Dodano: 31.07.20 - 22:52 | Dział: Interwencje

Oświadczenie ONR

W związku z wykorzystaniem zdjęcia dziadka naszego Honorowego Kierownika Aleksandra Krejckanta przez antyfaszystów, zamieszczamy oświadczenie oraz tekst naszego działacza. Zdjęcie zostało bezprawnie wykorzystane na grafice zapraszającej na blokadę organizowanego przez nas Marszu Powstania Warszawskiego.



Oświadczenie rodziny śp. Zbigniewa Krejckanta ps. „Cyngiel”

W związku z bezprawnym wykorzystaniem wizerunku naszego Taty i Dziadka, w formie grafiki ilustrującej zaproszenie na zgromadzenie „Powstań! Przeciwko faszyzmowi. Antyfaszystowski 1 Sierpnia”, jako najbliĹźsi krewni, chcemy wyrazić swĂłj zdecydowany sprzeciw wobec działań mających na celu fałszowanie historii i posługiwanie się wizerunkiem Taty i Dziadka przez młodzieĹź komunistyczną i socjalistyczną. Wspomniana grafika pojawiła się w mediach społecznościowych przy wydarzeniu reklamującym wymienione wcześniej zgromadzenie.

Strzelec Zbigniew Krejckant ps. „Cyngiel”, był członkiem Armii Krajowej, walczył w Powstaniu Warszawskim, przeszedł szlak bojowy Praga-przeprawa przez Wisłę-Siekierki-Sadyba-MokotĂłw, po czym znalazł się w niewoli, w Stalagu Xb w Sandbostel, koło Hamburga. Pochodził z rodziny głęboko patriotycznej, w ktĂłrej Polska to zawsze była Wielka Sprawa. Jako syn Powstańca Wielkopolskiego i Ĺźołnierza wojny polsko-bolszewickiej, od dzieciństwa wzrastał w atmosferze miłości do Ojczyzny i przekonaniu o obowiązku jej obrony. Nigdy nie miał Ĺźadnych związkĂłw z organizacjami komunistycznymi i socjalistycznymi, pozostając wiernym tylko jednej partii – Polsce. Będąc człowiekiem ze swojej natury pogodnym, do końca Ĺźycia nie mĂłgł zapomnieć po ktĂłrej stronie Wisły stali komunistyczni „sojusznicy”, kiedy powstańcza Warszawa walczyła z niemieckim okupantem.

Dlatego jesteśmy oburzeni, że współczesna młodzież komunistyczna i socjalistyczna, w podły i bezprawny sposób, wykorzystuje wizerunek naszego kochanego Taty i Dziadka, nieudolnie usiłując stworzyć przy tym wrażenie, że młodzi ludzie, tacy jak Zbigniew Krejckant, stanęliby z nimi dzisiaj w jednym szeregu.

Domagamy się oficjalnych przeprosin oraz usunięcia grafiki szkalującej pamięć Zbigniewa Krejckanta. W przeciwnym razie, zamierzamy podjąć kroki prawne w związku z naruszeniem dóbr osobistych w postaci czci osoby zmarłej. W tej sprawie jesteśmy w kontakcie z Instytut na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris.

Tadeusz Krejckant
Aleksander Krejckant


Pozdrawiam
Adrianna Gąsiorek
ObĂłz Narodowo-Radykalny

…

Od kilku lat elementem wojny polsko-polskiej stało się starcie o pamięć historyczną. Nagłe przebudzenie lewicy, która przez całe lata nie dbała o ten segment wojny kulturowej, doprowadza do cyklicznego wrzenia przy okazji kolejnych obchodów Święta Niepodległości, Dnia Żołnierzy Wyklętych oraz rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. Chciałbym się skupić na tym ostatnim wydarzeniu.

PrĂłbując narzucić swoją narrację w dyskursie publicznym, lewica skupia się nie tyle, na pokazaniu róşnorodności postaw czy ugrupowań, ktĂłre wzięły udział w Powstaniu, tylko na nadaniu nowego, i co znamienne, fałszywego obrazu tamtych wydarzeń. W tym roku dochodzi juĹź nawet do sytuacji, w ktĂłrej młodzieĹź lewicowa prĂłbuje przedstawić Powstanie i PowstańcĂłw, jako obrońcĂłw dokładnie takich samych „ideałów”, jakie promuje kawiorowo-sojowa lewica współcześnie. W dniu 1 sierpnia ma odbyć się „antyfaszystowski” marsz, podczas, ktĂłrego organizatorzy zaplanowali „wspominać ofiary powstania oraz jego socjalistycznych bohaterĂłw, [marsz] obędzie się ulicami dawnego getta warszawskiego.”. I, o ile, rozumiem doskonale potrzebę wspominania ofiar Powstania to juĹź pozostałe dwa cele budzą we mnie zdziwienie. Oczywiście, kaĹźdy ma prawo oddawać cześć tym spośrĂłd PowstańcĂłw, z ktĂłrymi się szczegĂłlnie utoĹźsamia, jednak, nie oszukujmy się, prawdziwą intencją komunizującej młodzieĹźy jest wytworzenie całkowicie fałszywego wraĹźenia, jakoby bohaterscy Powstańcy byli związani wyłącznie z lewicą. To intencjonalne przekłamanie, to szczyt podłości i typowo politykierska zagrywka, godna PZPR-owskich propagandzistĂłw – skądinąd prawdziwych poprzednikĂłw dzisiejszych lewakĂłw. Powstanie Warszawskie było zrywem PolakĂłw, w ktĂłrym wzięli udział ludzie niezaleĹźnie od poglądĂłw, czy przynaleĹźności partyjnej i organizacyjnej. Elementarna, ludzka uczciwość wymagałaby, Ĺźeby oddać hołd tym, ktĂłrzy poszli do boju, nie bacząc na ryzyko utraty Ĺźycia, a nie dzielić PowstańcĂłw na lepszych i gorszych. To się po prostu nie godzi.

Drugim elementem, ktĂłry jest dla mnie wręcz szokujący, jest całkowita manipulacja, idąca właściwie wbrew interesom Rzeczypospolitej. Mam na myśli ordynarny pomysł kłamliwego połączenia Powstania Warszawskiego z Powstaniem w Ĺźydowskim getcie. Naprawdę nie trzeba posiadać ogromnej wiedzy historycznej, Ĺźeby wiedzieć, Ĺźe mĂłwimy o dwĂłch, całkowicie odrębnych wydarzeniach. Powstanie w getcie wybuchło 19 kwietnia 1943 roku, a więc na ponad rok przed Powstaniem Warszawskim. Pod Ĺźadnym względem, nie miało porĂłwnywalnej skali z Powstaniem Warszawskim. W czasie kiedy wybuchło, ilość ĹťydĂłw pozostających w zamknięciu, w getcie, oscylowała wokół 40 tysięcy, z czego w działaniach bojowych wzięło aktywny udział około 1500 słabo uzbrojonych bojownikĂłw. Dla porĂłwnania, w Powstaniu Warszawskim wzięło udział około 50 tysięcy Ĺźołnierzy z róşnych formacji wojskowych. Nie zgadza się nie tylko termin oraz skala przedsięwzięcia, ale takĹźe cel i obszar. O ile Powstanie w getcie miało charakter aktywnego sprzeciwu w obliczu decyzji o „ostatecznym rozwiązaniu” kwestii warszawskiego getta, to nie posiadało strategicznych celĂłw w postaci np. prĂłby wydostania się z getta. Był to zryw ludzi, ktĂłrzy mieli świadomość, Ĺźe mogą ginąć w walce lub w obozie. Tragedia Ĺźydowskiej ludności getta miała charakter wydarzenia ograniczonego do terytorium getta i nie objęła swoim zasięgiem większego obszaru Warszawy, gdyĹź zwyczajnie nie było na to szans z przyczyn obiektywnych, jak uzbrojenie czy ilość bojownikĂłw. Powstanie Warszawskie było przygotowywane przez kierownictwo AK przez długi okres czasu i miało strategiczny cel, jakim miało być wyzwolenie Warszawy spod niemieckiej okupacji, przed zajęciem miasta przez Rosjan. Objęło swoim zasięgiem nie tylko część lewobrzeĹźnych dzielnic Stolicy, ale takĹźe chociaĹźby Puszczę Kampinoską. Polityczne ostrze Powstania Warszawskiego było wymierzone przeciwko Niemcom i nadchodzącym ze wschodu Rosjanom. Oba wydarzenia nie mają ze sobą związku czasowego, terytorialnego, nie mają wspĂłlnego celu militarnego, ani politycznego. Są to po prostu dwa, całkowicie odrębne wydarzenia, ktĂłrych nie naleĹźy łączyć w jedno, bo byłoby to wbrew podstawowym faktom i prawdzie historycznej.

Opis wydarzenia organizowanego przez komunizującą młodzieĹź z róşnych kanapowych partyjek i organizacji to dowĂłd na jeden z dwĂłch, smutnych wnioskĂłw. Pierwszy jest taki, Ĺźe młodzieĹź lewicowa słabo przykładała się do nauki historii w szkole i nie jest wstanie rozróşnić Powstania Warszawskiego, od Powstania w getcie. Bo jak inaczej skomentować, Ĺźe w ramach obchodĂłw rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego, trasa przemarszu, mającego rzekomo upamiętniać wydarzenie, ktĂłre rozpoczęło się 1 sierpnia 1944 roku, wiedzie… przez dawne tereny Ĺźydowskiego getta? Powstanie Warszawskie nie obejmowało swoim zasięgiem terenĂłw getta, gdyĹź w sierpniu 1944 roku, w tamtym miejscu pozostały tylko ruiny, po zniszczeniu zabudowań przez NiemcĂłw. Drugi, chyba o wiele bardziej niepokojący wniosek jest następujący – lewacka młodzieĹź wzorem swoich komunistycznych idoli z PZPR usiłuje ponownie fałszować historię, ktĂłrą z takim trudem oczyszczano z komunistycznych banialukĂłw po roku ’89. Jeśli, a tak podpowiada mi intuicja, młodzi wanna-be-komuniści chcą wykrzywić obraz Powstania Warszawskiego, prĂłbując stworzyć z jego krwawej i bohaterskiej historii, opowieść o socjalistycznej walce o prawa LGBT przeciwko rzekomym faszystom, ba, nazistom i ich kolaborantom, to znaczy Ĺźe ktoś tu chce dokonać zamachu na prawdę historyczną. Buńczuczna deklaracja, jaką organizatorzy składają na końcu opisu wydarzenia na portalu Facebook, Ĺźe „jako młodzi powinniśmy iść w ślady naszych rĂłwieśnikĂłw ktĂłrzy 76 lat temu stanęli do walki z brunatnym wrogiem i razem przeciwstawić się wykluczaniu kolejnych grup społecznych oraz kolaboracji naszego rządu z ugrupowaniami, ktĂłrych działania odwołują się do faszyzmu. Nie pozwĂłlmy by faszyzm na nowo powrĂłcił i by historia zatoczyła koło!” to juĹź obrzydliwy szczyt manipulacji. Zaprzęgnięcie PowstańcĂłw Warszawskich w bieżącą politykę poprzez stworzenie wraĹźenia, Ĺźe Powstańcy stali by dzisiaj ramię, w ramię z zwolennikami sierpa i młota, tęczowej flagi i internacjonalizmu to ordynarne naduĹźycie i myślenie Ĺźyczeniowe.

Jak juĹź napisałem wyĹźej, w Powstaniu Warszawskim brali ludzie udział reprezentujący całe spektrum poglądĂłw politycznych przedwojennej sceny politycznej. Jednak z perspektywy przeciętnego uczestnika Powstania Warszawskiego, nie miało znaczenia jakie ma poglądy jego towarzysz broni. Młodzi Bohaterowie, ktĂłrzy stanęli do walki w Powstaniu, nie zajmowali się, wbrew wyobraĹźeniom współczesnych lewakĂłw, debatami o tym czy powojenna Polska ma być socjalistyczna czy nacjonalistyczna. Oni poszli walczyć, a nie dyskutować w kawiarni. Walczyli zaś o Polskę – wolną od niemieckiego i rosyjskiego buta. Reszta miała dla nich znaczenie drugorzędne. Tak samo, nie walczyli z jakimś współcześnie rozumianym konstruktem pojęciowym, jakim są „faszyści”. Nie pytali napotkanych NiemcĂłw, czy „Entschuldigen Sie Bitte, gehoeren Sie zu NSDAP?” (Przepraszam Pana bardzo, czy naleĹźy Pan do NSDAP?), a jeśli odpowiedĹş była przecząca, to puszczali takiego delikwenta wolno, uprzednio przepraszając za zatrzymanie. To jest jakiś absurd, z tym waleniem wszystkich dookoła pałką mitycznego faszyzmu, ktĂłry został całkowicie pozbawiony swej oryginalnej treści. Dzisiaj, faszystą moĹźe być katolik, konserwatysta, przeciwnik UE, nacjonalista, umiarkowany prawicowiec, zwolennik tradycyjnej rodziny czy po prostu kaĹźdy kto choćby w najmniejszym stopniu odbiega od wizji świata tolerancjonistĂłw. Kulturowa supremacja środowisk lewackich, prowadzi nasze społeczeństwo do iście kafkowskiej sytuacji, w ktĂłrej nie ma juĹź miejsca na stabilne punkty oparcia, wszystko jest kwestionowane i nikt nie zna dnia i godziny, kiedy znajdzie się po stronie tych złych, ciemnogrodzian, pozbawionych racji bytu w tęczowym społeczeństwie przyszłości. Dlatego tym mocniej powinniśmy głośno wyraĹźać swĂłj sprzeciw wobec prĂłb zawłaszczania i wypaczania naszej historii, niszczenia naszej toĹźsamości kulturowej i promowania szkodliwych ideologii, ktĂłre rozsadzają społeczeństwo u jego fundamentĂłw.

MĂłj sprzeciw, i moje oburzenie, mają nie tylko charakter publicystyczny, ale i osobisty. Organizatorzy wydarzenia „Powstań! Przeciwko faszyzmowi. Antyfaszystowski 1 Sierpnia”, z młodzieşówki partii Razem, wykorzystali w grafice promującej marsz, jedno z tysięcy zdjęć robionych przez Biuro Informacji i Propagandy AK. W tym konkretnym przypadku, jest to kadr z filmu „Powstanie Warszawskie”, wyprodukowany przez Muzeum Powstania Warszawskiego. Tak się składa, Ĺźe na tej grafice znajduje się mĂłj Ś.P. Dziadek – Zbigniew Krejckant ps. Cyngiel. Jest rzeczą karygodną i skrajnie podłą dla pamięci o moim Dziadku, Ĺźe komunizująca młodzieĹź uĹźywa sobie jego wizerunku dla propagowania swojej, kłamliwej narracji o Powstaniu Warszawskim i jego uczestnikach. Zbigniew Krejckant nie był działaczem socjalistycznym czy komunistycznym, ani przed wojną, ani po wojnie. Jeśli była jedna rzecz w jego Ĺźyciu, ktĂłrej prawdziwie nie znosił, to był to właśnie komunizm. Dziadek, czego świadectwo moĹźna znaleźć chociaĹźby w wywiadzie na stronie „Archiwum Historii MĂłwionej Muzeum Powstania Warszawskiego”, walczył z Niemcami, z konkretnym narodem, ktĂłry był dla niego i jego rĂłwieśnikĂłw synonimem wszelkiego zła w tamtym okresie. To Niemcy zabrali jego Ojca, a mojego Pradziadka – Aleksandra, do obozu koncentracyjnego w Mauthausen-Gusen, w ktĂłrym zmarł. To Niemcy zabrali do Gross-Rosen jego stryja - Ferdynanda i brata ciotecznego - Zenona, z ktĂłrego stryj juĹź nie wrĂłcił. I jestem całkowicie przekonany, Ĺźe mĂłj Dziadek, ktĂłry współuczestniczył w moim wychowaniu i pozostaje dla mnie autorytetem, nigdy nie stanąłby ramię w ramię z komunizującą młodzieżą z partii Razem, „Czerwoną Młodzieżą”, czy „Czerwoną historią” przeciwko polskim patriotom. Zbigniew Krejckant nie walczył o Polskę tęczową i komunistyczną, tylko o Polskę wolną, w ktĂłrej Polak nie musi bać się dumy ze swojej Polskości.

Dla naszej rodziny jest czymś niewyobrażalnym i bardzo przykrym, że wizerunek naszego Taty i Dziadka został podstępnie wykorzystany dla firmowania ideałów pod jakimi Zbigniew Krejckant nigdy by się nie podpisał. W związku z tym, poprosiliśmy Instytut Ordo Iuris o interwencję prawną w celu ochrony dóbr osobistych w postaci czci osoby zmarłej.

ONR