Dodano: 25.04.08 - 16:18 | Dział: Godne uwagi

Pies na wszelkie zło

Świat jest pełny rozmaitych dziwactw, wynaturzeń i zboczeń, w czym specjalizują się politycznie poprawni. Ich podstawowym zadaniem jest wmówienie bezmózgowcom, iż te właśnie wynaturzenia są normą, czyli normalnością.
Nie ma co pisać o tzw. kochających inaczej (pedałach), osadzonych (więźniach), czy też np. psudokibicach, czyli zwyczajnych bandziorach. Dzisiaj także, już niewielu z nas, potrafi odróżnić Miłość od kochania, które zupełnie jednoznacznie kojarzone jest, wyłącznie, z ekscesami w łóżku.
A to najwyższe z uczuć, dane tylko człowiekowi ( i odnoszące się wyłącznie do niego), przez Stwórcę, dzisiaj najbardziej jest utożsamiane ze zwierzętami. Jaskrawo przejawia się to w stosunku do psów i kotów.

Teraz np., we Włoszech, w szkołach na północy, władze oświatowe stwierdziły, Ĺźe psy łagodzą obyczaje i obniĹźają agresję. Stwierdziły one, (władze), Ĺźe pies w klasie stanowi niezwykłe dobrodziejstwo – uczniowie są mniej agresywni, a zwierzę rozbudza w nich czułość i opiekuńcze instynkty oraz uczy szacunku wobec słabszych.
Ci wynalazcy uważają też, że psy są bardzo wyczulone na każdą zmianę atmosfery w klasie, co pomaga chłopcom i dziewczętom zrozumieć, że muszą utemperować swe złe zachowanie.

PoniewaĹź sam jestem dziewiętnastowieczny, okazuje się, Ĺźe dotychczas właściwie nie rozumiałem roli rodziny w procesie wychowawczym dzieci. Sądziłem, Ĺźe dobre wychowanie i obyczaje wpajają właśnie rodzice i to oni są zwykłym „dobrodziejstwem”, a państwo powinno im, w tym, pomagać.
Teraz już wiem, że to pies jest dobrodziejstwem i to niezwykłym, że przejmuje on te podstawowe funkcje wychowawcze rodziny.

Z doświadczeń tych powinien więc skorzystać minister – babochłop Hall i kaĹźdej klasie przydzielić jednego psa.
Pomysłów byłoby więcej, np. jeden pies, w każdej celi więziennej, tzn. osadzającej, albo przynajmniej jeden pies na dziesięciu parlamentarzystów.
I w ten sposób nie byłoby schronisk dla psów (a jaka oszczędność dla budżetu), bez których życie byłoby niemożliwe.
W takiej Hiszpanii, juĹź przyznano prawa ludzkie szympansom – podobno, prawie nie róşnią się od człowieka. Dobrze, Ĺźe nie jestem Hiszpanem.
Nie ma co gadać. I tak będzie, jak zechce Aniela z Berlina.

GZ