Dodano: 01.03.21 - 12:36 | Dział: Prosto z mostu

Scena polityczna fermentuje

Zamęt na politycznej scenie naszego nieszczęśliwego kraju się pogłębia, a tak zwane znamiona zewnętrzne wskazują na to, Ĺźe stan zapalny trwa juĹź od co najmniej 2 miesięcy. Chodzi o informację ujawnioną przez „Rzeczpospolitą”, Ĺźe Naczelnik Państwa, wraz z garstką pretorianĂłw, podczas głosowania w grudniu ub. roku nad ustawą o wspieraniu ferm energetyki wiatrowej na morzu, „usunął” swoją kartę do głosowania, a za jego przykładem poszli inni, co sprawiało wraĹźenie, jakoby na sali ich nie było, podczas gdy oczywiście byli. „Pełno nas, a jakoby nikogo nie było” - pisał Jan Kochanowski w „Trenach” z powodu śmierci Urszulki. Jest to tym bardziej zagadkowe, Ĺźe przedtem nie tylko klub Zjednoczonej Prawicy, ale niemal cały obĂłz zdrady i zaprzaństwa tę ustawę poparł, a nic przeciwko niej nie miał nawet Senat. Tylko jeden z pretorianĂłw puścił farbę, Ĺźe udał nieobecnego, bo „niektĂłre przepisy mu się nie podobały” - ale nie powiedział, ktĂłre „niektĂłre”, ani dlaczego się nie podobały. W tej sytuacji jesteśmy skazani na domysły, między innymi i taki, Ĺźe jakieś Moce, przed ktĂłrymi, niczym dziĂłb pingwina, zgina się kaĹźde kolano rządowe i nierządne, kazały ustawę poprzeć, ale jednocześnie – Ĺźe było w niej coś takiego, w czym Naczelnik Państwa i pretorianie woleli nie brać udziału, Ĺźeby w razie czego mogli powiedzieć, Ĺźe byli przeciw. Ponadto wydaje się, Ĺźe osobistością forsującą tę ustawę mĂłgł być sam premier Morawiecki, dzięki temu lepiej moĹźemy zrozumieć peany, na cześć prezesa Orlenu, pana Daniela Obajtka, ktĂłry na naszych oczach wyrasta na najukochańszą duszeńkę Naczelnika Państwa. W tej sytuacji kto wie – moĹźe gwiazda premiera Mateusza Morawieckiego zaczyna przygasać, jak większość jego wspaniałych planĂłw?

Jakby tego było mało, to kryzys w Zjednoczonej Prawicy, spowodowany pierwotnie zamieszaniem wokół poboĹźnego posła Jarosława Gowina, wydaje się daleki od zakończenia. Wykonujący egzekucję pan Adam Bielan skierował bowiem tę sprawę do niezawisłego sądu i jeśli przypadkiem trafi ona do sędziego opozycyjnego, to nie ulega wątpliwości, Ĺźe dołoĹźy on wszelkich starań, by zamęt i wojna domowa jeszcze się pogłębiły. Na to liczy teĹź nieprzejednana opozycja, z ktĂłrej dobiegają tęskne okrzyki: „Ja-ro-sław – Pol-skę-zbaw!”, normalnie zarezerwowane dla Naczelnika Państwa, ale tym razem – do Jarosława Gowina. Nieprzejednana opozycja pod groteskowym przewodem Wielce Czcigodnego posła Pupki liczy bowiem na to, iĹź poboĹźny poseł Gowin, wraz z gronem pretorianĂłw, opuści Zjednoczoną Prawicę, no a wtedy perspektywa celu w postaci 276 mandatĂłw by się przybliĹźyła. Nie jest to jednak takie pewne, bo Koalicja Obywatelska pĂłki co dysponuje tylko 132 mandatami, więc nawet gdyby doszlusowała do niej Lewica ze swoimi 48 mandatami oraz Koalicja Polska, czyli PSL z 23 mandatami i Kukiz-15 z pięcioma, to i tak nie wystarczyłoby na większość wystarczającą do utworzenia alternatywnego rządu, bo byłoby to tylko 208 mandatĂłw, podczas gdy większość bezwzględna wynosi 231 mandatĂłw. Tymczasem Porozumienie ma tylko 13 posłów, więc o Ĺźadnym „zbawieniu Polski” mowy być nie moĹźe. Co innego, gdyby Zjednoczoną Prawicę opuściła rĂłwnieĹź Solidarna Polska Zbigniewa Ziobry i przyłączyła się do nieprzejednanej opozycji. Wtedy miałaby ona 238 mandatĂłw, ale myślę, Ĺźe Zbigniew Ziobro nie wyobraĹźa sobie czegoś takiego nawet w gorączce. Co więcej, posłowie Porozumienia dają do zrozumienia, Ĺźe ani im w głowie opuszczać rządową koalicję. Dostali się bowiem do Sejmu tylko dlatego, Ĺźe kandydowali z list PiS, bo w przeciwnym razie nie zobaczyliby Sejmu nawet z daleka. Skoro tedy poprzez oddziaływanie na instynkt samozachowawczy administratorom pandemii udało się poddać tresurze cały świat, to dlaczego ten sam instynkt nie działałby mitygująco na posłów, skłaniając ich do rozwagi w myśl pełnej mądrości sentencji quiquid agis, prudenter agas et respice finem, co się wykłada, ze cokolwiek czynisz, czyń rozsądnie i patrz końca – w tym przypadku – roku 2023, kiedy to zgodnie z konstytucyjnym harmonogramem mają się odbyć wybory – a jest róşnica, czy staje się do nich z pełną kabzą, czy teĹź na golasa.

Inna sprawa, Ĺźe niedawno doszło do zdymisjonowania wiceministra aktywĂłw państwowych Janusza Kowalskiego z Solidarnej Polski z powodu – jak wyjaśnił – jego sprzeciwu wobec planĂłw „dekarbonizacji” polskiej gospodarki i w ogĂłle – polityki energetycznej. W przełoĹźeniu na język ludzki „dekarbonizacja” oznacza odejście od węgla, jako nośnika energii, ktĂłry Polska u siebie posiada, na rzecz nośnikĂłw, ktĂłrych nie posiada i będzie musiała kupować je za granicą. PoniewaĹź Niemcy podtrzymują strategiczne partnerstwo z Rosją, a gazociąg Nordstream 2 jest na ukończeniu, moĹźe się okazać, Ĺźe ta strategia zakończy się tym, iĹź Polska będzie kupowała rosyjski gaz nie od Rosji, tylko od Niemiec – i oczywiście – nie za darmo. Fermami wiatrowymi zapotrzebowania na energię się nie opędzi, chociaĹź niewątpliwie panna Greta Thunberg mogłaby Polskę pochwalić, Ĺźe tak dzielnie dba o jej przyszłość i przyszłość „planety”. Zarząd Solidarnej Polski oświadczył, Ĺźe zdymisjonowanie wiceministra Kowalskiego jest „sprzeczne z umową koalicyjną”, co moĹźe oczywiście nie mieć Ĺźadnych konsekwencji, ale nigdy nic nie wiadomo, bo właśnie zdymisjonowany wiceminister powiedział, Ĺźe gdyby trzeba było powstrzymać komunistĂłw, Platformę, czy Szymona Hołownię, to Solidarna Polska nie wyklucza wspĂłlnego startu z Konfederacją. Dotychczas Konfederacja przez KO, Lewicę, PSL i Zjednoczoną Prawicę uwaĹźana była nie bez słuszności za najgorszego wroga, ale deklaracja pana Kowalskiego pokazuje, Ĺźe w polityce nie ma ani odwiecznych przyjaciół, ani odwiecznych wrogĂłw – tylko interesy. Dodatkową przesłanką jest to, Ĺźe premier Morawiecki, z ktĂłrym Zbigniew Ziobro drze koty, jest coraz bardziej kojarzony z demolką całych segmentĂłw gospodarki, więc nic dziwnego, Ĺźe – moĹźe jeszcze nie teraz, ale na rok przed wyborami – dotychczasowi koalicyjni partnerzy będą chcieli się od tego balastu uwolnić.

Tymczasem rĂłwnieĹź w obozie zdrady i zaprzaństwa pojawiły się rysy, niczym na lustrze Lisa Witalisa, w związku z przyjęciem przez zarząd PO stanowiska w sprawie aborcji, sprowadzającego się do bezwarunkowego poparcia wszystkich żądań „rewolucji macic”. „Skrzydło konserwatywne” Platformy nie moĹźe się z tym pogodzić, bo rzeczywiście – poddanie się pod pośrednią komendę pani Marty Lempart, ktĂłra będzie przecieĹź na Wielce Czcigodnego posła Pupkę naciskała z coraz to nowymi pomysłami, moĹźe zaprowadzić ich na manowce zwłaszcza, gdyby pani Lempart nieoczekiwanie zlała się z panem Szymonem Hołownią.



Stanisław Michalkiewicz
28 lutego 2021 r.

Stały komentarz Stanisława Michalkiewicza ukazuje się w kaĹźdym numerze tygodnika „Goniec” (Toronto, Kanada).