Dodano: 29.01.18 - 9:17 | Dział: Felietony Jana Pietrzaka

Reparacje

Sądząc po reakcji mediĂłw niemieckich, oni tam są zaskoczeni pomysłem reparacji wojennych za polskie straty w wojnie lat 1939–1945. Wojna, zwana post fatum II światową, rozpoczęła się od napaści III Rzeszy na II Rzeczpospolitą. Nikt na świecie nie miał wątpliwości, Ĺźe agresorem były Niemcy, a Polska ofiarą. Do napastnikĂłw dołączyły, jak się teraz mĂłwi, państwa bandyckie, „ze Związkiem Radzieckim na czele”, a do Polski cywilizowane kraje respektujące wartości demokratyczne, prawa ludzkie i międzynarodowe konwencje.



Niezależnie od przebiegu wojny, odwracanych sojuszy, nielojalnych aliantów, była to od początku do końca ta sama wojna: Niemcy kontra Polska. Polska tę wojnę wygrała formalnie i moralnie, ponosząc jednak olbrzymie straty materialne i ludzkie, bo heroizm kosztuje.

Przyszedł czas, by te straty oszacować i uregulować. Czy to nieoczywiste? Zwłaszcza Ĺźe dzięki polskiej „Solidarności” Niemcy mogły się po latach zjednoczyć, staliśmy się sojusznikami w NATO i Unii Europejskiej, mamy coraz silniejsze relacje gospodarcze, korzystne dla obu tron. Jest dobra okazja, by wyrĂłwnać rachunki krzywd i dać naszym społeczeństwom szansę na zgodną przyszłość. Tę zachęcającą perspektywę psują krĂłtkowzroczni politycy zza Odry, ich media i niestety rĂłwnieĹź polscy jurgieltnicy. Dla prywatnych korzyści szkodzą historycznej sprawie.

Przyjmijmy hipotezę roboczą, Ĺźe rząd w Berlinie bez zbędnego mataczenia postanowi zamknąć ostatni rozdział wojennych rozliczeń, uzgodni z rządem w Warszawie spłatę reparacji i odszkodowań… Skończy się niby-pojednanie podszyte fałszem, zacznie radosna współpraca, nowa wersja entente cordiale. To jest w zasięgu moĹźliwości sprawnych dyplomatĂłw.

Oczywiście w tle są niemieckie pieniądze. Mogą je wydawać na łagodzenie starych konfliktĂłw „rodzinnej Europy”, wzmacnianie Unii albo na prowokowanie nowych awantur w porozumieniu z najeĹşdĹşcami z innych kontynentĂłw i cywilizacji…
Ciekawy wybĂłr.

Jan Pietrzak
Felieton ukazał się w numerze 4/2018 tygodnika „Sieci”