Dodano: 30.04.18 - 16:32 | Dział: Oko Cyklopa

KALENDARIUM (4)

OKO CYKLOPA

Sławomir M. Kozak






























Aniutkowi poświęcam…


...

SIERPIEŃ

13

Unocal i Delta Oil z Arabii Saudyjskiej podpisują porozumienie z firmami państwowymi Rosji i Turkmenistanu w sprawie budowy rurociągu z Turkmenistanu, przez Afganistan do Pakistanu. Porozumienie zostaje sfinalizowane w następnym roku (strona internetowa Unocal, 13/08/1996). Gazeta The Boston Herald donosiła wĂłwczas: „Główną postacią Delta Oil wydaje się być Mohammed Hussein al-Amoudi”, a jego interesy zazębiają się z interesami Khalid’a Bin Mahfouz’a. Obaj zostali „partnerami firm amerykańskich w serii ambitnych przedsięwzięć w budowie i rozwoju rurociągĂłw w centralnej i południowej Azji” (Boston Herald, 10/12/2001). Obaj rĂłwnieĹź trafią później na tajną listę ONZ osĂłb finansujących Al. Kaidę.

WRZESIEŃ

27

Talibowie zdobywają Kabul (AP, 19/08/2002). Władza nad Afganistanem przechodzi w ich ręce. Zwycięstwo TalibĂłw ma swoje ĹşrĂłdło w bezpośrednim wsparciu wojskowym pakistańskiego ISI (New York Times, 08/12/2001). Unocal ma nadzieję, Ĺźe Talibowie ustabilizują sytuację w Afganistanie i umoĹźliwią budowę rurociągĂłw. W rzeczywistości „wstępne porozumienie zostało osiągnięte na długo przed upadkiem Kabulu … Przedstawiciele biznesu naftowego twierdzą, Ĺźe marzenie o zabezpieczeniu rur biegnących przez Afganistan jest głównym powodem, dla ktĂłrego Pakistan, bliski wspĂłlnik USA, tak bardzo wspiera TalibĂłw, a Ameryka milcząco przyzwala na podbĂłj Afganistanu” (Telegraph, 11/10/1996).

PAĹšDZIERNIK

11

The Telegraph publikuje ciekawy artykuł o polityce naftowej w Afganistanie. „Poza sporami plemiennymi, ktĂłre poraniły Afganistan, jest on jednym z największych skarbĂłw XXI wieku, bajecznym rezerwuarem energii Azji Centralnej” Jeden z tamtejszych dyplomatĂłw twierdzi, Ĺźe „pokłady regionu są ogromne. Sam Kazachstan ma prawdopodobnie większe złoĹźa ropy niĹź Arabia Saudyjska. Turkmenistan ma piąte pod względem wielkości złoĹźa ropy na świecie” (Telegraph, 11/10/1996).


1997


Hiszpańska gazeta EL Mundo donosi, że w 1997 lub 1998 roku Atta studiował, według informacji uzyskanych od kilku profesorów, na Wyższej Szkole Medycznej w Walencji. Niektórzy z nich są biegłymi sądowymi. Twierdzą, że pamiętają jego twarz i prawdopodobnie studiował on również w miejscowości Tarragona (El Mundo, 30/09/2001). To podważa oficjalną wersję, jakoby Atta w tych latach studiował w Hamburgu. Z drugiej strony jest to kolejny przykład pobytu domniemanego zamachowca w dwóch różnych miejscach w jednym czasie.

KWIECIEŃ

24

Przesyłka z substancją opisaną, jako wąglik, dociera do kwatery głównej loĹźy B’nai B’rith w Waszyngtonie. Wyboru tej loĹźy dokonano prawdopodobnie w celu rzucenia podejrzeń na arabskich terrorystĂłw, juĹź raz budynek ten był obiektem ataku islamskiego zamachowca. Przesyłka nie zawierała wąglika, a bacillus cereus, bakterię będącą daleką kuzynką wąglika, uĹźywaną przez Departament Obrony USA. Jeszcze w lipcu 2002 przedstawiciele loĹźy nie byli w tej sprawie indagowani przez FBI.

CZERWIEC

3

Projekt Nowego Wieku Ameryki (PNAC), ideologia neokonserwatystĂłw, sformułowana wiosną 1997 roku, określa podstawowe zasady: „uformować nowy wiek w taki sposĂłb, aby sprzyjał amerykańskim interesom”, prowadzić „politykę zagraniczną promującą amerykańskie dążenia zewnętrzne” pozwalającą innym „zaakceptować wyjątkową rolę Ameryki w ochronie i poszerzaniu międzynarodowego porządku sprzyjającemu naszemu bezpieczeństwu, pomyślności i zasadom”. (PNAC Principles, 03/06/1997). Te zasady są istotą rzeczy, bo określiła je grupa ludzi „będących dziś w najbliĹźszym otoczeniu Bush’a.” (Guardian, 26/02/2003).

SIERPIEŃ

CIA powołuje tajną grupę zadaniową do monitorowania polityki Azji Centralnej i pilnowania jej stanu. Agenci CIA, doskonale wyszkoleni i często występujący w charakterze inżynierów naftowych, podróżują po całej południowej Rosji, Azerbejdżanie, Kazachstanie i Turkmenistanie szukając złóż ropy (Time, 04/05/1998).

PAĹšDZIERNIK

Były Doradca Bezpieczeństwa Narodowego, Zbigniew Brzeziński publikuje książkę, w ktĂłrej przedstawia kontynent Euroazji, jako klucz do władzy światowej, a Azję centralną, z jej ogromnymi zasobami ropy, jako klucz do dominacji w Euroazji. Oświadcza rĂłwnieĹź, Ĺźe dla utrzymania przez USA światowego prymatu naleĹźy powstrzymać wszelkich moĹźliwych przeciwnikĂłw od kontrolowania tego regionu. ZauwaĹźa, Ĺźe „Nastawienie amerykańskiego społeczeństwa w sprawie zewnętrznego oddziaływania amerykańskiej siły było duĹźo bardziej ambiwalentne. Społeczeństwo bardziej popierało amerykańskie zaangaĹźowanie w II Wojnę Światową z powodu szoku, jaki powstał po japońskim uderzeniu na Pearl Harbor.” Dalej pisze, Ĺźe z powodu powszechnej niechęci do amerykańskiego ekspansjonizmu, ambicje dotyczące strategii wobec Azji Centralnej nie będą mogły być zrealizowane „z wyjątkiem sytuacji prawdziwie masowego i szeroko pojętego uświadomienia bezpośredniego zewnętrznego zagroĹźenia.” (Wielka szachownica: Amerykański prymat i jego imperatywy geostrategiczne, Zbigniew Brzeziński, 10/97).

27

Halliburton, spółka w ktĂłrej Dyrektorem Generalnym jest późniejszy wiceprezydent Cheney, informuje o nowym kontrakcie na prowadzenie obsługi technicznej i odwiertĂłw w Turkmenistanie, kraju w Azji Centralnej. Oświadczenie prasowe wspomina rĂłwnieĹź, Ĺźe „Halliburton prowadziła szereg prac w Turkmenistanie na przestrzeni ostatnich pięciu lat.” Tego samego dnia powstaje konsorcjum mające budować rurociąg przez Afganistan. Zostaje nazwane CentGas, a dwoma głównymi wspĂłlnikami zostają firmy Unocal i Delta Oil z Arabii Saudyjskiej. (Konferencja prasowa Halliburton, 27/10/97).

LISTOPAD

26

Biuletyn przemysłowy donosi, że Arabia Saudyjska zarzuciła plany ogłoszenia przetargu na budowę wartej 2 miliardy USD elektrowni w pobliżu Mekki i zdecydowała o zaangażowaniu w to przedsięwzięcie rządu. Co ciekawe, jedną z ofert złożyło konsorcjum, w skład którego weszły: Enron, Saudi Bin Laden Group (zarządzane przez rodzinę Osamy) i włoska Ansaldo Energia. (Alexander Gas and Oil Connections, 22/01/98).

GRUDZIEŃ

4

Przedstawiciele TalibĂłw zostają zaproszeni do teksańskiej siedziby głównej firmy Unocal, aby negocjować ich poparcie dla rurociągu. Przyszły prezydent George W. Bush jest w tym czasie gubernatorem Teksasu. Talibowie obiecują przychylić się do wartego 2 miliardy interesu, warunkując to jednak oficjalną akceptacją ich rządu przez rząd USA. Spotykają się z przedstawicielami rządu, a Telegraph pisze „rząd USA, ktĂłry w przeszłości piętnował politykę TalibĂłw wobec kobiet i dzieci, jako „nikczemną” wykazuje chęć sfinalizowania lukratywnego kontraktu.” Regionalny korespondent BBC mĂłwi „propozycja budowy rurociągu przez Afganistan jest częścią międzynarodowych starań dla uzyskania profitĂłw poprzez wykorzystanie bogatych złóż Morza Kaspijskiego.” (BBC, 04/12/97; Telegraph, 14/12/97).

14

Unocal wynajmuje Uniwersytet Nebraski w celu przeszkolenia 400 afgańskich nauczycieli, elektryków, stolarzy i monterów rurociągów, by wykorzystać ich przy budowie rurociągu w Afganistanie. 150 osób rozpoczyna naukę. (Telegraph, 14/12/98).


CDN