Dodano: 05.05.17 - 17:50 | Dział: Głos Polonii

Echa Wielkanocy w Chicago

O piątej rano lało jak z cebra, kiedy wyjeĹźdĹźaliśmy o świcie do kościoła. TuĹź przed szĂłstą niebo nabrało jasnego koloru, jakby anioł rozpostarł skrzydła Zmartwychwstania, jakby BĂłg Ojciec chciał przemĂłwić do ludzi, „Ten jest mĂłj Syn umiłowany, Jego słuchajcie”. Na parkingu przy kościele Św. Jakuba zaczęło się robić tłoczno. W świątyni przystrojonej pięknymi ikebanami z kwiatĂłw panowała wyczekująca cisza, ktĂłra mĂłwi do wierzących „Chrystus Zmartwychwstała, prawdziwie Zmartwychwstał”, pokonał śmierć. Ks. Andrzej Bartos proboszcz parafii św. Jakuba udała się po Monstrancję z Najświętszym Sakramentem, a potem ruszyła procesja wkoło kościoła. Na przodzie krzyĹź, ministranci, chorągwie , Chrystus pod baldachimem w rękach kapłana, później kapela z członkami teatru „Rzepicha”, wierni parafianie, goście.
„Wesoły nam dzień dziś nastał
Którego z nas każdy żądał:
Tego dnia Chrystus zmartwychwstał,
Alleluja, Alleluja!",
- rozległo się w świątyni, a potem na drodze radosnej procesji wokół kościoła. Największe święto w roku, naczelny dogmat wiary chrześcijańskiej.
Zmartwychwstanie Jezusa ma wielkie znaczenie dla chrześcijan; stanowi potwierdzenie boskim autorytetem tego wszystkiego, co sam Chrystus czynił i czego nauczał wędrując po ziemi świętej. W szczególności potwierdza prawdę o boskości Jezusa. Przez swoje Zmartwychwstanie otwiera ludziom dostęp do nowego życia. Przywraca ludziom łaskę Bożą.

Wydarzenie zmartwychwstania Chrystusa jest dla wierzących zapowiedzią i gwarantem powszechnego zmartwychwstania wszystkich ludzi na dźwięk trąb Sądu Ostatecznego i wyboru sprawiedliwych, którzy wspólnie z Chrystusem obejmą Królestwo Boże i otrzymają życie wieczne. Koncepcja ta jest najpełniej opisana w ostatniej księdze Nowego Testamentu: Apokalipsie Jana.
Kościół katolicki mocno podkreśla, iĹź Zmartwychwstanie Jezusa to wydarzenie historyczne. Zmartwychwstanie zostało poświadczone przez uczniĂłw, ktĂłrzy rzeczywiście spotkali Zmartwychwstałego. Około 56 r. św. Paweł pisał do Koryntian: „Przekazałem wam na początku to, co przejąłem: Ĺźe Chrystus umarł – zgodnie z Pismem – za nasze grzechy, Ĺźe został pogrzebany, Ĺźe zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem: i Ĺźe ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu, później zjawił się więcej niĹź pięciuset braciom rĂłwnocześnie; większość z nich Ĺźyje dotąd, niektĂłrzy zaś pomarli. Potem ukazał się Jakubowi, później wszystkim apostołom. W końcu, juĹź po wszystkich, ukazał się takĹźe i mnie jako poronionemu płodowi.”

Apostołowie na początku, nie wierzyli w możliwość, że Jezus może powstać z martwych. Nie mieli też powodu, by samemu wymyślać taką historię. Mamy wiele dowodów przez wiele wieków, jak również cudów, które zostały potwierdzone, zatem nie mamy wątpliwości, że Chrystus Zmartwychwstał, prawdziwie Zmartwychwstał. Każdy wierzący w Chrystusa stara się być na Rezurekcji. W Polsce na uroczystość Zmartwychwstania szli strażacy, którzy przez okres złożenia Jezusa do grobu trzymali warte, szły w strojach zespoły, organizacje społeczne niosąc chorągwie. Po Mszy św. rodziny zbierały się w domach aby wspólnie świętować.
Główną potrawą w tym dniu była „Święconka”, na ktĂłrą wszyscy czekali, w roli głównej z białym barszczem ugotowanym na wędzonym boczku i Ĺźeberkach z dodatkiem chrzanu, octu, soli, pieprzu i wędliny, a wszystko to było święcone.. Do barszczu juĹź na talerzu dodawano jajka, ser biały, szynkę, wędlinę według potrzeb indywidualnych. Kiedy barszcz był gotowany jego zapach roznosił się po całym domu, poniewaĹź gospodynie same kisiły go z rozdartych ziaren Ĺźyta, lub czerstwego chleba. Nie wykonywano, ciężkich prac, śpiewano pieśni, starano się zachowywać gonie. W tym dniu alkoholu nie spoĹźywano.

Tak było nad Wisła, a jak jest na emigracji, na pewno polskie rodziny utrzymują tą piękną tradycję. Wszystkie kościoły, gdzie odbywają się msze w języku polskim wypełnione po brzegi i tak również było w kościele im. Św. Jakuba. Piękna liturgia w języku polskim, z homilią wygłoszoną przez ks. Andrzeja Bartos proboszcza parafii. Jak zawsze każde słowo przemyślane od pierwszego do zakończenia, ukwiecone licznymi przykładami ze współczesnego życia, często wywołujące gromki śmiech radości zebranych. Wiele osób lubi kazania ks. Andrzeja, bowiem na podstawie licznych przykładów pozostawia wiernym wiele do przemyślenia, a może do naprawy.
Na zakończenie wiersz autorstwa poety, prozaika Władysława Panasiuka:

Zmartwychwstanie

Przybita cierniem skroń do piękna powraca.
W ogrodzie moim kwiaty ze snu powstawały.
Przyroda wokół mnie zmartwychwstaje,
- a czemu ja nie mogę być zmartwychwstały?
Czemu tkwię owinięty w życia brudne szmaty?
nie potrafię ich zedrzeć i cisnąć do kosza.
Nie starcza mi na to utraconej wiary,
i żal na szmaty złamanego grosza.

Nawet wiosna nie potrafi mi przynieść radości.
Zatraciłem po drodze woń kwiatów w ogrodzie.
Dlaczego tak mało jest we mnie miłości,
i serca tak mało, co w piersi uderza?
A tu tyle piękna po drodze się błąka,
obok przechodzi tylu dobrych ludzi.
Dlaczego daleki jestem zmartwychwstania?
i nie potrafię z letargu się zbudzić.

Alina Szymczyk
Chicago
Foto: Archiwum parafii