Dodano: 24.05.11 - 17:21 | Dział: Prosto z mostu

Skazany jak w stanie wojennym

Do radia Wnet dotarł list od komornika...

Komornik chciałby wejść na pensję Jerzego Jachowicza. Wstydu Ĺźadnego nie ma – komornik chce wejść na pensję Jerzego Jachowicza, bo red. Jachowicz przegrał sprawę w sądzie. Przegrał, choć nie znaczy to Ĺźe nie napisał prawdy w swym artykule w Dzienniku..
Krzysztof Skowroński

Dokument, ktĂłry Państwo czytacie, jest konsekwencją stanu Polskiego Wymiaru Sprawiedliwości – dziś bowiem ponoszę dramatyczne konsekwencje publikacji poświęconej byłemu esbekowi – płk Ryszardowi Bieszyńskiemu, zamieszczonej kilka lat temu w dawnym "Dzienniku". Był to komentarz związany z obroną przez płk Bieszyńskiego, amerykańskiego biznesmena polskiego pochodzenia – Edwarda Mazura przed sądem w Chicago. W odwecie za krytyczny tekst płk Bieszyński oskarĹźył mnie o naruszenie jego dĂłbr osobistych i wytoczył mi proces – nie z Kodeksu Cywilnego, lecz z art. 212 Kodeksu Karnego, wprowadzonego do polskiego prawa w stanie wojennym w 1984 r.

Polski sąd, ktĂłry latami nie jest w stanie wydać wyroku w wielu głośnych sprawach związanych z działalnością byłych funkcjonariuszy SB – m.in. w procesie, w ktĂłrym oskarĹźony jest sam płk Bieszyński (proces o przekroczenie uprawnień) – szybko i sprawnie skazał mnie. Wyrok ten jest skandalem. Nie dość, Ĺźe sąd uznał mnie za winnego, to w dodatku nałoĹźył na mnie drakońską karę finansową w wysokości ponad 16 tys zł !! (mając świadomość, iĹź nie jestem w stanie jej sprostać – pieniądze na rzecz fundacji są tylko częścią wymierzonej kary - muszę się spodziewać komorniczej egzekucji i jej pozostałych składnikĂłw).

Mój pełnomocnik zwrócił się z prośbą o ułaskawienie do obecnego prezydenta Bronisława Komorowskiego. Przygotowuje też skargę do Europejskiego Trybunału w Strasburgu, jednakże rozstrzygnięcia w obydwu tych przypadkach są kwestią dalekiej przyszłości. Ich wszczęcie nie wstrzymuje niestety egzekucji komorniczej.
Co najbardziej skandaliczne w tym wyroku, ktĂłry sprowadził w konsekwencji do tak sympatycznego miejsca jak Radio Wnet – komornika – to nawet nie był artykuł – czyli publikacja mająca charakter informacji, tylko... komentarz. A ten dotyczył wystąpienia byłego esbeka - płk Ryszarda Bieszyńskiego, ktĂłry podjął wyprawę aĹź do Chicago, aby bronić Edwarda Mazura, ktĂłrego polskie państwo oskarĹźyło o zlecenie zabĂłjstwa gen. Marka Papały. Znajomość między płk. Bieszyńskim a Edwardem Mazurem trwa co najmniej od połowy lat 80 tych, kiedy to Edward Mazur był Tajnym Współpracownikiem tegoĹź właśnie.

Otóş płk Bieszyński związany był z Edwardem Mazurem dosyć dawno, a ostatnio jako wysoki rangą funkcjonariusz ABW (był tam szefem Zarządu Śledczego) – spotkała ponownie Edwarda Mazura, tym razem jako oskarĹźonego. MĂłj komentarz sugerował, iĹź wyprawa do Chicago płk. Bieszyńskiego nie była prywatną wycieczką, iĹź jakaś grupa zainteresowana była najprawdopodobniej tym, aby do ekstradycji Edwarda Mazura nie doszło.
Polski biznesmen mĂłgłby bowiem powiedzieć w polskim sądzie zbyt wiele, a to skończyło by się kompromitująco – jeśli nie procesowo dla środowisk tych biznesmenĂłw, ktĂłrzy związani byli kiedyś ze SłuĹźbą Bezpieczeństwa.

Taki komentarz polski sąd uznał za uwłaczający dobremu imieniu płk. Bieszyńskiego. Uzasadnienie orzeczenia sądu było takĹźe skandaliczne. Młoda, bo trzydziestokilkuletnia sędzina, wydała wyrok nie mając pojęcia o mechanizmach, jakimi rządzą się słuĹźby specjalne i jej funkcjonariusze. Co ciekawe, większość takich spraw odbywa się w porządku prawa cywilnego. Ta natomiast wytoczona była z art. 212 kodeksu karnego, - artykułu ustanowionego jeszcze w stanie wojennym. Problem z art. 212 jest powaĹźny – mĂłwiąc w skrĂłcie nie ma praktycznie rzecz biorąc odwołania w przypadku „uznania za winnego".

Kara 16 tys zł – jest niebotyczna. Do tego koszta komornicze. Kara rośnie z miesiąca na miesiąc. Wyjściem z sytuacji byłby areszt – wikt państwowy i kontakt z zaprzyjaĹşnionymi mediami drogą telefoniczną, nie byłby taki zły – niestety – są najbliĹźsi, ktĂłrym muszę pomĂłc finansowo i ktĂłrymi muszę się opiekować. Do aresztu więc pĂłjść po prostu nie mogę. Kodeks karny jest o tyle niebezpieczny, iĹź sytuuje mnie w fatalnym najgorszym towarzystwie ludzi skazanych – i to jest wielce smutne.

Dziennikarzy skazanych z tegoż artykułu można policzyć na palcach jednej ręki. A prawdziwych przestępców jest w tym rejestrze około 300 tysięcy. Pani sędzia powinna wstydzić się do końca życia, zrobiła bowiem rzecz straszną. Wydała bezwzględny wyrok za... komentarz dziennikarski. Dwóch ludzi o całkowicie innych poglądach, innej obywatelskiej postawie, innej mentalności i całkowicie odmiennym życiorysie stanęło naprzeciw siebie.

Jako dziennikarz starałem się sumiennie wypełniać swoje dziennikarskie powinności pisząc w zgodzie z sumieniem i zawodową etyką, patrzę ludziom w oczy bez strachu ani wstydu, bo wstydzić się lub bać nie mam czego - a naprzeciw mnie stanął człowiek oskarĹźony z kodeksu karnego, nie o słuszne poglądy, tylko o działania - o przekroczenie swych zawodowych, bardzo szerokich zresztą kompetencji – ABW jest przecieĹź, a przynajmniej moĹźe być – jedną najgroĹşniejszych sił w państwie - człowiek szarej strefy, ktĂłry ma swoim koncie ma uczynki bynajmniej nie tylko kompromitujące. I to mĂłwiąc krĂłtko – w głowie się nie mieści.

Więcej na: wPolityce.pl