Dodano: 21.07.20 - 20:15 | Dział: Ciekawe miejsca - Pamięć, Historia

KL Mauthausen-Gusen - Piekło na Ziemi

- archiwalna rozmowa z Ojcem, więźniem numer 123184



75. rocznica wyzwolenia więźniĂłw niemieckiego KL Mauthausen-Gusen - 5 maja 1945 roku, godzina 17.00 – wyzwolenie z piekła.

MĂłj Ojciec: Władysław Galicki, syn Marcina - więzień numer 123184 (niemiecki KL Auschwitz - Birkenau w okupowanej Polsce), przeniesiony do niemieckiego (KL Mauthausen – Gusen, numer więźnia 112049 w Austrii). Wzmianka na karcie osobowej Ojca: "powĂłd – na szkodę Rzeszy czynny".

Tylko ten pierwszy numer wytatuowano mojemu Tacie na przedramieniu. Po wojnie chorował. Obozowa trauma spowodowała, iĹź postanowił nie zakładać rodziny. Poznał jednak moją mamę, Stanisławę i w sile wieku został Ojcem. Moim ukochanym Tatą. O wojnie mĂłwił bardzo rzadko. Pracował, czytał książki, spacerował… Takim pamiętam go z dzieciństwa.

Gdy byłem studentem, a może później, ojciec opowiedział mi nieco o obozowym czasie. Nie mówił dużo. Był półmrok, pamiętam, siedzieliśmy przy stole w pokoju domu rodzinnego przy ulicy Moniuszki 4 na Jasnych Błoniach w Szczecinie. Tu odbierała mnie akuszerka, gdy przyszedłem na ten świat.

Ojciec: ZbliĹźała się Armia Sowiecka. Niemcy zdecydowali o przewiezieniu wielu więźniĂłw do obozu koncentracyjnego w Austrii. Tam były zakłady zbrojeniowe, kamieniołomy, duĹźo pracy ponad ludzkie siły i jeszcze więcej śmierci. Pod koniec 1944 roku przyjechały auta, ktĂłrymi wywieziono między innymi mnie do Brzezinki – Birkenau. Kazano nam wejść do łaĹşni, pełniącej jednocześnie rolę komory gazowej, zdjąć pasiaki i poddać się dezynfekcji. Nie zagazowano nas, lecz wykąpano! Z jednej strony Niemcy starali się tam truć jak najwięcej ludzi, a z drugiej – zabiegano o ich czystość. Gdy szedłem w grupie więźniĂłw do łaĹşni, zobaczył mnie mĂłj znajomy i nieco później przekazał mojej rodzinie wiadomość, Ĺźe nie Ĺźyję. Skąd mĂłgł wiedzieć, Ĺźe akurat wtedy nie wykorzystano puszek z cyklonem B? W domu dano za mnie na Mszę świętą. Pociągiem, w cywilnych ubraniach, dotarliśmy do obozu koncentracyjnego w Mauthausen. Po kwarantannie, w samej tylko bieliĹşnie, pognano nas do oddziału obozu w Gusen. Z dnia na dzień było tam gorzej. Coraz większy głód, wszystko zapchlone, zawszawione… Poza tym bito nas, szczuto psami, i nie zliczę ile osĂłb na moich oczach utopiono w beczkach ustawionych w łaĹşni lub zrzucono ze skał w przepaść.

5 maja 1945 roku o godzinie 17.00 amerykański czołg z białą gwiazdą na pancerzu przewrĂłcił płot i obozową bramę. Byłem bardzo głodny i słaby. WaĹźyłem 45 kilogramĂłw. Pobiegłem do budynku, w ktĂłrym jeszcze przed chwilą mieszkali esesmani, zobaczyłem tam duĹźo kostek margaryny i chwyciłem pierwszą z brzegu. Nagle wbiegł tłum wygłodzonych jak ja więźniĂłw, rzucił się w kierunku margaryny i przewrĂłcił mnie na ziemię. Podniosłem rękę do gĂłry z nadzieją, Ĺźe ktoś mnie podniesie, pomoĹźe mi wstać. Po chwili nie trzymałem juĹź margaryny. Podobnie było w kuchni. Tam tłum oszalałych z głodu ludzi zepchnął mnie do olbrzymiej kadzi z twarogiem. Prawie utopiłem się w jedzeniu. W dniu wyzwolenia. Później, juĹź pierwszego dnia wolności, wielu ludzi zmarło na biegunkę, czerwonkę, gdyĹź dla ich ĹźołądkĂłw kęs chleba, to było zbyt duĹźo. Amerykanie przyprowadzili zbiegłych esesmanĂłw, takĹźe wielkiego sadystę – komendanta obozu. Przesłuchiwano go, a więźniowie słuchali płynących z głośnikĂłw zeznań. Komendant mĂłwił, Ĺźe tydzień przed wejściem AmerykanĂłw otrzymał rozkaz sprowadzenia wszystkich więźniĂłw do sztolni i wysadzenia ich w powietrze. Zrobiłby to, jednak uległ prośbie swojej Ĺźony o trzy dni zwłoki. Potem juĹź nie zdążył wykonać rozkazu. (Wcześniej, przed wyzwoleniem, komendant obozu w dniu urodzin swojego syna pozwalał mu strzelać z karabinu do pracujących więźniĂłw i zabijać ich w ograniczonej do kilkunastu, a moĹźe nieco więcej osĂłb, ilości). Tylko tyle słów. Skończyło się wyrwane z Czasu Apokalipsy opowiadanie mojego ojca. Tyle rzeczy juĹź nie ma. Tato odszedł z tego świata. Wszystko się zmienia. Historię – nieprawdę dla nowych pokoleń często tworzą na uĹźytek bieżącej polityki czarni magowie. Tak się dzieje tu i teraz. Jak walcem chcą zniszczyć wszystkich, ktĂłrzy są przeciw nim. Jak zatrzymać to, co najwaĹźniejsze? Jak oddzielić plewy kłamstwa od ziaren prawdy? Prawdy o wczoraj. Prawdy o dzisiaj. A trzeba to zrobić, bo jakie będzie jutro?

Tu, w drugiej części nagrania rozmowy mĂłj Tato opisuje niemiecki KL Mauthausen Gusen, a przede wszystkim dzień 5 maja 1945 roku, godzina 17.00 – wyzwolenie z piekła.



…

KL Mauthausen-Gusen. KrĂłtka historia.
Wyzwolony dokładnie 72 lata temu Mauthausen-Gusen to miejsce tak ważne dla naszej pamięci, jak Katyń i Palmiry. Oto krótka historia obozu, w którym ginęła Polska inteligencja. Dziś jego teren jest dewastowany.
Kl Mauthausen-Gusen. KrĂłtka historia


Przygotował: Lech Galicki