Czwartek 25 Kwietnia 2024r. - 116 dz. roku,  Imieniny: Jarosława, Marka, Wiki

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 23.10.17 - 12:57     Czytano: [734]

Dział: Oko Cyklopa

PROCHY I RURY…(9)



OKO CYKLOPA

Sławomir M. Kozak































Aniutkowi poświęcam…


Far West Ltd, Halliburton, Diligence LLC, New Bridge i Neil Bush

Powiązania Filina, Lichwincewa, Surikowa i Saidowa (oraz Alfonso Dawidowicza) z Far West Ltd zadziwiająco pasowały do reportażu na temat Far West Ltd, który ukazał się na stronie internetowej gazety Prawda, oraz rezygnacji Kosjakowa.

Na spotkaniu w dniu 2 maja w Hotelu Ritz Carlton w Du-baju udziałowcy agencji „Far West Ltd" zaakceptowali ustąpienie jej prezesa, Leonida Kosjakowa, który przeszedł do pracy w rządzie Ukrainy. Władimir Filin, członek zespołu redakcyjnego strony internetowej „Pravda.info", został wybrany na nowego prezesa, zachowując jednocześnie swoje poprzednie stanowisko naczelnego dyrektora. Zebranie udziałowców wybrało zgodnie ze statutem nowych członków rady dyrektorów „Far West Ltd", która będzie obecnie składała się z 9 członków. Oprócz Władimira Filina, Anatolija Baranowa i Antona Surikowa zasiądą w niej czterej nowi członkowie z rady redakcyjnej „Pravda.info": Audrius Butkiavicius, Aleksiej Lichwincew, Natalia Rojewa i Rusłan Saidow, a także Walerij Łuniew,81 weteran sit zbrojnych, i Alfonso Dawidowicz, naukowiec politolog z Wenezueli.


Jak głosi wieść, Far West:

specjalizuje się w pracach konsultacyjnych dotyczących bezpieczeństwa prowadzenia interesów w regionach świata o niestałych parametrach środowiska oraz najmowaniu personelu do zagranicznych prywatnych kampanii wojskowych. Jej główne biuro mieści się w Szwajcarii. Agencja posiada ponadto przedstawicielstwa w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Afganistanie, Kolumbii, autonomicznym regionie Kosowo, autonomicznym regionie Krymu, Gruzji i Federalnym Dystrykcie Wołgi Federacji Rosyjskiej.82

Filin podał ostatnio Pravdzie.info kilka szczegółów na temat pracy Far West i ujawnił, że współzałożycielem firmy jest oddział dobrze znanej amerykańskiej korporacji. Oświadczył, że nowy kontrakt firmy jest:

- związany z zabezpieczeniem transportu handlowych przesyłek z Afganistanu, gdzie mamy biuro, do portów nad Morzem Czarnym. W Afganistanie w Bagramie jest dobrze znana amerykańska baza lotnicza. Razem z szeregiem innych amerykańskich baz lotniczych stanowi ona część mostu powietrznego. Na przykład wraz z największą bazą we Frankfurcie nad Menem w Niemczech, przy międzylądowaniu w Czkałowsku, w okolicach Moskwy. Ale najbardziej handlowo atrakcyjną trasą wydaje się być ta, która prowadzi z Bagramu do amery-kańskiej bazy w Magazie w Kirgistanie. Nawiasem mówiąc, jest ona bardzo blisko rosyjskiej bazy w Kancie. Przez Magaz przechodzi duża ilość dostaw i jest tam również nisza na komercyjne dostawy. To bardzo dochodowy interes. Znacznie bardziej opłacalny niż realizacja dostaw z Afganistanu przez Tadżykistan. Tak więc w ubiegłym roku całkowicie wycofaliśmy się z dostaw przez Tadżykistan i zamknęliśmy nasze biuro w tym kraju.

- Kim są wasi partnerzy?

- To, kim są nasi partnerzy, jest tajemnicą handlową. Mogę tylko powiedzieć, że są to cztery prywatne firmy z trzech krajów, Turcji, Rosji i USA, które zajmują się, między innymi, dostawami. Jedna z firm jest oddziałem dobrze znanej amerykańskiej korporacji. Firma ta jest współzałożycielem naszej agencji.83

Można przyjąć, że Pravda.info jest wewnętrznym źródłem informacji o Far West, jako że obie organizacje wydają się w rzeczywistości dwiema różnymi manifestacjami tej samej grupy. Spośród dyrektorów Far West na szczytach Pravda.info znajduje się Anton Surikow, a wraz z nim Anatolij Baranów, Aleksiej Lichwincew, Rusłan Saidow, Władimir Filin, Natalia Rojewa i Audrius Butkiavicius.84

Na szczycie Pravda.info jest również Borys Kagarlicki, który, jak mieliśmy okazję przekonać się na wstępie, jest głównym źródłem, z którego zachodni komentatorzy, tacy jak Patrick Cockburn, Nafeez Ahmed i John Dunlop, czerpią informacje o spotkaniu w południowej Francji.85 Wielu dyrektorów Far West, a szczególnie Anton Surikow, są lub byli związani z Kagarlickim poprzez moskiewski Instytut Problemów Globalizacji (IPROG).86
Chociaż Filin i Prava.info nie wymienili zagranicznych prywatnych firm wojskowych, z którymi współpracują, zrobiło to inne źródło:

Filin I Lichwincew robią interesy z zagranicznymi prywatnymi firmami wojskowymi (PMC-ami):

Meteoric Tactical Solutions (Południowa Afryka) - w Angoli;

Kellogg, Brown & Root (KBR Halliburton) - w Kolumbii, Afganistanie, Kosowie, Gruzji i Iraku;

Diligence Iraq LLC (kontrolowane przez Mohammeda as-Sagara z Kuwejtu) - w Iraku.

Ich współpraca z tymi firmami została zapoczątkowana pod koniec roku 1994 w Angoli z inicjatywy Wiktora Bouta, który był zaangażowany w dostawy radzieckiej broni dla an-tyrządowych grup UNITA w zamian za surowe diamenty.87 Bout najwyraźniej zainteresował się kontaktami Lichwincewa (L.pracował w Angoli w latach 1986-1987). Później, w październiku 1998 roku, Filin, żona Lichwincewa, Ludmiła Rozkina (ur. 1966), i Anton Surikow (w tym czasie pracował w rosyjskim rządzie) założyli spółkę Far West Ltd z biurem w Lozannie, która zajmuje się konsultingiem z zakresu zabezpieczania przedsięwzięć biznesowych w krajach o nieustablizowanych reżymach. W rzeczywistości jest to legalizacja rekrutacji najemników do PMC-ów.88

Co więcej, Jasieniew utrzymuje, że niektóre transakcje Far West z firmą Halliburton są najwyraźniej aprobowane przez CIA ze względu na ich geopolityczne cele:

W latach 2003-2004 Filin i Lichwincew pracowali nad gruzińskim przedsięwzięciem finansowanym przez firmę KBR Halliburton, przy wyraźnym błogosławieństwie CIA. Celem zadania było osłabienie konkurentów Halliburtona w dziedzinie ropy naftowej i, w szerszym kontekście, ułatwienie Stanom Zjednoczonym osiągnięcie geopolitycznych celów na Kaukazie. Człowiekiem OPS w Gruzji jest Audrius Butkiavicius, były litewski minister obrony, obecnie doradca Badri Patarkatsiszwiliego.89

Część informacji Jasieniewa o firmie Diligence z Iraku znajduje potwierdzenie w komunikacie prasowym samej firmy Diligence.90 Diligence LLC jest prywatną firmą wojskową (PMC), którą można krótko scharakteryzować jako produkt uboczny CIA:

Diligence została założona przez Williama Webstera, jedynego człowieka, który był dyrektorem Centralnej Agencji Wywiadowczej (CIA) i Federalnego Biura Śledczego (FBI). Mike Baker, jej dyrektor naczelny, spędził 14 lat w CIA jako specjalista od tajnych operacji polowych wyspecjalizowany w działaniach antyterrorystycznych i przeciwpowstańczych. Whitley Bruner, jej główny funkcjonariusz operacyjny w Bagdadzie, byt niegdyś szefem CIA w Iraku.91

Jej partnerem w Diligence Middle East (DME) jest firma New Bridge Strategies, której siłę polityczną Financial Times opisał następująco:

New Bridge została założona w maju [2003] i stała się przedmiotem publicznej uwagi ze względu na zasiadających w jej zarządzie ważnych republikanów, których większość była związana z jakimś urzędnikiem administracji Busha lub z jego rodziną. Byli wśród nich Joe Allbaugh, uczestnik kampanii prezydenckiej George a W. Busha, oraz Ed Rogers i Lan-ny Griffith, byli pomocnicy George a H.W. Busha.92

Joe Allbaugh, współprezes firmy, był również naczelnikiem FEMA (Federal Emergency Management Agency - Federalna Agencja Zarządzania Kryzysowego) w dniu 11 września i pozostawał na tym stanowisku aż do marca 2003 roku, kiedy to Stany Zjednoczone najechały Irak.

Financial Times napisał, że sukces New Bridge w zabezpieczaniu kontraktów musi mieć coś wspólnego z jej koneksjami z bratem prezydenta, Neilem Bushem:

Jak ustalił Financial Times, dwaj biznesmeni, którzy walnie przyczynili się do utworzenia New Bridge Strategies, waszyngtońskiej firmy o dobrych kontaktach, nastawionej na udzielanie pomocy klientom w wygrywaniu kontraktów w Iraku, wykorzystywali początkowo swoje koneksje z młodszym bratem prezydenta George a W. Busha do poszukiwania kontraktów na Środkowym Wschodzie.

John Howland, prezes spółki, i Jamal Daniel, jej dyrektor, utrzymywali trwające od wielu lat ważne stosunki biznesowe z Neilem Bushem. W przypadku Daniela stosunki te trwają od ponad dziesięciu lat - jego paryskie biuro zorganizowało w roku 1992 wyprawę rodziny Busha do paryskiego Disneylandu, kiedy jego ojciec, George H.W. Bush, byt prezydentem.

Obaj wielokrotnie starali się wykorzystać swoje związki z bratem prezydenta do przejmowania kontraktów i inwestorów.

Trzej ludzie, z którymi kontaktował się Financial Times, widziało listy napisane przez Neila Busha rekomendujące przedsięwzięcia biznesowe promowane przez Howlanda, Daniela i jego rodzinę na Środkowym Wschodzie. Daniel jest również na zdjęciu ze starszym Bushem. Takie listy i fotografie mogą być bardzo wartościowe w czasie robienia interesów na Środkowym Wschodzie.

Fundusz inwestycyjny Daniela z Houston o nazwie Crest Investment Corporation zatrudnia Neila Busha jako wspót-prezesa. Crest Investment pomogła również w sfinansowaniu firmy Neila Busha o nazwie Ignite!, która zajmuje się wytwarzaniem oprogramowania edukacyjnego. Daniel przedstawia się czasami jako osoba wspierająca finansowo firmę Busha - oświadczył pewien biznesmen ze Środkowego Wschodu, który się z nim spotkał - która przekonała rodziny prominentnych przywódców z tego regionu do tej inwestycji.93

Do niedawna wiadomości o międzynarodowych sponsorach firmy Neila Busha ogniskowały się na tajwańskich biznesmenach i środkowowschodnich miliarderach, takich jak minister obrony i książę krwi królewskiej Dubaju, szejk Mohammed bin Rashid al Maktoum.94 Dużym zaskoczeniem było jednak odkrycie we wrześniu 2005 roku, że „przebywający na wygnaniu rosyjski oligarcha Borys Bierezowski gościł w Rydze razem z Neilem Bushem, bratem prezydenta Stanów Zjednoczonych, aby omówić pewne przedsięwzięcie edukacyjne z łotewskimi biznesmenami".95

W wywiadzie udzielonym reporterom Inter-faxu „Bierezowski podkreślił, że jest jednym z właścicieli akcji firmy Ignite! Inc., która zajmuje się oprogramowaniem edukacyjnym. Prezesem i dyrektorem tej firmy jest Neil Bush, brat prezydenta Stanów Zjednoczonych George a W. Busha".96


PRZYPISY

81. Według Jasieniewa „Łuniew jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo i «operacje siłowe». Do swoich operacji najmuje byłych i obecnych funkcjonariuszy rosyjskich tajnych służb, łącznie ze specnazem. W latach 1990-1991 brał udział w obaleniu reżymu Zwiada Gamsachurdii w Gruzji". Pomógł w dojściu do władzy Szewardnadze, który w roku 1991 poparł Jelcyna przeciwko Gorbaczowowi.

82. http://www.pravda.info/news/2695.html, (Anatolij Baranów i Anton Surikow weszli w skład kierownictwa agencji „Far West Ltd”), 3 maja 2005.

83. http:/Avww.pravda.info/region/3601.html.

84. http://pravda.info/aboutus/.

85. Kagarlicki, dyrektor IPROG, także opublikował wiele książek w języku angielskim, publikuje też w The Nation, Zmag, Counterpunch i innych magazynach.

86. Tymi, którzy występują w obu organizacjach, to Anton Surikow, Władimir Filin, Rusłan Saidow, Anatolij Baranow, Audrius Butkiavicius i Natalia Rojewa. Ta lista różni się od składu pravda.info jedynie brakiem na niej Lichwincewa.

87. Szczegóły dotyczące zaangażowania Bouta w aferę krwawych diamentów i fiaska Stanów Zjednoczonych w rozwiązaniu tej sprawy znaleźć można w książce Douglasa Faraha Blood from Stones: The Secret Financial Network of Terror (Krew z kamieni - tajna finansowa sieć terroru): „Agenci służb specjalnych mówią, że Bout przewiózł [po wydarzeniach z 11 września] drogą powietrzną do Afganistanu tajnych amerykańskich agentów i bardzo potrzebował broni i amunicji oraz innych rzeczy dla Północnego Przymierza. Powiedziano mu, że w zamian będą puszczone w niepamięć jego dawniejsze czyny”. Jeszcze więcej na temat Bouta można dowiedzieć się z książki Nicka Kochana, The Washing Machine, str. 36-61. Proszę porównać też z książką Roberta Baera, Sleeping with the Devil (Sypianie z diabłem), gdzie jest podane: „Na początku lat 1990. głównym zaopatrzeniowcem Osamy bin Ladena był sierżant Wiktor Bout, były rosyjski wojskowy, który służył w Angoli, gdzie był zaangażowany w handel bronią i ropa naftową... O Boucie mówiono, że potrafi dostarczyć wszystko i wszędzie, łącznie z bardzo nieprzyjemnymi materiałami”.

88. Jurij Jasieniew, „Rosję czeka...

89. Gruziński potentat, bliski współpracownik Borysa Bierezowskiego. Proszę porównać Godfather of the Kremlin (Ojciec chrzestny Kremla) Klebnikova (str. 262): „Bierezowski działał często w Czeczenii poprzez Badriego Patarkatsiszwiliego, partnera Łogowaza, który według rosyjskich służb bezpieczeństwa służył od dawna jako główny pośrednik firmy z grupami zorganizowanej przestępczości”. Klebnikov stwierdza, że moskiewska policja dowiedziała się na początku 1995 roku od pewnego gang¬stera, że „dotarł do niego doradca Bierezowskiego, Badri, ze zleceniem na Listiewa”. (W lutym 1995 roku Listiew, dyrektor najważniejszej rosyjskiej stacji telewizyjnej ORT, został zastrzelony w swoim mieszkaniu).

90. Komunikat prasowy firmy Diligence LLC z 8 grudnia 2003, http://www.diligencellc.com/DME_announce.html.

91. David Isenberg, „Myths and mystery” („Mity i tajemnica”), Asia Times, 20 maja 2004.

92. Financial Times, 11 grudnia 2003. Proszę porównać z Asia Times, 20 maja 2004, http://www.corpwatch.org/article.php?id=9375. „Fundusz inwestycyjny Daniela Houstona, Crest Investment Corporation, zatrudnia Neila Busha w charakterze współprezesa”. Ed Rogers, wiceprezes Diligence, był jednym z głównych asystentów George a H.W. Busha, gdy był on prezydentem USA. W momencie odejścia z Białego Domu wyne¬gocjował lukratywny kontrakt polegający na sprawowaniu roli lobbisty byłego szefa saudyjskich sił specjalnych i frontmana BCCI, Kamala Ad-hama. W tym samym czasie amerykańscy i brytyjscy oskarżyciele przygotowywali przeciwko niemu procesy kryminalne. Rogers wykorzystał Chashoggiego jako pośrednika zabezpieczającego kontrakt, który został odwołany po skrytykowaniu go przez Biały Dom. (Peter Truell, Larry Gurwin, False Profits, str. 362-64).

93. Jak wyżej.

94. Wayne Madsen.

95. The Baltic Times, 23 września 2005, http://www.baltictimes.com/ hotl.php?art_id=13659.

96. Interfax, 21/09/2005, http://www.interfax.rU/e/B/politics/28. html?id_issue=l 1386915. Proszę porównać z: http://www.mosnews.com/ news/2005/09/22/berezovskyriga.shtml: „Bierezowski spotyka się z Neilem Bushem w interesach, jako że brat prezydenta USA jest właścicielem akcji edukacyjnej firmy Bierezowskiego Ignite! - oświadczył rzecznik [firmy Belokon Holding]”.


CDN

Wersja do druku

Pod tym artykułem nie ma jeszcze komentarzy... Dodaj własny!

25 Kwietnia 1974 roku
W Portugalii doszło do puczu wojskowego określanego mianem "rewolucji czerwonych goździków".


25 Kwietnia 1935 roku
Konsylium lekarskie stwierdziło u marszałka Piłsudskiego złośliwy nowotwór wątroby.


Zobacz więcej