Dodano: 17.03.21 - 20:30 | Dział: Prosto z mostu

Orgazm zwyczajny i finansowy

Ostatni „Dzień Kobiet” pokazał dowodnie, Ĺźe „Rewolucja Macic” , z ktĂłrą tyle nadziei wiązał nie tylko Wielce Czcigodny poseł Pupka, podobnie jak posągowa pani Małgorzata Kidawa-Błońska, co to podczas swojej kampanii prezydenckiej nie mogła wykrztusić z siebie nawet jednego zdania samodzielnie - przygasa na dobre. Do takiego wniosku doszła teĹź maciczna egeria, w osobie pani Karoliny Wigury. Nie moĹźemy – powiada w rozmowie z funkcjonariuszem „Gazety Wyborczej” - sobie wszyscy mĂłwić: „wypierdalać” , bo w rezultacie – ciągnie – czujemy się nie tylko „pokonani, ale i upokorzeni” . Rzeczywiście – zamiast zapowiadanych „potężnych demonstracji”, ktĂłre miały wstrząsnąć reĹźymem „dobrej zmiany” , na ulicę wyszły nieliczne grupki, tak, Ĺźe w efekcie więcej było policjantĂłw, niĹź demonstrantĂłw. W Warszawie demonstrowała teĹź „babcia Kasia”, co to jeszcze samego znała Stalina, a pod spĂłdnicą ukrywa podobno jakąś tajną broń. ReĹźym na taki widok wzruszył ramionami, w związku z czym pani Karolina Wigura tak Ĺşle się poczuła. Samopoczucie pani Wigury moĹźe mieć konsekwencje, bo jest ona w zarządzie Fundacji Batorego, za pośrednictwem ktĂłrej stary, Ĺźydowski, finansowy grandziarz tresuje nie tylko stado autorytetĂłw moralnych, ale i płomiennych szermierzy demokracji, praworządności, no i czego tam akurat trzeba. Jeśli Fundacja Batorego cofnie finansowanie „Rewolucji Macic”, to zostaną po niej tylko jakieś upławy, no i oczywiście – „babcia Kasia”, ktĂłra – niczym partyzant z anegdoty - będzie wysadzać tory i wysadzać. Nie bez kozery książę Mantui z opery „Rigoletto” Giuseppe Verdiego śpiewał, Ĺźe „kobieta zmienną jest (...) zmienia akcent i zdanie”. Nawet całe zdanie – więc cóş dopiero okrzyki: „jebać”, „wypierdalać”, „wkurwiać” - ktĂłrymi dotychczas aktywistki „Rewolucji Macic” prĂłbowały straszyć złowrogi reĹźym. W tej sytuacji pani Wigura widzi dwie moĹźliwości: albo budować „struktury” , albo „Rewolucja Macic” zostanie zastąpiona „innymi formami artykulacji” . Ale tak czy owak, bez wzbogacenia oferty programowej Ĺźadnego postępu nie będzie. Nie wystarczy bowiem „wypierdalać”, ani nawet „jebać” bez określenia, czemu te wszystkie zabiegi mają ostatecznie słuĹźyć. A tym celem jest – jak wiadomo – orgazm. Trzeba zatem zstąpić do głębi i na czoło postulatĂłw wysunąć prawo kobiety do orgazmu bez względu na wiek i urodę. Myślę, Ĺźe ten pomysł spotka się z pełnym zrozumieniem pani Marty Lempart, ktĂłra sprawia wraĹźenie, jakby się wyprztykała – a tymczasem fundamentem wszystkich praw kobiet jest właśnie prawo do orgazmu. Od tej tęsknoty wszystko się zaczyna i myślę nawet, Ĺźe właśnie masowe i uporczywe lekcewaĹźenie tego prawa jest przyczyną postępĂłw feminizmu. Myślę teĹź, Ĺźe przy takim postawieniu sprawy, przedstawiona przez panią Wigurę alternatywa moĹźe się znakomicie uzupełniać. Z jednej strony „struktury” w postaci męskich batalionĂłw quasi-wojskowych, gdzie – z drugiej strony - dzięki „innym formom artykulacji”, feministki mogłyby doznawać ukojenia. Czy reĹźym „dobrej zmiany” sam wyjdzie naprzeciw tym koniecznościom, czy teĹź będzie go musiał podkręcić Nasz NajwaĹźniejszy Sojusznik, ktĂłry od czasu zwycięstwa JĂłzia Bidena, orgazm i inne fundamentalne prawa umieścił na pierwszym miejscu listy swoich politycznych priorytetĂłw – czas pokaĹźe.

Tymczasem w łonie reĹźymu teĹź trwa fermentacja i wchodząca w skład koalicji „Zjednoczonej Prawicy” partia Zbigniewa Ziobry „Solidarna Polska” zapowiedziała, Ĺźe nie poprze w głosowaniu „Krajowego Planu Odbudowy”. Chodzi o dodatkowe siedemdziesiąt kilka miliardĂłw z Unii Europejskiej, ktĂłre mają uzupełnić ok. 700 mld subwencji z unijnego budĹźetu. Niecałe 30 mld stanowić mają subwencje, a ponad 30 mld – poĹźyczka. Propagandziści „dobrej zmiany” , podobnie zresztą jak wysługujący się obozowi zdrady i zaprzaństwa funkcjonariusze mediĂłw nierządnych, bardzo się tymi miliardami ekscytują i nasładzają – ale warto zwrĂłcić uwagę, Ĺźe to nie jest taki wielki cymes – jak mawiało się w sferach kupieckich. Wprawdzie z tych 700 mld w ciągu 7 lat przypadałoby 100 mld rocznie, ale tak nie jest. W 2021 roku składka Polski do UE ma wynieść 28,5 mld, więc Polska tak naprawdę dostanie tylko niewiele ponad 70 mld. Od tego trzeba odjąć co najmniej 10 mld – bo tyle kosztuje biurokracja, ktĂłra w związku z rozdzielaniem i kontrolowaniem unijnych subwencji trzeba utrzymywać, a ktĂłra w przeciwnym razie byłaby całkowicie zbędna. Zatem nie 70, tylko 60 mld. W proporcjach do tegorocznych wydatkĂłw budĹźetowych (ponad 480 mld) to zaledwie jedna Ăłsma, a realnie moĹźe nawet znacznie mniej, bo konieczność podporządkowania się rozmaitym unijnym „standardom” teĹź bywa kosztowna, tylko Ĺźe tego chyba nikt nie liczy, więc tych wydatkĂłw „nie widać”. Ale nawet nie o to chodzi, tylko – jak twierdzi „Solidarna Polska” - o warunki, jakie Unia Europejska, zgodnie z niedawną rezolucją Parlamentu Europejskiego zamierza Polsce postawić, przede wszystkim w kwestii tak zwanej „praworządności” . Zgoda na te warunki całkowicie skompromitowałaby Zbigniewa Ziobrę, ktĂłry w tej wojnie z Polską o „praworządność” znalazł się na celowniku Unii i tubylczych folksdojczĂłw. Ale jest jeszcze i drugi powĂłd. Oto niedawno zdymisjonowany został wiceminister aktywĂłw państwowych Janusz Kowalski, ktĂłry ujawnił, Ĺźe powodem była jego niezgoda na „dekarbonizację” polskiej gospodarki, czyli odejście od węgla, ktĂłrym Polska dysponuje, na rzecz nośnikĂłw energii, ktĂłrymi Polska nie dysponuje i ktĂłre będzie musiała kupować. „Solidarna Polska” uznała tę dymisję za sprzeczną z umową koalicyjną, więc odmowa poparcia „Krajowego Planu Odbudowy” moĹźe mieć rĂłwnieĹź i tę przyczynę. ToteĹź Naczelnikowi Państwa udało się przekabacić pana Pawła Kukiza, ktĂłry zapowiedział, Ĺźe jego grupa udzieli „Planowi” poparcia. Kto jeszcze? Myślę, Ĺźe za odpowiednie rekompensaty, ktĂłrych natury nie śmiem się nawet domyślać – rĂłwnieĹź PSL, mające, jak wiadomo, stuprocentową „zdolność koalicyjną” . Kwestie pieniężne to oczywiście rzecz powaĹźna, ale nie ma rzeczy tak powaĹźnej, Ĺźeby nie miała jakiegoś elementu komicznego, a przynajmniej – groteskowego. Jeśli chodzi o „Krajowy Plan Odbudowy” , to nie bardzo wiadomo, co właściwie mamy „odbudowywać”, skoro według telewizji rządowej gospodarka ma się znakomicie i cały świat Polskę za to podziwia? Skądinąd wiadomo, Ĺźe niektĂłre segmenty gospodarki zostały, albo właśnie są demolowane. Jeśli więc gospodarka ma się znakomicie, to mimo to, albo moĹźe – właśnie dlatego – to moĹźe by zdemolować ją całkowicie? Dopiero pławilibyśmy się w dobrobycie, a światu z podziwu opadłaby kopara!

Jakby tego było mało, to nie ustaje wojna Ĺźydowskiej gazety dla PolakĂłw z prezesem PKN „Orlen”, panem Danielem Obajtkiem. Teraz „GW” zarzuca mu, Ĺźe chce dokonać „rozbioru” grupy „Lotos” , podczas gdy pan Obajtek twierdzi, Ĺźe „Orlen” chce „Lotos” zwyczajnie kupić. Skłania to nas do zwrĂłcenia uwagi na strukturę akcjonariatu PKN „Orlen” . UwaĹźana jest ona za wiodącą spółkę Skarbu Państwa, ale tak naprawdę, to państwo ma w „Orlenie” tylko 27,5 procenta akcji. Mniejsze pakiety mają „Nationale Nederlanden” (7,34 proc) i Aviva Santander – niecałe 6,3 proc. Najbardziej zagadkowa jest grupa „Pozostałych”, ktĂłrzy mają prawie 59 procent akcji. Jeszcze ciekawsze jest to, Ĺźe grupa PZU zaczyna ściśle współpracować z Orlenem. Tymczasem PZU w postaci Powszechnego Towarzystwa Emerytalnego PZU SA, jest akcjonariuszem spółki „Agora” (16,3 proc.), podobnie jak Nationale Nederlanden (9,65 proc), ktĂłry jest jednocześnie akcjonariuszem PKN Orlen. Co by było, gdyby w ramach zacieśniającej się współpracy PZU z Orlenem, PZU sprzedał Orlenowi, to znaczy - panu Obajtkowi swoje udziały w spółce Agora? Aajajajajajajajaj!



Stanisław Michalkiewicz
14 marca 2021 r.

Stały komentarz Stanisława Michalkiewicza ukazuje się w kaĹźdym numerze tygodnika „Goniec” (Toronto, Kanada).