york - 04.05.13 22:01
Współpraca z NASA
Wiesław Binienda ukończył studia wyĹźsze na Wydziale SamochodĂłw i Maszyn Roboczych Politechniki Warszawskiej w 1980 roku. Rozpoczął tam studia doktoranckie, ale z powodu działalności w “Solidarności” został zmuszony do emigracji i ostatecznie doktoryzował się na amerykańskim uniwersytecie Drexel w Filadelfii. Obecnie pracuje na Uniwersytecie w Akron (stan Ohio) i jest dziekanem Wydziału InĹźynierii Lądowej. Specjalizuje się w inĹźynierii materiałowej, metodach obliczeniowych w fizyce ciała stałego i ich zastosowaniach w lotnictwie i astronautyce. Jest autorem kilku książek i ponad stu artykułów naukowych oraz redaktorem naczelnym pisma “Journal of Aerospace Engineering”, kwartalnika naukowego ASCE. NaleĹźy do kilku innych prestiĹźowych amerykańskich organizacji technicznych. Jest takĹźe laureatem kilkunastu nagrĂłd przyznawanych za osiągnięcia naukowe. W 2008 r. Amerykańsko-Polskie Towarzystwo Techniczne uznało go za jednego z najbardziej zasłuĹźonych naukowcĂłw amerykańskich polskiego pochodzenia. Binienda współpracuje z NASA, głównie z ośrodkiem Glenn w Cleveland. Jego modele komputerowe zderzeń wysokich prędkości były wykorzystywane przez NASA podczas badania przyczyn katastrofy promu Columbia.
Podczas konferencji wygłoszono łącznie 243 referaty prezentujące najważniejsze osiągnięcia w inżynierii materiałów używanych w technice lotniczej i kosmicznej. Miejsce spotkania także jest nieprzypadkowe. Położona obok Los Angeles Pasadena jest siedzibą Instytutu Technicznego Kalifornii (California Institute of Technology) oraz Laboratorium Napędów Odrzutowych (Jet Propulsion Laboratory) NASA.
Obie instytucje są czołowymi ośrodkami badań nad technologiami kosmicznymi.
Laureaci 32 Nagród Nobla pracują w którymś z nich.
Piotr Falkowski
Za: Nasz Dziennik, Środa, 25 kwietnia 2012, Nr 97 (4332)

york - 04.05.13 21:58
PrestiĹźowa nagroda dla prof. Biniendy
Nagrodą ASCE w kategorii “za wybitny wkład techniczny” m.in. w dziedzinie rozwoju najnowocześniejszych konstrukcji kosmicznych z zastosowaniami w inĹźynierii lądowej został uhonorowany w Pasadenie prof. Wiesław Binienda.
W Pasadenie 18 kwietnia zakończyła się czterodniowa międzynarodowa konferencja “Earth and Space” (Ziemia i Kosmos) organizowana przez Amerykańskie Stowarzyszenie InĹźynierii Lądowej ASCE. Tematem odbywającego się co dwa lata najwaĹźniejszego na świecie spotkania naukowcĂłw zajmujących się technologią lotniczą i kosmiczną była “inĹźynieria środowiska ekstremalnego”. Jedną z czołowych postaci podczas obrad był amerykański uczony polskiego pochodzenia prof. Wiesław Binienda.
Wybitnego inĹźyniera uhonorowano teĹź prestiĹźową nagrodą ASCE za 2011 rok w kategorii “za wybitny wkład techniczny”. Została ona przyznana za istotny wkład w rozwĂłj najnowocześniejszej wiedzy z zakresu inĹźynierii i technologii lotniczej, badań kosmicznych oraz konstrukcji kosmicznych z zastosowaniami w inĹźynierii lądowej. Profesor Binienda otrzymał takĹźe nagrodę za poprzedni rok w kategorii “za wybitne usługi profesjonalne”. Uzasadniono ją istotnym wkładem poprzez obiektywne i trwałe osiągnięcia w poprawę warunkĂłw, w jakich dokonuje się postęp nauki i technologii w zakresie badań kosmicznych oraz konstrukcji lotniczych i kosmicznych.
Profesor Wiesław Binienda stał się szerzej znany w Polsce, gdy zaangażował się w badanie katastrofy smoleńskiej. Wykonał symulacje komputerowe, dowodzące, że nie jest możliwe oderwanie części skrzydła samolotu przez rosnącą brzozę. Wykorzystał doświadczenie w analizie wytrzymałościowej materiałów poddawanych ekstremalnym obciążeniom, jakie zdobył, pracując m.in. dla NASA. Inne symulacje, tym razem aerodynamiczne, wskazywały, że nawet gdyby skrzydło zostało urwane przez drzewo, to nie mogłoby ono z powodu oporu powietrza przelecieć tak daleko. Obliczenia wskazują na zupełnie inne miejsce oderwania skrzydła, zgodne z niezależnymi badaniami trajektorii lotu wykonanymi przez dr. Kazimierza Nowaczyka z Baltimore.

Wykład kluczowy o Smoleńsku
We wrześniu na łamach “Naszego Dziennika” profesor zaproponował wszystkim polskim specjalistom i naukowcom zainteresowanym tematem uczestniczenie w konferencji pod warunkiem zgłoszenia wcześniej streszczenia wynikĂłw własnych badań. Nikt na tę propozycję nie odpowiedział. Jednak badania prof. Biniendy zainspirowały kilka grup polskich naukowcĂłw do podjęcia prĂłby dokładnego zbadania ostatniej fazy lotu Tu-154M. Takie inicjatywy powstały m.in. na Politechnice Gdańskiej i w Instytucie Maszyn Przepływowych PAN oraz niezaleĹźnie w Wojskowej Akademii Technicznej. Krakowskie środowisko techniczne planuje organizację w paĹşdzierniku konferencji naukowej na temat technicznych aspektĂłw katastrofy.
Jednocześnie z publikacją symulacji prof. Biniendy rozpoczęła się jednak także kampania wyśmiewania zaproponowanej przez niego metody, a nawet ogólnego podważania dorobku naukowego profesora. Włączyli się do niej także członkowie komisji Jerzego Millera, której raport podważają ustalenia niezależnych ekspertów.
Mimo wszystko prof. Binienda dotrzymał słowa. Wykorzystał powierzone mu przez organizatorów konferencji zadanie wygłoszenia tzw. wykładu kluczowego i zaprezentował swoje wyniki symulacji katastrofy smoleńskiej. Takie wykłady adresowane do wszystkich uczestników konferencji były tylko trzy, po jednym na początku każdego dnia obrad. Potem uczestnicy pracowali oddzielnie w pięciu grupach tematycznych. Binienda przewodniczył także jednej z tych grup (zajmującej się problematyką odporności materiałów używanych w lotnictwie i kosmonautyce na uderzenia i oddziaływania balistyczne). Był również współautorem kilku innych prezentacji przedstawianych podczas konferencji.
dalsza część tego tekstu w następnym "wejściu".........

Robert - 03.05.13 13:28
Serdeczne dzięki Panie "york", za przypominanie o poziomie intelektualnym Polskiej Szkoły i osiagnieć nauki, każdego okresu. Wspomina o tym też nasz Historyk, Pan Marian Kałuski. Możemy tylko pomarzyc, jak by wygladała Polska dzisiaj, gdyby nie była okradana i grabiona, przez okupantów i rozbierana ze wszystkiego co posiadała najlepsze.
Co do Enigmy, to odnoszę się z całą stanowczością że to był klucz do zwyciestwa w II WŚ - za sprawą Polaków. Podaję link do obejrzenia trochę prawdy o dokonaniach Polskich kryptologów.


http://www.youtube.com/watch?v=eoK4i0SU3DA


Station X, napewno nie jest fikcją, ale też i nie prawdą. Wiele materiałów propagandowych ku chwale "alintów", chyba w myśl że wojnę najpierw wygrywa propaganda, a ja interpretuje to jako kradziesz Polskiego udziału w tym zwycięstwie.
Pozdrawiam - Robert.

york - 03.05.13 10:47
A oto przykład „czarnej dziury” w ktĂłrej znika wiedza na temat osiągnięć polskich twĂłrcĂłw myśli technicznej - dwudziestotomowa Wielka Encyklopedia Świata OXFORD 2003 - z ktĂłrej stopki redakcyjnej cytuję dosłownie:
Oxford Edukational Ltd
30 Stanley Street
London E18 2 NS
UNITED KINGDOM
I kolejne hasła tejże encyklopedii w porządku alfabetycznym: bekaśnica; bekerel; Bekker Paul, niemiecki krytyk i muzykolog; Beksiński Zdzisław; itd., .....
Natomiast informacja na temat inĹźyniera Mieczysława Bekker’a, ktĂłry ma wprawdzie niemiecko brzmiące nazwisko, ale urodził się w Polsce, tu się uczył, studiował, walczył w wojnie obronnej 1939 roku w szeregach polskiej armii, a pracując po wojnie dla amerykańskiego przemysłu - wysłał na księżyc Lunar Roving Vehicle – znikła w „czarnej dziurze”.
A jaka jest wiedza na zachodzie, a zwłaszcza w Anglii na temat polskich kryptologĂłw /Marian Rejewski, Henryk Zygalski i Jerzy Róşycki/, ktĂłrzy nie tylko złamali sposĂłb szyfrowania niemieckiej maszyny szyfrującej Enigma, ale zrekonstruowali takową maszynę, a alianci do końca wojny przy pomocy tejĹźe zrekonstruowanej przez polskich kryptologĂłw maszyny „czytali” wszystkie depesze przesyłane przez system tych maszyn szyfrujących całej niemieckiej machiny wojennej ?
Czy kiedykolwiek poznamy prawdę, jaki wpływ na przebieg działań wojennych miały dla aliantów informacje uzyskane dzięki myśli twórczej polskich kryptologów ?
SATIS VERBORUM ....................

Jan Orawicz - 03.05.13 2:10
Drogi Panie York i za tę piękna wiedzeę o sławnych Polakach serdecznie Panu
dziękuję!!! Polskie losy profesora Jacka Karpińskiego wyczytałem - wydaje mi się w "Tygodniku Solidarność,"chyba w 1991rO,jak dobrze się stało,że trafił Pan
do naszego Kworum z takim bogactwem wiedzy!! A niektórzy mówią,że inżynierowie stronią od mediów,w których przeważają humanistyczne treści.A ja
się z tym twierdzeniem nie zgadzam,ponieważ miałem kolegów, także inżynierów z dużym talentem poetyckim. Należeliśmy do Klubu Literackiego
Młodych Pisarzy.Nasz Naczelny Redaktor Kworum ,Pan Zbigniew także technik
jak się patrzy,a zarazem wspaniały poeta i dziennikarz. Takie wspaniałe komentarze,wzbogacają to nasze elektroniczne medium. Na koniec dodam,że ten kraj,który nie ceni swoich talentów to nie jest kraj Ojczysty!! Tę prawdę
łatwo można było odczytać w PRL. Serdecznie pozdrawiam!

york - 02.05.13 23:33
Powracam na tym forum do wątku najwybitniejszych polskich twĂłrcĂłw myśli technicznej, bo nie sposĂłb pominąć w tym kontekście postaci inĹźyniera Mieczysława Bekker’a /1905 – 1989/, ktĂłry w okresie międzywojennym jeszcze jako wybitnie zdolny student Wydziału Mechaniki Politechniki Warszawskiej został dostrzeĹźony przez wojsko i zatrudniony później w Wojskowym Instytucie Badań InĹźynierii, a następnie w DowĂłdztwie Wojsk Pancernych.
Po przejściach wojennych pozostał na zachodzie, gdzie pracował miedzy innymi na Wydziale CzołgĂłw Ministerstwa Uzbrojenia w ParyĹźu, w Ottawskim Biurze Badań Broni Pancernej, gdzie dosłuĹźył się stopnia pułkownika armii kanadyjskiej, a w USA był profesorem Wydziału Mechaniki na Uniwersytecie w Michigan oraz dyrektorem Instytutu Badań amerykańskiego koncernu General Motors w Santa Barbra. Jego specjalizacją była zapoczątkowana jeszcze badaniami w Polsce - teoria współpracy koła lub gąsienicy z grząskim, miękkim podłoĹźem, ktĂłra po latach stała się fundamentem nowej dziedziny wiedzy – terramechaniki.
Był teĹź głównym konstruktorem prowadzącym projektu realizowanego na zamĂłwienia NASA wspĂłlnie przez koncerny Boeing i General Motors, na czterokołowy łazik księżycowy: LRV – Lunar Roving Vehicle, ktĂłry był wykorzystywany z ogromnym sukcesem przez amerykańskich astronautĂłw podczas kolejnych misji księżycowych Apollo: 15, 16 i 17.
Największą zaś ciekawostką techniczną tego pojazdu były - „opony” - wykonane ze specjalnie splecionych i uformowanych strun fortepianowych, a to wszystko oparte na szkielecie oraz wzmocnione nakładkami z tytanu.
No i na koniec jeszcze o innym polskim twĂłrcy, jak Antoni Norbert Patek /1812 – 1877/, genialny zegarmistrz, twĂłrca funkcjonującej do chwili obecnej na rynku szwajcarskiej marki Patek Philippe & Co, ktĂłra jest synonimem najbardziej renomowanych zegarkĂłw na świecie, a nosili je między innymi: krĂłlowa Anglii Wiktoria i książę Albert, papieĹź Pius XII, Albert Einstein, Maria Skłodowska-Curie, Niels Bohr, Zygmunt Krasiński, Piotr Czajkowski, Lew Tołstoj, Walt Disney, Josip Broz Tito i JĂłzef Stalin.
Pozdrawiam. york.

york - 02.05.13 23:19
Pełna zgoda Panie Janie, Ĺźe wiele polskich wynalazkĂłw przepadło w „sowieckiej, czarnej dziurze”, a najbardziej chyba spektakularnym przykładem są chociaĹźby pionierskie na skalę światową opracowania w dziedzinie informatyki zmarłego w 2010 roku profesora Jacka Karpińskiego /1927 – 2010/, określanego polskim Bill’em Gates’em, ktĂłry w 1960 roku po wejściu do finałowej szĂłstki światowego konkursu UNESCO, w nagrodę otrzymał stypendium i miał moĹźliwość studiować na prestiĹźowym, amerykańskim uniwersytecie Harvard’a, oraz na najbardziej renomowanej uczelni technicznej na świecie - Massachusettes Institute Of Technology.
Amerykanie niezwykle wysoko ocenili wówczas jego zdolności informatyczne, zaproponowali aby pozostał na stałe w USA i atrakcyjne warunki pracy.
Z oferty tej jednak nie skorzystał, bo chciał wrĂłcić do Polski i tu realizować swoje pomysły, ktĂłre były wtedy konkurencyjne dla najlepszych rozwiązań, nie tylko amerykańskich, ale i światowych, jak min. mikrokomputer K-202 – prototyp współczesnych komputerĂłw PC.
Tymczasem jednak te projekty informatyczne zostały przejęte dla celĂłw zbrojeniowych przez Związek Sowiecki, a jego zespół naukowo – badawczy rozwiązany, on sam zaś w proteście wyjechał na Mazury, gdzie wydzierĹźawił gospodarstwo rolne i zajął się hodowlą świń, bo jak powiedział w filmie dokumentalnym Telewizji Polskiej z 2009 roku, chciał mieć pewność, Ĺźe ma do czynienia z prawdziwymi świniami.
W późniejszym zaś okresie, kiedy tylko mógł, to wyjechał do Szwajcarii, gdzie pracował dla innego polskiego geniusza elektroniki Jerzego Kudelskiego, którego firma NAGRA produkowała najlepsze na świecie profesjonalne magnetofony.
Historię „perypetii” profesora Jacka Karpińskiego znam niejako z autopsji, bo dane mi było znać jednego ze „staĹźystĂłw” jego zespołu naukowo – badawczego, ktĂłry aktualnie pracuje jako informatyk dla amerykańskiego przemysłu samochodowego.
Inni natomiast mieli więcej szczęścia, w właściwie tworzyli w nieco innych czasach, jak chociaĹźby inĹźynier Jerzy Rudlicki /1893 – 1979/, główny konstruktor w Lubelskiej WytwĂłrni SamolotĂłw, ktĂłry udoskonalił wyrzutniki bomb Władysława Świąteckiego, ktĂłre stosowane były w amerykańskich i brytyjskich samolotach podczas drugiej wojny światowej i po jej zakończeniu, oraz konstruktor zastępującego klasyczny statecznik pionowy - usterzenia motylkowego, ktĂłry to typ usterzenia stosowany jest z powodzeniem do chwili obecnej, min. w amerykańskich samolotach myśliwsko – bombowych koncernu Lockheed-Martin, F–117A Night Hawk, w najnowocześniejszych obecnie na świecie bezpilotowych samolotach rozpoznawczych produkcji amerykańskiego konsorcjum Northrop-Grumman, RQ–4 Global Hawk UAV /ang. Unmanned Aerial Vehicle - bezzałogowy aparat latający/, czy w zbudowanym niedawno dla US Air Force przez koncern Boeing’a, tajnym, bezzałogowym mini wahadłowcu X37B.

Jan Orawicz - 01.05.13 20:43
Szanowny Panie York taka była i jest prawda o życiu ludzi uzdolnionych pod sowiecką okupacją. Znam wiele przykładów na to,ponieważ mam także wykształcenie techniczne, i kilka własnych ważnych usprawnień technicznych.
które były zamilczane przez inżynierów z partyjnej łaski. A to ściślej znaczy tych,których za okrzyki : "Niech żyje Stalin, wysyłano na przyspieszone szkółki
inĹźynierskie itp. Ale znam kilka przypadkĂłw kradzieĹźy przez sowietĂłw polskich
wynalazków w z różnych dziedzin i elektroniki. Żyjąc w USA od 15 lat,czyli w tzw. zgniłym kapitaliżmie,wnet doświadczyłem tego z jakiego powodu ludzie z całego świata lecą tutaj jak pszczoły do miodu? A no, bo tutaj nic niestety nie gnije i nie zgniło, jak to głoszą komuszki,ponieważ USA nie bawi w komunistyczne głupizny,a swoją gospodarkę opiera na wierze w Boga i wartościach racjonalnych,które płyną z utalentowanych umysłów . Tutaj jest w cenie każdy
talent. Amerykański system oświaty - od 1 klasy podstawówki prowadzi wyłanianie talentów ąż do ukończenia szkoły średniej. I tu nie ma różnic,czy
talent pochodzi z robotniczej rodziny,czy inteligenckiej, ponieważ państwo ma na te cele budżet,by pokrywać koszty nauki, wybitnym młodym Amerykanom.
Wiem o tym,bo mam wnuczkę i wnuka,których wyniki w nauce są podziwiane
przez nauczycieli od chwili wejścia tych dzieci w progi amerykańskiej szkoły.
Kto uważa,ze kłamię,proszę napisać do mnie,a prześlę jemu autentyczne dane ze szkoły,z którą się może nawet skontaktować,bo podam adres i telefon.
Ale patrzę ! maja na Warszawę i widzę czerwoną głupotę,której Polska pozwala prezentować w swoim sercu. Polacy pamiętajcie,że ci,co bezkarnie dzisiaj
prezentowali swoją bezkarność w niedalekiej przeszłości służyli Czerwonemu
Imperium Zła. Pamiętajmy o grobach naszych córek i synów w kraju i na lodowatej Syberii,gdzie głodne wilki pożerały ich zlodowaciałe zwłoki. To ci,co dzisiaj spacerowali ulicami wiedzieli o tym bolszewickim zamordyżmie na naszym Narodzie,ale milczeli i milczą!! A z jakiego powodu to każdy myślący Polaqk wie!... Pozdrawiam

york - 01.05.13 15:46
Ma Pan rację Panie Lubomirze, Ĺźe narzucono Polsce ustrĂłj kolonialno - niewolniczy, z kosmopolityczną kastą rządzącą w imieniu mocodawcĂłw z EuroKołchozu, ale nie jest to bynajmniej „wynalazek” minionego ćwierćwiecza, bo zmagamy się z takową sytuacją od niemal siedemdziesięciu lat, gdzie narzucony nam siłą sowieckich bagnetĂłw totalitarny system polityczny skutecznie niszczył w Polsce wszelkie przejawy innowacyjności i postępu technicznego.
Takowe doświadczenie dane mi było przeĹźyć na własnej skĂłrze, kiedy to w latach 70-tych pracowałem w jednej w najnowocześniejszych wĂłwczas, nie tylko w Polsce, ale i na terenie wszystkich „demoludĂłw” placĂłwek badawczo – doświadczalnych, ktĂłra poza potencjałem technicznym sowieckiego przemysłu zbrojeniowego w praktyce nie miała innej konkurencji.
Tymczasem jednak Ăłwczesne zarobki w tej placĂłwce badawczej wysokiej klasy inĹźyniera kształtowały się na poziomie około czterech do pięciu tysięcy złotych, podczas gdy absolwent tylko szkoły podstawowej w Ochotniczych Hufcach Pracy zarabiał w tym samym okresie około sześciu i nawet więcej jeszcze tysięcy złotych. To są doświadczenia, ktĂłre „ćwiczyłem” na własnej skĂłrze przez wiele lat.
Za granicą jesteśmy innowacyjni, kreatywni, a w Polsce nasze pomysły, umiejętności i inteligencja giną we wiadomej „czarnej dziurze”. Największym natomiast skandalem ostatniego okresu, Ĺźeby nie uĹźyć bardziej dosadnego i soczystego określenia jest zmarnowanie osiągnięć związanych z technologią niebieskiego lasera, na ktĂłrym zarobili wszyscy, tylko nie Polacy.
Podobnie będzie rĂłwnieĹź i z grafenem – materiałem, ktĂłry zrewolucjonizuje elektronikę.
Nie ma osiągnięć tam, gdzie rządzą najprzeróżniejsze koterie, gdzie o kadrach decyduje negatywna selekcja, gdzie liczą się tylko sitwy, układy i znajomości, gdzie panuje feudalny system zależności, gdzie marnotrawi się pieniądze na badania i rozwój, gdzie brakuje u rządzących państwowo twórczego, polskiego myślenia.
Pozdrawiam. york.

panasiuk - 01.05.13 4:05
Świta prawda Panie Lubomirze. Pozdrawiam serdecznie. W. panasiuk

Lubomir - 16.04.13 9:53
Z twórczością humanistyczną nie jest chyba między nami Polakami najgorzej. Szkoda, że nie chcemy promować osiągnięć naszych braci. Np nikt nie krzewi twórczości znakomitego poety gdańszczanina, zmarłego w bliżej nieznanych okolicznościach w Australii - Mirosława Krupińskiego. Przecież Gdańsk powinien być dumny z tak znakomitego pióra. Gorzej z pewnością jest w Polsce z twórczością techniczną. Tutaj obserwatorzy biją na alarm. Jako naród stajemy się coraz mniej innowacyjni. Ale czego oczekiwać, gdy wręcz na wyścigi likwidowano w Polsce placówki badawczo-rozwojowe?. W polskich miastach trudno obecnie znaleźć Dom Młodego Technika czy np Dom Modelarza. Gdzie Polacy mają rozbudzać swój entuzjazm do techniki?. Na przysłowiowym betonie, nie urodzi się polski Leonardo da Vinci...Narzucany Polsce ustrój pod wieloma względami przypomina ustrój niewolniczy, z kosmopolityczną kastą zarządzającą i niemiłosiernie eksploatowanymi tubylcami.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami naszych Czytelników. Gazeta Internetowa KWORUM nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.