Środa 8 Maja 2024r. - 129 dz. roku,  Imieniny: Kornela, Lizy, Stanisława

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 26.02.10 - 22:00     Czytano: [2078]

Dział: Prosto z mostu

Zaminowany teren

Czas na projekt obywatelskiej ustawy o psach?

Polskie osiedla toną w psich odchodach. Szczególnie cuchnący problem ujawnia się podczas przedwiosennych roztopów. Niestety odpowiedzialność właścicieli czworonogów kształtuje się na poziomie zerowym. Wiedza na temat higieny jest u nich zatrważająco niska. Może niewielkie dodatki dopłat do czynszów zmieniłyby sytuację polskich osiedli. Przecież każde hobby kosztuje. A psiarczyki oprócz tego, że przyczyniają się do zanieczyszczania osiedli, korzystają np. z windy o wiele częściej, niż zwyczajni mieszkańcy osiedli. Mieszkańcy osiedli mają przecież prawo do życia w higienicznych warunkach, bez stresowania się obecnością czworonożnych ludojadów.

Pewnie, że na osiedlowe szalety nie ma co liczyć, to musiałby przeforsować ktoś na miarę premiera Slawoja-Składkowskiego. Idea sławojek wyeksploatowała się już jednak w II RP i trudno do niej wracać. W III RP potrzebne byłyby ubikacje na miarę XXI wieku. Jednak sprawa sprzątania po czworonożnych pupilach ma szanse zostać unormowana.

Tu nie wystarczy jednak alfabetyzacja czy medialne nagłośnienie. Te sprawy muszą być załatwiane z urzędu. Tu musi zadziałać ustawiony mechanizm. Inaczej grozi nam wybuch pandemii. Tym razem chyba prawdziwej. Grozi nam wybuch pandemii psiej grypy. Oczywiście obowiązkowy dodatek do czynszu, byłby zrekompensowany wydawaniem torebek na psie odchody, rozprowadzanych przez dozorców, łącznie z workami na śmieci. Jeżeli opiekunowie czworonogów nie robiliby z nich użytku, wówczas musiałaby interweniować Straż Miejska jak dzieje się to np. w Krakowie. Stolica Państwa Jagiellonów ma widać w genach zamiłowanie do kultury, również tej dnia codziennego.

Oby administratorzy innych miast w Polsce dostrzegli problem i wysunęli się choć na chwilę ze swoich skórzanych foteli i ekskluzywnych apartamentów, nie tylko po to, by załatwić własne potrzeby fizjologiczne, ale by przyjrzeć się osiedlom, którymi zarządzają i z których czerpią nierzadko astronomiczne profity. Nicnierobienie przecież nie kończy się obnoszeniem w lektyce, ale wywózką taczkami. Warto wyjść z własnej skorupy i zacząć coś po ludzku robić.

Lubomir

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt