Sobota 20 Kwietnia 2024r. - 111 dz. roku,  Imieniny: Agnieszki, Amalii, Czecha

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 05.08.17 - 18:11     Czytano: [489]

Dział: Oko Cyklopa

ZAMACH STANU? (11)



OKO CYKLOPA

Sławomir M. Kozak































Aniutkowi poświęcam…


Plany Cheneya z roku 1990

Niestety nie możemy pozwolić sobie na uśmiech pobłażania dla absurdalnych wypocin tego, co prezentowane jest dziś jako nowa strategia Stanów Zjednoczonych. Centralna wymowa dokumentu, ukryta pod neomarksistowską frazeologią, zawiera najzupełniej realnie niebezpieczne momenty. Odnośnie autorstwa treściowo zasadniczych części dokumentu można z powodzeniem wykluczyć udział George’a W. Busha w ich sformułowaniu – również wpływ „Condy” Rice nie odgrywał tu zasadniczej roli. Centralną rolę odgrywał to obecny wiceprezydent Dick Cheney oraz osoby z jego otoczenia.

22-go września Lyndon LaRouche opublikował swój komentarz dotyczący dokumentu NSS, w którym podkreślił on, iż zaprezentowana utopijno-imperialna strategia „wojny zapobiegawczej” wywodzi się z opracowań, przedstawionych już przed dwunastoma laty. Koncepcje polityczne, przedstawione w tym dokumencie, zostały sformułowane wiosną 1990 roku przez grupę projektową, pracującą pod kierownictwem ówczesnego ministra obrony Dicka Cheneya. Do grona współpracowników grupy zaliczali się między innymi Paul Wolfowitz i Lewis Libby. Wolfowitz jest obecnie zastępcą ministra obrony Ronalda Rumsfelda, Libby natomiast zajmuje stanowisko szefa sekretariatu Cheneya. W obszarze jego kompetencji leży także funkcja doradcy do spraw bezpieczeństwa wiceprezydenta.

Cheney, który do roku 1989 negował istnienie poważniejszych kryzysów wewnętrznych w Związku Sowieckim, interpretując doniesienia o zjawiskach kryzysowych jako gigantyczną kampanię dezinformacji, za pomocą której Kreml starałby się wywieść w pole demokracje zachodnie, po upadku muru berlińskiego oraz w obliczu zbliżającej się dezintegracji Związku Sowieckiego zasiadł wraz z Wolfowitzem i Libby’em do opracowania strategicznego planu, który miałby stać się fundamentem nowego światowego porządku. Główne założenia tego planu przedstawiały się w następujący sposób:

Po pierwsze, Stany Zjednoczone – na wzór starożytnego Cesarstwa Rzymskiego – muszą objąć rolę centralnej potęgi całego cywilizowanego obszaru planety. Za pomocą wszelkich dostępnych środków, włącznie z „krokami zapobiegawczymi”, należy przeciwdziałać takiemu rozwojowi sytuacji, który doprowadzić mógłby w obszarze Eurazji równorzędnego Stanom Zjednoczonym rywala.

Po drugie, niekontrolowane rozpowszechnianie broni masowego rażenia oraz technologii rakietowych musi zostać zastopowane, a sama produkcja tych technologii drastycznie zredukowana. Istniejące arsenały broni masowego rażenia oraz ich potencjał produkcyjny muszą zostać zniszczone – jeśli wymaga tego sytuacja, także przy użyciu siły. Przykładem takiej operacji może być wojna w Zatoce Perskiej z roku 1991.

Po trzecie, kierownictwa państw definiowanych jako potencjalne zagrożenia dal interesów USA muszą zostać zastąpione lojalnymi reżimami.

Po czwarte, w ramach utopijno-imperialnej strategii Cheneya zintegrowana została także „doktryna Thornburgh”, stawiająca prawo amerykańskie ponad wszelkimi konwencjami międzynarodowymi, jak również „doktryna Webstera”, definiująca szpiegostwo przemysłowe prowadzone wobec „państw sprzymierzonych i rywalizujących” jako oficjalne zadanie amerykańskich służb wywiadowczych.

Za czasów prezydentury George’a Busha seniora plany Cheneya doczekały się jedynie częściowej realizacji. Pomimo interwencji w Panamie i wojny w Zatoce Perskiej, pomimo oficjalnego ogłoszenia ery „New World Order” sprzeciw, na jaki frakcja Cheneya natknęła się zarówno w obrębie administracji, jak i kół wojskowych, był wciąż jeszcze zbyt silny. Opór ten przybrał jeszcze na sile w okresie prezydentury Billa Clintona, pomimo całej sympatii, jaką plany Cheneya darzone były przez ówczesną amerykańską minister spraw zagranicznych, Madeleine Albright.


CDN

Wersja do druku

Pod tym artykułem nie ma jeszcze komentarzy... Dodaj własny!

20 Kwietnia 1873 roku
Urodził sie Wojciech Korfanty, polityk, działacz ruchu narodowościowego na Śląsku (zm. 1939)


20 Kwietnia 2007 roku
Zmarł Jan Kociniak, polski aktor filmowy i teatralny, partner Jana Kobuszewskiego w telewiz. progr. satyr. Wielokropek(ur. 1937)


Zobacz więcej