Piątek 19 Kwietnia 2024r. - 110 dz. roku,  Imieniny: Alfa, Leonii, Tytusa

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 08.10.18 - 21:53     Czytano: [684]

Dział: Śladami naszych przodków

Bitwa pod Władypolem

Losy kampanii wrześniowej

Pamiętaj o tym drogi przyjacielu
we krwi skąpany, błotem utrudzony
że polskich obrońców było tak niewielu
a kraj nasz w ławicę obcych wojsk chwycony....

Pod Władypolem, miała miejsce bitwa stoczona w dniach 26-27 wrześniu 1939 roku w trakcie wojny obronnej. Władypol jest to wieś w obwodzie lwowskim, gdzie grono literatów z regionu świętokrzyskiego, postanowiło udać się, by tam oddać cześć polskim obrońcom, którzy tam właśnie ponieśli śmierć. Wieloma sonetami i wierszami, uczczono pamięć poległych Polaków. Wraz ze współczesnym wojskiem, mogliśmy wszyscy powspominać miniony czas polskiej chwały.

Po agresji sowieckiej

W dniu 17 września 1939 roku, nastąpiła agresja Rosji Sowieckiej na Polskę. Oddziały Nowogródzkiej Brygady Kawalerii, wycofując się po bitwie pod Tomaszowem Lubelskim w dniach 22-24 września, w sile około 3 tysięcy żołnierzy, osiągnęły Wólkę Horyniecką, gdzie doszło do ostrej wymiany ognia z Niemcami. Po wymianie parlamentariuszy i negocjacjach, generał Władysław Anders zwolnił jeńców niemieckich, w zamian Niemcy przepuścili Brygadę Polską bez walk, umożliwiając jej tym samym marsz ku granicy. Generał Anders starał się unikać rozlewu polskiej krwi kierując swoje oddziały między cofające się na linię demarkacyjną oddziały niemieckie. Jednakże, marsz ten uniemożliwiły mu oddziały sowieckie. W dniu 26 września, Polska Brygada na swej drodze spotkała pod miejscowością Chlipie, maszerujące oddziały sowieckiej 12 Armii gen. Tiuleniewa. Generał Władysław Anders, wysłał zatem parlamentariuszy w celu uzyskania swobodnego przejścia na południe. Nie zostali oni wysłuchani przez Sowietów, ale za to Polacy zostali ograbieni i ostrzelani. Doszło wówczas do niewielkich bitew i potyczek w rejonie Dernaków, Woli Sudkowskiej i pod Władypolem. Potyczki te stoczono w dniach 26-27 września 1939 roku.

Udział kawalerzystów

W bitwie oprócz oddziałów Nowogrodzkiej Brygady Kawalerii brał udział 19 Pułk Ułanów Wołyńskich, którego resztki dołączyły do Brygady po rozbiciu Wołyńskiej Brygady Kawalerii w bitwie stoczonej pod Jacnią. 4 Pułk Ułanów Zaniemeńskich, a także 1 Pułk Szwoleżerów Mazowieckich, wystawione były na pierwszą flankę nacierających oddziałów sowieckich. Oddziały sowieckie dążyły za wszelką cenę do okrążenia oddziałów polskich i ich zniszczenia. Czołowe natarcie na Wojsko Polskie prowadził 148 pułk sowieckiej piechoty wsparty czołgami. Do okrążenia Polskiej Brygady podchodziły oddziały 4 Korpusu Kawalerii i 26 Brygady Pancernej, zabezpieczone z północy przez 99 Dywizję Strzelecką. Chcąc uniknąć okrążenia i całkowitego zniszczenia swojego wojska, generał Władysław Anders wydał rozkaz 25 i 27 pułkowi ułanów wycofania w kierunku Rajtarowic. W tym samym czasie 25 pułk Ułanów, miał osłaniać odwrót. Z 26 pułkiem odchodził z pola bitwy także i generał Anders, pociągając za sobą cały sztab Brygady.

Po bitwie....

Po bitwie pod Władypolem, rozbite oddziały Nowogródzkiej Brygady Kawalerii wycofywały się, tocząc drobne walki w półokrążeniu i w małej odległości. Generał Anders z grupą 200-250 oficerów i żołnierzy przedzierał się do rejonu w miarę bezpiecznego, aby móc tam ustanowić zbiórkę. Kiedy dotarli do gajówki Zielony Gaj w sile około 60 ułanów, Anders widząc całkowite okrążenie wojska nakazał rozformowanie Nowogródzkiej Brygady Kawalerii i przedzieranie się drobnych pododdziałów ku granicy z Węgrami. Rozkazy te, łącznikami zostały rozesłane do oddziałów. Łącznicy wracali bez ich doręczenia, meldując że wszędzie są Sowieci. Z grupy przedzierającej się z generał Anders utworzył 6 mniejszych oddziałów, które odchodziły również w kierunku granicy z Węgrami. Dnia 29 września wojsko generała Andersa, zostało zaatakowane przez sowietów w miejscowości Jesionki Stasiowe. Generał Władysław Anders, będąc dwukrotnie ranny poddał się i tym samym trafił do niewoli.
Bitwa pod Władypolem zakończyła się klęską Polskiego Wojska i rozproszeniem oddziałów Nowogródzkiej Brygady Kawalerii. Polacy w bitwach i potyczkach zniszczyli około 20 czołgów wroga.



Ewa Michałowska - Walkiewicz

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt