Dodano: 09.08.16 - 12:54 | Dział: Prosto z mostu

Zagadki teologiczno-bezpieczniackie

Nie ma rady; ten fenomen trzeba będzie – jak radzi poeta - „rozebrać z uwagą”. Mam oczywiście na myśli byłego prezydenta naszego nieszczęśliwego kraju Bronisława Komorowskiego – czy ma on zdolności profetyczne, czy teĹź jest dopuszczony do konfidencji nie tylko przez Wojskowe SłuĹźby Informacyjne, ktĂłrych juĹź „nie ma” , ale rĂłwnieĹź przez obĂłz płomiennych szermierzy patriotyzmu, skupionych wokół prezesa Jarosława Kaczyńskiego. Przypomnijmy tylko niektĂłre deklaracje Bronisława Komorowskiego. Jako marszałek Sejmu w kwietniu 2009 r. zauwaĹźył, Ĺźe „przyjdą wybory prezydenckie, albo prezydent będzie gdzieś leciał i wszystko się zmieni”. Czy to proroctwa go wtedy wspierały, czy to ktĂłryś z funkcjonariuszy Wojskowych SłuĹźb Informacyjnych, ktĂłrych Bronisław Komorowski był faworytem, po prostu zdradził mu jakiś plany co do ostatecznego rozwiązania problemu prezydentury w naszym nieszczęśliwym kraju? Szkoda, Ĺźe nie zajął się tym zagadnieniem Ĺźaden z tęgich teologĂłw, jacy objawili się w „Gazecie Wyborczej” przy okazji Światowych Dni MłodzieĹźy, na przykład pan Tadeusz Bartoś, były ojczyk z zakonu dominikanĂłw, albo ojczyk aktualny w osobie przewielebnego JĂłzefa Puciłowskiego. Myślę, Ĺźe kaĹźdy z nich, w ramach teologii słuĹźb bezpieczeństwa, mĂłgłby ten fenomen wyjaśnić. Niestety teologowie dlaczegoś zaniedbują ten odcinek i starannie unikają roztrząsania wpływu tajnych słuĹźb na zdolności profetyczne. W rezultacie skazani jesteśmy na domysły. Ale skoro juĹź jesteśmy skazani, to nie Ĺźałujmy sobie i domyślajmy się tym bardziej, Ĺźe nie jest to ostatnia deklaracja Bronisława Komorowskiego, ktĂłrej moĹźna by przypisać cechy proroctwa. Oto jeszcze w maju tego roku Bronisław Komorowski powiedział, Ĺźe jak tylko zakończy się szczyt NATO i Światowe Dni MłodzieĹźy, to w naszym nieszczęśliwym kraju zostaną otwarte „nowe fronty” . I rzeczywiście – jeszcze nie przebrzmiały echa Światowych Dni MłodzieĹźy, podczas ktĂłrych papieĹź Franciszek zachwycił się młodzieżą świata, a młodzieĹź świata zrewanĹźowała się zachwytem nad papieĹźem Franciszkiem nie tylko za zbawienne pouczenia, ale rĂłwnieĹź – za „intensywne milczenie”, jakie za radą pani Naomi Di Segni, przewodniczącej Związku ĹťydĂłw Włoskich zademonstrował w obozie w Oświęcimiu – więc jeszcze nie przebrzmiały echa tych niezapomnianych Dni – a juĹź otwarty został nowy front, tym razem między powstańcami warszawskimi a ministrem obrony narodowej Antonim Macierewiczem. Poszło o to, czy podczas apelu poległych w Powstaniu Warszawskim odczytać rĂłwnieĹź nazwiska ofiar katastrofy smoleńskiej, czy teĹź nie. Wyglądało na to, Ĺźe w ogĂłle nie będzie Ĺźadnego apelu poległych, ani wojskowej asysty podczas rocznicowych uroczystości, ale w ostatniej chwili delegacje róşnych powstańczych organizacji – jak wyjaśniła Maria Dmochowska, siostra Jana JĂłzefa Lipskiego, ongiś wiceprezes IPN sprzeciwiająca się ujawnianiu agenturalnej przeszłości Kukuńka, będąca rzecznikiem Światowego Związku Ĺźołnierzy AK – rĂłwnieĹź takich, o ktĂłrych powstańcy „nigdy nawet nie słyszeli” - zostały zaproszone do MON na spotkanie, w następstwie ktĂłrego zawarty został kompromis: do apelu poległych zostanie dołączonych kilka nazwisk ofiar smoleńskiej katastrofy, ktĂłre za Ĺźycia przyczyniły się do popularyzacji Powstania Warszawskiego. I tak się stało, ale okazało się, Ĺźe nie jest to jedyny odcinek frontu, bo drugi ukształtował się między powstańcami, a prezydentem Andrzejem Dudą w związku z poparciem przez niego inicjatywy Instytutu Pamięci narodowej, by generałowi Zbigniewowi Ściborowi-Rylskiemu wytoczyć proces lustracyjny. Zwolennicy generała twierdzą, Ĺźe to nie on współpracował z bezpieką, tylko bezpieka nieświadomie, to znaczy - „bez swojej wiedzy i zgody” - współpracowała z nim, „nieświadomie dawała mu materiał, ktĂłry on wykorzystywał by ratować kolegĂłw” . Tak w kaĹźdym razie napisał do prezydenta Dudy powstaniec Andrzej Wiczyński, prosząc go teĹź by „uciął tę chamską działalność IPN”. Wygląda na to, Ĺźe obrona generała Zbigniewa Ścibora-Rylskiego przez IPN moĹźe być ostatnią redutą Powstania Warszawskiego.

Ale to jedna sprawa, podczas gdy sprawą osobną jest to, skąd wyszedł pomysł, by do apelu poległych w Powstaniu Warszawskim podłączyć ofiary katastrofy smoleńskiej. Czy to był pomysł ministra Macierewicza, czy teĹź minister Macierewicz był tylko wykonawcą polecenia prezesa Jarosława Kaczyńskiego. Ani jednego ani drugiego wykluczyć nie moĹźna bo zaangaĹźowanie Antoniego Macierewicza w przedstawienie katastrofy smoleńskiej jako zamachu jest powszechnie znane, ale jeszcze bardziej znane jest pragnienie prezesa Jarosława Kaczyńskiego, by swego nieĹźyjącego brata otoczyć kultem podobnym jeśli juĹź nie do kultu Matki Boskiej, to przynajmniej do kultu JĂłzefa Piłsudskiego. Wreszcie sprawą osobną jest to, skąd o tym pomyśle juĹź pod koniec maja dowiedział się Bronisław Komorowski – czy zwyczajnie wspierały go proroctwa, czy teĹź w otoczeniu ministra Macierewicza, albo nawet – horribile dictu – samego prezesa Jarosława Kaczyńskiego jest jakiś konfident Wojskowych SłuĹźb Informacyjnych, ktĂłremu w dodatku prezes zwierza się z najbardziej sekretnych pragnień?

Na tym zresztą wątpliwości się nie kończą, bo oto w dniach ostatnich (czyĹźby rzeczywiście nadchodziły zapowiadane „dni ostatnie”? ) otwarty został jeszcze jeden front i to w miejscu chyba najmniej oczekiwanym. Utworzona niedawno Rada MediĂłw Narodowych w składzie: Krzysztof Czabański, jako przewodniczący, ElĹźbieta Kruk, Joanna Lichocka, Juliusz Braun i Grzegorz PodĹźorny, ktĂłrej zadaniem było, jak to mĂłwią, zrobienie porządku w mediach, przede wszystkim państwowych, z inicjatywy Joanny Lichockiej odwołała Jacka Kurskiego ze stanowiska prezesa TVP, a jednocześnie Krzysztof Czabański zapowiedział, Ĺźe w najbliĹźszych dniach zostanie przedstawiony tymczasowy prezes, ktĂłry pokieruje telewizją do paĹşdziernika, kiedy to zostanie ogłoszony konkurs na to stanowisko. Na mieście mĂłwiono, Ĺźe tą osoba ma być Małgorzata Raczyńska-Weinsberg, ktĂłra nie tylko Ĺźe była w przeszłości dyrektorem TVP 1, no a poza tym jest Ĺźoną Jana Weinsberga, reprezentującego tzw. ĹťydĂłw postępowych. Ale – jak zauwaĹźył poeta - „tymczasem na mieście inne były juĹź treście” , bo nie minęło kilka godzin kiedy się okazało, Ĺźe Ĺźadnego „tymczasowego prezesa” nie będzie, tylko Ĺźe Jacek Kurski będzie, jak gdyby nigdy nic, pełnił swoją funkcję aĹź do paĹşdziernika, kiedy to … i tak dalej. Tedy „zachodzim w um z Podgornym Kolą”, cóş takiego mogło się stać, Ĺźe Joanna Lichocka ośmieliła się na taką samowolkę, a po drugie – Ĺźe Rada w podskokach Kurskiego odwołała i to w trybie niemal natychmiastowym, jakby nie moĹźna było dłuĹźej czekać ani chwili? Bo dlaczego prezes Kaczyński musiał wszystkim dać po łapach, to jasne; gdyby puścił to płazem, to zraz by się okazało, Ĺźe na własną rękę prĂłbowałby działać i prezydent Duda i premier Beata Szydło. Tylko skąd o tym wszystkim juĹź w maju wiedział Bronisław Komorowski?








Stanisław Michalkiewicz
7 sierpnia 2016 r.



Stały komentarz Stanisława Michalkiewicza ukazuje się w kaĹźdym numerze tygodnika „Goniec” (Toronto, Kanada).