Dodano: 04.06.17 - 10:35 | Dział: Godne uwagi

Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię

Opiewając wspaniałość i piękno stworzenia, starotestamentowy psalmista błogosławi Boga, którego Duch napełnia wszystko i odnawia oblicze ziemi. Dar życia oraz istnienie i trwanie świata są dziełem Boga, w którym objawia On coś ze swojej natury. Każde życie jest owocem i znakiem Ducha Bożego. Aczkolwiek Stary Testament nie ma jeszcze takiego rozeznania o Bogu, jakie przyszło wraz z Nowym Testamentem, wysławia Go i przeczuwa bogactwo Jego wewnętrznego życia objawione w tajemnicy Trójcy Świętej.

Duch Święty, jako dar zmartwychwstałego Pana, pochodzi od Ojca i Syna. W Wieczerniku dopełniają się zapowiedzi z okresu ziemskiego Ĺźycia Jezusa: „WeĹşmijcie Ducha Świętego! KtĂłrym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a ktĂłrym zatrzymacie, są im zatrzymane”. Wylanie daru Ducha skutkuje władzą odpuszczania grzechĂłw, w czym najpełniej wyraĹźa się BoĹźe Miłosierdzie. Jego rezultatem jest pokĂłj, rozumiany jako pełna wewnętrzna harmonia człowieka, ktĂłra łączy go z Bogiem i z innymi ludĹşmi. To pozwala pokonywać wszelkie obawy i lęki, uzdalnia do mężnego wyznawania Boga. Apostołowie przezwyciężyli dotychczasową apatię i strach nie własnymi siłami, lecz dzięki mocy Ducha Świętego.

Pogłębienie i potwierdzenie nowej toĹźsamości wyznawcĂłw Chrystusa nastąpiło w dniu Pięćdziesiątnicy, upamiętniającym dar Prawa przyjętego przez MojĹźesza na Synaju. Jerozolimski Wieczernik na gĂłrze Syjon staje się nowym Synajem, na ktĂłrym BĂłg objawia swą wolę i tworzy „nowy Izrael”. Jak przymierze na Synaju dało początek ludowi Izraela, tak zesłanie Ducha Świętego sprawiło, Ĺźe na fundamencie KrzyĹźa i Zmartwychwstania rodzi się Kościół. Dar językĂłw wskazuje, Ĺźe Jego posłannictwo nie ogranicza się juĹź do jednego narodu, lecz obejmuje całą ludzkość. Odtąd wszyscy ludzie mogą słyszeć w swoich językach Ewangelię o wielkich dziełach BoĹźych, ktĂłrych apogeum stanowi Jezus Chrystus. W tym samym dniu ukazuje się teĹź prawdziwy sens wybrania Izraela, ukierunkowanego ku duchowemu dobru całej ludzkości. Podzielona ludzkość została zjednoczona i obdarowana Duchem Świętym, dzięki ktĂłremu – analogicznie jak stworzony świat – Kościół się nieustannie odradza. Udzielając Ĺźycia wyznawcom Chrystusa, Duch Święty uzdalnia ich do dawania świadectwa o BoĹźej dobroci.

Kościół stanowi wspólnotę wiernych, którzy bardzo się od siebie nawzajem różnią. Pochodząc z różnych ras, kultur i języków, mają różne aspiracje i cele, są więc bardzo podatni na rozmaite podziały. Mają one zresztą często miejsce, co potwierdza ludzkie oblicze Kościoła. Ale mimo to Kościół stanowi jedność, bo ożywia go ten sam Duch, który objawia się i udziela dla wspólnego dobra. Ostrzegając Koryntian przed zgubnymi podziałami, św. Paweł podkreśla, że wiara chrześcijańska jest owocem Ducha, z którego wynika zobowiązanie do wiernego świadectwa dawanego Bogu. Ochrzczeni w jednym Duchu mamy stanowić jedno Ciało. Wzgląd na Kościół jako Mistyczne Ciało Chrystusa zobowiązuje, by żyć tak, jak żył Jezus.

Ksiądz profesor Waldemar Chrostowski
Tyg. Niedziela