Dodano: 10.11.18 - 16:43 | Dział: Śladami naszych przodków
Bitwa pod Åšwidnem
Bitwa powstania styczniowego
Jedną z ważniejszych bitew jaka rozegrała się podczas powstania styczniowego, była bitwa pod Świdnem. Była ona stoczona w dniu 29 października 1863 roku, we wsi Świdno, leżącej niedaleko Augustowa. Wziął w niej udział 100 osobowy oddział powstańców oraz oddział pułkownika Rambacha.
Na stulecie naszej niepodległości
W tym roku będziemy wszyscy świętować stulecie odzyskania niepodległości. Ten wielki dzień, 11 listopada 1918 roku przyniósł wszystkim Polakom upragnioną wolność, a twarda ręka trzech zaborców, została z naszego narodu definitywnie zdjęta. Towarzystwo Patriotyczne Renesans ze Skarżyska - Kamiennej, udało się w dniu 29 października tego roku do stolicy Szkocji Edynburga, by tam w kościele polskim fetować ten czas, w którym nasza Ojczyzna, znów pojawiła się na mapie politycznej Europy. Tam właśnie na Wyspach, wśród Polonii, która gromko witała rodaków z Polski, pan Witold z Pakosławia, przypomniał wszystkim o pewnej bitwie powstania styczniowego, która miała akurat miejsce dokładnie 29 października 1963 roku, podczas trwających na ziemiach polskich zaborów. Jak zatem widać była to dla nas Polaków podwójna uroczystość.
Według źródeł rosyjskich
ŹródÅ‚a rosyjskie podajÄ… że ….Dowódca oddziaÅ‚u WÄ™growskiego puÅ‚kownik Ramabach, otrzymaÅ‚ wiadomość o zbieraniu siÄ™ wokoÅ‚o polskich band w okolicach Kosowa. WyruszyÅ‚ tam w dniu 27 października, z 3-ciÄ… kompaniÄ… strzelców Å»mudzkiego PuÅ‚ku Grenadierów, 3-ciÄ… KompaniÄ… LiniowÄ… Rewelskiego PuÅ‚ku, półszwadronem SmoleÅ„skiego PuÅ‚ku UÅ‚anów, Plutonem DziaÅ‚ Żłobkowanych i 70 kozakami z PuÅ‚ku DoÅ„skiego. We wsi Chruszczewce, wykryto Å›lady polskiego nieprzyjaciela, naprzeciw którego wyruszyÅ‚ oddziaÅ‚ z MiÄ™dzylesia. Bitwa byÅ‚a bardzo zażarta, a straty ze strony polskich powstaÅ„ców bardzo znaczne. Wówczas to ujÄ™to jeÅ„ców powstaÅ„czych w iloÅ›ci 29, oprócz tego zabrano im 30 sztuk broni
Relacje polskich świadków
Jak opowiadają naoczni świadkowie tego zdarzenia, a ich opowiadania zapisane były przez augustowskiego kronikarza Jana Domaszewskiego, Polacy zorientowawszy się że są okrążani przez wojska rosyjskiego nieprzyjaciela, ruszyli do ataku, przeliczając swoje militarne siły i uzbrojenie. Polacy ponieśli klęskę, ale po raz kolejny pokazali, że nie poddadzą się okupantowi bez walki. Mimo pogromu i kolejnej ludzkiej tragedii, bitwa ta przeszła do historii Polski, jako ta która po raz kolejny udowodniła wszystkim odwagę polskiego żołnierza, a przede wszystkim jego honor.
Po uroczystej mszy świętej, Polonia wraz z przybyszami z Polski, wspólnie odśpiewała pieśń...Boże coś Polskę....i wszyscy złożyli kwiaty na grobach polskich bohaterów poległych w Szkocji.
Ewa MichaÅ‚owska – Walkiewicz