Środa 15 Maja 2024r. - 136 dz. roku,  Imieniny: Dionizego, Nadziei, Zofii

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 13.05.09 - 15:37     Czytano: [1246]

Dział: SATYRA POLITYCZNA

Zadymiacy

Pierś mi ciężką dławi zmora

wiatr mi burzę w oczy miecie

w noc milczącą od wieczora

stoję wsparty na bagnecie

jak kamienny kształt filara

Niewzruszony -

bo ja strzegę snu Cezara

I korony.


Gdy z kadzielnym wonnym dymem

płynie nektar uczty złoty

a pod władzy baldachimem

Tusk sie bawi, pan hołoty

a fagasom kłamstwa maski

biją z twarzy -

jestem zawsze z Tuska łaski

Psem na straĹźy.


Gdy pałacu drzemią progi

przypomnienie słodkie pieszczę

ciebie mĂłj aniele drogi,

i ojczyznę droższą jeszcze

słyszę, jak mnie skarga mami

wiatr rodzinny -

o ty ziemio z ruinami

Cóş ja winny?


Na mym czole z rodu błyska

kainowe piętno przędzy

ja stoczniowca biłem z bliska

bo on nie chce żyć bez nędzy

w twarz mu lałem - (to miernota!)

widzę tylko tuman mglisty

o ty szczęścia gwiazdo złota

Ja ci sprawię deszcz siarczysty!


Wszędzie wkoło rozkosz płynie

i baranim głosem woła

tego rabię co jedynie

ledwo się na nogach zdoła

tego Boże świat tu mami

co uśmiechu nie zna z młodu

trzeba go zapoznać z łzami

Jeśli nie chce żyć bez głodu.


Z mojej dłoni cios bezdenny

Z wytężenia gasną oczy

jest to tylko przydział dzienny

jestem w pracy, wół roboczy

aĹź, tu nagle na mnie wpada

rozsrożony szef oddziału

- nic nie robisz on powiada

mnie co ginę z prac nawału!


Pobitym stoczniowcom poświęcam

Agamemnon

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt