Dodano: 19.01.19 - 16:05 | Dział: Oceny-Poglądy-Analizy

Zapanował obłęd

JeĹźeli kogoś z Państwa urażę – przepraszam. Ale nie mam juĹź siły. Po prostu, nie wytrzymałem. Od kilku dni jestem świadkiem wszechobecnego fałszu, ktĂłry niczym tsunami, rozlewa się w polskiej przestrzeni publicznej i taranuje co popadnie… zwłaszcza zdrowy rozsądek. Widzę jak środowiska lewicowe, a wraz z nimi – rzecz jasna – środowiska Ĺźydowskie, wykorzystują tragiczną śmierć zamordowanego prezydenta Gdańska do rozpalania pieca nekrofilskiego przemysłu nienawiści. Ale to nie wszystko.

Mimo, iĹź nie mam takiego obowiązku, za zamordowanego, ktĂłry politycznie nie był z mojej bajki, odmĂłwiłem „wieczne odpoczywanie” i pomodliłem się za osamotnioną rodzinę. Ale przenigdy nie dorzucę do pieca pogardy, ktĂłry w ostatnich dniach przybrał juĹź nie czerwone, ale brunatno-holokaustowe barwy! Nie przyłożę ręki do kłamliwej propagandy prĂłbującej przyszyć polskiej prawicy łatkę zbrodniarzy. I nigdy, ale to przenigdy, nie dołożę cegły do budowy cokołu dla pomnika antypolonizmu i hejtu, ktĂłrego personifikacją ma się stać zamordowany prezydent Gdańska. Czy tego pragną jego najbliĹźsi? Czy tego chciałby sam zamordowany? Czy Ĺźyczyłby sobie, Ĺźeby jego nazwisko, twarz, były szargane i wykorzystywane do „pomnikowej” kampanii zła, ktĂłrą jeszcze niedawno, pod przykrywką budowy „lepszego” świata, budowali niemieccy i komunistyczni okupanci?

Z wielkim niepokojem obserwuję obłęd, ktĂłry zapanował w polskim społeczeństwie. Wiem, Ĺźe nie mogę mu się biernie przyglądać. Jutro moĹźe być za późno. Nienawiść, ktĂłrą rozpętują środowiska lewicowe, Polakom potępiającym hochsztaplerstwo i wszelkiej maści antypolonizm prĂłbujące przypisać zbrodniczość, z dnia na dzień przybiera coraz większych rozmiarĂłw. Politycy i działacze społeczni mający Polskę za dojną krowę, niczym hieny cmentarne prześcigają się w coraz to nowszych i bardziej „wykwintnych” obelgach rzucanych w kierunku polskiej prawicy. Prezydent Gdańska P. Adamowicz zaatakowany noĹźem na scenie WOŚP w Gdańsku. J. Kaczyński, ty wyzwolicielu narodowego jadu i podziałów, ty siewco nienawiści, jesteś odpowiedzialny za tą i inne agresje w naszym społeczeństwie – napisał wiesz lewactwa, Adam Mazguła. To oczywiste, tą figurą „Kaczyńskiego” jest kaĹźdy z nas.

Jeżeli ta fala taranująca zdrowy rozsądek nie zostanie zatrzymana, jeżeli piece tego przemysłu nie zostaną wysadzone w powietrze, poleje się krew. Tylko tym razem mordercą nie będzie chory kryminalista. Zbrodni dokona opętany lewicową propagandą szary obywatel, który targnie się na życie losowo wybranego Polaka kojarzonego z szeroko pojętą prawicą.

Zmarł człowiek, ale jakim był Polakiem… doskonale wiemy. Na Boga! Nie zakrzywiajmy rzeczywistości. Nie przykładajmy ręki do budowania pomnika z twarzą tragicznie zamordowanego… antybohatera. Tak, antybohatera, ktĂłry spocznie w katolickiej świątyni, z ktĂłrą poza polityką nie miał absolutnie nic wspĂłlnego. Nie dorzucajmy koksu do pieca przemysłu nienawiści, ktĂłry od wielu lat emituje potężne, trujące polskie społeczeństwo kłęby dymu. „DoĹźynanie watah”, „patroszenie”, dehumanizacja narodowcĂłw, mord na Marku Rosiaku, groĹşby pozbawienia Ĺźycia, kpinki z katastrofy w Smoleńsku („Zimny Lech” – baner vis a vis Zamku na Wawelu, gaszenie zniczy na Krakowskim Przedmieściu, „Jarek idzie po trupach do celu” – kilkanaście dni po katastrofie w Smoleńsku prawił lewicowy celebryta Jakub WojewĂłdzki)… MĂłgłbym tak wymieniać w nieskończoność. Jednak na tym poprzestanę.

Dziś realizowane są słowa Radosława Sikorskiego. Jeszcze nie dosłownie, ale propagandowo, bez skrupułów, wykorzystując śmierć polityka, dożyna się polską prawicę. Jutro będzie powtórka z łódzkich wydarzeń sprzed 8 lat.

Apeluję: Opamiętajcie się!

……………………………………

Interes „arcypasterza”, czyli PRAWO KOŚCIELNE a pochĂłwek P. Adamowicza

Wiedziałem, Ĺźe jego cichym pragnieniem jest, gdyby co, aby spoczął w Bazylice Mariackiej. Kiedy przyszedł sygnał od rodziny, podjąłem taką właśnie decyzję – dla Polsat News powiedział metropolita gdański abp Sławoj Leszek GłódĹş.

Kościół katolicki ma swoje wewnętrzne prawo, do którego przestrzegania są zobowiązani zwłaszcza hierarchowie. Co zatem o pochówku Adamowicza mówi eklezjalna jurysdykcja?

Kan. 1242 – W kościołach nie naleĹźy grzebać zmarłych, chyba Ĺźe chodzi o Biskupa Rzymskiego, kardynałów lub biskupĂłw diecezjalnych, rĂłwnieĹź emerytowanych, ktĂłrzy powinni być chowani we własnym kościele.

Kanon jest bardzo czytelny i zapewne doskonale znany przez gdańskiego hierarchę. Dlatego abp Sławoj Leszek-GłódĹş asekuracyjnie tłumaczy, Ĺźe Paweł Adamowicz nie będzie jedynym politykiem pochowanym w Bazylice Mariackiej. W Bazylice spoczywa ponad 3000 mieszczan, takĹźe prezydentĂłw i burmistrzĂłw miasta. Ostatnim jest marszałek Maciej PłaĹźyński. I w tym miejscu dopuszcza się obrzydliwej manipulacji. Aktualny Kodeks Prawa Kanonicznego obowiązuje w Kościele od 1983. Poprzednie wersje, za czasĂłw pochĂłwku „3000 mieszczan” nie uwzględniały zakazu grzebania świeckich w kościołach. Oznacza to, Ĺźe gdański metropolita świadomie manipuluje, Ĺźerując na nieznajomości przez PolakĂłw – co jest zrozumiałe – prawideł panujących w Kościele katolickim. Chcąc się wytłumaczyć ze swojej decyzji (biznesu), GłódĹş wspomina takĹźe osobę Macieja PłaĹźyńskiego, ktĂłrego zwłoki spoczęły w gdańskim kościele. Na marginesie zaznaczę, Ĺźe decyzję o pochĂłwku marszałka podejmował wtedy jawny entuzjasta środowisk lewicowych abp Tadeusz Gocłowski. Tak, w tym przypadku, złamano obowiązujące prawo kościelne, czy się to komuś podoba czy nie. Jednak w przypadku pochĂłwku Adamowicza jest o wiele więcej wątpliwości.

Promotor nazisty
Kan. 1184 – § 1. Jeśli przed śmiercią nie dali Ĺźadnych oznak pokuty, pogrzebu kościelnego powinni być pozbawieni: 1 notoryczni apostaci, heretycy i schizmatycy; 2 osoby, ktĂłre wybrały spalenie swojego ciała z motywĂłw przeciwnych wierze chrześcijańskiej; 3 inni jawni grzesznicy, ktĂłrym nie moĹźna przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych.

Paweł Adamowicz do aniołów nie naleĹźał. Publicznie szerzył i uparcie kwestionował prawo do Ĺźycia od momentu poczęcia, aĹź do naturalnej śmierci. Promował parady środowisk LGBTQP+, rĂłwnocześnie podwaĹźając katolicką teologię moralną. Ponadto prezydent Gdańska gorszył społeczność wiernych Kościoła swoim postępowaniem w kwestii uczciwości. Ciążyły na nim zarzuty prokuratorskie, mataczył w kwestii sprawozdań finansowych i kooperował z twĂłrcą piramidy finansowej Marcinem P. Adamowicz uhonorował członka organizacji jawnie stojącej w opozycji do Kościoła i Rzeczpospolitej. Jeden z gdańskich tramwajĂłw nazwał imieniem Adolfa Butenandta. Był to niemiecki biochemik nagrodzony Noblem za odkrycie Ĺźeńskiego hormonu płciowego estronu (1929) i jego męskiego odpowiednika – androsteronu. W Gdańsku kontynuował swoje badania, wyodrębniając kolejne hormony płciowe: progesteron (1934) i testosteron (1935). I wszystko byłoby w porządku, gdyby nie jeden istotny fakt. Adolf Butenandt był nazistą. W listopadzie 1933 roku, jako świeĹźo upieczony profesor gdańskiej uczelni, podpisał deklarację wierności Adolfowi Hitlerowi, a w 1936 roku wstąpił do NSDAP. W czasie II wojny światowej prowadził szereg badań mających znaczenie dla wojennej machiny hitlerowskich Niemiec. Był rĂłwnieĹź kierownikiem instytutu, ktĂłry działał na rzecz przemysłu zbrojeniowego. Butentandtowi zarzucano teĹź współpracę z Josefem Mengele prowadzącym w Auschwitz-Birkenau „kuracje hormonalne” na kobietach. Takiego człowieka Paweł Adamowicz uznał godnym upamiętnienia.

Zgorszenie, czyli „godne Ĺźycie Adamowicza”
Postępowanie Pawła Adamowicza było gorszące, dlatego pochĂłwek w Bazylice Mariackiej, nie mĂłwiąc juĹź o katolickim pogrzebie, jest zarĂłwno sprzeniewierzeniem się prawu kościelnemu, ktĂłremu szczegĂłlnie podlega wydający dyspozycje hierarcha, oraz jest publicznym zgorszeniem. Dlaczego zgorszeniem? PochĂłwek polityka w takim miejscu zostanie odczytany przez wiernych Kościoła jako wyróşnienie za zasługi, a w konsekwencji będzie to odebrane jako identyfikacja się Kościoła z haniebnym postępowaniem Adamowicza, ktĂłrego byliśmy świadkami przez ostatnie lata. Przekaz będzie prosty: Kościół pobłogosławił światopogląd, z ktĂłrym identyfikował się zamordowany polityk. I nie przeinaczą tego fałszywe słowa gdańskiego metropolity o „godnym, wielkim i dynamicznym Ĺźyciu Adamowicza”. Nie przeinaczą tego takĹźe wyznania kato-celebryty Adama Szustaka: „pan Paweł jest juĹź w niebie”. Jaki „pan Paweł” to był doskonale wiemy. Słowa kapłanĂłw, w tej sytuacji nie mają mocy sprawczej. Adamowicz publicznie stał w opozycji wobec doktryny katolickiej. Jak kaĹźdemu człowiekowi naleĹźy mu się modlitwa, ale nie uroczysty pochĂłwek, w swoim wymiarze przypominający uwieńczenie procesu beatyfikacyjnego męczennika za wiarę. Adamowicz nie umarł ani za wiarę, ani za poglądy ktĂłre głosił. Umarł, bo pod wpływem silnego wzburzenia, na jego Ĺźycie targnął się gdański kryminalista. Przypomnę. W przypadku honorowego pogrzebu Pawła Adamowicza wypełnia się punkt 3. Kan. 1184 – § 1, a ponadto pochĂłwek w takiej formie, w dalszej perspektywie dla społeczności wiernych będzie zgorszeniem.

Symonia
Na tym nie koniec. Ciało Pawła Adamowicza zostanie skremowane. W sobotę o godzinie 12 w Bazylice Mariackiej, przy urnie z prochami zaplanowana jest Eucharystia. Tymczasem: Msza święta pogrzebowa powinna być sprawowana nad trumną z ciałem, a nie nad urną z prochami. Tak mĂłwią wytyczne watykańskie. W polskich kościołach te wytyczne były przywołane do publicznej wiadomości, podczas niedzielnych kazań w listopadzie 2011 roku. Zaznaczono takĹźe: Obrzęd sprawowany jest przy udziale najbliĹźszej rodziny, bez zewnętrznej okazałości ( WIĘCEJ TUTAJ ). Czy zatem tak jak – najwyraĹşniej – w przypadku prawa państwowego, państwo Adamowicze są ponad prawem kościelnym? A moĹźe na dobre, w biskupich pałacach, zadomowiły się stare, korupcyjne zwyczaje, fachowo określane mianem symonii? Jak w tej sytuacji mają się czuć tysiące rodzin, ktĂłrym od lat odmawia się Mszy świętej pogrzebowej przy urnie zmarłego? Są rĂłwni i rĂłwniejsi?

Interes „arcypasterza”
Na koniec. Jak w tej sytuacji naleĹźy ocenić abp. Sławoja Leszka Głodzia? Wyjaśnię w dwĂłch zdaniach. Po pierwsze metropolita, ktĂłry nie ma dobrej opinii w środowisku lewicy, Ĺźerując na śmierci Adamowicza, po prostu poprawia sobie PR. W tym celu wystawia fałszywe laurki zmarłemu politykowi i szykuje mu wyjątkowy pochĂłwek. Po drugie, laurkami, „świętym spokojem”, a w ten sposĂłb wykupionym sobie lepszym traktowaniem ze strony Urzędu Miasta Gdańsk i środowisk lewicowych, nad trumną jeszcze nieskremowanego Adamowicza, „arcypasterz” dobija najlepszy interes od lat. Biznes się kręci…

A moĹźe po prostu pochĂłwkiem Pawła Adamowicza, gdański hierarcha chce dać mały, wszak czytelny sygnał, o jawnym otwarciu się episkopatu na dewiacje LGBTQP+, ktĂłre promował tragicznie zmarły prezydent? Nie pozostaje mi zatem nic innego jak podziękować „arcypasterzowi”, za tak czytelne uwiarygodnienie słów, ktĂłre zawarłem w autorskiej książce „Moja walka o prawdę”. Za pieniądz i „święty spokĂłj” są gotowi podpisać pakt z Diabłem. Przywróćmy Kościół w ręce chrześcijan!

Jacek Miedlar - wPrawo
Polak, katolik, narodowiec. Publicysta kierujący się w Ĺźyciu dewizą „Deo et Patriae semper Fidelis".