Dodano: 13.11.20 - 13:03 | Dział: Prosto z mostu

Teorie i praktyki rewolucyjne

Kiedy ten felieton ukaĹźe się w druku, będzie juĹź wiadomo, kto wygrał wybory prezydenckie w USA – chyba, Ĺźe prezydent Donald Trump ich nie uzna, no to wtedy – „Houston, mamy problem”. Nigdy jeszcze coś takiego się nie zdarzyło, ale zawsze musi być ten pierwszy raz, więc niby dlaczego nie teraz, kiedy gołym okiem moĹźemy i w Ameryce i w naszym bantustanie obserwować pogłębiający się kryzys demokracji politycznej? Przez USA bowiem co najmniej od 2015 roku przerwała się polityczna wojna, ktĂłra nie tylko nie ustaje, ale z roku na rok się zaostrza, niczym walka klasowa w miarę postępĂłw socjalizmu. W USA socjalizm postępuje, więc od strony rewolucyjnej teorii wszystko by się zgadzało, a skoro tak, to tylko patrzeć, jak do głosu dojdzie rewolucyjna praktyka. Jej istotę wyraził w krĂłtkich słowach proletariacki poeta Włodzimierz Majakowski: „Ciszej tam mĂłwcy! Dzisiaj głos ma towarzysz Mauzer!” A czego, jak czego, ale mauzerĂłw róşnych marek w USA nie brakuje, więc w razie czego moĹźe się tam polać krew, nie tylko z nosa, jak u nas, ale rĂłwnieĹź z serca gorejącego. Proletariat zastępczy w postaci MurzynĂłw i tych, ktĂłrzy im się podlizują, juĹź jest, więc tylko, patrzeć, jak tamtejsza rewolucja zacznie się instytucjonalizować – oczywiście poza konstytucyjnymi strukturami, ktĂłre w tych okolicznościach staną się zbędne. Nie jest tylko jasne, kto w warunkach rozszalałej rewolucji będzie trzymał palec na atomowym cynglu. Wprawdzie – jak twierdził francuski premier Jerzy Clemenceau – wojna jest sprawą zbyt powaĹźną, by ją powierzać wojskowym, ale kto wie, czy w tym przypadku wojsko nie moĹźe stać się jedyną ostoją porządku i bezpieczeństwa? Tak było i w staroĹźytnym Rzymie, kiedy w miarę rozwoju imperium instytucje demokratyczne, dobre dla miasta, okazały się niewydolne i przyszła kolej na przepychanki Mariusza i Sulli, ktĂłre połoĹźyły kres republice na rzecz wojskowej dyktatury. Jej skutkiem był triumwirat Pompejusza, Krassusa i Juliusza Cezara, a po jego rozpadzie - „wieczysta dyktatura” Juliusza Cezara. Po jego zamordowaniu w roku 44 przed Chrystusem, władzę objął jego spadkobierca Oktawian, ktĂłrego rządy zapoczątkowały okres pryncypatu, to znaczy – monarchii współistniejącej obezwładnionymi instytucjami republikańskimi. Tę formę rządĂłw zlikwidował w roku 284 Dioklecjan, zapoczątkowując dominat, to znaczy – monarchię absolutną, opartą na armii.

Na razie Ameryka zastygła w gorączkowym oczekiwaniu na rezultat głosowania. Ciekawe, Ĺźe i w naszym bantustanie zapanowała gorączkowa atmosfera, jakby Polska była jednym ze stanĂłw USA, przecieĹź chyba tak nie jest? Rząd „dobrej zmiany” podobnie jak rządowa telewizja, stanęły murem za Donaldem Trumpem, podczas gdy Ĺźydowska gazeta dla PolakĂłw wprost wyłaziła ze skĂłry, Ĺźeby wygrał Joe Biden. Nie ma w tym nic dziwnego, Ĺźe rząd „dobrej zmiany” zainwestował wszystko w Donalda Trumpa i nie ośmiela mu się w niczym sprzeciwiać, nawet w sprawie ustawy nr 447, podczas gdy Ĺźydowska gazeta dla PolakĂłw realizuje linię polityczną amerykańskiej Ĺźydokomuny, ktĂłra stawia na Bidena. Na co Ĺźydokomuna liczy? MoĹźliwe, Ĺźe na podeszły wiek swego faworyta, ktĂłry po roku mĂłgłby zostać zastąpiony przez Kamalę Harris, ktĂłra wcześniej zataczała się od ściany do ściany, ale teraz „ostro skręciła w lewo”. W takiej sytuacji moglibyśmy wpaść spod sowieckiego deszczu pod amerykańską rynnę tym bardziej, Ĺźe i Biden odraĹźał się, Ĺźe będzie walczył o praworządność w naszym bantustanie. Niemcy walczą o nią od 2017 roku, więc gdyby jeszcze przyłączyły się do nich USA, to niech BĂłg ma nas w swojej opiece. Jeśli chodzi o Donalda Trumpa, to jego dotychczasowa prezydentura była dla nas okresem straconych okazji. Ameryka ma do nas trzy interesy; po pierwsze – Ĺźebyśmy udostępniali Stanom Zjednoczonym swoje terytorium dla potrzeb globalnej rozgrywki. Po drugie – Ĺźeby Polska utrzymywała tu amerykańskie wojsko i kupowała amerykańską broń i po trzecie – by Polska kupowała amerykański gaz. I Polska pod rządami „dobrej zmiany” wszystko to robi, nie żądając w zamian nawet tego, by rząd USA nie zmuszał nas do zapłacenia Ĺťydom haraczu pod pretekstem roszczeń – bo do tego właśnie się zobowiązał na podstawie ustawy nr 447. A przecieĹź takie rzeczy moĹźna ewentualnie robić wobec państwa wrogiego, ale nie wobec państwa sojuszniczego. Niestety nasi dygnitarze kucają nawet przed panią ĹťorĹźetą, więc jakĹźe mogliby postawić się prezydentowi Trumpowi?

Zresztą nie tylko przed panią ĹťorĹźetą. Pan prezydent Duda na widok wściekłych kobiet chciałby i pieniądze zarobić i wianuszka nie stracić, w związku z czym pośpieszył z inicjatywą ustawodawczą. Nie był to dobry pomysł, bo wściekłe kobiety go wyśmiały, a JE abp Stanisław Gądecki wyraził pogląd, Ĺźe zaproponowane rozwiązanie jest dla katolikĂłw nie do przyjęcia. Zatem i wianuszek stracił i pieniędzy nie zarobił. „Stąd dla Ĺźuka jest nauka”, Ĺźeby z wściekłymi kobietami nie wchodzić w Ĺźadne kompromisy, tylko od razu wołać weterynarza. Tymczasem„rewolucja macic” właśnie się zinstytucjonalizowała w postaci Rady Konsultacyjnej, do ktĂłrej weszła pani Barbara Labuda i pani Monika Płatek, a takĹźe kobiety rodzaju męskiego, m.in. w osobie pana Michała Boniego. Rada przedstawiła ultimatum polityczne; rząd do końca roku ma się podać do dymisji, aborcja ma być na kaĹźde żądanie, a ze szkół ma zniknąć nauka religii katolickiej. Jaka religia wejdzie do szkół na to miejsce – tego Rada nie ujawnia, chociaĹź pewne światło na tę sprawę rzuca okoliczność, Ĺźe pani Labuda była w swoim czasie związana z sektą „Antrovis”, ktĂłrej członkowie odbywali podobno kosmiczne podróşe na miotle. Ale to, podobnie jak skład alternatywnego rządu, zostanie nam objawione we właściwym czasie. Na razie rozwija się rewolucyjna teoria, w ktĂłrej moĹźna wyróşnić dwa elementy; po pierwsze – Ĺźe decyzję o Ĺźyciu lub śmierci dziecka naleĹźy pozostawić „kobiecie”, ktĂłra ma przyrodzone prawo wyboru. Skoro tak, to idĹşmy dalej. Na zasadzie wnioskowania a maiori ad minus (komu wolno czynić więcej, temu wolno czynić mniej) moglibyśmy decyzję co do kradzieĹźy pozostawić złodziejom, a zwłaszcza złodziejkom, bo jeśli w ich kobiece ręce składamy decyzję w sprawie Ĺźycia i śmierci, to tym bardziej powinniśmy złoĹźyć decyzję co do kradzieĹźy – i tak dalej. Drugim elementem rewolucyjnej teorii, do ktĂłrego skłaniają się teĹź niektĂłrzy rozdokazywani ojczykowie, głównie z zakonu DominikanĂłw, jest pogląd, Ĺźe nikogo nie powinno się zmuszać do bohaterstwa. To znaczy – do czego? Chyba chodzi o gotowość poświęcenia swojego Ĺźycia dla jakiejś sprawy. Skoro tak, to jest to pogląd nie wytrzymujący krytyki, bo przecieĹź państwo posyłające Ĺźołnierzy z poboru na wojnę, nie tylko żąda od nich bohaterstwa – a nawet je egzekwuje przy pomocy niezawisłych sądĂłw polowych, a nawet regulaminu walki, ktĂłry zezwala na natychmiastowe pozbawienie Ĺźycia Ĺźołnierza odmawiającego walki w obliczu wroga. W tej sytuacji stwarzanie przywileju dla kobiet jest rażąco sprzeczne z zakazem dyskryminacji ze względu na płeć.



Stanisław Michalkiewicz
11 listopada 2020 r.

Felieton • tygodnik „NajwyĹźszy Czas!”