Środa 24 Kwietnia 2024r. - 114 dz. roku,  Imieniny: Bony, Horacji, Jerzego

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 21.07.17 - 10:31     Czytano: [603]

Dział: Oko Cyklopa

ZAMACH STANU? (9)

OKO CYKLOPA

Sławomir M. Kozak































Aniutkowi poświęcam…



“Reseau Voltaire“: 11-go września miała miejsce prĂłba przewrotu wojskowego.

Od chwili zamachĂłw z 11-go września francuska agencja informacyjna “Reseau Voltaire“ opublikowała juĹź cały szereg artykułów, dowodzących iĹź za kulisami tych działań stoi “frakcja dysydencka wewnątrz amerykańskiego aparatu militarnego“. “Reseau Voltaire“ reprezentuje lewicową linię polityczną - z wyraĹşnymi akcentami, dowodzącymi wpływĂłw francuskich wolnomularzy na kształtowanie profilu tej agencji - i często wykorzystywany jest przez tajne słuĹźby jak i wyĹźej postawione kręgi policyjne, aby pozwalać pewnym informacjom na “spontaniczne przedostawanie się“ do wiadomości publicznej.

JuĹź 27-go września 2001 francuskie kręgi polityczne zasygnalizowały swoje stanowisko wobec zamachĂłw, stwierdzając (w formie skrĂłconej noty agencyjnej umieszczonej na internetowej stronie “Reseau Voltaire“), iĹź “ekstremistyczne ugrupowania w obrębie samych StanĂłw Zjednoczonych sprĂłbowały dokonać zamachu stanu wymierzonego przeciw rządowi amerykańskiemu“. W nocie tej przytaczano następujące streszczenie wypadkĂłw z dnia zamachĂłw:

“11-ty września 2001, godzina 10:01: Ochrona prezydenta StanĂłw Zjednoczonych otrzymuje wiadomość telefoniczną od przypuszczalnych sprawcĂłw atakĂłw na Nowy York i Waszyngton. Aby uwiarygodnić wypowiadane przez siebie groĹşby, zachowujący swą anonimowość rozmĂłwca podaje w trakcie rozmowy ściśle tajne kody identyfikacyjne, za pomocą ktĂłrych rozkazy odbierane z Białego Domu oraz z pokładu prezydenckiego samolotu Air Force One mogą być identyfikowane jako autentyczne polecenia prezydenta. Ze względu na bezpieczeństwo osoby George’a W. Busha samolot prezydencki natychmiast przerywa swĂłj lot powrotny do Waszyngtonu i zmienia kurs, nie podając nowego celu lądowania. W tym samym czasie ewakuowane są Biały Dom i Kapitol, a wiodący politycy umieszczani są w schronach przeciw atomowych. Nikt z otoczenia prezydenta nie myśli jeszcze o moĹźliwości jakichkolwiek atakĂłw terrorystycznych, wszyscy są przekonani, iĹź mają do czynienia z przewrotem wojskowym. Dopiero około godziny 20:30 sytuacja się uspokaja.“

Opublikowany pełny tekst “Biuletynu Informacyjnego Nr. 235-236“ agencji “Reseau Voltaire“, będącej - jak juĹź wspomnieliśmy - częstym organem informacyjnym francuskich tajnych słuĹźb, pozwala otrzymać pełniejszy wgląd odnośnie utajnionego aspektu wydarzeń z 11-go września, ukrywanego przed opinią publiczną. Czytamy w nim m. in.:

“11-go września George W. Bush przez większą część dnia pozostawał w niepewności, czy wydarzenia, do jakich doszło w Nowym Yorku i Waszyngtonie powinny być interpretowane jako atak terrorystĂłw spoza StanĂłw Zjednoczonych, czy teĹź jako wewnętrzna prĂłba przewrotu wojskowego... JuĹź sam fakt, iĹź prezydent StanĂłw Zjednoczonych dopuszcza moĹźliwość, Ĺźe amerykańskie siły zbrojne mogą stać za zamachami, jest wystarczająco horrendalny. JednakĹźe wiadomo dziś, iĹź takĹźe w 1962 roku prezydent John F. Kennedy zmuszony został stawić czoła spiskowi wewnątrz amerykańskiego aparatu wojskowego, ktĂłrego celem było wywołanie pretekstu do planowanej inwazji na Kubę. Generał Leyman L. Lemnitzer planował w tym celu przeprowadzenie całego szeregu dotkliwych atakĂłw terrorystycznych przeciwko społeczeństwu amerykańskiemu. Prezydent Kennedy udaremnił realizację tych planĂłw. W krĂłtki czas później Lemnitzer wraz z grupą prawicowo-radykalnych oficerĂłw zorganizowali zamach na prezydenta.“ AĹź do godzin wieczornych 11-go września “Ĺźaden z członkĂłw Rady Bezpieczeństwa Narodowego nie uwzględniał na serio moĹźliwości, iĹź miały tu miejsce zamachy terrorystyczne, w ogĂłlnej opinii członkĂłw rady wydarzenia te były‚ przewrotem wojskowym‘.“

Autor tego biuletynu Meyssan w następujący sposób opisuje przebieg wydarzeń z pierwszych godzin po zamachu:

“Wspomniana wiadomość telefoniczna, ktĂłrej adresatem był prezydent Bush w niewiele chwil po zamachu, uwiarygodniona uĹźytym w niej tajnym kodem prezydenckim, nie zawierała bynajmniej deklaracji jakiegoś ugrupowania, przyznającego się do przeprowadzenia atakĂłw. Jej rzeczywistym celem było “sformułowanie ultimatum, mającego skrępować na najbliĹźszy czas ręce prezydenta.“ Po odebraniu tego telefonu “prezydent Bush na przeciąg następnych dziesięciu godzin został zmuszony do rezygnacji z powrotu do Waszyngtonu. Zamiast tego musiał on udać się do siedziby Sztabu Operacyjnego (w Offutt w stanie Nebraska), by z jednej strony zagwarantować utrzymanie kontroli nad siłami zbrojnymi, ponadto zaś zapobiec ewentualności, by ktoś podszywający się pod osobę prezydenta mĂłgł wywołać konflikt nuklearny. W tym samym czasie Biały Dom i jego otoczenie obsadzone zostało oddziałami jednostek specjalnych oraz stanowiskami rakiet ziemia-powietrze, gotowymi do odparcia spodziewanego desantu wojsk spadochronowych. Personel Białego Domu oraz Kapitolu, siedziby amerykańskiego senatu, został niezwłocznie ewakuowany.“

W dalszej części artykułu Meyssan stwierdza, iĹź pod wpływem opisanych wydarzeń sprĂłbował on wraz ze swoją grupą reporterĂłw “wykryć, jakiĹź to kręgi polityczne zdecydowały się działać w otwartej opozycji do administracji Busha“. Owocem tych dochodzeń stała się przygotowywana obecnie do publikacji analiza struktur “zakonspirowanych oddziałów specjalnych“, jednoznacznie terrorystycznych ugrupowań, powstałych w środowiskach amerykańskich sił zbrojnych oraz utrzymujących rozległe kontakty m. in. z organizacją kierowaną przez bin Ladena. Ugrupowania te nie po raz pierwszy juĹź usiłują obalić amerykański rząd federalny, gdyĹź w przeszłości były one zamieszane zarĂłwno w zabĂłjstwo prezydenta Kennedy’ego, jak i w zamach bombowy w Oklahoma City.“

W innym ze swoich artykułów “Reseau Voltaire“ zamieszcza dalsze informacje dotyczące wspomnianych “zakonspirowanych oddziałów specjalnych“. Na przykładzie ĹźyciorysĂłw Timothy McVeigh oraz Terry Nichols, jedynych jak do tej pory sprawcĂłw, ktĂłrym udowodniono udział w zamachu w Oklahoma City w kwietniu 1995 roku, moĹźna wyraĹşnie zaobserwować, iĹź baza wojskowa Fort Bragg w Północnej Karolinie odgrywała centralną rolę w organizowaniu tych “oddziałów“. “Podobne do siebie elementy ĹźyciorysĂłw McVeigh i Nicholsa, jak rĂłwnieĹź przestępstw o wyraĹşnie rasistowskim podłoĹźu, jakich dopuścili się Ĺźołnierze stacjonujący w Fort Bragg, zaalarmowały w końcu koła rządowe, co doprowadziło do zainicjowanego przez prezydenta Clintona śledztwa w sprawie “nielegalnych ugrupowań w obrębie armii StanĂłw Zjednoczonych“. Kończący śledztwo raport stwierdzał co prawda - jak donosi “Reseau Voltaire“ - iĹź “Ameryka moĹźe mieć pełne zaufanie do swoich Ĺźołnierzy“. Tym niemniej raport ten zawierał aĹź nadto wiele niepokojących stwierdzeń, dodatkowo dokumentujących rolę, jaką Fort Bragg zajął w tworzeniu nielegalnych struktur wśrĂłd amerykańskich sił zbrojnych. Dla przykładu, raport Ăłw donosił, iĹź “oficerowie w Fort Bragg często rozdają w formie odznaczeń flagi Konfederacji, emblematy Ku Klux Klanu oraz swastyki“, a niektĂłre z czasopism “propagujące na swych stronach tworzenie róşnego rodzaju prawicowych bojĂłwek były wydawane w obrębie samej bazy Fort Bragg.”(1)

Jakkolwiek z wieloma tezami tu postawionymi nie mogę się zgodzić w pełni, to uważam ten punkt widzenia za arcyciekawy i dający do myślenia.

Artykuł drugi odnosi się juĹź wprost do człowieka mającego najwięcej do powiedzenia w dniu atakĂłw. JuĹź sam tytuł nie pozostawia Ĺźadnych wątpliwości, co do stosunku amerykańskiego polityka La Rouche’a wobec tego człowieka:

1. „11-ty września: kłamstwo podyktowane ‘racją stanu’”.Michael Liebig, Nowa Solidarność, nr 23, 05/2002

CDN

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt