Dodano: 30.04.16 - 18:50 | Dział: Kworum poetów

Płomień Miłości! (Dorota Sidor)

Płomień miłości wzniesiony ku niebu,
Dosięga chmur i rani żarem.
Kolory bieli zamienia w czerwień,
Rozdziera duszę dotkniętą żalem.

To ból tęsknoty za Tobą miła,
Przeszywa na wskroś moje serce.
Czym Ĺźe bez Ciebie jest kaĹźda chwila.
Cierpieniem i trwaniem w udręce.

Smutkiem okryty kaĹźdy poranek,
I dzień zroszony łzami.
Wciąż puste miejsce u mego boku,
Rani mnie wspomnieniami,

Przy Tobie drzewa się kołysały,
Nuciły pieśń miłosną,
Powiewem wiatru liście pląsały,
Widząc Ciebie radosną.

Lecz teraz lato stało się zimą,
A dzień się w noc zamienił.
Śpiew ptaków umilkł, nastała cisza,
Pozostał żar miłosnych płomieni.








Dorota Sidor