Dodano: 18.12.13 - 11:53 | Dział: Kworum poetów

Samotność! (Dorota Sidor)

Wiersz dedykowany wszystkim , którzy tęsknią za tą najbliższą osobą.

Gdzieś w dalekiej krainie,
Wśród obfitej zieleni,
Rośnie przepiękny kwiat,
Co się kolorami mieni.

Pośród tylu roślin,
Wciąż czuje się samotnie,
Czeka na promyk światła,
Którym go słońce dotknie.

Jak długo tak wytrzyma,
W ciemności i w tęsknocie,
JuĹź kolor mu zanika,
I płatki gubi w locie.

Przybądz stróżu zieleni,
Uratuj kwiat ginący,
Umiera w samotności,
Skrywając wstyd gorący.

Dorota Sidor