Czwartek 2 Maja 2024r. - 123 dz. roku,  Imieniny: Longiny, Toli, Zygmunta

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 22.08.08 - 15:10     Czytano: [2467]

Dział: Na każdy temat

Miodek kontra Braun

Komuniści swoich przeciwników skazywali w pokazowych procesach. W III RP niewiele się zmieniło. Chyba tylko tyle, że oskarżony nie musi przyznać się do winy. Ale co z tego, skoro wyrok zapada zanim zostanie sformułowany akt oskarżenia. Nie powinno to dziwić, i za komuny i teraz ogromny wpływ na to co dzieje się nad Wisłą mają esbecy.

Publicysta i reżyser Grzegorz Braun na antenie radia powiedział, iż prof. Jan Miodek był współpracownikiem tajnej policji politycznej PRL. Minęło trochę czasu (co warto odnotować), i Miodek wytoczył proces redaktorowi Braunowi o zniesławienie czy o coś. Sąd uznał, iż Braun jest winny i nakazał mu przeproszenie Miodka oraz wpłacić na cel charytatywny 25 tys. złotych.

Łatwo było przewidzieć jaki wyrok zapadnie w tym procesie, ale też nie trudno zauważyć, iż wiele wskazuje na to, iż redaktor Braun ma rację nazywając prof. Miodka współpracownikiem tajnej policji politycznej PRL. Z tego co dotarło do mnie za pośrednictwem mediów wynika, iż zapis o rejestracji prof. Miodka na kandydata na tajnego współpracownika pochodzi z kwietnia 1978 r., a z grudnia 1978 r. pochodzi zapis o przerejestrowaniu go w na tajnego współpracownika. Został wyrejestrowany 11 lat później. Zawartość teczek nie zachowała się. Zdaje się, że same teczki, czy też ich okładki, istnieją. Ich zawartość może została zniszczona, a może ją ktoś wyniósł. Kto wie? Można zadać pytanie, co było w tych teczkach, chyba nie zaświadczenia o niewinności.

Warto zastanowić się czy historyk pozostając w zgodzie z warsztatem naukowym, może utrzymywać, że jakaś osoba współpracowała z SB w sytuacji, gdy ta osoba została zapisana w kartotece jako współpracownik SB, ale zawartość teczki nie zachowała się. Porównajmy. Wyobraźmy sobie, że w archiwum, w którym przechowywane są teczki personalne członków NSDAP, znajduje się kartoteka z nazwiskami osób należących do partii nazistowskiej oraz daty ich wstąpienia i wystąpienia z partii. Wyobraźmy sobie również, że w tej kartotece widnieje imię i nazwisko np. Gerhard Linke (dane przypadkowe), oraz daty jego wstąpienia i wystąpienia z NSDAP, ale teczka opisana jako Gerhard Linke, jest pusta. Czy w takim wypadku historyk może napisać, iż Gerhard Linke był członkiem NSDAP? Oczywiście, że taki wniosek byłby uprawniony. Wyobraźmy sobie jeszcze bardziej klarowną sytuację: zawartość teczek wszystkich członków partii nazistowskiej nie zachowała się. Czy wobec tego historyk ma wyciągnąć wniosek, że NSDAP nie istniała, skoro nie miała ani jednego członka?

Dobór ekspertów występujących w procesie pozostawia wiele do życzenia. Część historyków zatrudnionych przez IPN rozgłasza wszem i wobec, że aby móc korzystać z akt wytworzonych przez SB należy mieć jakieś szczególne predyspozycje: doświadczenie w grzebaniu w esbeckich papierach itd. Nikt nie powinien ich ponaglać, ani niczego wymagać, powinniśmy pokornie czekać, aż fachowcy okupujący aż do emerytury, albo jeszcze dłużej, dobrze płatne stołki, raczą ujawnić to, co uznają za właściwe. Twierdzenie o jakimś szczególnym charakterze akt zgromadzonych w IPN jest jednak nieprawdziwe. Akta wytworzone przez SB to takie same archiwalia jak wszystkie inne, a przeciętnie inteligentny człowiek może z nich korzystać bez poważniejszych trudności. Nie wiem więc dlaczego pracownicy IPN, profesorowie Włodzimierz Suleja i Jan Żaryn, byli w tym procesie, jak się wydaje, ekspertami najwyższej rangi. Obaj pracują w państwowych instytucjach, trudno wobec tego uznać ich za niezależnych specjalistów. Skoro redaktorowi Braunowi, jak mówił w jednym z wywiadów, po jego wypowiedzi na temat współpracy Miodka z tajnymi służbami specjalnymi PRL, odebrano zajęcia ze studentami na Uniwersytecie Wrocławskim, to łatwo domyślić się, że Suleja i Żaryn zachowają się w jedynie słuszny sposób, a w tym wypadku potwierdzą tezę powtarzaną wielokrotnie przez oficerów SB podczas procesów lustracyjnych, że TW nie istnieli. Ale nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło, może paru osobom spadną klapki z oczu i zrozumieją, że pracownicy IPN to nie spadkobiercy w prostej linii AK i WiN, ale hojnie opłacani urzędnicy dbający o swoje interesy. Oczywiste jest, że gdyby wrocławski historyk (czyli Suleja) i nie tylko wrocławski (Żaryn), zajęli niewłaściwą postawę podczas tego procesu, naraziliby się, przynajmniej, na ostracyzm ze strony swojego środowiska. Sędzia wydający wyrok w tej sprawie też.

Podobny problem dotyczy bowiem sędziego. Miejscem, gdzie toczył się proces był Wrocław, miasto, ktĂłrego Miodek jest jedną z tzw. ikon, gdzie dzięki swoim akademickim kontaktom zapewne więcej moĹźe niĹź przeciętny mieszkaniec stolicy Dolnego Śląska. Nie naleĹźy mieć złudzeń: profesorowie Uniwersytetu tworzą klikę zgodnie dojącą państwo z pieniędzy podatnikĂłw. Pracownicy Wydziału Prawa to koledzy Miodka z firmy. Skoro o dostaniu się na aplikację decydującą rolę odgrywają znajomości, co nie jest dla nikogo tajemnicą, to moĹźna przypuszczać, Ĺźe sędzia rozstrzygający w procesie Miodek kontra Braun, przynajmniej na jakimś etapie swojej kariery zawodowej był protegowanym ktĂłregoś z dziadkĂłw-profesorĂłw z Wydziału Prawa. Tak więc koło się zamyka. Gdyby sędzia wydał inny wyrok niĹź ten, ktĂłry zapadł, skazałby się na śmierć zawodową. Dziecko albo czytelnik „Wyborczej” moĹźe tylko uwierzyć, Ĺźe w takiej sprawie sędzia kieruje się tylko obowiązującym prawem. JuĹź popisali się sędziowie w procesie Jaruzelskiego i jego kliki, kiedy, aby ukręcić łeb sprawie, akt oskarĹźenia zwrĂłcili do pionu śledczego IPN argumentując to m. in. koniecznością powołania na świadkĂłw Margaret Thatcher, Helmuta Schmidta i Michaiła Gorbaczowa, tak jakby to oni byli ekspertami w dziedzinie prawa PRL.

Wreszcie sam Miodek przyznał przed sądem, Ĺźe pięć razy miał kontakty z SB, ale dotyczyły one "tylko i wyłącznie wyjazdu na stypendium zagraniczne". Ta i inne przytoczone przez media wypowiedzi przedstawicieli „wrocławskiego świata nauki” wskazują, iĹź oni powszechnie podejmowali jakiś rodzaj, być moĹźe zwykle nieformalnej, współpracy ze słuĹźbami specjalnymi PRL. Oto taki „młody zdolny naukowiec” wracał z zagranicy i odbywał rozmowę z oficerem SB. Oni wcale nie są tacy głupi, jakich czasem udają. Dobrze wiedział, Ĺźe jak nie „doniesie” co tam widział i słyszał, to drugi raz paszportu moĹźe nie dostać. A tu naukowiec zobaczył trochę świata, kariera naukowa, katedra… więc spowiadał się. Nie trzeba było go rejestrować, płacić itd. Obie strony dobrze wiedziały o co w tym wszystkich chodzi: informowanie SB w zamian za paszport. Nie dziwi mnie więc niechęć duĹźej części środowiska akademickiego do lustracji. Okazałoby się, Ĺźe dziadki strojące się w piĂłrka opozycjonistĂłw, naukowcy, wychowawcy młodzieĹźy, moĹźe nawet z aspiracjami do miana moralnych autorytetĂłw podjęli jakiś rodzaj współpracy z SB. Gdy np. szmalcownik spotykał się z oficerem Gestapo i mĂłwił, za ktĂłrą szafą Polacy ukrywają ĹťydĂłw, to jakby nie patrzeć Ăłw szmalcownik podjął współpracę z Gestapo, nawet jeśli nie został wciągnięty do kartoteki i nie załoĹźono mu teczki pracy.

Historyk często jest zmuszony, z powodu braku ĹşrĂłdeł, odpowiadać na pytania dotyczące przeszłość na podstawie drobnych przesłanek, interpretując pozornie obojętne fakty, porĂłwnując podobne sytuacje, czasem snując domysły… Ale musi tak postępować, aby dotrzeć do prawdy. Czy badacz nie moĹźe napisać, Ĺźe nie doszło do katastrofy w Gibraltarze, a gen. Władysław Sikorski w rzeczywistości został zamordowany. Otóş moĹźe, choć obecnie nie dysponuje niepodwaĹźalnymi dowodami potwierdzającymi to twierdzenie. W zakończeniu powtĂłrzę raz jeszcze, Ĺźe historyk, publicysta na podstawie zachowanych ĹşrĂłdeł moĹźe wysunąć wniosek, iĹź prof. Jan Miodek podjął współpracę z tajną policją polityczną PRL. Jednak zdaje się, Ĺźe sądy w III RP obowiązują wytyczne, Ĺźe TW nie było. Skoro, mimo zachowania wielu dokumentĂłw, sąd orzekł, Ĺźe Marian Jurczyk i Małgorzata Niezabitowska nie byli współpracownikami SB...

MICHAŁ PLUTA

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt