Dodano: 21.08.15 - 19:26 | Dział: Kworum poetów
Nie zapominaj… (WÅ‚ad. Panasiuk)
Choć będzie ci lepiej i zdobędziesz wiedzę, na piedestały wyniesie cię sława,
osiągniesz wszystko, co jest możliwe i świat przed tobą stanie otworem.
ZewszÄ…d usÅ‚yszysz potężne brawa i zachwyt ciÄ™ weźmie w wielkie ramiona…
Nie zapominaj!
skąd wiatr cię przywiał, gdzie grób twego dziada mchem porośnięty, gdzie stoją w rzędzie smukłe topole i dęby twarde jak ostrze stali, gdzie gór wysokich kamienne szczyty wilgotne chmury tną jak nożyce.
Nie zapominaj!
Polski i Boga i matki starej w okiennej ramie, której się cały świat już zawalił, i łez brakuje potrzebnych w życiu.
Nie zapominaj!
drewnianej chaty i bocianiego gniazda na dachu - bo stąd wyszedłeś; mały i chudy, by nabrać męstwa, by zdobyć wiedzę.
Nie zapominaj!
o swym koledze, z którym dzieliłeś ławkę i pióro i tej kopuły z miedzianej blachy, na której słońce lubiło siadać i słuchać serca, co w dzwon uderza.
Nie zapominaj!
swych ojców mowy, za którą kiedyś krew przelewali i tej Ojczyzny, za którą nasi młodzi żołnierze życie oddali
nie zapominaj !!!
Władysław Panasiuk