Dodano: 25.09.13 - 20:51 | Dział: Kworum poetów
Ułanie, gdzie Twój grób (Jan Orawicz
Był wtedy dzień wrześniowy,
Ze słońcem w błękicie,
Ułańskie konie rżały -
Cwałując na śmierć i życie ...
Błyskały ostrza lanc
I hełmy, i podkowy,
Armatni grzmot
Rozbudził las sosnowy!
Spragniony ułan przed studnią,
SiedzÄ…c na karym koniu,
Pił wodę z mego garnuszka,
Podaną dziecięcą dłonią ...
Byłem w ramionach Mamy,
Ułan rzekł: Za napój dziękuje !!
Wyrastaj synku na ułana,
Bo Polska Ułanów potrzebuje!!...
Mama się rozpłakała,
Ja zapytałem, gdzie tata?
Mama szlochając rzekła: Synku,
Twój tato przy armatach!!...
Ułan pogłaskał mnie po czuprynie
I rzekł: Bóg zapłać za tę przygodę!
Po wojnie wrócę do ciebie,
Znów po tę smaczną wodę!! ...
Ułanie, gdzie jest twój
Ułański grób?!
Z hełmem na krzyżu...
Tak bym przyklęknął u jego stóp!...
Z kwiatami w kubku
Wody ze studni...
Zapomnieć o Tobie najłatwiej...
Ale wiedz, że mi najtrudniej!!.
Jan Orawicz
Wiersz powstał z mego autentycznego przeżycia
w dniu 5-O9-1939r. Datę pamiętali moi Rodzice...