Dodano: 31.07.20 - 20:56 | Dział: Oceny-Poglądy-Analizy

Quo Vadis Zjednoczona Prawico?

Bardzo się cieszę z kolejnego zwycięstwa. Teraz przed nami 3 lata bez żadnych wyborów, więc jest to bardzo dobry czas na refleksję, co do tej pory się udało, a co nie i jakie w związku z tym stoją wyzwania przed państwem, rządem oraz jaką agendę programową realizować?

Wiem, że wielu z Was, szczególnie tych, którzy bardziej interesują się państwem i polityką zastanawia się, jak to się stało, że na R.Trzaskowskiego głosowało tyle osób, pomimo oczywistych faktów. Twarde dane pokazują, że Polska gospodarczo rozwija się kilka razy lepiej niż za czasów PO (od 2015 PKB +20%, średnia płaca +30%, dochody budżetu +34%, ściągalność alimentów +389%, bezrobocie -50%, luka podatkowa -75%, dług publiczny - spadek z 52% do 48% PKB). Do tego lepsza polityka społeczna, spadła drastycznie przestępczość i korupcja. Natomiast Trzaskowski, od kiedy jest prezydentem Warszawy, z niczym sobie nie radzi (oczyszczalnia Czajka, plany zagospodarowania, infrastruktura, korupcja, reprywatyzacja, L-4 w czasie Covid19, a nawet wypłaty rządowych programów, idą tu najwolniej). A jednak opozycja jest tak blisko...

NajwaĹźniejsze pytanie dotyczy tego, dlaczego młodzieĹź i wielkie miasta w większości wybrały R. Trzaskowskiego? Moim zdaniem, nie dzieje się tak ze względu na język czy nawet najwaĹźniejsze akcenty programowe (ZP, jako pierwsza po 89 r. zwolniła z podatku osoby do 26 roku Ĺźycia, a miała wśrĂłd tej grupy gorszy wynik niĹź 2015 roku). ĹšrĂłdłem problemu jest wroga socjalizacja społeczeństwa polskiego, ktĂłrej rosnące wpływy są właśnie najbardziej ekspansywne w miastach. Opiera się ona na 7 fortecach - zabiegach związanych z rozmontowaniem naszego starego ładu moralnego, opartego o system aksjologiczny cywilizacji zachodniej z jej najwaĹźniejszym filarem - etyką chrześcijańską i starym kształtem państw narodowych oraz wstawieniem, w jej miejsce nowej ideologii lewicowej z etyką permisywną. Państwa narodowe w starym kształcie wypiera społeczność międzynarodowa o wyraĹşnych profilach ideowych, ktĂłrej „wartości” są bardziej nachalne od tych kształtowanych wewnątrz kraju. To jest najwaĹźniejszy element, z ktĂłrego biorą się wszystkie pochodne w postaci decyzji wyborczych. I nie jest to Ĺźadne wielkie odkrycie, gdyĹź juĹź Arystoteles mĂłwił, Ĺźe jeśli jakiś rząd ma trwać, musi posiadać etos czyli wyznawać całokształt zwyczajĂłw moralnych i wierzeń rządzonych. Rodzi się więc pytanie, gdzie znajdują się kluczowe wektory tej socjalizacji?

Po pierwsze - socjalizacja za pomocą „szantaĹźu ambicjonalnego”
Rynek medialny, opanowany przez III RP czyli obĂłz lewicowo-liberalny, stosuje juĹź od dawna sprytny zabieg socjotechniczny, polegający na przypominaniu przy kaĹźdej okazji, Ĺźe jeśli jesteś mądry, dobrze wykształcony, pochodzisz z miasta i czujesz się generalnie lepszy - to popierasz PO czyli Tuska, Komorowskiego czy Trzaskowskiego. Problem polega na tym, Ĺźe wiele osĂłb, szczegĂłlnie tych, nieinteresujących się na co dzień zbytnio polityką, wpada w tę pułapkę. W ten sposĂłb chce podnieść swoją wartość, w myśl zasady, czy ja nie jestem mądry, lepszy, bardziej europejski? I wtedy nawet, jeśli w Ĺźyciu idzie mi średnio, to wystarczy wylegitymować swoją mądrość, wielkomiejskość wklejając na FB zdjęcie Trzaskowskiego czy wcześniej Komorowskiego. Popieranie takiego kandydata wystarczy juĹź do zdobycia plakietki „elitarności”. Niestety, nikt nie wchodzi w te kwestie głębiej. W myśl zasad szeroko opisanych przez E. Aronsona tłumaczy tak swoje postępowanie. To właśnie powoduje takie groteskowe sytuacje jak np. podczas wyborĂłw w 2005 r., gdy zapytano, ktĂłry kandydat śp. Lech Kaczyński czy Donald Tusk jest lepiej wykształcony, większość wskazała na... Tuska, mimo, Ĺźe ten był magistrem historii, a śp. Lech Kaczyński... profesorem. Kolejny przykład to, kiedy w najbardziej „elitarnej” Warszawie najwięcej głosĂłw w Polsce dostaje R. Petru, ktĂłry nie powinien skończyć szkoły średniej. A na koniec kampanii Ci lepiej wykształceni i „lepsi”, jako głównego argumentu przeciwko A. Dudzie na swoich tablicach na FB uĹźywają 8 gwiazdek (J….. P..). Wystarczy poszukać w Internecie, by zobaczyć filmy z pytaniem do wyborcĂłw R.Trzaskowskiego, dlaczego go popierają. Odpowiedzi starczyłyby na cały kabareton. Jedna z najśmieszniejsza anegdot jest taka, Ĺźe kiedy zapytano Polaka, dlaczego mieszka w Anglii, to odpowiedział, Ĺźe dlatego, iĹź tam jest wysoki „socjal”. A czemu w takim razie, głosuje na kandydata PO, to odpowiedział, Ĺźe w Polsce jest 500 plus i jak moĹźna tak rozdawać pieniądze...

Jak skuteczna jest to pułapka, najlepiej pokazują argumenty ludzi, ktĂłrzy obiektywnie odnieśli sukcesy w swoich dziedzinach. Znana pisarka mĂłwi, Ĺźe najbardziej to przeszkadzają jej „pisowskie mordy”, „elitarny” warszawski reĹźyser filmowy i teatralny pisze, Ĺźe trzeba głosować na RT, bo jest ... ładniejszy. Jedna z wybitnych aktorek mĂłwi, Ĺźe jak PiS rządzi, to tak jakby ktoś na nią
(przepraszam)…srał. Siła argumentĂłw „elit” jest, jak widać na tych kilku przykładach poraĹźająca. Jednak oni nie muszą się zastanawiać. Muszą głosować na kandydata PO, bo w ich zawodzie nie moĹźna stracić dyplomu „elitarności”.

Po drugie - socjalizacja medialna
Cały świat dziś zmierza w kierunku dominacji mediĂłw społecznościowych i tych 2.0 (niektĂłrzy mĂłwią nawet 3.0). Konta na Facebooku, Twitterze, Instagramie, czy nowe Tik Toki, świadomie wprowadzają elementy socjalizacji do swoich regulaminĂłw, oczywiście pod hasłami „rĂłwności, tolerancji”, co po nimi się kryje opisałem tu https://wpolityce.pl/…/504901-patryk-jaki-czy-ideologia-lgb…). Organizują teĹź socjalizację w wersji „soft” . ZrĂłbcie sobie test - rozwińcie emotionki flag narodowych na swoim FB i zobaczycie, Ĺźe szybciej wyskoczy flaga LGBT, ktĂłra nie jest oficjalnym symbolem Ĺźadnego państwa, niĹź flaga Polski. Na całym świecie jest teĹź szeroko opisywany problem blokowania prawicowych profili (znany rĂłwnieĹź w Polsce)a z drugiej strony promowania nawet bardzo radykalnie lewicowych. Jednym słowem, w jednej z najwaĹźniejszych części rynku mediĂłw, widać dominacje czy nawet hegemonię narzędzi wrogiej socjalizacji.
Co z pozostałą częścią rynku mediĂłw? Jedynie, dzięki mocno krytykowanej TVP, rynek „duĹźej telewizji” jest w miarę zrĂłwnowaĹźony. Problem tylko polega na tym, Ĺźe nie udało się stworzyć rĂłwnowagi ponadczasowej i instytucjonalnej. Niestety ta „rĂłwnowaga” jest temporalna i połączona z czasem rządĂłw ZP (co jest ogromnym nierozwiązanym problemem).
Portale? Wszystkie największe portale w Polsce mają wyraĹşny profil liberalno-lewicowy (choć w kaĹźdej z tych redakcji są prawicowi dziennikarze i występują tam politycy prawicy). DuĹźa część tych mediĂłw, nie tylko na co dzień, wspiera ideologię lewicową, ale nawet ostatnio wiele z nich usprawiedliwiało fizyczną napaść na ciężarĂłwkę fundacji prolife. Ponadto z wielkim zaangaĹźowaniem te medialne środowiska realizują politykę „pedagogiki wstydu”. PrzykładĂłw jest wiele. Przytoczę tylko jeden z ostatnich. Do Sejmu skierowano „petycję” o szkodliwości „Halloween”. KaĹźdy ma prawo skierować do Sejmu petycję. Zgodnie z prawem skierował ją do rozpatrzenia wicemarszałek z SLD. Nikt nie mĂłwił, Ĺźe będzie ona pozytywnie rozpatrzono, Ĺźe zmieni istniejące się prawo. I co się stało? Media liberalno-lewicowe rozpętały burzę na całą Europę, Ĺźe „PiS chce karać za Halloween”. Nie dość, Ĺźe z największych portali w Polsce długo nie schodziły tytuły dotyczące tej petycji, to jeszcze dziennikarze tych redakcji przesłali artykuły do swoich kolegĂłw w Europie, ktĂłre je przedrukowały. I tak w świat poszła informacja o głupich Polakach, o zacofanej Polsce etc… A chodziło przecieĹź tylko o list, petycję z opinią, do ktĂłrej złoĹźenia, kaĹźdy w wolnym państwie ma prawo. Tak samo było z projektami obywatelskimi ws. pedofilii czy aborcji. Projekty obywatelskie, ktĂłre wg. Konstytucji muszą (!) być procedowane (nie zostały nawet przyjęte przez Sejm, a co dopiero mĂłwić o całym procesie legislacyjnym)a stały się podstawą do opluwania Polski w całym świecie i nawet Parlament Europejski wydał w tej sprawie rezolucję.
Niestety, takie manipulacje są w Polsce codziennością. Czy ktoś z Was myśli, Ĺźe takie niszczenie wizerunku własnego państwa przez politykĂłw udających dziennikarzy, w oparciu o permanentną manipulację, jest normalne i byłoby tolerowane w jakimkolwiek liczącym się zachodnim państwie? Czy ktoś z Was uwaĹźa, Ĺźe wieczĂłr wyborczy największego portalu w Niemczech czy Francji mĂłgłby prowadzić dziennikarz, ktĂłry pisał „Jeb.. Merkel” albo „Jeb.. Macrona”?
W związku z tym, to nie chodzi o „hungaryzację” mediĂłw czy „niszczenie niezaleĹźnych mediĂłw” Chodzi tylko o stworzenie systemu rĂłwnowagi. Kiedy pĂłjdzie kolejna fala atakĂłw w stylu „PiS chce wsadzać do więzienia za Halloween” lub „Kościół to samo zło” musi powstać druga grupa mediĂłw, ktĂłra ma porĂłwnywalną siłę i jest w stanie szybko pokazać inną perspektywę. I nawet niech ktoś mi nie uĹźywa argumentu „to se stwĂłrzcie swojego Axel Springera”.

Ponadto, w związku z pierwszym i drugim opisywanym przez mnie wektorem socjalizacji liberalno-lewicowych mediĂłw III RP jest monopolizacja procesu „dystrybucji prestiĹźu”. Ogromnie waĹźna część dla ludzi pracujących w zawodach uznawanych za elitarne. Jednak to temat na inną dyskusję.

Po trzecie - socjalizacja z uczelni wyĹźszych
Zmiany przeprowadzone przez nasz rząd, niestety, umocniły (głównie na kierunkach humanistycznych) nurty lewicowe na uczelniach. Stare układy na uczelniach stały się jeszcze silniejsze kosztem uczelni ze średnich i mniejszych miast. Transfery większych środkĂłw oraz brak skutecznych reakcji na niszczenie wolności słowa tylko je ośmieliły. Doszło nawet do tego, Ĺźe rzecznik dyscyplinarny uczelni Uniwersytetu Śląskiego wszczął postępowanie dyscyplinarne i zażądał kary dla prof. Ewy Budzyńskiej. MĂłwiła ona na wykładach m. in. o klasycznej definicji rodziny składającej się z „męża, Ĺźony, ojca, matki, dzieci, krewnych i powinowatych”, co nie spodobało się niektĂłrym studentom. Profesor od ponad 28 lat wykłada na Uniwersytecie Śląskim socjologię rodziny.
Do tego ludziom, związanym nawet luźno z obozem konserwatywnym, zamyka się możliwość kariery naukowej czego przykrą puentą była sprawa A. Zybertowicza. I jakby tego było mało, Konferencja Rektorów Akademickich zapowiada sankcje dyscyplinarne dla naukowców, którzy skrytykują ideologię LGBT. Przypominam, że uczelnie wyższe na całym świecie cieszą się względną prawną autonomią od państwa i właśnie ze względu na to, mają być bastionem wolności słowa, debat, ścierania się różnych poglądów i hipotez. Ciekawe, jak ma w takim razie wyglądać debata na polskich uczelniach np. w jednym z najistotniejszych toczących się obecnie dyskursów aksjologicznych na świecie, której centrum jest definicja rodziny, skoro jedna ze stron debaty (konserwatywna) nie możne używać swoich argumentów, bo grozi to dyscyplinarką. Do tego, rok temu Uniwersytet Jagielloński odmówił mi prawa do najmu sali (na komercyjnych zasadach), gdyż dyskusja (jak to dziwne na uniwersytecie), miała dotyczyć ideologii LGBT.
Wiecie juĹź dlaczego po szkole średniej, gdzie serca młodych podbija „romantyzm”, najwięcej młodzieĹźy wybierało prawicowe partie (PiS, Konfederację, wcześniej Korwina czy Kukiz15)a po uczelniach wyĹźszych PO lub Lewicę.

Po czwarte - Socjalizacja korporacyjna
Największe na świecie firmy juĹź powszechnie wpisują w swoje „regulaminy” czy „polityki wewnętrzne” promowanie „ideologii LGBT czy gender”. Polska niedawno tego doświadczyła w przypadku IKEA-i, gdzie zmuszano pracownikĂłw do udziału w „pogadankach” nt. „gender”, a kiedy na wewnętrznej grupie firmy, jeden z pracownikĂłw się temu sprzeciwił uĹźywając cytatu z Biblii, został wyrzucony z pracy.
Podobne polityki wewnętrzne są powszechne w małych, średnich czy dużych korporacjach ponadnarodowych, szczególnie w dużych miastach i potem trudno się dziwić, że ludzie chcąc awansować, dostosowują się do tych reguł.

Po piąte - socjalizacja instytucjonalna
Największe organizacje na świecie tj. ONZ, UE wprost w swoich dokumentach wpisują lewicowe postulaty „genderowskie” i za kaĹźdym razem w UE, kiedy chcemy się odwołać do dziedzictwa chrześcijańskiego Europy, jesteśmy przegłosowywani, bo waĹźniejsze jest „dziedzictwo gender”
Dodatkowo w kluczowych dokumentach UE - liderzy partyjni przy aplauzie polskiej opozycji regularnie odwołują się do tzw. „manifestu z Vententone”, a jego autor Alterio Spinneli ma w UE status „boga”. I tam niemalĹźe wprost, wpisuje się politykę walki z anachronizmem państw narodowych kosztem tworzenia państwa europejskiego.

Po szĂłste - NGO
Ogromne pieniądze w ramach „soft power” transferowane są przez ponadnarodowe systemy. Inwestycje w organizacje wspierające nową rewolucję moralną oraz rozmontowywanie starych więzi budowanych na sile państw narodowych. Najbardziej znane są oczywiście organizacje Sorosa, ktĂłry nie ukrywa nawet tego, jaki jest cel przekazywanych przez niego środkĂłw. Pomaga kupować i finansować media (w Polsce Radio Zet i media Agory), uniwersytety, buduje organizacje trzeciego sektora z potężnymi zasobami. Składa się na nie sieć finansowanych przez niego organizacji pozarządowych. Są one obecne niemal w stu krajach świata. Na pierwszy rzut oka nie są to instytucje polityczne lecz społeczne, obywatelskie czy charytatywne. Mają jednak wpływ opiniotwĂłrczy, zasoby finansowe oraz zdolność mobilizowania zwolennikĂłw w kręgach liberalno-lewicowych.(1)
Idąc właśnie tym tropem, UE stworzyła nowy program “Obywatele, RĂłwność, Prawa i Wartości”. Miliony euro będą przekazywane właśnie na takie cele, jak wyĹźej. Środki transferowane do swoich organizacji pozarządowych, ktĂłra mają pilnować właściwej „socjalizacji społeczeństw europejskich”

Po siĂłdme - kultura
To pole, na którym ciągle przegrywamy. Oczywiście, to wyjątkowo trudne zadanie, bo generalnie ludzie kultury (szczególnie masowej jak np. kinematografia), na całym świecie to w zdecydowanej większości ludzie, u których dominuje ultraliberalne podejście do kwestii obyczajowych, a już szczególnie ograniczeń wynikających z etyki chrześcijańskiej. Stąd nienawiść do prawicy, której działalność odwołuje się do tej sfery wartości. Do tego duża cześć instytucji kultury w Polsce ustrojowo jest pod nadzorem samorządów. A najważniejsze w Warszawie czy Krakowie są wśród tych najbardziej upolitycznionych. Jednak dalej uważam, że nie można tu odpuszczać.
Tym bardziej, że najbardziej masowej narzędzia socjalizacji w tej sferze tj. Netflix, Amazon i HBO GO znane są z nachalnej promocji poprawności politycznej oraz lewicowej rewolucji moralnej.
Dlatego potrzeba tu zmian strukturalnych i instytucjonalnych oraz mądrego planu na dialog z tymi, którzy chcą w nim uczestniczyć (tu jestem, niestety, umiarkowanym optymistą).

Podsumowując, te wszystkie elementy bardzo rozbudowanej, agresywniej, wrogiej lewicowej socjalizacji społeczeństwa, plus presja kulturowa na postępującą sekularyzację i laicyzacja, jako moda w mediach społecznościowych spowodowały zmiany, których efekty widzimy w decyzjach wyborców. Ta wroga socjalizacja zatruwa każdego roku dużą cześć Polaków, głównie młodych. Niestety, nie widzę tu tamy instytucjonalnej i przemyślanej alternatywy. I nie zdziwmy się, jak retoryka ludzi pokroju R. Trzaskowskiego będzie za chwilę trafiała nie do 48% ale np. do 51% społeczeństwa, a w kolejnym roku do 11 czy 12 mln ludzi i prawica za chwilę, zostanie zepchnięta do długoletniej defensywy, z której jednym wyjściem będzie zgoda na te antywartości. Tak niestety stało się z konserwatywną partią(!)w Wielkiej Brytanii, która do szkół wprowadza obowiązkowe nauki gender czy chrześcijańskimi(?) demokratami w Niemczech, którzy zgadzają się już na adopcje dzieci przez pary homoseksualne.

Proces „Uplatfarmiania PiS-u”
ObĂłz prawicy ma przeciwko sobie ogromną, świetnie zorganizowaną i sfinansowaną z zewnętrznych środkĂłw armię (opisałem to we fragmencie zamieszczonym wyĹźej), dlatego bardzo istotne jest to, Ĺźeby wszyscy ludzie, ktĂłrzy są w naszym środowisku, mieli pewność, Ĺźe ideowo (przynajmniej, jeśli chodzi o rdzeń) są po naszej stronie. Problem polega na tym, Ĺźe od kiedy mainstream w naszym ośrodku tworzy „nowa ekipa”, ludzie ktĂłrzy chcą działaniami bronić takich wartości, jak społeczna nauka kościoła, rodzina czy w końcu reforma państwa, są wyzywani od „jakobinĂłw”, „jastrzębi” czy w najlepszym przypadku radykałów. Wyzywają mnie i tak juĹź nasi przeciwnicy i nie wiem, dlaczego pozwolono na to, aby rĂłwnieĹź takie postawy stały się czymś normalnym w naszym obozie? Dlatego osoba, ktĂłra wierzy w to, Ĺźe trzeba mocno bronić naszych wartości (czasem i ramionami), często przestaje czuć się komfortowo w obozie, ktĂłry nazywa się „Zjednoczona Prawica”? Dlaczego np. „ziobryści” są lĹźeni w mediach przez innych, oczywiście „anonimowych politykĂłw”, bo MS zajmuje się np. wspieraniem organizacji chrześcijańskich, wydawaniem publikacji o ideologii „gender” czy prowadzeniem polityki historycznej w „Muzeum Ĺťołnierzy Wyklętych”? Dlaczego ludzie ideowi, ktĂłrym i tak juĹź niełatwo Ĺźyje się w duĹźych miastach (są wyzywani na ulicach i mediach III RP), kaĹźdego tygodnia są jeszcze poniĹźani przez „własne elity”? Stworzono u nas jakiś system kozetki, na ktĂłrej co jakiś czas trzeba się spowiadać ze swojej prawicowości, bo to „szkodzi kampanii jednej czy drugiej”. Tymczasem fakty są takie, Ĺźe Andrzej Duda wygrał wybory głosami prawicy (w drugiej turze mobilizacja wschodu i mniejszych ośrodkĂłw oraz największy przepływ z Konfederacji, a pełna poraĹźka w „centrum” Kosiniaka czy Hołowni). Najlepszy wynik PiS-ZP w historii to 45,38% w wyborach do PE (nazywanych dla PiS najtrudniejszymi), kiedy przekaz był do końca „prawicowy”, a twarzami kampanii byli ludzie wyzywani od „jastrzębi”. Chwilę później, w lepszych dla nas profilowo wyborach do Sejmu nie dość, Ĺźe wynik był gorszy, to jeszcze ta „mądrzejsza” retoryka wprowadziła do Sejmu Konfederację (ktĂłra w wyborach do PE nie przekroczyła progu) oraz odpuszczanie spraw „cywilizacyjnych”, co z kolei otworzyło lewicy drogę powrotu do parlamentu.
Znam wielu wyborcĂłw i zwykłych działaczy, ktĂłrzy właśnie ze względu na nurty „uplatfarmiania” naszego obozu odeszli do Konfederacji, bądĹş byli zdemobilizowani podczas ostatnich rywalizacji wyborczych.

Dokąd prowadzisz Polskę Zjednoczona Prawico?
KaĹźdy w naszym środowisku powinien się zastanowić, dlaczego lewicowa ideologia podbija umysły młodych i mieszkańcĂłw miast? Czy dlatego, Ĺźe ich liderzy się jej wstydzą? Czy moĹźe dlatego, Ĺźe o nią bezwzględnie walczą? A potem nasz obĂłz musi sobie odpowiedzieć na pytanie, czy chce być „prawicą retoryczną” czy prawdziwą.
To dylemat, ktĂłry jest obecny w naszym politycznym środowisku od 2015 roku. Mianowicie, czy wielkim wysiłkiem i siłą rzeczy z problemami, mamy reformować państwo i walczyć o naszą cywilizację? Czy na agendę wrzucić politykę „ciepłej wody w krainie 2” i uznać, Ĺźe walka cywilizacyjna jest juĹź przegrana (bo cały zachĂłd przegrał, to my teĹź przegrany - to niestety słyszałem juĹź wielokrotnie w naszym obozie) i zająć się tylko „utrzymaniem sterowności państwa” wg bieżących potrzeb. A w sprawach wraĹźliwych, jak: sądy, media, uczelnie wyĹźsze, kultura dogadać się z układem III RP, a wszystko domknąć koalicją z PSL(ktĂłre wiadomo, Ĺźe będzie przeciwko duĹźym reformom 3RP). Czyli „uplatformić” nasz obĂłz i „z głowy”.

Czytałem ostatnio wywiad z belgijskim intelektualistą, prof. Davidem Engelsem, ktĂłry mĂłwi: „Wyemigrowałem z Belgii do Polski nie tylko ze względĂłw zawodowych, ale teĹź dlatego, Ĺźe w zachodniej Europie spodziewałem się kryzysu (wartości). Takiego, ktĂłry nastąpi dość szybko i pogrąży ZachĂłd na co najmniej kilka lat. Chciałem zadbać o bezpieczeństwo mojej rodziny, dopĂłki był na to czas. I wybrałem Polskę. ”

Ja mam naprawdę silne przekonanie, Ĺźe my nie musimy być kserokopiarką Europy. Polska właśnie moĹźe się wyróşnić obroną tradycyjnych wartości, do ktĂłrych więcej ludzi będzie ciągnąć z całego świata widząc szaleństwo lewicowej ideologii, ktĂłra odbiera im np. wolność do wychowania dzieci. KaĹźdego miesiąca do Polski przyjeĹźdĹźają rodziny, ktĂłre uciekały przed szalejącymi lewicowymi instytucjami państwa, ktĂłre odbierają dzieci z ideologicznych pobudek. Jestem dziś przekonany, Ĺźe twarda i zdecydowana obrona polskich wartości jest najlepszą inwestycją w naszą przyszłość. Powiem więcej, my jako ojczyzna Jan Pawła II mamy szczegĂłlne zobowiązanie do obrony chrześcijańskich wartości i wierzę, Ĺźe to właśnie od Polski moĹźe rozpocząć się powrĂłt do wartości w całej Europie. Bo tak jak marksizm skompromitował się i upadł, taki sam los, prędzej czy później, spotka neomarksizm. I Polska wtedy z naszym a „niezapoĹźyczonym” duchem, znĂłw moĹźe odegrać swoją waĹźną rolę w historii. WkrĂłtce będziemy obchodzić 100-lecie „Bitwy Warszawskiej”, jednej z najwaĹźniejszych bitew w historii, ktĂłra zmieniła losy świata. My, Polacy (nie urzędnicy z Holandii czy Luksemburga), uratowaliśmy Europę przed bolszewizmem, mimo, Ĺźe niewielu dawało nam szansę. Teraz moĹźemy uratować cywilizację europejską, stając się jej kolebką.

Naprawę potrzebujemy więcej wiary w Polskę!

Prawica, jeśli chce odbić duszę miast, lepiej wykształconych, musi nie tylko skutecznie powstrzymać ekspansję neomarksistowskiej trucizny do obszarĂłw, ktĂłre opisałem, ale rĂłwnieĹź sama przedstawić ambitną wizję Polski. Nie „ciepłą wodę w kranie 2”, nie „uplatfarmianie” ale wizję rozwoju Polski odwaĹźnej, z charakterem i dumnej z własnego kodu kulturowego. Polski, ktĂłra zostawia rolę „kserokopiarki UE” i zacznie być liderem. Tak jak kiedyś Polska JagiellonĂłw była liderem, miała charakter i kulturowe przewagi konkurencyjne, ktĂłre były jej siłą napędową.

Więc co robić, aby zdobyć serca młodych i miast? Tak, jestem zwolennikiem walki we wszystkich wymienionych bitwach, w ktĂłrych na razie wygrywa lewica. Potrzebne są zmiany w mediach, rĂłwnowaga w instytucjonalnej dystrybucji prestiĹźu, mocne inwestycje w trzeci sektor broniący tradycyjnych wartości, walka o instytucje kultury, dokończenie reformy wymiaru sprawiedliwości i rozpoczęcie (sic!) zmian na uczelniach wyĹźszych, do tego oferta dla młodych (mieszkania), nie dać lewicy zabrać naturalnego dla konserwatystĂłw tematu „środowiska” i bardzo mocne (bez Ĺźadnego strachu przed pedagogiką wstydu) działanie w obszarze patriotyzmu. Nie tylko w sferze dialektyki, ale i realnych działań. Powiedzmy sobie szczerze to, Ĺźe nas obĂłz nie moĹźe się zdecydować czy dryfuje bardziej w kierunku mainstremu czy idzie pod prąd. Być moĹźe rĂłwnieĹź to było przyczyną, Ĺźe obchody 100-lecia niepodległości były mĂłwiąc eufemistycznie „takie sobie”, a zbliĹźająca się rocznica 100-lecia jednego z największych zwycięstw PolakĂłw w historii, niestety, rĂłwnieĹź nic na to nie wskazuje, Ĺźe będzie wydarzeniem, o ktĂłrym cały świat usłyszy.

Jaka więc odpowiedĹş na tytułowe pytanie: dokąd idziesz? KtĂłra droga najlepsza dla Polski? Mocna droga wartości. Kultura, media, etyka chrześcijańska, trzeci sektor, reformy państwa, dbałość o środowisko, patriotyzm. Jaka jest alternatywna droga? Przymilanie się do „mainstremu”, bycie „fajnym”, dostosowanie się do trendĂłw sekularyzacyjnych, „bycie jak druga strona”, dogadywanie się z „układem” i koalicja z PSL-em. Do tego postępujące „rozmycie ideowe” i realizowanie programu „ciepłej wody w kranie”. Zdecydowanie nie! Musimy podjąć walkę o odzyskanie ducha i polskich wartości dla naszej młodzieĹźy. Tych polskich wartości, ktĂłre 100 lat temu „nad Wisłą” zmieniły losy świata.

Patryk Jaki
Przypisy:
https://wpolityce.pl/spoleczen…/431227-kim-jest-george-soros
https://wpolityce.pl/p…/511281-quo-vadis-zjednoczona-prawico