Dodano: 22.08.20 - 20:36 | Dział: Śladami naszych przodków
Pałac Małachowskich w Nałęczowie
Architektoniczna perełka miasta
Początkowo miejscowość ta, była nazywana Bochotnicą. Historia Bochotnicy, sięga wieków VIII i IX. Z biegiem lat, na obecnej Górze Poniatowskiego, które jest najwyższym wzniesieniem górującym nad okolicą, wzniesiono zręby średniowiecznego grodu, mówimy że wówczas powstała Bochotnica. Lokowano z czasem tę wieś na prawie niemieckim.
W dniu 23 czerwca
Dnia 23 czerwca 1751 roku, tereny bochotnickie, należące do Aleksandra Gałęzowskiego zakupił Stanisław Małachowski. Małachowski, nazwał je w 1772 roku od noszonego przez swój ród herbu Nałęcz, Nałęczowem. Po powstaniu styczniowym dobra nałęczowskie kupił Michał Górski. Na początku XIX wieku, odkryto tutaj lecznicze właściwości okolicznych wód, które wykorzystali trzej lekarze, późniejsi sybiracy: Fortunat Nowicki, Wacław Lasocki, a także Konrad Chmielewski. Wspomniani lekarze, modernizując funkcjonujące już wtedy uzdrowisko za pieniądze ówczesnego właściciela Nałęczowa Michała Górskiego, stworzyli sanatorium w dzisiejszym kształcie miasta-ogrodu i uczynili z Nałęczowa liczący się ośrodek leczniczo-kulturalny. Kuracjuszami byli tutaj m.in. Stefan Żeromski, Bolesław Prus oraz Henryk Sienkiewicz.
Najpiękniejszy obiekt Nałęczowa
PaÅ‚ac MaÅ‚achowskich w NaÅ‚Ä™czowie, zostaÅ‚ zbudowany przez MariannÄ™ i StanisÅ‚awa MaÅ‚achowskich w latach 1771–1775. Jest on wzniesiony w stylu barokowym, wedÅ‚ug projektu architekta królewskiego Ferdynanda Naxa, który go usytuowaÅ‚ w Parku Zdrojowym. Obecnie paÅ‚ac jest oÅ›rodkiem życia kulturalnego uzdrowiska. W 1956 roku, paÅ‚ac MaÅ‚achowskich wpisano do rejestru zabytków.
Leczymy choroby serca
W 1963 roku, Nałęczów otrzymał prawa miejskie. Historycznie położony jest on w Małopolsce początkowo w ziemi sandomierskiej, a następnie lubelskiej. Nałęczów to jedyne w Polsce uzdrowisko o profilu kardiologicznym. Leczy się tu przede wszystkim chorobę wieńcową, nadciśnienie tętnicze, nerwice serca i stany ogólnego wyczerpania psychofizycznego.
Ewa MichaÅ‚owska – Walkiewicz