Dodano: 27.07.07 - 10:55 | Dział: Godne uwagi

Grosz nie śmierdzi

W jednym ze swoich felietonów, pan Stanisław Michalkiewicz zainteresował się i nas, polskojęzycznymi czartami.
Pisał: „stosunek do diabła w Polsce był od dawna pobłaĹźliwie lekceważący, bo teĹź polskie diabły były, jakieś takie, mało demoniczne. Boruta, Rokita(!), czy nawet diabeł łańcucki, wchodzili w jakieś układy nawet z chłopami, a wiadomo – kto z chłopem pije, ten z nim pod płotem leĹźy (…).”

W swoim tekście przypomina też opowieść pewnego znajomego księdza, który w nocy obudził się czując w pokoju obecność jakiejś osoby wzbudzającej w nim ogromny strach. Gdy zjawisko zniknęło, pozostał jeszcze na długie dni przeraźliwy smród.
Michalkiewicz, dzięki temu opowiadaniu, zrozumiał, dlaczego np. w siedzibie Sojuszu Lewicy Demokratycznej na Rozbrat w Warszawie, wystarczy wciągnąć tylko głębiej powietrze, „Ĺźeby zaraz nabrać najgorszych podejrzeń”.

A weĹşmy np. takiego prof., oczywiście, Geremka, ktĂłrego z roku na rok fizjonomia coraz bardziej upodabnia się do kozła, „ktĂłrego postać, jak wiadomo, chętnie przybierał diabeł (…)”
W tej sytuacji, redaktor „La Repubblica”, ktĂłremu właśnie przyszło słuchać kolejnych oszczerstw pod adresem własnego (?) kraju i polskiego rządu w wykonaniu „drogiego Bronisława” i „samej esencji demokracji”, musiał albo zakrywać nos, by uchronić się przed okropnym, naturalnym swądem ktĂłry ciągnie się za szatanem, lub teĹź rozpylać perfumy, by z uwagą mĂłc notować i słuchać zdania polskiego czarta o demokracji, ktĂłra, za sprawą Kaczyńskich, znalazła się w niebezpieczeństwie i o podobieństwach Kaczyńskich do Putina, poniewaĹź „mają takie same autorytarne i nacjonalistyczne tendencje, takie same ambicje, juĹź potępione przez historię”.

Nie warto więcej pisać o cuchnących wypowiedziach tego diabła, lub kozła, jak kto woli.
NajwaĹźniejsze, Ĺźe teraz staje się zrozumiałe, dlaczego wokół tych róşnych, podobnych mu, diabłów, mimo straszliwego smrodu, plącze się cała plejada cwaniakĂłw – powszechnie wiadomo, Ĺźe jednym ze sposobĂłw kuszenia ludzi, jest dość hojne sypanie, przez nich, groszem.
A żaden grosz nie śmierdzi.

Ustalone jest też (patrz wyżej), że kto się z nimi zadaje ten pod płotem leży.
A jeśli dotąd nie leży, to będzie leżał. To jasne.

GZ