Piątek 26 Kwietnia 2024r. - 117 dz. roku,  Imieniny: Marii, Marzeny, Ryszarda

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 10.04.12 - 11:42     Czytano: [1791]

Dział: Co w prasie piszczy

Klęska kłamstwa

Kłamstwo smoleńskie upadło. Polacy nie dają wiary ani rosyjskiemu raportowi MAK, ani komisji Millera. Rząd i posłuszne mu media poniosły spektakularną klęskę – właściwie nic, co głosili w tej sprawie, nie jest wiarygodne. Klęskę hańbiącą tym bardziej, Ĺźe demaskującą nie tylko fałsz i tchĂłrzostwo, ale teĹź mĂłwiąc eufemistycznie, brak zdolności honorowej.

Trudno o szacunek wobec ludzi, ktĂłrych śmierć elity z prezydentem na czele skłania do firmowania barbarzyńskich poczynań, walki z pamięcią i dobrym imieniem ofiar, ale teĹź lekcewaĹźeniem samego faktu śmierci Prezydenta i towarzyszących mu 95 osĂłb. Ale ta ich retoryka – dajmy spokĂłj, wypadki się zdarzają – ta retoryka niewolnikĂłw nie przekonała wbrew zaklęciom niemal nikogo. Tak – członkowie komisji Millera, członkowie rządu, urzędnicy, brylujący w telewizjach eksperci róşnej maści i odpytujący ich dziennikarze, luksusowi telewizyjni publicyści, zachowujący się jak rosyjscy agenci wpływu – zostaną zapamiętani w tych hańbiących pozach.

Patrzą na nas

Smoleńsk jest z róşnych względĂłw wydarzeniem granicznym w naszej najnowszej historii. Postawa, jaką wobec niego zajęliśmy – nie tylko ta wynikająca z analizy faktĂłw, ale teĹź etyczna – będzie jeszcze przez długi czas, jeśli nie zawsze, pryzmatem, przez ktĂłry patrzeć będą na nas przyszli Polacy. Ta świadomość dociera dziś do coraz większej grupy PolakĂłw. Stąd to przełamanie, jak określił to prof. Marek Czachor z Politechniki Gdańskiej, w środowisku naukowym. JuĹź kilkudziesięciu wybitnych polskich naukowcĂłw, profesorĂłw i doktorĂłw habilitowanych, fizykĂłw, inĹźynierĂłw, ekspertĂłw lotnictwa angaĹźuje się w badanie katastrofy smoleńskiej. Państwo rządzone przez PO zawiodło i ośmieszyło nas – PolakĂłw. Przedstawiciele polskiego Ĺźycia naukowego dobrze to zrozumieli, wiedzą teĹź, Ĺźe odpowiedzialność, jak zawsze w takich chwilach w Polsce, spoczywa na polskiej inteligencji. Podejmują ją zatem. To, co jeszcze rok temu – gdy rosyjska i słuĹźalcza narracja PO dominowały, było zupełnie niemoĹźliwe bez ostracyzmu w środowisku i wyśmiania w mediach.

Upadek

Kompromitacja wychodzi nawet z badań zamawianych przez pierwsze na froncie propagandowym tytuły. „Gazeta Wyborcza” zrobiła sondaĹź, co Polacy sądzą o katastrofie. I mimo godnych dostrzeĹźenia wysiłkĂłw, by publikacja tego nie wybijała – wyniki są dla linii gazety miaĹźdżące. Na pytanie, czy przyczyny katastrofy w Smoleńsku zostały wyjaśnione, najwięcej respondentĂłw (34 proc.) odpowiada… „Nie, i nie będą, pĂłki Rosjanie nie przekażą nam wraku i czarnych skrzynek”. Nieco mniej, bo 32 proc. mĂłwi: „Nie, władze polskie razem z Rosjanami ukrywają prawdę”, a 25 proc. dorzuca: „Nie, polskie władze niewystarczająco się starają, Ĺźeby wyjaśnić przyczyny katastrofy”. Tylko 16 proc. uwaĹźa, Ĺźe „najwaĹźniejsze fakty zostały juĹź ustalone w raporcie komisji Millera”. To klęska Platformy, Tuska, członkĂłw komisji Millera, ale teĹź tych wszystkich BlumsztajnĂłw, Czuchnowskich, Wrońskich, ktĂłrzy niestrudzenie słuĹźyli smoleńskiemu kłamstwu.

Powrót starych narzędzi

Ale dlatego, Ĺźe ten front propagandowy załamał się zupełnie, tak duĹźy skupia się dziś wysiłek na prĂłbach ośmieszania śp. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Ci sami politycy i dziennikarze, ktĂłrzy lansowali jego fałszywy obraz przed katastrofą, teraz bez najmniejszego skrępowania powtarzają stare frazy. A przecieĹź one się zupełnie skompromitowały dwa lata temu – w czasie tygodnia Ĺźałoby, gdy media onieśmielone setkami tysięcy ĹźałobnikĂłw na Krakowskim Przedmieściu i milionami w Polsce zrezygnowały na kilkanaście dni z sączenia jadu. Nagle pokazały się normalne, ładne zdjęcia pary prezydenckiej, w mediach moĹźna było wreszcie usłyszeć, Ĺźe Lech Kaczyński był politykiem wybitnym, wielkim patriotą, erudytą i sympatycznym, ciepłym człowiekiem. Ten zwrot trwał raptem kilka dni, ale wystarczył, by zdemaskować wszystkie te kłamstwa, ktĂłrymi wcześniej nas częstowano. I rolę, jaką pełniły wcześniej te same zalewające się łzami media. Propagandyści III RP bali się wtedy nawet pojawić w okolicach Krakowskiego Przedmieścia z obawy, Ĺźe tak jak Monika Olejnik, idąca w czerni do Pałacu Prezydenckiego, usłyszą na swĂłj temat mocne słowa.

Przekaz rozpisany na głosy

Po dwĂłch latach od tej kompromitacji znĂłw na froncie są te same nazwiska: wymienię tylko tych najbardziej wysłuĹźonych, jak Lis czy Ĺťakowski, ale pojawiają się teĹź neofici. Robert Krasowski, kiedyś naczelny centroprawicowego „Dziennika”, podpisujący się do dziś mianem „konserwatywnego” (choć w tym wypadku ten przymiotnik oznacza raczej konserwowanie interesĂłw establishmentu III RP w zamian za kooptację), napisał w „Polityce” tekst będący zestawieniem wszystkich tych opinii, ktĂłre mają obecnie obowiązywać. Przedziwnym zbiegiem okoliczności jego tekst odpowiada dokładnie tezom rozmowy Teresy Torańskiej w „Newsweeku”, ktĂłrą opublikowała w blisko dwa lata po rozmowie z Bielanem bez jego zgody, autoryzacji i, jak twierdzi Bielan, w zmanipulowanej formie. Przekaz brzmi tak – Lech Kaczyński był miłym, nieudolnym safandułą uzaleĹźnionym od brata, bez talentu politycznego i ambicji i nie nadawał się na prezydenta. Ha, po śmierci piszą juĹź o nim, Ĺźe był miłym i ciepłym człowiekiem. Być moĹźe podanie fragmenciku prawdy ma uwiarygodnić fałszywą resztę.

Śmieszne diagnozy

Ale gorliwość, by Lecha Kaczyńskiego pokazywać jako niesamodzielnego polityka jest komiczna. To w takim razie jakim cudem polityk ten mĂłgł stać się wiceprzewodniczącym Solidarności i faktycznie kierować związkiem na początku transformacji? W jaki sposĂłb odrodził prestiĹź NajwyĹźszej Izby Kontroli, gdy był jej prezesem? Co sprawiło, Ĺźe zostając ministrem sprawiedliwości, umiał zbudować taką pozycję, Ĺźe po stworzeniu partii, na ktĂłrej czele stanął, mĂłgł w cuglach wygrać wybory prezydenckie w stolicy z tak hołubionym przez establishmentowe media Andrzejem Olechowskim? Wszystko to załatwił za niego brat? A wygranie wyborĂłw prezydenckich, potem budowa suwerennej pozycji Polski w Europie, umacnianie naszej roli na Wschodzie i pilnowanie, by prawo Unii Europejskiej tak samo stosowano wobec silnych i słabych państw, starych i nowych członkĂłw wspĂłlnoty? To brat jeĹşdził na spotkania, szczyty, negocjacje, to on zorganizował wyprawę do Gruzji, ktĂłra faktycznie zatrzymała wtedy agresję Rosji? To wszystko są dokonania Lecha Kaczyńskiego, pewnie, Ĺźe często wymyślane wspĂłlnie z bratem, ale przeprowadzane i realizowane przez prezydenta. Doprawdy niekiedy trudno rozróşnić dziś, w jakich ich wspĂłlnych projektach, ktĂłry z nich był tym wiodącym autorem. Nie da się zapomnieć słów Tuska na jakiejś konferencji: „Pamiętajcie, ich jest dwĂłch”. W tym, Ĺźe było ich w polityce dwĂłch, tkwiła ich niebagatelna siła. DuĹźo trudniej „takich dwĂłch” było ograć, obstawić dworem, przechytrzyć. Teraz jednego z nich juĹź nie ma, a przemysł pogardy w rocznicę śmierci prezydenta pracuje pełną parą. Ale i tu – bądĹşmy spokojni – poniesie spektakularną klęskę.

Mieliśmy prezydenta, ktĂłry samym sobą dowiĂłdł, Ĺźe na czele państwa moĹźe stać uczciwy człowiek, na ktĂłrego nie ma Ĺźadnych „hakĂłw” i ktĂłry moĹźe działać rzeczywiście w interesie kraju. Ĺťe moĹźe to być człowiek dobrze politycznie przygotowany, wykształcony, mający świetne rozeznanie w róşnych dziedzinach Ĺźycia i jednocześnie po ludzku dobry. Ĺťe to moĹźliwe, Ĺźe polityka nie jest immanentnie obciążona złem. Ale teĹź, Ĺźe warto być wolnym Polakiem i Ĺźe zabieganie o Polskę ma sens. To będzie pamiętane.

Gazeta Polska Codziennie

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt