Dodano: 09.02.16 - 10:58 | Dział: Kworum poetów

Mgła nad morzem (Wł. Panasiuk)

Mgła nad bladym morzem skrzydła rozwinęła,
o fale zabłąkane nogą się potyka.
Nagle zawisła jakoby usnęła,
to znowu szybko jak złodziej umyka

Na okrętach dzwony zaczęły śpiewanie,
marynarskie oko juĹź nic nie dostrzega.
Okręt dryfuje jak po śniegu sanie,
dzwonu wołanie z oddali dobiega.

W mlecznobiałym gąszczu latarnia się poci,
nie może się przebić przez rozlane mleko.
Jednak gdzieś słoneczko promieniem się złoci
jako cienka żyłka wędkarza nad rzeką.

Władysław Panasiuk