oskarĹźonych – dziennikarza Wojciecha Sumlińskiego uniewinnił. Obaj byli oskarĹźeni o płatną protekcję. Za pieniądze mieli obiecywać pomoc w pozytywnej weryfikacji Ĺźołnierzy WSI, prowadzonej w latach 2006-2008 przez Komisję Weryfikacyjną.

Według prokuratury, obaj oskarĹźeni mieli się podjąć pośrednictwa w załatwieniu pozytywnej weryfikacji dla płk. Leszka Tobiasza – oficera zlikwidowanych WSI, w zamian za 200 tys. zł. Wyrok okazał się klęską Prokuratury Apelacyjnej w Warszawie, ktĂłra prowadziła śledztwo w tej sprawie. Sąd nie zostawił suchej nitki na akcie oskarĹźenia. Główny świadek oskarĹźenia – płk Tobiasz uznany został przez sąd za całkowicie niewiarygodnego. Sąd wyraził rĂłwnieĹź zdziwienie, Ĺźe przyznano mu status pokrzywdzonego, co według sądu miało mieć wpływ na prowadzone śledztwo.

Wyrok ten nie jest jeszcze prawomocny, ale raczej nie ulegnie on już zmianie, nawet po rozpatrzeniu ewentualnej apelacji prokuratury w tej sprawie. Śledztwo w tej aferze Prokuratura Apelacyjna w Warszawie (wcześniej prokuratura Krajowa) uruchomiła w grudniu 2007 r., tuż po wygranych przez Platformę wyborach. Pierwotnie obok wątku weryfikacji za łapówkę badano, czy doszło do handlu aneksem do raportu z weryfikacji WSI, jaki Komisja Weryfikacyjna przygotowała w październiku 2007 r., dostarczając go następnie śp. Prezydentowi RP Lechowi Kaczyńskiemu. W 2011 r. prokuratura skierowała do sądu akt oskarżenia. Proces trwał ponad 4 lata. Łącznie odbyło się 50 rozpraw i zeznawało kilkudziesięciu świadków, wśród których było wiele znanych postaci polskiej polityki. Ale w procesie tym zeznawał również ówczesny prezydent Bronisław Komorowski. Warszawski sąd tak naprawdę rozstrzygnął tylko w jednym aspekcie tej sprawy, czyli rzekomej korupcji przy weryfikacji WSI, której według prokuratury mieli się dopuścić Lichocki i Sumliński.

O wiele ważniejszym wątkiem w aferze była sprawa rzekomego handlu aneksem z weryfikacji WSI, w którym to procederze mieli czynnie uczestniczyć członkowie Komisji Weryfikacyjnej. Nikogo nie oskarżono o handel tym ściśle tajnym dokumentem. Sprawy jednak nie wyjaśniono.

Śledztwo na zlecenie

JuĹź w toku prowadzonego śledztwa okazało się, Ĺźe w aferze od początku uczestniczył Bronisław Komorowski. W maju 2008 r., tuĹź po akcji ABW, w ktĂłrej zatrzymano płk. L. i dziennikarza Wojciecha Sumlińskiego oraz dokonano przeszukania mieszkań dwĂłch członkĂłw Komisji Weryfikacyjnej, media ujawniły, Ĺźe marszałek Komorowski spotykał się z płk. L. Komorowski 24 lipca 2008 r. złoĹźył wyjaśnienia w warszawskiej prokuraturze apelacyjnej. Stwierdził wĂłwczas, Ĺźe w listopadzie 2008 r. z ofertą nielegalnego „dotarcia” do aneksu przyszedł do jego biura poselskiego wspomniany płk. Aleksander L. i on wĂłwczas „wyraził wstępne zainteresowanie” tym dokumentem. Komorowski przyznał zatem, Ĺźe chciał nielegalnie dotrzeć do aneksu, ryzykując przy tym całą swoją polityczną karierę. Powstaje pytanie, dlaczego Komorowski był gotĂłw brać udział w nielegalnych działaniach, aby dotrzeć do ściśle tajnego dokumentu? Czego się obawiał, Ĺźe zdecydował się przyjąć w swoim biurze kogoś, kto zaoferował mu udział w przestępstwie, na co on przystał. Komorowski nigdy nie odpowiedział na te pytania.

Prokuratura uznała, Ĺźe członkowie Komisji Weryfikacyjnej (nie wiadomo ktĂłrzy) mieli sprzedawać aneks, tylko do końca nie było wiadomo komu. Prokuratura wprawdzie badała tę sprawę, ale potem zaczęła się wycofywać z tego wątku, koncentrując tylko na płatnej weryfikacji. W trakcie procesu wyszło rĂłwnieĹź na jaw, Ĺźe Komorowski prowadził rozmowy z ludĹşmi z kręgu wojskowych słuĹźb, ktĂłrzy mogli mu pomĂłc w jego staraniach dotarcia za wszelką cenę do tego dokumentu. Tak przynajmniej moĹźna sądzić z zeznań i wypowiedzi medialnych świadka w tym procesie, Krzysztofa Winiarskiego. Mało tego, okazało się rĂłwnieĹź, Ĺźe gdy Komorowski dowiedział się o rzekomych przestępczych działaniach z udziałem członkĂłw Komisji Weryfikacyjnej, nie zawiadomił natychmiast prokuratury, a jedynie poinformował o sprawie swojego kumpla – Krzysztofa Bondaryka, wĂłwczas szefa ABW. I to Bondaryk zaczął organizować aferę wokół Komisji Weryfikacyjnej, zawczasu wyrzucając z niej samego Komorowskiego, jako tego, ktĂłremu pierwotnie złoĹźono przestępczą propozycję dotarcia do ściśle tajnego aneksu. Mało tego – Komorowski migał się przez wiele miesięcy przed złoĹźeniem zeznań, jakich domagał się od niego Sąd Rejonowy Warszawa Wola, ktĂłry rozpatrywał całą sprawę. Było nawet tak, Ĺźe prezydenccy urzędnicy dzwonili do sądu i mĂłwili, Ĺźe prezydent moĹźe złoĹźyć zeznania, ale tylko pod warunkiem, Ĺźe nie ucierpi jego majestat. I w końcu sąd zgodził się, aby Komorowski złoĹźył je u siebie w pałacu, pod „Ĺźyrandolem”. Tam zaś nie wpuszczono dziennikarzy, ktĂłrzy chcieli zrelacjonować opinii publicznej zeznania prezydenta. Byłego prezydenta dodatkowo „wkopali” w tej sprawie takĹźe jego koledzy, składający w sądzie odmienne niĹź on zeznania: Krzysztof Bondaryk, Paweł Graś i jego koleĹźanka – posłanka Janina Zakrzewska. To wszystko wskazuje, Ĺźe to właśnie Bronisław Komorowski od początku do końca stał za aferą aneksową, ktĂłra miała nie tylko skompromitować Komisję Weryfikacyjną, ale i cały obĂłz PiS.

Komorowski miał motyw. Był to wielki strach przed końcem kariery politycznej. DowodĂłw, Ĺźe Komorowski naprawdę bał się Komisji Weryfikacyjnej i jej ściśle tajnego aneksu w trakcie procesu wyszło wiele. Wystarczy wspomnieć, Ĺźe Komorowski, jak zeznali członkowie KW, pomimo zaproszeń nie stawił się przed nią i nie złoĹźył wyjaśnień w sprawach WSI, ktĂłre nadzorował jako szef MON. Komorowski chciał nielegalnie dotrzeć do aneksu i podjął działania, ktĂłre miały ostatecznie skompromitować Komisję Weryfikacyjną – to wynika z materiału dowodowego. Mało tego – nie wyjawił pełnej prawdy, ani w prokuraturze, ani przed sądem i nie udostępnił im aneksu, ktĂłrego był przez pięć lat posiadaczem.

Ponieważ lipne śledztwo żyrowała Prokuratura Apelacyjna w Warszawie, to wydaje się konieczne, aby sprawą zajęła się sejmowa komisja śledcza. Będzie musiała ona ustalić, dlaczego prokuratura i ABW tak ukierunkowały tę aferę, żeby nie było w niej Bronisława Komorowskiego.

Komentarz ukazał się na łamach tygodnika Warszawska Gazeta

Kupujcie nowy numer:Warszawska Gazeta - doprowadzamy lewactwo do wściekłości... I jesteśmy z tego dumni

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt