Dodano: 19.12.15 - 21:52 | Dział: Godne uwagi

Gorączka przedświątecznej nocy

Nie ma co ukrywać, Ĺźe Ĺźycie pędzi naprzĂłd, coraz szybciej jak koła w lokomotywie Tuwima, coraz więcej wymaga się od dzieci w szkołach, ale i od nas rĂłwnieĹź. Ale wymogi stawia czas, cywilizacja nie stoi w miejscu, więc pogoń za pomysłem czy nową myślą techniczną nie jest tu bez znaczenia. Śpieszymy się wiec razem z czasem, ktĂłry nie lubi się powtarzać, nikt nie chce pozostać w tyle – to postęp popycha człowieka do przodu.
Co najwyżej możemy trochę ponarzekać, ale żeby tak od razu stawiać opór technice?
Śpieszmy się wolniej, skoro wszystkiego moĹźna się nauczyć! – więc i to jest rĂłwnieĹź moĹźliwe.
***
Okres przedświąteczny jest czymś szczegĂłlnym – to czas na zastanowienie się nad wieloma zagadnieniami towarzyszącymi codzienności. Przygotowanie do świąt dzisiaj nie polega na samym sprzątaniu domu, ubieraniu choinki i oczekiwaniu na wigilię. Dzisiaj czas czekania skrĂłcił się do minimum, zastanawiam się czy w tej pogoni jest w ogĂłle czas na jakiekolwiek czekanie, wielość obowiązkĂłw przerw nie przewiduje. Czy więcej mamy goniąc?, zaleĹźy czego; problemĂłw i siwych włosĂłw na pewno. Doba dawniej i dzisiaj niczym się nie róşni, towarzyszą jej te same godziny, te same ranki i wieczory, ale mimo wszystko wydaje się o pół krĂłtsza. Całe Ĺźycie walczyliśmy o ośmiogodzinny dzień pracy, ale nie przewidzieliśmy tego, Ĺźe to my kiedyś będziemy zatrudniali ludzi, a skoro tak się juĹź stało, to niech pracują jak najdłuĹźej. Więcej kasy nikomu nie zaszkodziło – jak to pasuje w tym miejscu: „ punkt widzenia do punktu siedzenia”. W innym przypadku liczymy ile zarobiliśmy w tym tygodniu – nikomu jednak nie przychodzi do głowy, jak długi był Ăłw tydzień, ile liczył godzin. Ale w takie drobiazgi nie warto wnikać- waĹźna jest kasa, a najwaĹźniejsze, by udowodnić samemu sobie, Ĺźe teraz i tutaj jest lepiej niĹź kiedyś, i tam. Wielu rzeczy człowiek nie przewidzi, dlatego często wychyla się z niepasującymi później sloganami. Wychowani na wielogodzinnych przemĂłwieniach sekretarzy - mający nadejść dobrobyt wypełnił nam Ĺźyły, wdarł się do serc i trudno weń nie uwierzyć. Wszczepiono nam nienawiść do wrogich systemĂłw, zarazem nadto je wychwalono – uwierzyliśmy w to, co nie istnieje. Tym sposobem przeszliśmy z ośmiu wymarzonych godzin, na dwanaście, co zabrało nam czas spojrzenia w lustro, ten jedyny i sprawiedliwy miernik Ĺźywota. JeĹźeli teraz czas pracy nie jest jedną trzecią, a połową doby, zostaje lekkie spanie i dojazd by wypełnić nasz dobowy limit. Podobno Wałęsa pracował dwadzieścia sześć godzin, ale kto moĹźe rĂłwnać się z byłym prezydentem, ktĂłry nawet ma dłuĹźszą dobę! Nie pochodzę z zamoĹźnej rodziny, dlatego znam wartość pieniądza i miejsce w Ĺźyciu, ale nie popieram zarabiania za wszelką cenę, wiem rĂłwnieĹź, Ĺźe kasa to nie jedyny argument w Ĺźyciu. Nie ten jest biedny, ktĂłry ma mało – lecz ten, ktĂłry chce mieć więcej. Ile majątku pozostawił nasz papieĹź nie mając nic – pozostały Jego wielkie myśli i słowa, dobro, ktĂłre czynił i rozsiał po całej kuli ziemskiej, czyĹź nie wielki to skarb! Nic więcej nie pozostaje na Ziemi po człowieku jak dobro, ktĂłre powielał, nie waĹźne jak długo Ĺźyjesz – waĹźne jak Ĺźyjesz. Cenniejsze jest dobre imię niĹź wielkie bogactwo – to prawdy codziennie przechodzące obok nas, o ktĂłre się często ocieramy, a nawet potykamy. Jesteśmy mądrym narodem przeto nie lubimy słuchać innych rad, uwaĹźając swoje za najbardziej stosowne i mądre. Nie lubimy liczyć czasu, tego, co bezpowrotnie minęło, nie zauwaĹźywszy, Ĺźe ubywa nam Ĺźycia, ktĂłre jest teĹź jednorazowe. Nadchodzą kolejne święta – przyśpieszamy nadwyrężonego kroku; najwaĹźniejsze zakupy i prezenty, trzeba wypaść jak najlepiej, nie moĹźemy zostawać w tyle, być gorsi.
W sklepach pełnych świecidełek marnej jakości, zagłuszanych muzyką gubimy się w tłumie, by znowu odnaleźć się w nich za rok. Wszystko kusi, podnieca myśli i wyciąga ciężko zarobiony małowartościowy grosz, ktoś powie, Ĺźe zarobek nie wymaga wysiłku, Ĺźe pracuje za niego głowa - moĹźna i tak jeśli w głowie jest wiedza. Świąteczna pogoń juĹź się zaczęła i potrwa aĹź do świąt. Ubieramy choinki miesiąc wcześniej, niech świecą Bogu na chwałę, ale czy my naprawdę oczekujemy z niecierpliwością na narodzenie Pana? Nie zagubiliśmy w tej gonitwie prawdziwego sensu świąt i ich znaczenia? Czy owe świecidełka sklepowe nie oślepiają naszej skromnej wyobraĹşni? Okres przedświąteczny daje nam czas i moĹźliwość na tę odpowiedĹş. Znaczenie narodzin w tych coraz trudniejszych i zdaje się mało zrozumiałych czasach ma jeszcze większy sens, potrzebujemy się odradzać w tym dobrym znaczeniu. Kim jesteśmy, by pozwalać sobie wydawać sądy na innych narodach, by popierać to, co nam nie miłe, a niestety czynimy to prawie kaĹźdego dnia. BĂłg przerywa nam pracę świętami, by dać trochę czasu na oddech, a przy okazji na zebranie dobrych myśli jakĹźe potrzebnych do dalszego funkcjonowania całej ludzkości. „BądĹş jak kamień, stĂłj wytrzymaj”- śpiewała Krystyna Prońko – słowa te wpisały się doskonale do naszej epoki, do epoki twardej jak stal, niemającej nad człowiekiem litości. Minie gorączka przedświątecznej nocy, miną święta, rozdamy prezenty, wyrzucimy z domĂłw plastikowe choinki i w tym samym tempie dogonimy Wielkanoc. Ale czy ta gonitwa pomoĹźe nam w Zmartwychwstaniu?

Władysław Panasiuk