Piątek 19 Kwietnia 2024r. - 109 dz. roku,  Imieniny: Alfa, Leonii, Tytusa

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 26.11.17 - 16:27     Czytano: [943]

Dział: Oko Cyklopa

PROCHY I RURY…(14)

OKO CYKLOPA

Sławomir M. Kozak































Aniutkowi poświęcam…


DYREKTORZY FAR WEST LTD 126

Leonid Leonidowicz Kosjakow, urodzony w roku 1955, obywatel Ukrainy. Do roku 2005 mieszkał w Dubaju i Szwajcarii. W latach 1983-1985 dowodził jednostką specjalną GRU stacjonującą w Shindand w zachodnim Afganistanie, której zadaniem było przechwytywanie karawan z narkotykami. W różnych okresach pod jego dowództwem służyli Filin, Łuniew, Lichwincew, Surikow, Saidow i Pietrow. Emerytowany w roku 1993. Jest właścicielem dużej agencji turystycznej z siedzibą w Dubaju. Wiosną 2005 roku powołano go na generalskie stanowisko w siłach specjalnych Ukrainy (GUR). W tym samym czasie został zwolniony ze stanowiska prezesa Far West Ltd.

Władimir Ilicz Filin, urodzony w roku 1960 w Kijowie na Ukrainie. Ukrainiec. Doktor nauk (1982). W latach 1983-1984 słuĹźył w zachodnim Afganistanie w specjalnej jednostce GRU oddelegowanej do przechwytywania karawan przewożących narkotyki. W roku 1993 emerytowany z GRU w randze podpułkownika. Od roku 2000 obywatel brytyjski. W roku 2004 został wpisany na listę naukowcĂłw politycznych i ekspertĂłw od „rewolucyjnych i partyzanckich ruchĂłw w krajach rozwijających się" w IPROG.

Anatolij Juriewicz Baranów, dziennikarz. W czasie rządów gabinetu Masliukowa-Primakowa pełnił funkcję dyrektora działu public relations w Rosyjskiej Korporacji Lotniczej
MiG. W roku 2002 kupił forum.msk.ru. Właściciel Pravda. info. W roku 2003 pełnił funkcję sekretarza prasowego zastępcy premiera Aljoszyna (kompleks wojskowo-przemysłowy). „Koordynator przedsięwzięć medialnych" w IPROG.

Audrius Butkiavicius, Litwin. Mieszka obecnie w Gruzji. Były minister obrony Litwy. Skazany za łapownictwo. Ma ścisłe związki z Instytutem im. Alberta Einsteina. Członek rady
dyrektorów Far West Ltd oraz rady redakcyjnej Pravda.info. W roku 1994 gościł jako wykładowca w Ośrodku Studiów Obronnych w Kings College w Londynie (razem z Antonem Surikowem i Igorem Sutiaginem, przebywającym obecnie w wiezieniu za szpiegostwo).

Alfonso Dawidowicz Ochoa, urodzony w roku 1948, Wenezuelczyk, mieszka w Monachium w Niemczech. Posiada niemieckie i wenezuelskie obywatelstwo. W latach 1970. przeszedł specjalny trening w ZSSR i Wschodnich Niemczech. Był w bliskich stosunkach z kubańskim generałem Arnaldo Ochoa Sanchezem. W przeszłości posługiwał się paszportami na nazwisko Jose Rodriguez (kapitan kubańskiej armii) i Jose Alva (obywatel kolumbijski). Odpowiada za biura Far West Ltd w Bogocie.

Aleksiej Aleksandrowicz Lichwincew („Abdulla", „Pribałt"), urodzony w roku 1959 we Lwowie na Ukrainie, Ukrainiec. Od roku 2000 obywatel brytyjski. Mieszka w Wielkiej Brytanii (Szkocja?). W latach 1984-1985 pełnił słuĹźbę w jednostce specjalnej GRU w Shindand w zachodnim Afganistanie. Od listopada 1987 do stycznia 1989 roku był wojskowym doradcą w Angoli. W latach 1990-1993 był oddelegowany razem z Filinem do wyprzedaĹźy dobytku Armii Radzieckiej we Wschodnich Niemczech. W roku 1993 robił interesy z albańskimi firmami w Kosowie.

Walerij Nikołajewicz Łuniew, urodzony w roku 1960 na Białorusi, Białorusin. W latach 1983-1984 pełnił słuĹźbę w jednostce specjalnej GRU w Shindand w zachodnim Afganistanie. OĹźenił się z Fatimą, krewną DĹźochara Dudajewa. Emerytowany z wojska w marcu 1995 roku. Łuniew jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo i „operacje siłowe". Do swoich operacji najmuje byłych i obecnych funkcjonariuszy rosyjskich tajnych słuĹźb, łącznie ze specnazem.127 Mieszka w Holandii i ma obywatelstwo tego kraju. W latach 1990--1991 brał udział w obaleniu reĹźymu Zwiada Gamsachurdii w Gruzji. Posiada rozległe kontakty w TadĹźykistanie.

Rusłan Szamiliewicz Saidow, urodzony w roku 1960 w Chasawjurcie w Dagestanie. Posiada paszport turecki na nazwisko Hungar (?) Mehmet oraz paszport Emiratów Arabskich. W latach 1983-1984 pełnił służbę w jednostce specjalnej GRU w Shindand w zachodnim Afganistanie. Przeniesiony później do Libanu i Syrii. W roku 1993 został emerytowany w randze majora GRU. Od roku 1995 rezyduje w Turcji i Dubaju. Doradca Necmettina Erbakana (1996). Partner w interesach Islamskiego Banku w Dubaju oraz Banku Habib. Od połowy lat 1990. ustanowił trwałe stosunki z saudyjskim biznesmenem Adnanem Chashog-gim, księciem al-Faisalem oraz księciem Naifem. Był w bliskich stosunkach z Basajewem i al-Chattabem.

Anton Wiktorowicz Surikow („Mansur” - rodowe nazwisko Mansur Ali-HadĹźi Natchojew), urodzony w roku 1961 w Suchumi w Gruzji (ZSSR). Pochodzi z Adygei. Syn dostojnika radzieckiego establishmentu przemysłowo-wojskowego. Mieszka w Moskwie. Posiada tureckie i przypuszczalnie amerykańskie obywatelstwo. Doktor nauk. W roku 1984 słuĹźył w jednostce specjalnej GRU w Shindand w zachodnim Afganistanie. W latach 1990-1996 pracował w Instytucie USA i Kanady. W latach 1992-1993 był zastępcą ministra obrony Abchazji. Przyjaciel Szamila Basajewa i dowĂłdca specjalnego batalionu wyszkolonego przez GRU. W roku 1994 gościł jako wykładowca w Ośrodku StudiĂłw Obronnych w Kings College w Londynie. W 1996 został emerytowany w randze pułkownika. Członek personelu IPROG.

JakĂłw Abramowicz Kosman, urodzony w roku 1946. Mieszka w Nicei we Francji. Posiada niemieckie i być moĹźe izraelskie obywatelstwo. Zajmuje się handlem nieruchomościami i operacjami bankowymi. Ma kontakty w kryminalnych środowiskach kosowskich AlbańczykĂłw w europejskich miastach. W latach 1997-2000 słuĹźył jako finansowy konsultant Hashima Thaciego, naczelnego dowĂłdcy KLA. Nowy prezes Far West Ltd.”.

PRZYPISY

126. Komentarz do listy opublikowanej 3 maja 2005 roku przez Pravda.info, http://www.pravda.info/news/2695.html.

127. Specnaz - potoczne określenie sił specjalnych wojsk radzieckich, a następnie Federacji Rosyjskiej. (Wojska Specjalnego Przeznaczenia). - Przyp. tłum.”(1)


Artykuł wybitnie ciekawy. Jednak moim skromnym zdaniem za duĹźe są w nim wskazania na udział w owej metagrupie oligarchĂłw wschodniej sceny polityczno-biznesowej. Zbyt pobieĹźnie analizuje natomiast doktor Scott zaangaĹźowanie w nią ludzi z amerykańskiego świecznika władzy. Choć moĹźe to zwykła nadzieja, Ĺźe większe zło czai się po drugiej stronie oceanu? Bo przecieĹź nazwiska Indiry Singh i Sibel Edmonds pojawiły się w opracowaniu. Podobnie, jak Cheney’a, Busha, Perle…

O ile o pani Singh wiemy z poprzednich stronic tej książki, o tyle nazwisko pani Edmonds może brzmieć dla nas obco. Należy więc wytłumaczyć, że ta 37-letnia obecnie kobieta jest byłą tłumaczką FBI. Urodzona w Iranie, mieszkała w Turcji, a w roku 1988 wyemigrowała do USA, gdzie studiowała kryminologię i psychologię na George Washington University. W zaledwie dziewięć dni po zamachach 9/11 Biuro zatrudniło ją w charakterze tłumaczki języków tureckiego i farsi. Pani Edmonds, po zapoznaniu się z ogromną ilością nagranych przez FBI rozmów telefonicznych, zrozumiała, że amerykańscy politycy i urzędnicy w zamian za łapówki patrzą przez palce na działania dyplomatów tureckich w USA. Ci zaś, często działający na zlecenie pakistańskich służb specjalnych, zdobywają tajne dane o amerykańskim programie nuklearnym. Z odsłuchanych rozmów wynikało, że potrafili dotrzeć do każdej placówki naukowej w USA. Ponadto w proceder ten zamieszany był również jeden z analityków Pentagonu, który po kilku latach dochodzenia, w roku 2006, został osadzony w więzieniu. Sprzedawał ważne informacje Izraelczykom. Sibel Edmonds, nie bacząc na to, że może zostać aresztowana, przekazała swoją wiedzę brytyjskiemu dziennikowi The Times. W Ameryce zawrzało. Edmonds podała, że szef ISI, generał Mahmud Ahmad, pojawił się w USA parę dni przed atakami 9/11, gdzie spotkał się z przedstawicielami amerykańskiego rządu. Poza tym, to od niego wpłynęło 100 000 USD na konto w Dubaju, skąd trafiły do rąk jednego z oskarżanych o udział w zamachach. Oskarżenia pani Edmonds są wielowątkowe i obnażają z jednej strony sprzedajność amerykańskich urzędników, z drugiej zaś zaangażowanie wielu z nich w ciemne sprawy wokół zamachów 11 września. Jej zeznania uderzają bardzo mocno również w takie kraje, jak Izrael i Arabia Saudyjska. Nic więc dziwnego, że mimo medialnego hałasu postanowiono pozbyć się pani Edmonds z FBI. Zwolniono ją z pracy, skonfiskowano wszelkie dokumenty i jej komputer domowy. Jej rodzina w Turcji zaczęła być nękana. To kolejny przykład demokratycznych działań bohaterskiej Ameryki. Powielany zresztą wręcz idealnie przez inne zaprzyjaźnione z nią kraje.

Tematem zaledwie muśniętym przez doktora Scott’a w jego artykule jest ropa i jej wpływ na to wszystko, co dzieje się na świecie. Nie sama ropa oczywiście jest najwaĹźniejsza, a uwarunkowania polityczne jakie jej towarzyszą. Czy fakt, Ĺźe Saddam Husssein podjął w 2001 roku decyzję o sprzedaĹźy ropy za euro, nie stał się gwoĹşdziem do jego trumny? Przy sprzedaĹźy 25 procent światowej produkcji, odejście od amerykańskiego dolara musiało wstrząsnąć solidnie fundamentem gospodarki USA. Ale nie tylko o to chodzi. Kiedy w przytoczonym wywiadzie Sibel Edmonds mĂłwi o „krajach tureckich”: „wydaje się, Ĺźe chodziło im nie tylko o Turcję, ale i AzerbejdĹźan oraz wszystkie „stany”, w tym TadĹźykistan i Kirgistan, a takĹźe [nie tureckie kraje, takie jak] Afganistan i Pakistan. Te wszystkie kraje odgrywają dużą rolę w tym, o czym mĂłwię.” – ma rację. Nie chodzi tylko o Turcję i AzerbejdĹźan. W języku tureckim porozumiewają się przecieĹź setki milionĂłw AzjatĂłw, od Adriatyku po Morze Ochockie. I o tę strefę wpływĂłw, przy pomocy ropy, walczą dziś imperia. Nie idzie tu przy tym o dzisiejsze wpływy finansowe, o dochody z wydobycia i transportu. Myślę, Ĺźe nawet nie o obecną politykę juĹź przecieĹź sterowaną za pomocą gazowych i naftowych kurkĂłw. Rzecz idzie o budowany układ sił na następne dziesiątki, a moĹźe setki lat. Rosja była rzeczywistym imperium dlatego, Ĺźe jej sternicy potrafili z właściwą sobie przebiegłością przewidywać rozwĂłj wypadkĂłw na przestrzeni setek lat. My cały czas oceniamy Rosję po jej działaniach po stronie europejskiej. Nie umiemy jednak spojrzeć na Rosję, jako całość. Na jej dalekie wschodnie rubieĹźe. Zapominamy o istnieniu Chin i Japonii. Rosja o tym zapomnieć nie moĹźe. PrzywĂłdcy Rosji mają trudny orzech do zgryzienia. Ich strefy wpływĂłw wyślizgują się z rąk rozwarstwiane kolejnymi kolorowymi rewolucjami na zachodzie, ale i na dalekiej Syberii odzywają się niepodległościowe aspiracje. Mało tego, przyzwolenie na ich realizację leĹźy, paradoksalnie, w interesie Kremla. MoĹźe bowiem odseparować chińskie sąsiedztwo. Zwłaszcza teraz, gdy Rosji potrzebna jest chwila oddechu. Rosjanie doskonale to rozumieją. Wiedzą przecieĹź o globalistycznych planach politykĂłw amerykańskich realizujących załoĹźenia wyłoĹźone przez Brzezińskiego w jego słynnej juĹź książce „Wielka Szachownica”. Brzeziński mĂłwi w niej wprost o wyeliminowaniu przeciwnikĂłw mogących zagrozić Ameryce w zdominowaniu Azji, ktĂłra jest kluczem do panowania nad resztą świata. Rozumie to doskonale Putin, ktĂłrego dążenia do odrodzenia mocarstwowości Rosji czynią z niego głównego wroga tej opcji politycznej. Ale obecne rosyjskie „biuro polityczne” teĹź to rozumie i dlatego Putin nieformalnie pozostaje u władzy. Bo jest jedynym gwarantem wygranej Rosji w tych morderczych zmaganiach o jej przetrwanie. Kiedy w lipcu 2008 roku rozpoczął się konflikt rosyjsko-gruziński tenĹźe Brzeziński zareagował błyskawicznie:

„Nie tylko ZachĂłd, ale cała reszta społeczności międzynarodowej musi jasno dać do zrozumienia, Ĺźe tego rodzaju zachowanie będzie prowadziło do ostracyzmu oraz kar ekonomicznych i finansowych. W ostateczności, jeĹźeli Rosja nadal będzie podążać tym kursem, musi stanąć przed groĹşbą izolacji w społeczności międzynarodowej, co stanowi długofalowe ryzyko dla jej pomyślności.”(2)

I dalej czytamy w artykule:

„Zdaniem profesora, błędem NATO było nieobjęcie Gruzji na ostatnim szczycie w Bukareszcie planem pomocy w przyspieszeniu jej członkostwa w sojuszu (tzw. MAP - Membership Action Plan).

"ZwaĹźywszy na to, co się stało, NATO powinno rozciągnąć ten plan na Gruzję, umacniając w ten sposĂłb zobowiązanie, jakie sojusz złoĹźył w marcu wobec Gruzji w Bukareszcie, aby w przyszłości przyjąć ją w swoje szeregi" - powiedział Brzeziński.”(3)

Ta reakcja jest zrozumiała. To najgorszy czas dla USA na angaĹźowanie się w jakikolwiek sposĂłb w te wydarzenia. Jakiekolwiek negocjacje w tej kwestii, wymuszą łagodne podejście Ameryki do kaĹźdego poruszonego przy tej okazji zagadnienia. Zwłaszcza w przeddzień wyborĂłw, kiedy Amerykanie na ogół więcej czasu i energii poświęcają sprawom wewnętrznym niĹź międzynarodowym. Putin o tym wie. Amerykanie rĂłwnieĹź. I obie strony zdają sobie sprawę, Ĺźe od początku prowadzi w tej potyczce ten pierwszy. Putin to gracz przebiegły, inteligentny i odwaĹźny. Kiedy zaczął się konflikt w Gruzji w świetle kamer oglądał otwarcie igrzysk olimpijskich. Oglądał je zresztą ramię w ramię z prezydentem Francji Nicolas’em Sarkozy’m, premierem Japonii Yasuo Fukuda i oczywiście prezydentem USA George’m Bush’em. Putin podjął karty, rozdał i … wygrał. C(es)arski poker! Świat wstrzymał oddech, bo usłyszał Ĺźe Rosja weszła do Gruzji. Zdalnie sterowane media naświetliły szybko kryzys w sobie właściwy sposĂłb. Wielu moich rodakĂłw, ludzi dobrego serca, załamało ręce nad losem Gruzji. Pokazywano im przecieĹź w telewizji płaczących, zbombardowanych cywili i rosyjskie czołgi. Jak jednak wyglądałaby ich ocena całego konfliktu, gdyby ktoś przedstawił im garść informacji, o ktĂłrych nie mają Ĺźadnego pojęcia? Czy nadal płakaliby nad biedną Gruzją, czy wreszcie zaczęliby płakać nad swoją niewiedzą? Chyba, Ĺźe bez znaczenia dla nich jest fakt, Ĺźe Gruzja sterowana jest przez polityka realizującego interesy USA i Izraela. Ĺťe prezydent Gruzji Micheil Saakaszwili ma obywatelstwo… amerykańskie, ktĂłrego nigdy się nie zrzekł. Ĺťe od 2001 roku Izrael pomagał szkolić armię gruzińską do wojny przeciw Rosji, dostarczając jej sprzęt wojskowy i szkoląc Ĺźołnierzy. Ĺťe Ĺźydowskiego pochodzenia gruziński minister do spraw integracji, Yakobashwili chwalił izraelską pomoc, ktĂłra umoĹźliwiła Ĺźołnierzom gruzińskim stawienie oporu oddziałom rosyjskim (http://www.haaretz.com/hasen/spages/1010225.html). W swej wypowiedzi chwalił się, Ĺźe tylko dzięki tej pomocy Gruzini zabili 60 rosyjskich Ĺźołnierzy, zniszczyli 50 czołgĂłw i zestrzelili 11 samolotĂłw. Ĺťe na terenie Gruzji znajduje się na stałe 1000 doradcĂłw wojskowych z Izraela. Ĺťe minister obrony Gruzji, Dawid Kezerashwili, jest byłym obywatelem państwa Izraela i z owymi doradcami porozumiewa się bez trudu w języku hebrajskim. Ĺťe rurociąg Baku-Tbilisi-Ceyhan przesyła milion baryłek ropy dziennie, a głównym jej odbiorcą jest Izrael. Ĺťe ochroną tego rurociągu zajmuje się izraelska firma BTC. JeĹźeli wreszcie, to Rosja zaatakowała Osetię, ktĂłra ma 70 000 mieszkańcĂłw, dlaczego uciekali oni w kierunku Rosji, a nie w głąb Gruzji? Czy cała ta hucpa to rzeczywista walka o prawa jej mieszkańcĂłw, czy raczej test mający sprawdzić reakcję Rosji na tego typu zachodnie działania w tym rejonie? Czy bez znaczenia jest fakt, Ĺźe Gruzja jest istotnym punktem tranzytowym dla ropy kaspijskiej płynącej do USA i Izraela, zwłaszcza w świetle ewentualnego konfliktu z Iranem i blokadą dostaw z Zatoki Perskiej?

Gruzja, to kolejny etap wojny o rury. Ale i o zachowanie status quo na tym terenie.

Putin wydając wojnę oligarchom z podwĂłjnym, a często potrĂłjnym obywatelstwem, staje się nowym carem. Carem uĹźywającym knuta i zsyłającym przeciwnikĂłw do kolonii karnych, ale jednocześnie carem mogącym uratować Matiuszkę Rossiję. Putin robi dokładnie to samo, co zawsze czynili (z wyjątkiem okresu „transformacji”) jego poprzednicy. Rozmawia z zachodem, osłania wschĂłd i umacnia środek. Sytuację ma niezwykle złoĹźoną, ale moĹźe się okazać, Ĺźe to on wykolei ten szatański pociąg do stacji o nazwie Rząd Światowy. Dlatego wszystko, co robi jest tak atakowane przez „zachodnie” media. I kiedy wspomniani juĹź oligarchowie finansują budowę kolejnych miasteczek kolorowych rewolucji po jego bokiem, on zamyka ich pobratymcĂłw w zupełnie innych, mniej kolorowych miasteczkach.

Ostatnio głośno zrobiło się w mediach o Michaile Chodorkowskim, odbywającym karę więzienia od 2003 roku. Jako, Ĺźe minęła połowa tej kary, zaczęto kampanię spekulacji dotyczącą moĹźliwości jego wcześniejszego zwolnienia. Telewizja w Polsce pokazała nawet wywiad z jego matką. Komentatorzy zastanawiali się głośno, co zrobi Putin? Tymczasem sąd w Moskwie skazał zaocznie Ĺźydowskiego miliardera Leonida Nevzlina na karę doĹźywotniego pozbawienia wolności. Uznał go winnym zlecania morderstw, w tym burmistrza Moskwy. Nevzlin był jednym z dyrektorĂłw firmy Jukos i doradcą jej właściciela – Michaiła Chodorkowskiego. Gdy zabrakło szefa, uciekł do Izraela, gdzie otrzymał obywatelstwo. Jego rzecznik prasowy, pytany o reakcję Nevzlina na wyrok, powiedział: „Leonid Nevzlin zawsze polegał na izraelskim niezaleĹźnym systemie sprawiedliwości.”

Zaoczny wyrok sądu w sprawie Nevzlina powinien dać do myślenia niektĂłrym politykom rwącym się do kolejnej rewolucji, tym razem w Gruzji. Jednak nie wierzyli w determinację Moskwy. Przypuścili więc zmasowany atak medialny na Rosję. Niezwykłe zaangaĹźowanie przywĂłdcĂłw Zachodu w rozwiązanie konfliktu i deklaracja Moskwy o chęci wycofania wojsk z Gruzji sprawiła, Ĺźe wielu zacierało juĹź triumfalnie ręce. Tymczasem rosyjska Duma … uznała niepodległość Abchazji i Osetii Południowej. Konflikt Rosji z Zachodem oznacza rosyjskie embargo na ropę i gaz do Unii, co z pewnością odczuje rĂłwnieĹź Rosja. Jednak Putin wie, Ĺźe ZachĂłd poświęci byłe sowieckie republiki dla interesĂłw koncernĂłw energetycznych.

ZachĂłd nigdy nie rozumiał Rosji. I nigdy jej nie zrozumie …

Ropa jest z pewnością potężnym narzędziem nacisku w dzisiejszych czasach. Jest jednak bronią obosieczną. Przekonał się o tym Iran, na ktĂłry rzucono się z dziką zajadłością, kiedy przywĂłdcy kraju postanowili wziąć udział w tej grze. Podobnie, jak Hussein, Irańczycy postanowili odejść od amerykańskiego dolara i uznać za nową walutę w rozliczeniach handlu ropą euro. Poszli jednak o wiele dalej. Zaplanowali utworzenie Irańskiej Giełdy Naftowej dającej szansę na giełdowy obrĂłt tym towarem w walucie europejskiej. Dotychczas obowiązujące wskaĹşniki wyceny ropy (amerykańska WTI, arabska DUBAI i europejska BRENT) podawane były w dolarach. W tej walucie obraca się nią na nowojorskiej NYMEX(4) i londyńskiej IPE(5). To dlatego Wielka Brytania, będąca zwolennikiem idei europejskiej konsolidacji, nie wymieni nigdy swojego funta szterlinga na euro. Iran podjął ryzyko ustanowienia czwartego wskaĹşnika podawanego w tej właśnie walucie. Początkowe plany zakładały uruchomienie jej 20 marca 2006 roku. Na ten dzień przypada w Iranie Nowy Rok. Czy nie w tym czasie właśnie przypuszczono frontalny atak medialny na to państwo? Giełda ruszyła dopiero 17 lutego 2008 roku, z powodu zmian w rządzie irańskim. 23 czerwca 2008 roku szef Mossadu, Meir Dagan, powiedział, Ĺźe w ciągu trzech miesięcy Izrael będzie gotĂłw zaatakować Iran. WkrĂłtce po tym wystąpieniu Rosja podjęła decyzję o natychmiastowej dostawie do Iranu najnowszego systemu obrony powietrznej wraz z rakietami S-300, ktĂłrych Ĺźadne rakiety leżące w zachodnich arsenałach nie są w stanie strącić. Tel Awiw ucichł. Amerykańska nagonka na Iran zelĹźała. Giełdę umiejscowiono na wyspie Kish w Zatoce Perskiej, mającej status strefy wolnego handlu. Dla wielu państw, między innymi Rosji, Chin, Indii i krajĂłw europejskich, rozliczenia w euro są o wiele korzystniejsze. Jest zrozumiałe, Ĺźe gwałtowne przerzucenie rezerw walutowych tych krajĂłw z amerykańskiego dolara na euro, nie moĹźe podobać się Ameryce. Dolar miał do tej pory pokrycie właśnie w ropie naftowej, od kiedy w roku 1972 rząd USA zawarł z Arabią Saudyjską umowę o wyłączności tej waluty w obrocie ropą, w zamian za wspieranie krĂłlewskiej rodziny SaudĂłw. Śladem Arabii poszły inne państwa zrzeszone w OPEC(6) . Wzrost zapotrzebowania na ropę powodował w ten sposĂłb swoiste opodatkowanie świata w USD. Destabilizacja państw sprzedających to płynne złoto zawsze odtąd była na rękę USA, mającym pewność, Ĺźe Ĺźadne z nich nie będzie na tyle silne, by ten stan rzeczy zmienić. W OPEC znajdują się kraje, o ktĂłrych ciągle jest głośno. To Algieria, Angola, Arabia Saudyjska, Ekwador, Irak, Iran, Katar, Kuwejt, Libia, Nigeria, Wenezuela, Zjednoczone Emiraty Arabskie, a w niedalekiej jeszcze przeszłości takĹźe Gabon i Indonezja. KaĹźda prĂłba ich konsolidacji musiała spotykać się z amerykańską reakcją. Tak właśnie stało się z Irakiem. Bush nie mĂłgł pozwolić sobie na to, by absurdalne w jego rozumowaniu pomysły Husseina, zostały zrealizowane. Wprowadzając w Ĺźycie operację „Szok i PrzeraĹźenie” w Iraku mĂłwił światu, zwłaszcza arabskiemu, Ĺźe takie pomysły będą z całą bezwzględnością karane. JuĹź wkrĂłtce po wejściu do Iraku zablokowano program „Ropa za Ĺźywność”. Ropa znowu płynęła za amerykańskie dolary. Postawa Iranu stanowi zagroĹźenie dla istnienia imperium dolara. Jako taka, jest śmiertelnym zagroĹźeniem dla Ameryki. Podobnie, jak w przypadku Rosji, ropa sama w sobie nie jest czynnikiem najwaĹźniejszym. Jednak od czasu, kiedy zastąpiła podstawę wymiany dolara, czyli złoto, stając się złotem w płynie, pozwalała utrzymywać potęgę imperium. Czy dla obrony imperium moĹźna się posunąć do wywieszenia na jego murach „fałszywej flagi”? O wiele trudniejsza jest moim zdaniem odpowiedĹş na pytanie: czy moĹźna, mając wszelkie narzędzia, nadal trwać w otoczonym murem, obleganym grodzie i jej nie wywiesić?

To w takim właśnie świetle naleĹźy oglądać to wszystko, co dzieje się wokół nas od dziesięcioleci. Wizja doktora Scott’a, to obraz przeraĹźający, ale o wiele bardziej prawdziwy od naiwnego komiksu serwowanego nam przez wszystkie media świata od czasu, kiedy uderzono w Amerykę. Mamy w nim prawdę o narkotykach, ropie naftowej, przyczynach agresji na Irak, Afganistan, Kosowo i wszelkie przemiany odbywające się na naszych oczach w postaci róşnokolorowych „rewolucji”. Naiwność i niewiedza ludzka nie zna jednak granic. Wiele wokół nas „obrońcĂłw praw człowieka” krzyczących w imię kolejnych przewrotĂłw. Sam spotykałem ludzi w moim otoczeniu cieszących się z wyjazdu ich dzieci na kilkudniowe manifestacje na Ukrainę. Obwiązanych pomarańczowymi szalikami naprawiaczy świata…

W lipcu 2008 roku znowu zaczął się wyścig „naszych” politykĂłw spieszących pomagać Gruzji. Zgodni, jak w Ĺźadnej kwestii dotyczącej polskich problemĂłw. Ramię w ramię stają prezydent z PIS, premier z PO i były prezydent wszystkich komunistĂłw. Czy chodzi o Gruzję? Wolne Ĺźarty! NajwyraĹşniej określił to Aleksander Kwaśniewski: „Wojna w Gruzji powinna obudzić w prezydencie Lechu Kaczyńskim refleksję i skłonić do jak najszybszego podpisania traktatu z Lizbony. (…) Dyplomatyczna ofensywa, ktĂłra ma miejsce obecnie na Kaukazie powinna przemĂłwić do prezydenta. Pokazuje bowiem, Ĺźe warto stawiać na unijne instytucje i Ĺźe silniejsza, bo zintegrowana wspĂłlnota daje rzeczywiste gwarancje bezpieczeństwa.”(7)

Nas artykuł doktora Scott’a dotyka osobiście poprzez uwagi na temat wojskowych baz w Polsce i ich udziału w międzynarodowym handlu narkotykami. Po amerykańskich więzieniach na terenie naszego kraju, przyszedł czas na wielki szmugiel. To samo robili przez lata Sowieci, przerzucając przez swoje bazy na terytorium Polski wszystko, na czym dawało się zarobić. Pod koniec ich pobytu na ziemi polskiej, kradzione u nas i w całej Europie samochody, znikały całymi kolumnami za bramami poligonĂłw, by nie niepokojone przez nikogo odlatywać mogły na pokładach sowieckich samolotĂłw transportowych za Bug. NaleĹźy przypuszczać, Ĺźe rĂłwnolegle kursowały transporty z o wiele groĹşniejszym ładunkiem, do tego w obie strony. Nic więc dziwnego, Ĺźe podobny przemyt odbywa się i dzisiaj. Od kwietnia 2007 roku nasze wojska stacjonują w Afganistanie. Na pewno smutne to, kiedy wyobrazimy sobie startujące i lądujące w Polsce samoloty typu CASA, w ktĂłrych trzewiach mogą się pysznić skrzynie pełne białej śmierci. Znamię czasu, niestety. Pewnie znajdują się w tych bazach nieliczni odwaĹźni, ktĂłrym ten widok nie daje spokoju. Tacy, ktĂłrzy inaczej pojmowali słuĹźbę OjczyĹşnie i ktĂłrym ta wiedza plami boleśnie honor Ĺźołnierza i polskiego munduru. Ale zło, pĂłki co wygrywa. O tych niezłomnych, jeĹźeli istnieli lub istnieją, być moĹźe nie dowiemy się nigdy.


1. – „Wschodnia metagrupa narkotykowa”, P. D. Scott, tłum. Jerzy Florczykowski, Nexus, nr 51, 52.
2. – „Brzeziński: Gruzja to Finlandia naszych czasĂłw”, http://wiadomosci.o2.pl, 11/08/2008.
3. – TamĹźe.
4. – NYMEX (New York Mercantile Exchange), nowojorska giełda paliwowa (ropa, gaz i inne surowce).
5. – IPE (International Petroleum Exchange), londyńska giełda paliwowa.
6. – OPEC (Organization of the Petroleum Exporting Countries – Organizacja KrajĂłw Eksportujących Ropę Naftową) z siedzibą w Wiedniu. Jej celem jest kontrolowanie światowego wydobycia ropy i jej cen.
7. – „Kwaśniewski: podpiszmy Traktat, by uniknąć losu Gruzji”, http://wiadomosci.wp.pl, 11/08/2008.

CDN

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt